Vísir - 27.01.1978, Blaðsíða 2

Eigum við að flytja út ó-
unnið garn?
Jóhanna Sigurjónsdóttir hiis-
móöir: Viö eigum að fullvinna
garniö hér á landi og gera þar
með meira verömæti úr þvi.
Friögeir Haraldsson, ánægöur
skattborgari: Ég tel það sjálfsagt
aö garniö sé fullunnið hér það
hlýtur aö koma öllum til góða.
m
Föstudagur 27. janúar 1978. VISIR
MISSIÐ EKKI AF HELGARBLAÐINU Á MORGUN!
Hverjar
eru
Lumm-
urnar?
Eru þou enn að trimma?
— Gylfi Kristjánsson ræöir viö fjóra ,,gamla” viöurkenningar-
hafa iþróttamanns ársins um viöhorf þeirra tii iþrótta nú og
ferilsins þá. Þau eru Viihjáimur Einarsson, Jón Þ. ólafsson Sig-
riður Siguröardóttir og Guömundur Gislason.
— Páll Pálsson ræöir viö Gunnar Þóröarson og Lummurnar hans
sem slegiö hafa i gegn meö söluhæstu Islensku hljómplötunni frá
upphafi.
MARGT FLEIRA EFNI VERÐUR í HELGARBLAÐINU Á MORGUN
Mó bjóðo þér í nefið?
Guðjón Arngrimsson hélt út i nepjuna i vikunni vopnaður neftó-
baksdós til aö kanna viöbrögö sárasaklausra vegfarenda viö til-
boðinu: Má bjóöa þér i nefnið?
Þrír góðir í kassanum
Sagt er frá þremur vinsæium sjónvarpsþáttum um þessar
mundir, — Dave Allen, Röskir sveinar og Til mikils aö vinna
,Mamma, ert þú með textanal'
Kjartan L. Pálsson mætir á æfingu hjá danshljómsveit i Mos-
fellssveit sem hefur þá sérstöðu aö allir liösmenn hennar eru i
sömu fjölskyldunni.
„Er svo
mlkill
sveita-
kaH"
— Arni Þórarinsson ræöir viö Þráin Bertelsson rithöfund og
kvikmyndaleikstjóra sem nýlega lauk námi frá Dramatiska
Institutet i Stokkhólmi.
Þórunn Jónsdóttir, nemi: Viö eig-
um aö fullnýta garniö hér á landi
við kunnum best að nota þaö.
Svanhvit Helgadóttir nemi: Is-
lendingar eiga sjálfir aö fullvinna
garniö.
Gunnar Gunnarsson, verslunar-
maöur: Tvimælalaust eigum viö
aö fullvinna það sjálf. Meö þvi
gerum viö garniö aö verðmætari
vöru.
nefndir handa hœgri
—Vinstri
Mikiö fjör hleypur ööru
hverju i upplýsingamiðlun um
nefndaskipan I þjóöféiaginu. Er
þá um stund keppst viö aö ti-
unda tekjur einstaklinga af
nefndastörfum og talaö um
nefndakónga og þviumlikt. Og
vist er um þaö, aö margar eru
nefndirnar og er ekki nema litið
taliö i þeim upplýsingum sem
birtar eru um hæstlaunuöu
nefndamennina. Stjórnunar-
kerfiö velur nefndaleiöina til aö
forvinna ýms verkefni, sem
hugmyndir eru uppi um aö
hrinda af staö, og þá er löngum
gripiö til nefndaskipana til aö
ákvaröa eitt og annaö innan ein-
stakra deiida stjórnunarkerfis-
ins. Flestum finnst mikiö til um
þaö, hve miklum fjármunum er
eytt i nefndir, en færri hafa
áhyggjur af þvi hvernig nefndir
starfa, og hvernig einstaka
fastanefndir hafa sölsaö undir
sig meira eöa minna af stjórn-
uninni, þannig aö kosningasigr-
ar flokka og breyttar sam-
steypustjórnir koma engu fram
og fá engu ráöiö um stefnumót-
un.
Þótt þaö sé satt og rétt, aö
nefndir kosti peninga, eru þeir
fjármunir Htilræöi hjá þeirri
misvisun stjórnunar, sem kem-
ur fram i nefndastörfum, eink-
um þar sem um er aö ræöa
nefndir, sem starfa samfleytt
um árabil. Eitthvert gleggsta
dæmiö um þetta er nefndahrúg-
an, sem starfar ár og siö á veg-
um menntamálaráðuneytisins.
Fæstir vlta raunar hvaö margar
nefndir og starfshópar eru þar
aö verki, enda má segja um
menntamálaráðuneytiö, aö þaö
er oröiö riki I rikinu undir stjórn
ráöuneytisstjórans, sem fer
sinu fram hvaö sem liöur
breytingum á þvi mannvali sem
vermir ráöherrastólana hverju
sinni. Hefur m.a. komiö á dag-
inn, aö ncfndir, sem skipaöar
voru i tiö vinstri stjórnarinnar
eru nú aö skila af sér einskonar
„vinstri” álitum þessa dagana,
cöa um þaö bil fjórum árum eft-
ir aö borgaraleg stjórn tók viö
völdum. Þannig hefur núver-
andi menntam álaráöherra
hvergi nærri komiö stjórnun
rnenningarmála eöa mcnnta-
mála, enda sér skólarann-
sóknardeild um þá hliö málsins
undir yfirstjórn ráöuneytis-
stjórans.
Þaö liggur I hlutarins eöli, aö
nefndir sem skipaöar eru i tiö
einnar rikisstjórnar geta unnið
gegn anda og inntaki stjórnar-
stefnu næstu stjórnar, þegar
þaö er látiö viögangast aö
nefndir standi óbreyttar á
hverju sem gengur á pólitiska
sviöinu. Þannig skiptir engu
máli fyrir slikar nefndir, þótt sá
meirihluti sem skipaöi þær sé
ekki lengur fyrir hendi, og allt
annar meirihluti sé tekinn viö
stjórn
völdum. Andvaraleysi stjórn-
málamanna i þessum efnum er
dæmalaust, og þó hvergi eins
dæmalaust og innan mennta-
málaráöuneytisins, þar sem
ráöherra hefur engu fengiö aö
ráöa langa hriö. Menntamála-
ráöuneytiö hefur einskonar
„súpergaggó” stefnu, svo notaö
sé orö Morgunblaösins yfir þá
vinstri þvælu, sem nú tröllriöur
háskólanum og öörum mennta-
stofnunum meö þeim afleiöing-
um að stör hluti menntaskóla-
nema nær ekki einu sinni prófi
upp úr þriöja bekk, og situr þó
margur góöur komminn i
kennarasæti i þeim skólum.
Leiöin til að koma einhverri
stjórnun viö hvaö nefndirnar
snertir er aö leysa þær upp viö
hver stjórnarskipti og skipa siö-
an i þær nefndir aftur, sem hafa
einhverjum störfum aö gegna.
Hitt er ekki annaö en pólitiskur
barnaskapur aö hald aö nefnd
sem skipuö er I tiö vinstri
stjórnar geti starfaö áfram i tiö
borgaraiegrar stjórnar og til-
einkaö sér stefnumiö hennar.
Hinn stjórnunarlegi slappleiki,
sem kemur fram i þvi aö láta
sömu nefndirnar lafa ár og siö
er mikiö kostnaöarsainari en
einfaldar upplýsingar um
nefndalaun segja til um. Siöan
væri gott fyrir Alþingi aö gera
sér grein fyrir þvi, aö þaö á aö
kjósa i nefndir i staö þess aö láta
bláeyga ráöherra eöa misvitra
ráöuneytisstjóra ráska með þau
mál að vild.
Svarthöföi