Lesbók Morgunblaðsins - 23.12.1945, Blaðsíða 19

LESBOK MORGUNBLAÐSINS
637
— Þorvaldur Skúlason
'iþess að skírskota til þess s.jerstak-
lega, af hverju myndin er.
t
Frh: af bls. 633. *
panna mynd eru þau persónulegu
iáhrif, sem listamaðurinn hefir orð-
ið fyrir af fyrirmyndinni.
liœgt er að tala uin tvennskonar
innileik í myndum málara. Yið skul
Um t. d. taka mynd eftir gamlan
danskari málara, þar sem hami mál
ar herbergishorn eitt, með viðfeldn
um husbúnaði og ketti, sem hringar
sig á einni stólsetunni. Áhorfandinn
á að finna og getur fundið hlýieik
heimilisbragsins og innilega ánœgju
inálarans yfir friðsældirini í her-
bergishorni þessu. Þetta er ein teg-
Und af itinileika og allt önnur en
sú, sem er í þeim myndum, er jeg
vinn að.
Það, sem í gamla daga var kall-
aður innileiki í málverkum, ' var
jnnileiki þess atburðar, sem myndin
skýrði í'rá. En nú tölum við um
innileika í atburðum þeiin, sem ger-
ast á ljereftinu sjálfu, án jiess að
setja jiá í samband við veruleilv
ann, eins og haun kemur mönnum
daglega fyrir sjónir.
Ef jeg hlusta á tónverk, þá fylg'-
jst jeg með því, sem skeður í tón-
Myndir hugans.
Ef jeg er að því spurður, hvers
vegna jeg mála, er svar mitt í stuttu
máli þetta: Jeg mála til þess að
skilja hlutina sem best. Jeg get orð-
íð hrifinn af gömlum listaverkum,
sjeð hve stórkostleg þáu eru og á-
hrifarík. En þar er ekki að finna
þá heimsmynd, sem við höfum nú
í meðvitund okkar.
Jeg geng að því að særa fram
mynd, sem hefir læst sig í. hug
minn, frekar en mála það, sem jeg
hefi einhliða fyrir augum. Því að
þetta einhliða sjónarmið getur
aldrei gefið nema ófx-Jlkoinna lýs-
ingu á því, sem hlutirnir í sjálfíi
Þorv. Skúlason: Skipahöfn (1943). sjer hafa að geyrna. Alveg eins og
maðrir t. d. geymir ekki ínvnd í
verkinu. En sama gildir um nú- þuga sjer af kærkomnum vini, eins
tímalist. Jeg horfi á þá viðburði, pg hún væri dauð ljósmyndaplata.
sem gerast í sjálfu májverkinu, án Frh. á bls. 647.
Þorv. Skúlason: Sjómenn (1943).