Alþýðublaðið - 24.12.1970, Page 53

Alþýðublaðið - 24.12.1970, Page 53
i KAUPFELAG VERKAMANNA - AKUREYRI Félagið rekur KJÖRBÚÐ, Strandgötu;9, símar 11020 og 11075. ... Ú T I B Ú : Byggðavegi 92 — sími 12592 — Langholti 16 — sími 12506 — íStekkjargerði .2 — sími 11645. Höfum ávallt á öoSstólum eftirtaldar vörur: NÝLENÐUVÖRUR — KJÖT — KJÖTVÖRUR — FISKVlls konar — BRAUÐ — MJÓLK — ÍMJÓLKUR- VÖRUR — |ÁLEGG margs konar — TÓBAK ‘— ÖL — GOSDRYKKI — SÆLGÆTI — BÚSÁHÖLD í fjöl- breyttu urvali i—GJAFAVÖRUR. i < VIÐSKIPTAVINIR: Athugið okkar góða vöruúrval og verð, áður en þið festið kaup annars staðar. SENDUM YÐUR VÖRURNAR HEIM FRÁ KJÖRBÚÐINNI í STRAND6ÖTU 9. KAUPFÉLAG VERKAMANNA - AKUREYRI GLEÐILEG JÓL! Farsælt komandi ár. Þökkum viðskiptin á árinu sem er að líða. Tína hugsandi, — Hún sagði, að • ég myndi giftast Finna. - FINNA?! — Já, ég held það. Hún sagði, . áð maðurinn minn væri fallegur blá’eygður maður frá fjarlægu Norðurlandi og hafið við landið hans frysi um vetur. Ég hélt fyrst, að Kún ætti váð Rússa, en það sleppuiy víst. enginn gie.gnum Járn tjaldið til þess éins að kvænast mér. Mamma sagðist Ifka efast um það, að þeir handan Járntjaldsins gerðu eitlihvað álíka viturlegt og' það og' svo fór hún sjólf og lét spá fyrir sér. Hún var ekki lengi inni og elcjrauð í iraman,. þegar hún kóm út. —■. Hvað sagði hún? spurðum vjð. En mamma vildi alls 'ekki s.egja okkur eitt eða neitt. Ég hefði svo sem mátt vita það, að éitthvað væri að, fyrst svona fór. Það v-ar n’efnilega alls ekkert erf- itt að fá mömmu til að tala venju lega, heldur tií að fá hana til að þegja. Ég þanf víst ekki að segja það, : að við gleymdum feitlögnu, þýzku : spákonun,ni imian skárhnis: Eg I held, að þið mynduð.líka gleyma ' fljótlega, ef émihver, sem stæði undir plómuti’é og biði eftir að hundu.r gelti, færi að spá fyrir . ykikur. Svo kveið ég fyrir prófinu og Tína skrifaði erfiðar ritgerðir um furðulegusíu þjóðflokka svo að við lá að hún misstá matarlyst- ína. Hún fór líka oft út að dansa með Andrési, sem leggur stund á tónlistarnám og mamma vill að hún giftist honum. Á meðan þetta gerðist valdi presturinn Rikka til að leika á jólasikiemmtuninni í kirkjunná og hann æifði sig daglega m’eðan pabbi hrópaði: — Reyndu að tala eðlilega Rikkii Það hefði nú svo sóm verið ágætt, ef fraintonnu- Skortyr í efrigóm hefði ekki gert það að wérkum, að hann tafsaði á öllu. Og þá voru próf.in á enda. Þeg ar ég gekk.heim úr skólanum síð- asta prófdaginn • og sparkaði í visnu laufblöðin, sem lágu á jörð unni, ra'k ég tána í eitthvað. Þe-tta eittihvað ueyndist vera gamaldags leðurbudda og þegar ég opnaði budduna sá ég 30 pund í henni. Eg varð ekkert sérliega hrifin af þessum fundi. Ég var þreytt og svöng og lögreglustöðin var langt undan og það í algjörlega and- stæða átt við heimili mitt. En ég varð heldur b!etur hrifin, þegar ég kom þangað. Lögregluþjónninn skrifaði hjá sér nafn mitt og heim ilisfang og hann sagði, að ég fengi budduna, ef enginn gerði tilkall tál hennar innan þriggja mánaða. Ég gekk he.imleiðis og sökkti mér niður í tilhlökkunina um ljós gróu ritvélina, sem mig langaði svo ósegjanliega mikið.til.að ejgn- ast, en það var samt ekki fyrr en við sátum undir borðum, að Rikki mínnti mig á það, sem ég hafði aldrei hugsað um. — Svo konan með gæsahúðina á handleggjunum sagði þá satt, ságði hann. Auðvitað hugsaði ég ekkert um þessi orð-hans. Hann Rikki er nú ekkfert nemá bróðir minn, en -eftir váku brá mér heldur en ekki í brún. Tína var í boði míeð Andrési og fleiri vinum þeirra. Ef Tína kem- ur seint heim, vakir maimma eftir henni og lætur, sem hún hafi alls ekki verið hrædd um hana. Og þessi „alls-enga-ihræðsla“ herrnar mömmu er svo átakanleg, að við patíbá skiptumst. venjuiega á við að styðja ham í gegnum þessa reynslu. Ég varð fyrir valinu í þetta skipti. Við sáum það báðar, að það hafði eitthvað komið fyrir Tínu um leið og hún kom heim. Augna ráð hennar var eittfhvað syo dr.eymandi og þó fullt virðingar, að við vissum, að svona leát hún ekki út bara vegna hans Andrés- ar, sem var ósköp myndarlegur og 1 jaifnframt mjög hversdagslegur. — Ég hitti alweg yndíslegan ungan mann, sagði hún. Mér þætti gaman núna að geta sagt, að ég hefði frá fyrstu stundu vftað, hvað væri að gerast, en ég vissi það bara ekki. — Hvaða maður er það, eiskan mín? spurði mamma og Ijómaði. Nýju bílarnir frá Reykjalundi draga stelpurnar aö bílaleiknum líka. SÉX NÝJÁR GERÐIR fást nú í öllum leikfangabúðum. Stigabíli, kælibill, sándbíll, flutningabíll, grindabíll og tankbíll •— allir í samræmdri stærð —• og svo stærri MALARBÍLL. Harðplast — margír litir. VINNUHEIMILIÐ AÐ REYKJALUNDI AÐALSKRIFSTOFA REYKJALUNDI, Mosfellssveit — Simí 91 66200 SKRIFSTOFA í REYKJAVÍK Bræðraborgarstíg 9 — Stmi 22150 Má ég vera meö? 53

x

Alþýðublaðið

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Alþýðublaðið
https://timarit.is/publication/2

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.