Vísir - 11.03.1978, Blaðsíða 4

Laugardagur 11. mars 1978
vlsm
Bifreiðastillingin
Smiðjuvegi 38, Kópavogi
simi 76400
Nú stendur yfir hin árlega bifreiðaskoðun.
Viö undirbúuin undir skoðun, önnumst einnig allar aðrar
viðgerðir. Björt og rúmgóð húsakynni. Fljót og góð af-
greiðsla.
Bifreiðastilling
S'miðjuvegi 38, Kópavogi
simi 76400
é»ilfurtjúöuri
Brautarholti 6, III h.
Simi 76811
Móttaka á gömlum
munum:
Fimmtudaga kl. 5-7 e h
Föstudaga kl. 5-7 e
Nouðungoruppboð
sem auglýst var i 5., 7. og 9. tölublaði Lögbirtingablaðsins
1977 á eigninni Háukinn 5, rishæö, Hafnarfirði, þingl. eign
Bjarna Jóhannssonar, fer fram eftir kröfu Jóns Halldórs-
sonar, hdl. og Innheimtu rikissjóðs, á eigninni sjálfri mið-
vikudaginn 15. mars 1978 kl. 1.30 e.h.
Bæjarfógetinn i Hafnarfirði.
Nauðungaruppboð
annað og siðasta á eigninni Selbraut 24, Seltjarnarnesi,
þingl. eign Kristjáns og Harðar s.f., fer fram á eigninni
sjálfri miðvikudaginn 15. mars 1978, kl. 3.30 e.h.
Bæjarfógetinn á Seltjarnarnesi.
Nauðungaruppboð
annað og siðasta á eigninni Flókagötu 6, efri hæð, Hafnar-
firði, þingl. eign Albertu Böðvarsdóttur, fer fram á eign-
inni sjálfri þriðjudaginn 14. mars 1978kl. 1.30 e.h.
Bæjarfógetinn I Hafnarfirði.
Nauðungaruppboð
sem auglýst var i 75., 76. og 77. tölublaði Lögbirtingablaös-
ins 1976 á eigninni Hverfisgötu 28, Hafnarfiröi, þingl. eign
Guðna Bjarnasonar, fer fram eftir kröfu Iðnaðarbanka ts-
lands h.f., á eigninni sjálfri þriðjudaginn 14. mars 1978 kl.
4.00 e.h.
Bæjarfógetinn I Hafnarfirði.
Nauðungaruppboð
annað og siöasta á eigninni Melabraut 48, neðri hæð, Sel-
tjarnarnesi, talin eign Georgs Viðar Björnssonar, fer
fram á eigninni sjálfri miðvikudaginn 15. mars 1978 kl.
3.00 e.h.
Bæjarfógetinn á Seltjarnarnesi.
MEÐ ASTAR
KVEDJU
FRÁ RÚSS-
LANDI
Andkommúnísmi Visis á þeim timum sem verið hafa til upprifjunar í þessum
dálkum, þ.e. fyrir 15 árum, var afar stækur og harðlínusveigður. Blaðið gerir hvað
eftir annað atlögur að íslenskum kommúnistum, oft undir yfirskini frétta og
fréttaskýringa, og munnsöfnuður leiðara ber keim af kaldastríðshysteríi. Vinstri
mönnum sem þykir Vísir hægrisinnaö blað nú, ættu að gamni sínu að blaða í þess-
um gulnandi blaðsíðum Vísisárið 1963 til samanburðar. Til dæmis eru í Vísi vikuna
12.-18. mars fyrir 15 árum sjokkerandi uppljóstranir blaðsins um laumukapítal-
isma, ef ekki hreinlega fjárglæfra, íslenskra kommúnista. Blaðið birtir stórgrein-
ar um f jármálaumsvif og eignir kommaforingja, og fyrirsögn einnar er „öreig-
arnir eru milljónerar í laumi". Enn í dag eru kapitalistar að burðast við að sanna
að kommúnistar séu líka kapítalistar, og m.a. var þetta mál gert að umræðuefni í
Vísi í vetur. Svona er nú gangurinn í hringekjunni. Hvenær skyldu kommar annars
fara aðsvara isömumyntog sýna fram að kapitalistar séu engu minni kommar en
kommarnir sjálfir? Svona spaugileg eilífðarmál koma manni alltaf í gott skap
immmsmmm ífíé Hafravatn VAFALAUST LEITAÐ MARGRA ÍSLENDIf

%?\ IR5 SrwmTB tfJíTilSi

ass3ífiíBr-_j Ltjj frmtil [,J
Forsiða VIsis daginn sem
bomban sprakk.
Antonow kemur til
sögunnar
En i Visi 15. mars er á baksiðu
frétt sem sýnir aðra hliö á átök-
um komma og kapitalista á
þessum tima. Sú hlið er ekki
spaugileg. Fyrirsögnin er:
„EFTIRMAÐUR
NJÓSNARANNA”, og segir þar
frá þvi að rússneska sendiráö-
inu i Reykjavik hafi borist liðs-
auki, þar sem er nýr starfsmaö-
ur, Antonow að nafni, kona hans
og barn. Siðan segir: „Fyrir
hálfum mánuði siðan missti
rússneska sendiráðið tvo starfs-
menn sina, eftir að þeir höfðu
verið staðnir að njósnatilraun-
um, og var visað úr landi”. Meö
fréttinni er stór mynd af Antonw
greyinu að koma ferðatöskum
sinum fyrir i bilskotti en til
hliðar stendur annar Rússi og
reynir að fela andlit sitt fyrir
ljósmyndaranum.
Þarna hefur andkommún-
ismapúkinn Visir sumsé komist
i feitt, og ekki er annað að gera
en fletta til baka um tvær vikur
og gá að þessu njósnamáli, sem
vafalitið telst býsna sérstætt i
islenskri sögu. Margir minnast
þessa máls sjálfsagt þegar þeir
eru minntir á það.
Viltu njósna fyrir mig?
Það er miðvikudaginn 27.
febrúar sem bomban springur.
Forsiða Visis er lögö undir mál-
ið, svo og u.þ.b. fjórar aðrar sið-
ur blaðsins, Aöalfyrirsögnin er:
„NJOSNIR RÚSSNESKA
SENDIRAÐSINS” og fréttin
hefst svona:
„Það er nú upplýst og sannað
með óyggjandi sönnunargögn-
um, að starfsmenn rússneska
sendiráðsins hafa reynt að fá
rúmlega þritugan Islending,
Ragnar Gunnarsson til að
stunda njósnir fyrir sig. Hann
brást þannig við, að hann gerði
islenskum yfirvöldum aðvart og
leiddi það til afhjúpunaráatferli
Rússa.
Ragnar Gunnarsson er með-
limur kommúnistaflokksins og
hefur hann um langt árabil ver-
ið áhugasamur og mjög virkur i
flokkssamtökum þeirra. Hann
hefur eignast flesta sina vini og
kunningja I þessu samstarfi og
má þvi geta nærri, hve örðugt
honum hefur reynst að taka
þetta spor. En þegar fréttamað-
ur Visis átti tal viö hann i morg-
un sagði hann:
— Mér var nauðugur einn
kostur, ég varð einhvernveginn
að losna undan þessari ásókn
SUG UAR
Það FYRIR
15 Aruh
Kússnesku njósnararnir Lev Dimitriev t.v. og Lev Kisilev þegar
þeir voru gripnir við Hafravatn.
Rússa sem hófst fyrst á mig
1959, þegar þeir reyndu að not-
færa sér að fjárhagsaðstæður
minar voru mjög erfiðar. En nú
þegar þeir byrjuðu að nýju að
sækja á mig að stunda njósnir i
desember s.l. þurfti ég þó ekki
lengi að skoða hug minn um,
hvað ég ætti að gera.”
Illmennið Alipov
Siðar i samtalinu við Visi, þar
sem m.a. kemur fram að maður
þessi hafði veriö mjög virkur
flokksmaður i Sósialistaflokkn-
um og jafnframt stjórnarmaður
i Dagsbrún i fimm ár, fór i boðs-
ferð til Sovetrfkjanna o.fl. segir
hann frá þvi hvernig honum
varð við þegar Rússar fóru þess
fyrst á leit við hann 1959 að hann
starfaði fyrir þá:
„Ég varð mjög undrandi, en
um leið varö ég öskureiður,
vegna þess, aö það var greini-
legt að þeir ætluðu að nota sér
vandræði min og efnahags-
örðugleika en þá hafði ég lent i'
miklum erfiðleikum vegna þess
að tveir tékkneskir vörubilar,
sem ég hafði keypt reyndust
ónýtirog mjög kostnaðarsamir.
— Þú skalt bara snúa þér i það
að starfa fyrir okkur”, sagði
Rússinn Alipov, þá yrðu erfið-
leikar minir úti.
Þessi Alipov var hreinasta ill-
menni. Það var eins og hann
hlakkaði yfir erfiðleikum min-
um, að ég og fjölskylda værum á
götunni o.s.frv. Ég hefði viljað
að hann yrði gripinn, fremur en
Kisilev, sem er miklu kurteisari
maður og mannlegri.”
Gildran
Inni i blaðinu er svo m.a. ansi
reyfaraleg frásögn af þvi hvern-