Lesbók Morgunblaðsins - 29.12.1972, Qupperneq 23

Þetta em allir nemendur Þóru,
sem hún kennir í nokkrum 2.
og 3. bekkjum Hagaskólans.
Hún er sjáJf fremst á mynd-
inni.
Frá kennarastofunni.
undir prófið, vinsamlegast lesa
frá 82 kaifla að 95. Stunur liða
um bekkinn — Þetta er svo
alltof mikið, tauta einhverjar
eymdarlegar raddir en það er
engin miskunn hjá Þóru. —
Erum við þá áreiðanlega búin
að taka jólaprófið, segir -dapur
leg rödd aftarlega í bekknum..
— Og bœta við næstu 30
sögnum, lýsir Þóra yfir. Þessi
orð vekja kurteisleg, en ákaf-
lega þróttmikil mótmæli og
málamiðlun næst um 20 sagn-
ir fyrir næsta þriðjudag
Þá er það kaflinn á síðu fem
og tres, segir Þóra og einhver
muldrar í barm sér — æ, hvað
þýðir nú aftur tres.
Svo er tekið til við að lesa
dönskuna og það er eins og
fyrri daginn, þetta göfuga
tungumál vefst fyrir nemend-
um í framburði.
. . . et sikkert sted, rek-
urðu augun í nokkuð sérstakt
I sambandi við þetta?, skýtur
Þóra að nemanda nokkr-
u’m. Það kemur þá upp úr dúm
um, að honum hefur láðst að
fylgjast með textanum og verð
ur fátt um svör.
Tvö ungmenni á öftustu borð
unum halda uppi glaðleg-
um samræðum og dönskubókin
er ekki sjáanleg í grenndinni.
Ungur maður er nú beðinn að
hefja þýðingu, hann setur
dreyrrauðan og hann hefur þá
1 dönskutíma.
gleymt að glósa. Skýringin er
sú að orðasafnið hafði
ekki verið innan seiling-
ar. Hann hefuir reyndar gleymt
stílnum líka.
— Júlíusi hefur farið mikið
fram, segir nú Þóra, þegar
Júlíus hefur þýtt af
mestu kúnst nokkrar setningar.
Þóra hvetur nemenduma i þýð
ingunni til að reyna að snara
textanum á sem eðlilegast ís-
lenzkt mál, og ekki einblína á
orðrétta þýðingu. Að iþýð-
ingu lokinni er farið yfir efn-
ið á dönsku með spurningum
og vakin athygli á að en somm
erfugl hefur þá skrítnu þýð-
ingu að merkja fiðrildi og það
vekur almenna klátánui.
— Et vindue, segir Þóra, —
hvað er um það að segja? Jó-
hann er vaknaður og veit að
það er athyglisvert að vindue
skuli vera hvoruigkyns. Þóra
vottar Jóhanni hrifningu og
Júlíus áttar sig siðan á því að
D-ið er borið fram og fær
gott klapp fyrir ,■ frá skraf-
hreifnu unglingunum i horn-
inu, sem ég hef nú heyrt að
eru báðir karl'kyns.
Það er allmjög tekið að sax-
ast á tímann, farið er yfir stíl-
inn og það verður augljóst að
þar hefur orðið einhver mis-
brestur með heimavinnu. Þóra
brýnir röddina hressilega og
nemendurnir, sem vita upp á
sig sökina, lyppast all veru-
lega niður í sætunum. Svo er
sett skörulega fyrir og stun-
ur.nar eru enn auðhey.rðari.
Tvær miínútur eftir. Kannski
gesturiinn okkar vilji spyrja að
einhverju? SBgir 'kennarinn. Og
ég spyr náttúrlega hvernig