Vísir - 21.07.1978, Blaðsíða 3

VISIR 'Fösludagur 21. júli I97’8'
3
Skipverjar é Jóni Dan Hafnarffirði
Mœfírínn er ffullur
Forstjóri Bæjarút-
gerðar Hafnarfjarðar,
Guðmundur Ingvars-
son fékk dynjandi lófa-
klapp frá skipverjum á
togaranum Jóni Dan,
er hann birtist á skrif-
stofu BÚH i gær. Skip-
verjarnir voru þá búnir
að biða rúmlega 4 tima
eftir þvi að fá greitt
fyrir siðustu veiðiferð
og jafnvel þá næstu þar
á undan.
Er Vlsismenn komu
suður i Hafnarf jörð um
þrjúleytið i gær sátu
flestir skipverjarnir á
tröppunum framan við
hús það er verka-
mannafélagið Hlif
hefur aðsetur i.
Tjáöu þeir blaöamanni aö þeir
ætluöu sér aö koma i veg fyrir
aölandaöyröiúrskipinueöa þvi
siglt ef þeir fengju ekki uppgjör.
Skipiö haföi komiö inn meö um
200 tonn af blönduöum afla og
vissu skipverjar ekki betur en
landa ætti i Hafnarfiröi. Viö
komuna þangaö var þeim hins
vegar sagt aö ætlunin væri aö
sigla til Þýskalands þá um miö-
nætti. Viö þetta komst urgur i
mannskapinn og höföu þeir þeg-
ar samband viö Oskar Vigfús-
son formann Sjómannasam-
bandsins.
Oskar kom fljótlega eftir aö
Visismenn bar aö garöi og sagöi
skipverjum strax aö hann
myndi sjá svo um aö skipiö yröi
i höfn þar til einhver úrlausn
fengist.
„Þaö fer þvi miöur alltof
mikiö af tlmanum 1 þaö aö
standa i málum sem þessum.
Og þaö veröur aö segjast aö þaö
er alltof sjaldan sem skipver jar
fá fullt uppgjör. Þeir fara aftur
út á sjó gegn loforöi um fullt
uppgjör, en þaö er siöan ekki
efnt. Viöveröum aö gera okkur
grein fyrir þvi aö þetta er eitt af
þvi sem sjómannastéttin þarf aö
búa viö i dag. ööru launafólki
þætti þaö liklega einkennilegt aö
þurfa aö verja drjúgum tima i
þaö aö fá út kaupiö sitt.” sagöi
Oskar þegar rætt var viö hann á
meöan beöiö var eftir forstjór-
anum.
Bæjarútgeröin er ekki eini
eigandi Jóns Dan heldur er
skipiö- einnig i eigu Baröans i
Kópavogi og beggja frystihús-
anna i Grindavik. BOH hefur
hins vegar annast um bókhald
og uppgjör vegna skipsins.
,,BÚið að redda 1/2
milljón”
Skipverjar ásamt áhangend-
um lögöu nú leiö sina upp á
skrifstofu Bæjarútgeröarinnar
og biöu þar eftir uppgjörinu.
Forstjórinn haföi fariö ásamt
bæjarstjóranum til Reykjavikur
og gældu skipverjar viö þá hug-
mynd aö þeir væru aö kria út
peninga.
A meöan var veriö aö setja
vistir um borö i skipiö og þar á
meöal var komiö meö mjólk og
reikning fyrir hana. Reikningur-
inn hljóöaöi upp á 50 þúsurid, en
beöiö var um gjaldfrest á hon-
um, þannig aö skipverjar sáu
svart á hvitu aö peningar voru
ekki fyrir hendi.
Skrifstofustjóri BÚH brá sér
frá meöan beöiö var og kom svo
skömmu siöar og tilkynnti
hópnum aö hann væri búinn aö
„redda” 500 þúsund krónum.
BauÖ6t hann til aö skipta þess-
ari upphæö m illi skipverja 25 aö
tölu. Þvi tilboöi var þegar i staö
hafnaö og virtust mennirnir al-
mennt á-því aö minna en 100
þúsund þýddi ekki aö bjóöa
þeim.
Skipverjar þeir sem rætt var
viö kváöust flestir eiga inni tvær
veiöiferöir, sem þeir væru lítiö
sem ekkert farnir aö fá greitt
fyrir. Venjan væri sú aö þegar
komiö væri i land fengju menn
greiddar 40-50 þúsund krónur og
eftirstöövar sem gætu veriö 150
þúsund krónur látnar biöa.
Sögöust þeir vera orönir marg-
þreyttir á þessu og mælirinn
væri fullur. Menn gætu ekki
staöiö skil á greiöslum af húsum
og bilum og yröu aö slá lán i
bönkum til aö fleyta sér, þar til
vinnuveitanda þóknaöist aö
greiöa út. „Þetta veröur i
siöasta skipti sem ég kem á
þessa skrifstofu enda eyddi ég
vikum af sumarleyfinu minu i
aö særa út kaupiö mitt” sagöi
einn skipverjinn. Annar kvaöst
ekki haía ‘fengíö dreitt orlof
fyrir allt sföasta ár. „Þeir eru
lfka farnir aö skammta kostinn,
maöur hefur oröiö aö þola þetta
tvo siöustu túra”, sagöi annar.
Skipinu siglt-aðeins
gálgafrestur
Andrúmsloftiö á skrifstofum
BÚH var oröiö heldur þungt
þegar klukkan var aö veröa 5 og
enginn Guömundur kominn. En
skyndilega hrópaöi einn. „Hann
er að koma” og um leiö tóku
menn aö klappa, enda sáu þeir
ekki betur en Guömundur kæmi
með úttroöna tösku. Hann fór
þegar inn á skrifstofu sina, en
auöséö var aö skipverjar geröu
sér góöar vonir.
Guömundur kom þá fram, en
bað okkur ljósmyndarann að
fara frá meöan hann talaöi viö
sina menn.
„Skipverjarnir ætla aö sigla
og þeim 500 þúsundum.sem viö
höfumi skiptum viö á milli
þeirra 12 skipverja sem eru hér
enn á skrifstofunni.” sagöi
Guömundur er rætt var viö hann
eftir á. „Þaö veröur siöan gert
upp við þá þegar búiö er aö
selja, en þaö er allur gangur á
greiöslum. Viö höfum 15 daga til
aö gera veiöiferöina upp. Þess-
ari veiöiferö veröur ekki lokiö
fyrr en skipiö veröur komiö til
bakafrá Þýskalandi”. Hann var
inntur etúr þeirri viöteknu
hefö, aö skipverjar gætu fengiö
75% af áætluöum hlut eftir
veiöiferö. Guömundur svaraöi
þvi til aö þetta kæmi hvergi
fram i samningum. Astæðuna
fyrir þessu ástandi þennan dag
vildi hann telja aö væri meöal
annars aö ekki heföi legiö ljóst
fyrir hvar skipiö ætti aö landa.
Upphaflega heföi þaö átt aö fara
til Bretlands, en af þeirri sigl-
ingu heföi ekki getaö oröiö.
„Þvl er ekki aö neita aö þaö
eru miklir f járhagsöröugleikar I
þessari grein og ástandiö er
slæmt víöa um land,” sagöi
Guömundur áöur en viö kvödd-
um hann.
Framlágir skipverjar
Er við hittum skipverjana aö
máli eftir þessa afgreiöslú var
dauft i þeim hljóöiö, en þeir tóku
þó skýrt fram aö þetta væri aö-
eins frestur fyrir útgeröina.
„Við veröum aö bjarga aflan-
um, en þegar viö komum til
baka verður málinu fýlgt ræki-
legaeftir. ” heyröistfrá fleiri en
einum. Þeir sögöu aö einhverj-
um peningum heföi veriö lofaö.
„Þaöer nú bara svo meö loforö-
in sem maður fær hér, aö þeim
er ekki aö treysta.” var þaö
siöasta sem viö heyröum á leiö-
inni út. —BA
óskarog Eiríkur skrifstofustjóri BÚH ræöa hér mál-
in og skipverjar fylgjast spenntir með.
Alger
lömun
Stjórn Iðju, félags
verksmiðjufólks á Akur-
eyri, hélt fund um dag-
inn til að ræða þá erfið-
leika, sem steðja nú að
hennar áliti að hvers-
konar iðnaða-rfram-
leiðslu i landinuvegna
gegndarlauss innflutn-
ings erlends iðnvarn-
ings.
Stjórnin litur svo á, aö brýna
nauðsyn beri til aö takmarka sem
frekast má innflutning iönaöar-
vara, sem fluttar séu inn i landiö
tilsamkeppni viö islenskan iönaö.
Er þar sérstaklega átt við inn-
flutning á skófatnaöi, vinnufötum
og öörum hlíföarfötum, sem
islenskur iönaður geti framleitt,
þannig aö standist samanburö á
veröi og gæöum. Hefur sú stefna
stjórnvalda aö leyfa ótakmark-
aöan innflutning á iönaöarvörum
aö sögn stjórnarinnar algerlega
lamaö islenskan iönaö, og haft i
för meö sér, aö hundruöum iön-
verkafólks hafi veriö sagt upp
störfum.
—AHO
YggSLANAHÖLLINNI
IGAVEGl 26, SIMl Ji;
MADRAS italskir kven-
og karlmannaskór