Morgunblaðið - 01.04.2001, Síða 57

FÓLK Í FRÉTTUM
MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 1. APRÍL 2001 57
Í KVÖLD leikur kvartett Ólafs Jóns-
sonar á Ozio og hefjast tónleikarnir
kl. 21.30.
Kvartettinn skipa Ólafur sjálfur á
saxófón, Gunnar Hrafnsson á
kontrabassa og Erik Qvick á tromm-
unum, auk sérstaks gests sem er
„Jón Páll Bjarnason hin lifandi goð-
sögn og gítarhetja frá Los Angeles“
eins og Ólafur orðar það, en Jón Páll
hefur einmitt starfað þar ytra til
langs tíma þar til hann kom heim fyr-
ir rúmu ári.
„Okkur Jón Pál hefur lengi langað
að spila saman og það var upplagt að
grípa það tækifæri þegar við vorum
beðnir að spila á Ozio,“ segir Ólafur.
Ætlun þeirra félaga er að leika bi-
bop-lög og standardar í eigin útsetn-
ingum og eru þær „í hefðbundnari
kantinum. Þetta eru línur sem gít-
arinn og saxófónninn spila saman.
Það er ekkert endilega nýtt, en það
er eins og við gerum það,“ segir Ólaf-
ur sem vill lítið fara út í hvaða lög eða
eftir hvern þeir muni leika, menn
verða bara að mæta til að komast að
því. „Þessi tónlist er í anda Jóns Páls
en er einnig hluti af mínum upp-
áhaldsdjassi.“
– En verða sóló gömlu snilling-
anna tekin eins og þau leggja sig?
„Nei, nei, þetta eru allt okkar
snarstefjanir.“ Ozio hefur frekar ver-
ið ungmennaklúbbur og blaðamaður
velti því fyrir sér hvort þeir félagar
væru ekki fullgamlir til að troða þar
upp. „Ja... hefur ekki unga fólkið gott
af því að heyra hvað þeir eldri hafa að
segja?“ spyr Ólafur að lokum.
Kvartett Ólafs Jónssonar leikur á Ozio
Morgunblaðið/Árni Sæberg
Ólafur, Erik og Jón Páll í „bibop“ stellingum fyrir kvöldið.
Eins og við spilum það
Afmeyjun í beinni
(Live Virgin)
G a m a n m y n d
Leikstjórn Jean Pierre Marios.
Handrit Jean Pierre Marios, Ira
Israel. Aðalhlutverk Bob Hoskins,
Mena Suvari. (89 mín.)
Bandaríkin 2000. Háskólabíó.
Bönnuð innan 12 ára.
Í AFMEYJUN í beinni er gert
miskunnarlaust og farsakennt grín
af þeirri öfgafullu hnýsni sem hefur
rutt sér til rúms á Netinu og er þá
oftast ekki framsett á kynferðisleg-
um nótum.
Myndin snýst
um klámiðnað-
armógúlana Ronny
(Robert Loggia) og
Joey (Hoskins)
sem lengi hafa eld-
að saman grátt silf-
ur. Ronny er
íhaldssamur og
hefur haldið sig við
gerð blárra mynda en Joey hefur
fært sér tækifæri Netsins algjörlega
í nyt og bryddar í sífellu upp á nýrri
og öfgafyllri „þjónustu“. Nýjasta
trompið sem hann hefur upp í erm-
inni er að bjóða öfuguggum um heim
allan að upplifa afmeyjun ungrar
stúlku af eigin raun. Ung stúlka hef-
ur boðist til að láta afmeyja sig í
beinni útsendingu og Ronny selur í
gríð og erg í sjónvarpskringlu nýja
uppfinningu sem hann heldur fram
að geri mönnum kleift að upplifa af-
meyjunina og allar þær nautnir sem
henni fylgja. Hængurinn er bara sá
að jómfrúin sem boðið hefur fram
krafta sinna er dóttir erkifjandans
Joey...
Vissulega nettúrkynjaður sögu-
þráður en svo sem ekkert út í hróa ef
tekið er mið af öllu ruglinu sem fyr-
irfinnst í netheimum. Hefði því átt að
geta orðið prýðis satíra en er því
miður sjóðandi vitlaus farsi án nokk-
urs inntaks eða innihalds.
Skarphéðinn Guðmundsson
MYNDBÖND
Hámark
hnýsninnar
Þegar nær dregur
(The Closer You Get)
G a m a n

Leikstjóri: Aileen Ritchie. Handrit:
William Ivory. Aðalhlutverk: Ian
Hart, Sean McGinley o.fl. Bretland,
1999. (93 mín.) Skífan. Öllum leyfð.
HÉR er á ferðinni bráðskemmti-
leg gamanmynd um hóp karlmanna í
afskekktu þorpi á Írlandi og sífelld
kvennavandræði
þeirra. Í hálfgerðri
örvæntingu ákveða
karlarnir að aug-
lýsa í bandarísku
dagblaði eftir kyn-
þokkafullum tví-
tugum konum sem
ekki eru mótfallnar
bústörfum. Eftir
því sem biðin leng-
ist magnast spennan og þorpslífið
fer á annan endann. Hlýlegar en
skarpar myndir eru dregnar upp af
persónunum sem allar hafa sín sér-
kenni, kosti og galla og í raun er
myndin ekki síður persónustúdía en
gamanleikur. Þegar nær dregur er
þó meinfyndin á köflum og sannar-
lega ein af perlunum sem finnast á
myndbandamarkaðnum.
Heiða Jóhannsdótt ir
Misskilin
kyntröll