Vísir - 27.05.1978, Side 11
VTSIR Laugardagur 27. maf 1978.
n
..Þetta byrjaöi allt á þvjf að herma eftir kenn-
urum i gagnfræðaskólanum. Krökkunum virtist
líka það vel. Ég kom síð^h fyrst fram opinber-
lega á skemmtun hjá átthagafélagi Ingjalds-
sands og þetta hefur svo þróast svona stig frá
stigi".
Jóhannes Kristjánsson er nafn sem sennilega á
eftir að heyrast oft í framtíðinni. Jóhannes fæst
við eftirhermur og hefur náð ótrúlega góðum
árangri á stuttum tíma. Hann er tuttugu og
tveggja ára gamall og síðan í vetur hefur hann
haft meira en nóg að gera — enda tími árshátíða
og kosningafunda. i apríl og maí hefur hann
verið upptekinn um hverja einustu helgi.
Alvara
„Það má kannski segja að ég
hafi verið uppgötvaður á flokks-
þingi framsóknarmanna i vetur”,
segir Jóhannes. „Eftir þá
skemmtun fóru tilboðin að koma
frá öðrum en vinum og kunningj-
um, eins og alltaf hafði verið áð-
ur. Lengi vel bannaði ég alveg að
ég væri auglýstur, enda var ég
bara i þessu að gamni minu. En
nú sé ég ekki annað en ég verði
að snúa mér að þessu af alvöru”.
Jóhannes er bóndasonur frá
Brekku á Ingjaldssandi i ön-
undarfirði. Hann flutti suður fyrir
þrem árum, var einn vetur i
bændaskólanum á Hvanneyri,
annan i Reykjavik en er nú við
nám á uppeldisbraut i Fjöl-
brautaskólanum i Keflavik.
„Ég hef verið að fikta við að
herma eftir fólki alveg frá blautu
barnsbeini. Maður tók eftir tökt-
um hjá fólki og hermdi eftir lát-
bragðinu. Svo fylgdi röddin með.
Svona er þetta reyndar enn, og
verður sjálfsagt alltaf hjá mér.
Maður eins og „sér” röddina. Ég
á ákaflega erfitt með að herma
eftir fólki sem ég hef ekki séð”.
„Ofæfði"
„Til að byrja með hélt ég
reyndar að það þjónaði engum til-
marga á undan honum, en svo
kemur þetta allt i einu, vonandi”.
„Svo er lika hægt að æfa of
mikið. Ég ofæfði mig t.d. svo á
Einari Agústssyni einu sinni, að
út kom Sighvatur Björgvinsson”.
Hlandkoppur
Jóhannes heldur mest uppá
Ómar Ragnarsson af þeim eftir-
hermum sem nú eru starfandi.
Annars segist hann ekki hafa séð
kollega sina á sviði i langan tima.
„Ætli séu ekki fimmtán ár sið-
an ég sá Ómar Ragnarsson
skemmta i það eina skipti sem ég
hef verið á skemmtun með hon-
um. Ég gleymi þvi aldrei. Ég var
smá-polli og sat framarlega i
salnum. Ómar var eitthvað að
handleika hlandkopp, og tók sig
allt i einu til og skvetti úr honum
úti sal. Ég fékk alla gusuna beint
á mig. Ætli megi ekki segja að þá
strax hafi ég fengið eldskirnina.
Mig langar orðið mikið til að sjá
hann skemmta”.
Jóhannes segist að siálfsögðu
eiga sér uppáhaldS'raddir. „Ég
held að ég hljóti að tala fyrir
munn flestra þeirra sem fást við
eftirhermur þegar ég segi að ég
haldi mest uppá þær raddir sem
ég næ best. Að öðru leyti geri ég
ekki upp á milli þeirra. Lúðvik er
mjög skemmtilegur, Óli Jó og
Geir eru lika i uppáhaldi”.
■ :
„Byrjaði a
kennurunum
I skóla"
spjallað við Jóhannes Kristjánsson, eftirhermu
Rikisstjórnin litur málið að sjálf-
sögðu mjög alvarlegum aug-
um....
gangi aö æfa þetta. Ég hélt að ef
maður næði ekki röddinni eins og
skot þá gæti maður eins hætt við
hana. En ég er nú kominn af
þeirri skoðun. Það er hægt að ná
flestum röddum með þvi að æfa
sig. Þó ekki öllum”.
„Ég hef til dæmis ekki náð
Gisla Halldórssyni almennilega.
Ætli maður verði ekki aö taka
hann á segulband. Ég hef verið á
rangri braut meö hann, eins og
Við Alþýðubandalagsmenn....
Segulband
Eins og hjá öðrum hermikrák-
um eru stjórnmálamenn áber-
andi á prógramminu. „Ég hef
hlustað á eldhúsdagsumræður frá
þvi að ég var átta ára”, sagði Jó-
hannes, „og hef alltaf haft jafn-
gaman af þvi. Ég hef reyndar
tekið þær uppá segulband nú sið-
ustu árin. Siðan ég kom suöur hef
ég lika setið mikið á þingpöllum
og hlustað á umræður á alþingi”.
„Sumir þingmennirnir eru lika
allt ööru visi i sjónvarpi heldur en
þegar þeir halda ræður á fundum.
Það er auðvitað eðlilegt. Þeir tala
lægra, sitja við borð og svo fram-
vegis. Það getur þvi veriö mjög
lærdómsrikt að sjá þessa kalla i
sjónvarpinu”.
Dagskrá Jóhannesar er um
fimmtán minútna löng, en veröur
oft miklu lengri. „Yfirleitt er þaö
þannig þegar maöur er kominn
uppá svið, að undirbúna dagskrá-
in fer öll úr böndum. Þá er um að
gera að láta þetta mótast af gest-
unum. Oft gefst það best”, sagði
Jóhannes aö lokum.
GA
Ritstjórn Vfsis fékk smá«sýnishorn af prógrammi Jóhannesar, og viröist eftir myndinni aö dæma lika oii Jó er einn af uppáhaldsköllunum hans Jóhannesar.
vel.
Viðtal: Guðjón Arngrímsson Myndir: Gunnar V. Andrésson