Lesbók Morgunblaðsins - 01.12.1968, Blaðsíða 18
orðið, en Bjarni óskaði eftir
fresti til morguns, svo hann
gæti borið sig saman við flokks
menn sína. Eftir að ég hafði at-
hugað frumvarpið, sagði ég hon
um, að ég teldi sjálfsagt að
hafna því ekki. Mundi ég skrifa
undir samninginn, hvaða af-
stöðu sem Bjami tæki. Gengi
ég út frá því að flokksmenn
mínir mundu verða þessu sam-
mála. Daginn eftir lýsti Bjarni
því yfir, að hann styddi frum-
varpið. Hafði hann þá haldið
fund með flokksmönnum sínum
og þeir afráðið að styðja frum
varpið, að Benedikt Sveinssyni
og Magnúsi Torfasyni undan-
skildum. Ekki veit ég, hvað fócr
fram á þessum fundi, en full-
víst er, að Bjarni lagði sig
fram um að sannfæra flokks-
menn sína um, að óráðlegt væri
að hafna frumvarpinu. Ég held
það hafi ráðið úrslitum innan
Sjálfstæðisflokksins. Menn
vissu, að þegar eldheitar sjálf-
stæðiskempur eins og Bjarni
frá Vogi og Sigurður Eggerz
voru fylgjandi frumvarpi nefnd
arinnar, þá væri a.m.k. ekki
samið um neina innlimun í Dan
mörku! Sigurður Eggerz hafði
einnig átt drjúgan þátt í samn-
ingagerðinni og fylgzt með
henni frá byrjun, eins og raun-
ar allt þingið. Sigurður var ein
dreginn Sjálfstæðismaður, eins
og kunnugt er, en um hann er
sama að segja og Bjarna frá
Vogi: Danir litu á hann sem
andstæðing sinn. Hann var eini
ráðherrann, sem hafði sagt af
sér í konungsgarði vegna ágreln
ings við konung sjálfan og
vakti það mál miklar deilur á
sínum tíma.
— Viljið þér ekki segja okk
ur eitthvað um dönsku samn-
ingamennina, áður en lengra
er haldið?
— Það var sýnt af því hvern
ig Danir völdu samningamenn-
ina, að þeim var annt um að ná
samningum. Samninganefndar-
mennirnir voru allir nafnkunn
ir stjórnmála- og vísindamenn í
Danm. og nutu mikils trausts
þar í landi, áttu flestir að baki
sér merkan pólitískan feril. For
maður dönsku samninganefnd-
arinnar var Christopher Hage,
verzlunarmálaráðherra. Hann
var „róttækur", en mun hafa
setið í nefndinni sem fulltrúi
dönsku stjórnarinnar. Hann
var fremur lítill maður vexti,
en mjög virðulegur. Hann var
í Danmörku talinn djúpvitur
maður, og mér virtist hann
ljúfmenni hið mesta. Hann
hafði á sameiginlegum fundum
nefndanna oftast orð fyrir
dönsku nefndarmönnunum.
Vinstri menn í Danmörku höfðu
valið I. C. Christensen í nefnd-
ina. Hann var líka ráðherra.
1907 var hann forsætisráðherra
Danmerkur og kom þá til fs-
lands í fylgd með Friðriki
VIII. Mér er það afar minnis-
stætt, þegar ég kom til Seyð-
isfjarðar til þess að sjá þessi
stórmenni þar á staðnum. Ég
var þá í föðurhúsum og lét mig
ekki muna um að fara úr heima
högum mínum í Fljótsdalshér-
aði til Seyðisfjarðar. Ég kom
mér vel fyrir til að sjá land-
gönguna, þegar konungur og
fylgdarlið hans gekk af skips-
fjöl. Fyrstir stigu á bryggjuna
tveir glæsilegir menn, en bar
þó annar langt af og þekkti ég
það af myndum, að þar var ráð
herra íslands Hannes Hafstein,
enda er hann glæsilegasiti mað-
ur, útl. og innlendur, sem ég
hef séð um dagana. Hinn þekkti
ég einnig af myndum og var
það sjálfur konungur og þótti
mér hann ákaflega geðþekkur
maður. 'Næstir gengu tveir
vörpulegir menn og þekkti ég
vel annan, Jóhannes Jóhannes-
son bæjarfógeta á Seyðisfirði,
en við hlið hans var forsætis-
ráðherra Dana. Hann var frem-
ur stór vexti, mjög fríður, góð-
legur og göfugmannlegur. í ís-
landsförinni komu þeir konung
ur við á Kolviðarhóli. Sagt er,
að I.C.Christensen hafi staðið
við hlið konungs, er hann hélt
þar ræðu sína og nefndi „rík-
in sín tvö“. Á ráðherra þá að
hafa klappað á aðra hönd kon-
ungs til þess að minna hann á,
að nú væri hann að tala af
sér. Guðmundur Hlíðdal, sem
þarna var staddur, hefur sagt
mér, að Christensen hafi flutt
stutta ræðu á eftir konnugi og
getið þess, að hans hátign hefði
mismælt sig. Mun fáum Dönum
hafa komið í hug um þetta leyti
að viðurkenna ísland sem sér-
ELDBORG GK. 13 er stærsta skip sem smíðað hefur verið á íslandi til þessa.
Eldborgin er 415 brúttó rúmlestir að stærð og cr smíðuð af SLIPPSTÖÐ-
INNI Á AKUREYRI.
Sendum landsmönnum öllum
órnaðaróskir í tilefni 50 óra
fullveldis íslenzku þjjóðarinnar
SLIPPSTÖÐIN AKUREYRI
stakt rlkl. — I.C Chrlstlensen
hafi komið inn í dönsk stjórn-
mál, að mig minnir þegar
vinstri menn tóku við völdum
af hægri mönnum, rétt eftir
aldamót. Hann var einn af vin-
sælustu og nafnkunnustu stjórn
málamönnum Danmerkur og
naut jafnan óskerts álits. Hann
talaði sjaldan á sameiginlegum
nefndarfundum, en þess varð
oft vart, að hann var mjög við-
kvæmur fyrir því, ef honum
fannst íslendingar vera ósann-
gjarnir í kröfum sínum og ég
held það hafi verið á öðrum
eða þriðja nefndarfundi, sem
sem hann sagði með tár í aug-
um, að nú væri ekkert fyrir þá
Danina að gera annað en stiga
á skipsfjöl og halda heim til
Danmerkur. Þegar lagt var fram
eitt af fyrstu uppköstum ís-
lenzka hlutans, var honum nóg
boðið og einnig mun það hafa
runnið honum til rifja, að ís-
lendingar tóku fyrstu tillögu
Dana víðs fjarri í mörgum at-
riðum. Sannleikurinn er sá, að
fyrstu uppköst Dananna voru
I þeim fjölda
kúlupenna, sem
eru á markaðinum,
er einn sérstakur —
BALLOGRAF,
sem sker sig úr
vegna þess,
hversu þægilegur
hann er í hendi.
Hið sígilda form
pennans gerir
skriftina auðveldari,
svo að skrifþreyta
gerir ekki vart við sig.
•
BALLOGRAF-
EPOCA
blekhylki endast til að
skrifa 10.000 metra
(sem jafngildir
eins árs eðlilegrl
notkun).
Skriftin er
ætíð hrein og mjúk,
vegna þess að
blekoddurinn er úr
ryðfríu stáli,
sem ekki slitnar.
Þessir pennar eru
seldir um allan heim
í milljóna tali.
Alls staðar njóta þeir
mikilla vinsælda.
epoca
HINN HEIMSFRÆGI SÆNSKI KÚLUPENNI
34 LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
1. desember 1968