Alþýðublaðið - 24.12.1970, Side 53

i
KAUPFELAG VERKAMANNA - AKUREYRI
Félagið rekur KJÖRBÚÐ, Strandgötu;9, símar 11020 og 11075. ...
Ú T I B Ú : Byggðavegi 92 — sími 12592 — Langholti 16 — sími 12506 — íStekkjargerði .2 — sími 11645.
Höfum ávallt á öoSstólum eftirtaldar vörur:
NÝLENÐUVÖRUR — KJÖT — KJÖTVÖRUR — FISKVlls konar — BRAUÐ — MJÓLK — ÍMJÓLKUR-
VÖRUR — |ÁLEGG margs konar — TÓBAK ‘— ÖL — GOSDRYKKI — SÆLGÆTI — BÚSÁHÖLD í fjöl-
breyttu urvali i—GJAFAVÖRUR. i <
VIÐSKIPTAVINIR: Athugið okkar góða vöruúrval og verð, áður en þið festið kaup annars staðar.
SENDUM YÐUR VÖRURNAR HEIM
FRÁ KJÖRBÚÐINNI í STRAND6ÖTU 9.
KAUPFÉLAG VERKAMANNA - AKUREYRI
GLEÐILEG JÓL!
Farsælt komandi ár.
Þökkum viðskiptin á árinu sem er að líða.
Tína hugsandi, — Hún sagði, að
• ég myndi giftast Finna.
- FINNA?!
— Já, ég held það. Hún sagði,
. áð maðurinn minn væri fallegur
blá’eygður maður frá fjarlægu
Norðurlandi og hafið við landið
hans frysi um vetur. Ég hélt fyrst,
að Kún ætti váð Rússa, en það
sleppuiy víst. enginn gie.gnum Járn
tjaldið til þess éins að kvænast
mér.
Mamma sagðist Ifka efast um
það, að þeir handan Járntjaldsins
gerðu eitlihvað álíka viturlegt og'
það og' svo fór hún sjólf og lét
spá fyrir sér. Hún var ekki lengi
inni og elcjrauð í iraman,. þegar
hún kóm út.
—■. Hvað sagði hún? spurðum
vjð.
En mamma vildi alls 'ekki
s.egja okkur eitt eða neitt. Ég
hefði svo sem mátt vita það, að
éitthvað væri að, fyrst svona fór.
Það v-ar n’efnilega alls ekkert erf-
itt að fá mömmu til að tala venju
lega, heldur tií að fá hana til að
þegja.
Ég þanf víst ekki að segja það,
: að við gleymdum feitlögnu, þýzku
: spákonun,ni imian skárhnis: Eg
I held, að þið mynduð.líka gleyma
' fljótlega, ef émihver, sem stæði
undir plómuti’é og biði eftir að
hundu.r gelti, færi að spá fyrir
. ykikur.
Svo kveið ég fyrir prófinu og
Tína skrifaði erfiðar ritgerðir um
furðulegusíu þjóðflokka svo að
við lá að hún misstá matarlyst-
ína. Hún fór líka oft út að dansa
með Andrési, sem leggur stund á
tónlistarnám og mamma vill að
hún giftist honum.
Á meðan þetta gerðist valdi
presturinn Rikka til að leika á
jólasikiemmtuninni í kirkjunná og
hann æifði sig daglega m’eðan
pabbi hrópaði: — Reyndu að tala
eðlilega Rikkii Það hefði nú svo
sóm verið ágætt, ef fraintonnu-
Skortyr í efrigóm hefði ekki gert
það að wérkum, að hann tafsaði
á öllu.
Og þá voru próf.in á enda. Þeg
ar ég gekk.heim úr skólanum síð-
asta prófdaginn • og sparkaði í
visnu laufblöðin, sem lágu á jörð
unni, ra'k ég tána í eitthvað. Þe-tta
eittihvað ueyndist vera gamaldags
leðurbudda og þegar ég opnaði
budduna sá ég 30 pund í henni.
Eg varð ekkert sérliega hrifin
af þessum fundi. Ég var þreytt og
svöng og lögreglustöðin var langt
undan og það í algjörlega and-
stæða átt við heimili mitt. En ég
varð heldur b!etur hrifin, þegar ég
kom þangað. Lögregluþjónninn
skrifaði hjá sér nafn mitt og heim
ilisfang og hann sagði, að ég fengi
budduna, ef enginn gerði tilkall
tál hennar innan þriggja mánaða.
Ég gekk he.imleiðis og sökkti
mér niður í tilhlökkunina um ljós
gróu ritvélina, sem mig langaði
svo ósegjanliega mikið.til.að ejgn-
ast, en það var samt ekki fyrr en
við sátum undir borðum, að Rikki
mínnti mig á það, sem ég hafði
aldrei hugsað um.
— Svo konan með gæsahúðina
á handleggjunum sagði þá satt,
ságði hann.
Auðvitað hugsaði ég ekkert um
þessi orð-hans. Hann Rikki er
nú ekkfert nemá bróðir minn, en
-eftir váku brá mér heldur en ekki
í brún.
Tína var í boði míeð Andrési og
fleiri vinum þeirra. Ef Tína kem-
ur seint heim, vakir maimma eftir
henni og lætur, sem hún hafi alls
ekki verið hrædd um hana. Og
þessi „alls-enga-ihræðsla“ herrnar
mömmu er svo átakanleg, að við
patíbá skiptumst. venjuiega á við
að styðja ham í gegnum þessa
reynslu. Ég varð fyrir valinu í
þetta skipti.
Við sáum það báðar, að það
hafði eitthvað komið fyrir Tínu
um leið og hún kom heim. Augna
ráð hennar var eittfhvað syo
dr.eymandi og þó fullt virðingar,
að við vissum, að svona leát hún
ekki út bara vegna hans Andrés-
ar, sem var ósköp myndarlegur og
1 jaifnframt mjög hversdagslegur.
— Ég hitti alweg yndíslegan
ungan mann, sagði hún.
Mér þætti gaman núna að geta
sagt, að ég hefði frá fyrstu stundu
vftað, hvað væri að gerast, en ég
vissi það bara ekki.
— Hvaða maður er það, eiskan
mín? spurði mamma og Ijómaði.
Nýju bílarnir frá Reykjalundi
draga stelpurnar aö bílaleiknum líka.
SÉX NÝJÁR GERÐIR
fást nú í öllum leikfangabúðum.
Stigabíli, kælibill, sándbíll,
flutningabíll, grindabíll og tankbíll
•— allir í samræmdri stærð —•
og svo stærri MALARBÍLL.
Harðplast — margír litir.
VINNUHEIMILIÐ AÐ REYKJALUNDI
AÐALSKRIFSTOFA REYKJALUNDI, Mosfellssveit — Simí 91 66200
SKRIFSTOFA í REYKJAVÍK Bræðraborgarstíg 9 — Stmi 22150
Má ég
vera meö?
53