Lesbók Morgunblaðsins - 01.12.1968, Blaðsíða 21

fundarstjóri, en Hage óskaSi
eftir því, að þeir stjórnuðu
fundinum til skiptist. Ekki er
hægt að segja, að andrúms-
loftið hafi verið lævi blandað,
en óvissa ríkti. Á þessum
fyrsta fundi lagði íslenzka
nefndin fram skriflega greinar
gerð um afstöðu sína. Hafði
hún áður lagt hana fyrir ís-
lenzku stjórnina. Þar var tekið
fram, að íslendingarnir teldu
semjandi á þeim einum grund-
velli, að landdó yrð-i viðurkennt
fullvalda ríki og sameigið mál
beggja ríkjanna yrði aðeins kon
ungur og konungserfðir. Þá
tóku þeir það fram að semja
mætti um skeið um sameigin-
lega meðferð hokkurra mála.
Daginn eftir lögðu dönsku
nefndarmennirnir fram sína
greinargerð og hefur nokkuð
verið minnzt á efni henn-
ar hér að framan. Síðan var
skdpzt á skjölum að beita má á
hverjum fundi til að reyna að
ná samkomulagi, en 9.-11. júlí
sátu þeir Bjarni, Einar, Hage
og Arup á fundum í undirnefnd
tíl áð reyna að ráða fram úr
aðalágreiningsatriðunum. All-
mikill árangur varð af þessu
undirnefndarstarfi, en þó voru
ýmis atriði óleyst og var samið
um þau undir lokin. Þótt bilið
væri svo langt á milli dönsku
og íslenzku samningamannanna
að það virtist nær óbrúanlegt á
fyrstu fundunum, þá héldu
nefndarmennirnir samt áfram
að semja á víxl uppkast til
samninga og héldu daglega við
ræðufundi, eins og ég sagði áð-
an. íslenzku sendinefndarmenn
irnir höfðu einatt samráð við
ráðherra og fullveldisnefnd, og
Alþingi fylgdist með öllu því,
sem daglega gerðist á fundum
nefndanna. Var þess vandlega
gætt að íslenzka nefndin tæki
engar ákvarðanir aðrar enþær
sem allir stjórnmálaflokkar
þingsins og fullveldisnefnd
væru samþykk. Vorum við stað
ráðnir í að láta ekki atburðina
frá 1908 endurtaka sig. — Þá
var þess einnig vandlega gætt
að aldrei yrði minnsti ágrein-
ingur um neitt atriði innan
nefndarhlutanna og átti það við
fulltrúa beggja þjóðanna. Venj
an var því sú, að einn maður
talaði á fundunum fyrir hvora
þjóð um sig og féll það oftast
í hlut þeirra Hage og Bjarna
frá Vogi. —
— Samningaviðræðum lauk
17. júlí og daginn eftir, aem
var fimmtudagur, ef ég man rétt
kl. 2 e.h. voru samningamir
undirritaðir. Nóttina eftir héldu
Danirnir heim, en höfðu þá áð-
ur efnt til dýrðlegrar veizlu
um borð í Fálkanum. Ekki var
ég þar viðstaddur, var ennþá
mikið lasinn, en ekki hef ég
heyrt neinar sögur fara af
veizlu þessari, enda var bann-
ið þá í algleymingi.
Þetta er eitt höfuðeinkenni fullveldisáranna, að ákafar
tilraunir hafa verið gerðar til þess að ala á stjetta-
greining meðal þessarar vesælu þjóðar, þar sem fátækt og
manufæð hafa öldum saman sljettað alit þjóðf jelagið, svo að
varla hefir risið Imndaþúfa upp úr þeirri óræktarflöt. Og
stundum hafa þessar tilraunir verið svo ofstækisfullar og
öfuguggalegar, að sæmd og fullveldi andans, — fullveldinu,
sem í dag er eiima tia ára gamalt, — hefir staðlð háski
af þeim.
Ami Pálsson, MWL L des., 1928

Fljúgiö í hinum göökunnu
Rolls Royce flugvélum Loftleiöa
Þægilegar hraöferöir ,
heiman og heim koftleidir ^
•— Um haustið vóru samning
arnir samþykktir á Alþingi og
samkvæmt ákvæði í stjórnar-
skránni frá 1915 varð að bera
þá undir atkvæði þjóðarinnar.
Atkvæðagreiðslan fór fram 19.
október þá um haustið og
greiddu 12.411 atkvæði með
frumvarpinu en 989 voru á móti
því. I danska þinginu var Sam-
bandslagasamningurinn sam-
þykktur með 142 atkvæðum
gegn 35 atkvæðum hægrimanna
Hiim 1. desember gengu þéir
svo í gildi og þar með var full-
veldi íslands trygg.t, sagði Þor-
steinn M. Jónsson að lokum.
M.
Þér spariö minnst
30%
ÞAR 8EIVI IVA ER FYLLIEEGA
SAMBÆRILEGT AÐ GÆVHJM
VIÐ BEZTIJ ERLEIMÐ LAG-
FREYÐAIMDI ÞVOTTAEFIMI
ár Iva er lágfreyðandi.
★ íva leysist upp eins og skot.
★ íva skolast mjiig vel úr þvottinum.
★ fva þvær eins vel og hugsazt getur.
ár íva er lang-ódýrasta lágfreyðandi
þvottaefnið á markaðinum.
HAG8ÝIMAR HIJ8MÆDIJR
VELJA ÞVÍ AÞÐVITAO
ÍVA
íslenzk úrvalsframleiðsla
frá
FRIGG

LESBÓK MORGUNBLAÐSINS 37
L desember 196 8