Vísir - 19.02.1979, Qupperneq 10

10
Útgefandi: Reykjaprent h/f
Framkvæmdastjóri: Daviö Guðmundsson
Ritstjórar: ólafur Ragnarsson
Höröur Einarsson
Ritstjórnarfulltrúar: Bragi Guðmundsson, Ellas Snæland Jónsson. Fréttastjóri er-
lendra frétta: Guðmundur G. Pétursson.
Blaöamenn: Axel Ammendrup, Edda Andrésdóttir, Halldór Reynisson, Jónlna
Michaelsdóttir, Jórunn Andreasdóttir, Katrln Pálsdóttir, Kjartan Stefánsson, öli
Tynes, Sigurður Sigurðarson, Sigurveig Jónsdóttir, Sæmundur Guðvinsson, Þor-
valdur Friðriksson. Iþróttir: Gylfi Kristjánsson og Kjartan L. Pálsson. Ljósmynd-
ir: Gunnar V. Andrésson, Jens Alexandersson. útlit og hönnun: Jón Oskar Haf-
steinsson, AAagnús Olafsson.
Auglýsinga- og sölustjóri: Páll Stefánsson.
Dreifingarstjóri: Sigurður R. Pétursson
Auglysingar og sxrifstofur:
Siöumúla 8. Simar 86611 og 82260.
Afgreiösla: Stakkholti 2-4 simi 86611.
Ritstjórn: Siöumúla 14 simi 86611 7 linur.
Askrift er kr. 2500 á mánuöi'
innanlands. Verö I
lausasölu kr. 125 eintakiö.
Prentun Blaöaprent h/f
Nýtt Víetnamstríð?
Innrás Kinverja inn í Víetnam um helgina er enn ein
vísbendingin um þá miklu spennu, sem ríkir í samskipt-
um hinna tveggja stórvelda kommúnismans, Kína og
Sovétríkjanna.
Þetta er í annað skiptið á örfáum vikum, sem
kommúnistaríki gerir árás á annað kommúnistaríki.
Fyrst stóðu Víetnamar að innrás í Kampútseu og steyptu
af stóli stjórn Rauðu kmeranna, sem naut stuðnings
Kínverja. Og nú hafa Kínverjar ráðist inn i Víetnam.
Menn á Vesturlöndum hafa lengi gert sér grein fyrir
því, að heimsfriðnum stafaði hætta af kommún-
istarikjunum, en fæstir hafa sjálfsagt reiknað með, að
til vopnaðra átaka kæmi í bráð milli þeirra innbyrðis. Þó
rif jast það upp nú þegar innrás Kínverja í Víetnam er
orðin að raunveruleika, að meðan stóð á heimsókn Tseng
Hsiao ping, varaforsætirráðherra Kína, til Bandaríkj-
anna, spáðu nokkrir vestrænir sérf ræðingar um málef ni
Suðaustur-Asíu því, að Kínverjar mundu innan tíðar ráð-
ast inn í Víetnam. Sá spádómur hef ur nú því miður ræst.
Fréttirnar um átökin milli Kínverja og Víetnama um
helgina hafa fyrst og f remst vakið upp tvær spurningar:
Hvaðætla Kínverjar sér? Dragast Sovétmenn inn í átök-
in?
Kínverjar segjast sjálfir aðeins vera að refsa Víet-
nömum, fyrir þeim vaki aðeins að friða landamærin
milli ríkjanna og þeir ásælist ekki víetnamskt land.
Víetnamar hafa þegar beðið Sovetstjórnina aðstoðar
gegn Kínverjum með vísun til vináttusáttmála þeirra.
Sovétmenn hafa lýst yf ir, að þeir muni virða vináttusátt-
málann og hafa skorað á Kínverja að draga sig út úr
Víetnam. Af þessu leiðir þó engan veginn, að Sovétríkin
dragistsjalfdrafa inn í átökin. Enfærisvo, aðtil beinnar
styrjaldar kæmi milli Kína og Sovétrikjanna út af Vfet-
nam, er hætt við, að af stað væru komin þau heljarátök,
að Víetnamstríð Bandaríkjamanna teldist hreinasti
barnaleikur í samanburði við þau. Vonandi verður þjóð-
um Suðaustur-Asíu og heimsbyggðinni allri hlíft við slík-
um hildarleik.
íranir til starfa
Svo virðist vera sem ríkisstjórn sú, er trúarleiðtoginn
Khomeini kom á fót í Iran, sé orðin allföst í sessi.
Aðalspurningin er nú, hvort öll þau öf I, sem sameinuðust
að baki Khomeini í andstöðunni gegn keisarastjórninni,
muni eiga samleið, þegar því marki hefur verið náð að
steypa keisaranum af stóli. Stórn Bazargans forsætis-
ráðherra, sem er yfirlýstur andkommúnisti eins og
Khomefni, virðist nú stafa mest hætta af marxískum
skæruliðasveitum. Marxistarnir hafa að sjálfsögðu lít-
inn áhuga á því, að (ran verði múhammmeðskt lýðveldi,
sem stjórnað verði eftir Kóraninum. Þeir vilja, að (ran
verði „alþýðulýðveldi". En það, hversu vel íranskir
verkamenn mættu til vinnu um helgina eftir að
Khomeini aflýsti verkfallsaðgerðum, bendir til þess, að
Khomeini og Bazargan hafi stjórnina örugglega í sínum
höndum.
Mánudagur 19. febrúar 1979
VÍSIR
VélsleOar eru ekki beinlfnis neinir vatnabátar og hér þarf abýta einum þeirra yfir á.
O
Á vélsleðum
inn í Land-
mannalaugar
„Við vildum ekki
skipta á svona ferð og
Kanarieyjaferð. Maður
heillast algerlega af ör-
æfafegurðinni og kemur
heim hress og endur-
nærður,” sagði Kristján
Sæmundsson, en hann
fór ásamt félögum sin-
um á vélsleða til Land-
mannalauga.
Fyrir nokkrum árum voru
feröalög farin á sumrin og á vet-
urna héldu menneins mikið kyrru
fyrir i sinni heimabyggö og þeir
komust upp meö.
Og öræfaferöir á veturna voru
óþekkt fyrirbæri. Aö visu þurftu
margir að skreppa i óbyggöir
vinnu sinnar vegna en menn
lögöu helst ekki i slik ferðalög ó-
tilneyddir.
Si'öustu árin hefur viðhorfið
breyst mikið. Fólk þeytist um
landið i' mestu vetrarhörkunum i
upphituðum jeppum og nú siöast
á snjósleðum.
Þessar ferðir hafa upp á mikið
að bjóða, en eru ólikar hefð-
bundnum ferðalögum.
Um siöustu helei fór fimm
manna hópur inn i Landmanna-
laugar á vélsleðum. Þaðvoru þeir
félagarnir Kristján Sæmundsson,
Unnsteinn Guðmundsson, Hall-
grimur Guðmundsson, Geir Jón
Ásgeirsson, Helgi Sveinbjörnsson
og tikin Hnota, stisjötta. Helgitók
myndirnar hér á siðunni.
Þeir lögðu af staö frá Reykja-
vik snemma á laugardagsmorg-
un og óku inn að Sigöldu. Þaðan
lögðu þeir svo upp um eitt leytið á
þremur vélsleðum og tóku stefii-
una á Landmannalaugar.
Þotur voru I togi tveggja sleð-
anna og á þeim voru matar- og
eldsneytisbirgðir. Veður var gott,
lygnt en skýjað. Ferðin inn i