Morgunblaðið - 23.08.2001, Blaðsíða 35

MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 23. ÁGÚST 2001 35
✝ Steinunn Sig-hvatsdóttir Roff
fæddist í Reykjavík
11. desember 1916
og ólst þar upp.
Hún lést á heimili
sínu í Sacramento,
Kaliforníu hinn 16.
ágúst síðastliðinn.
Foreldrar Steinunn-
ar voru Sighvatur
Brynjólfsson, stein-
smiður, síðar lög-
regluþjónn og síð-
ast tollvörður, f. 20.
apríl 1880, d. 1. apr-
íl 1953, og fyrri
kona hans, Þóra Sveinbjarnar-
dóttir húsfreyja, f. 27. ágúst
1883, d. 13. apríl 1954. Sighvatur
var sonur Brynjólfs Gíslasonar,
útvegsbónda á Syðri-Kvíhólma í
V.-Eyjafjallahr., og konu hans
28. desember 1921, húsfreyja í
Garðabæ. Árið 1947 giftist Stein-
unn Stanley Roff, f. 19. desember
1921 í Bandaríkjunum, d. 3. nóv-
ember 1969, og bjuggu þau bæði
á Íslandi og í Bandaríkjunum.
Sonur Steinunnar og kjörsonur
Stanleys er Þórir Pálsson Roff, f.
15. mars 1940, kvæntur Ásthildi
Brynjólfsdóttur Roff og eiga þau
tvær dætur og tvær dótturdætur.
Steinunn og Stanley eignuðust
fimm börn: 1) Arnold Jeffery
Roff, f. 10. maí 1949, kona hans
er Martha Roff og eiga þau tvær
dætur. 2) Una Stefany Roff
DuBois, f. 8.október 1950, gift
Rick DuBois. Una Stefany á eina
dóttur og þrjú barnabörn. 3) Bri-
an Roff, f. 4. júní 1952, kona hans
er Patricia Roff og eiga þau tvær
dætur. 4) Allan Roff, f. 23. maí
1958, hann á einn son. 5) Kristín
Ester Roff Sulway, f. 23. nóv-
ember 1959. Öll börn Steinu eru
búsett í Kaliforníu. Heimilisfang
Þóris er 6179 Shadygrove Dr.
Cupertino, Ca. 95014, USA.
Útför Steinunnar fór fram í
Sacramento 21. ágúst og á sama
tíma var minningarathöfn í
Digraneskirkju.
Guðrúnar Bjarna-
dóttur. Þóra var
dóttir Sveinbjarnar
Þorvarðarsonar,
bónda og sjómanns á
Mið-Sýruparti, Akra-
nesi og og konu hans
Margrétar Kristjáns-
dóttur. Systkini
Steinunnar voru:
Sveinbjörn, f. 14.
september 1905, d. 5.
október 1958, Lilja f.
12. september, 1908,
d. 6. febrúar 2000,
Brynjólfur, f. 14.
september 1911, d.
12. janúar 1943, Unnur, f. 6.
desember 1914, d. 22. janúar
1935, Sigríður, tvíburasystir
Steinunnar, d. 16. desember
1916, Haukur, f. 7. júlí 1919, d.
2.desember 1936, og Margrét, f.
Heiðurskonan Steinunn Sig-
hvatsdóttir Roff er látin á 85. ald-
ursári. Hún lést á heimili sínu að
morgni 16. ágúst sl. eftir stutta
sjúkdómslegu.
Nokkrum dögum fyrir andlátið
kvöddumst við símleiðis, sagðist
hún þá bíða stóru stundarinnar og
dáðist ég að æðruleysi hennar. Það
var þó ekki í fyrsta sinn sem ég
dáðist að Steinu frænku minni,
öðru nær.
Mín fyrsta minning um Steinu
er tengd heimkomu fjölskyldunnar
frá New York en þar bjuggu þau
nokkur ár í kringum 1950. Topp-
urinn á tilverunni var þá allt sem
var „amerískt“ og að sjálfsögðu
voru eigur þeirra hjóna að mestu
leyti frá Ameríku og því það flott-
asta sem til var. Stanley og Steina
áttu heimili á Kvisthaganum í
vesturbæ Reykjavíkur, stutt frá
Hagamelnum þar sem undirrituð
er alin upp. Á þeim tíma kom ég
mikið á heimili þeirra og sá þar í
fyrsta skipti sjónvarp – það var al-
veg ótrúleg upplifun. Seinna eign-
uðust þau hjónin hús í Innri-
Njarðvík og áttu þar yndislegt
heimili sem alltaf var gott að koma
á. Árið 1966 fluttu þau aftur til
Bandaríkjanna og í þetta sinn til
Sacramento sem er höfuðborg
Kaliforníu. Þar eignuðust þau hús-
ið sem varð heimili þeirra og þar
lést frænka mín sl. fimmtudag.
Við hjónin heimsóttum þetta
heimili þrisvar sinnum og í öll
skiptin var okkur tekið opnum
örmum. Í fyrsta sinn komum við
árið 1967 og voru þau Stanley og
Steina óþreytandi að sýna okkur
markverða staði – bæði sögulega
og einnig merkilegar framkvæmd-
ir sem tengdust námi mannsins
míns í verkfræði.
Í nóvember 1969 varð Stanley
bráðkvaddur, aðeins 47 ára gamall.
Hans minnist ég sem eins mesta
sómamanns sem ég hef kynnst og
ef einhver ætti að bera heitið Ís-
landsvinur þá var það hann. Steina
var orðin ekkja eftir stutta búsetu
í Kaliforníu og voru tvö yngstu
börnin aðeins 10 og 11 ára.
Hún stóð sem klettur og var
aðdáunarvert að fylgjast með
hversu vel henni tókst að annast
fjölskylduna. Þar má þó ekki van-
meta hlut Þóris, elsta sonar henn-
ar, og konu hans, Ásthildar, sem
alltaf voru hennar stoð og stytta.
Í annað sinn komum við í heim-
sókn árið 1978 en þá með mömmu
minni, Lilju, systur Steinu, og
dætrum okkar þrem. Í þriðja sinn
komum við í stutta heimsókn tíu
árum síðar en þá vorum við á skíð-
um í Nevada og það tók okkur að-
eins tvo tíma að aka frá skíða-
staðnum niður í ylinn í
Sacramento og var að sjálfsögðu
tekið með kostum og kynjum. Þá
var ánægjulegt að sjá hversu
Steina naut sín sem amma – hún
bar nafnið „grandmother“ með
rentu. Það er aðeins eitt neikvætt
sem ég minnist frá þessum ferðum
en það var að kveðja hana frænku
mína, tilfinningarnar báru hana þá
oft ofurliði enda kona með stórt
hjarta.
Frá því Steina flutti til Kali-
forníu á 7. áratugnum kom hún
tvisvar til Íslands í boði barna
sinna. Í bæði skiptin fórum við
saman í ferðir á staði sem henni
voru kærir. Borgarfjörðurinn var
einn þeirra og Þingvellir annar.
Þar upplifðum við ógleymanlegar
stundir með þeim systrum, Steinu,
Möggu og mömmu, hlustuðum á
upprifjun þeirra frá löngu liðnum
tíma og fundum hversu kært var
með þeim, þótt bæði höf og lönd
skildu þær að lengst af.
Nú er komið að tímamótum.
Margréti, móðursystur minni,
sendi ég okkar innilegustu sam-
úðarkveðjur og einnig fjölskyldu
Steinu í Kaliforníu.
Stefanía Magnúsdóttir
og fjölskylda.
STEINUNN
SIGHVATSDÓTTIR
ROFF
Elsku Birkir minn, mig langar
að þakka fyrir þann tíma sem ég
fékk með þér. Ég gleymi aldrei
þegar ég sá ykkur bræðurna fyrst,
svo fallega og hraustlega. Svo uxuð
þið upp og þú varðst svo fallegur,
hár og grannur, ljós yfirlitum, með
ljóst hár og varst valinn til að vera
módel sem þú stóðst þig svo vel í.
Oft hefur verið sagt að þeir deyi
ungir sem guðirnir elska mest. Ég
mun ætíð minnast þín, megir þú
hvíla í friði.
Ó, hvað þú sorg ert sár,
sorginni nægja ekki tár,
hún heimtar helstungu þunga,
heimtar drenginn unga,
heimtar það mætasta úr móðurbarm,
máttinn og þrekið úr föðurarm,
ástina vonina og ylinn.
(Guðm. Björnsson.)
Elsku Stefanía og Ásgeir, ég bið
algóðan Guð um að styrkja ykkur
og hina drengina ykkar, Hjalta og
BIRKIR ÞÓR
ÁSGEIRSSON
✝ Birkir Þór Ás-geirsson fæddist í
Reykjavík 10. nóvem-
ber 1977. Hann lést af
slysförum 12. ágúst
síðastliðinn. Foreldrar
hans eru Ásgeir Þór
Ásgeirsson og Sigríð-
ur Stefanía Kristjáns-
dóttir. Bræður Birkis
eru Hjalti Haukur, f.
31.10. 1973, og Ásgeir
Þór Ásgeirsson, f.
10.11. 1977.
Útför Birkis fer
fram frá Kópavogs-
kirkju í dag og hefst
athöfnin klukkan 15.
Ásgeiri í ykkar miklu
sorg.
Kolbrún amma.
Elsku Birkir minn,
mig langar að þakka
þér fyrir þær minn-
ingar sem ég á um
þig. Ég mun geyma
þær með mér.
Allt eins og blómstrið
eina
upp vex á sléttri grund
fagurt með frjóvgun
hreina
fyrst um dags morgunstund,
á snöggu augabragði
af skorið verður fljótt,
lit og blöð niður lagði, –
líf mannlegt endar skjótt.
(Hallgr. Pét.)
Elsku Ásgeir, Stebba, Nafni og
Ásgeir, megi góður guð styrkja
ykkur í sorginni.
Afi.
Elsku Birkir, það er erfitt að
trúa því að þú sért fallinn frá, þú
sem varst í blóma lífsins, aðeins 23
ára. Ég (Ingibjörg) man svo vel
þegar mamma þín var ófrísk að
ykkur bræðrunum. Þá var ekki vit-
að að þið væruð tveir fyrr en langt
var liðið á meðgönguna. Það var
mjög sérstakt að eignast allt í einu
tvo frændur í einu. Mér þótti þið
ósköp litlir og brothættir þótt þið
væruð stórir af tvíburum að vera.
Það gat verið erfitt að þekkja ykk-
ur í sundur og þið voruð kallaðir A
og B þar til þið fenguð nöfn. Þið
hélduð áfram að vera mjög líkir og
ég held að þið hafið stundum plat-
að mig þegar ég passaði ykkur, en
ég var stundum barnapían ykkar
bræðra og það gat verið nokkur
snúið enda þrír fjörugir drengir
þar á ferð. Þú varst yndislega fal-
legt barn, ljóshærður og bláeygð-
ur. Á sumrin varð hár þitt alveg
hvítt af sólinni og þú varðst kaffi-
brúnn. Þannig man ég þig, glókoll,
dökkbrúnan af útiveru, eilítið skít-
ugan eftir leik við félagana, með
prakkarasvip og alltaf stutt í bros-
ið. Síðar varðstu fallegur og mynd-
arlegur ungur maður og stelpurn-
ar alltaf á eftir þér.
Þú hafðir mikinn áhuga á box-
íþróttinni og hafðir hug á því að
kenna Davíð box þegar hann yrði
eldri.
Við munum ávallt minnast þín
og trúum því að þú sért í góðum
höndum og að þér líði vel.
Legg ég nú bæði líf og önd,
ljúfi Jesú, í þína hönd,
síðast þegar ég sofna fer
sitji Guðs englar yfir mér.
(Hallgr. Pét.)
Elsku Ásgeir, Stebba, Ásgeir og
Hjalti, það er erfitt að finna hugg-
unarorð til handa ykkur en við
biðjum góðan Guð að styrkja ykk-
ur á þessum erfiðu tímum. Við
munum hafa ykkur í bænum okk-
ar.
Ingibjörg og Davíð.
Kær frændi minn, Birkir Þór
Ásgeirsson, lést af slysförum
sunnudaginn 12. ágúst síðastliðinn.
Þennan sunnudagseftirmiðdag fór
ég í heimsókn til Ásgeirs bróður
og Stefaníu. Ekki hafði ég verið
þar lengi þegar við fengum þær
hræðilegu fréttir að Birkir Þór,
sonur þeirra, hefði látist í umferð-
arslysi við Lögberg. Á stundum
eins og þessum verður veröldin
grá og við vanmáttug.
Í gegnum hugann streyma
minningar um ljúfan dreng sem
var frá okkur tekinn allt of fljótt.
Birkir Þór var barngóður og minn-
ist ég þess þegar ég rita þessa fá-
tæklegu kveðju þegar við feðgarn-
ir komum til hans snemma í vor
eða seint í vetur og fóru þeir
frændur að ræða saman. Fljótlega
snerist umræðan um hjólabretti
sem Birkir hafði nýlega eignast-
.Viktori leist allbærilega á brettið
og það sá Birkir og hafði engar
refjar og gaf honum það; sagðist
sjálfur nota gamla brettið sitt ef til
þess kæmi. Þessi litla saga lýsir
því vel hversu hjartahlýr og gjaf-
mildur hann var.
Elsku Birkir, í dag þegar ég
kveð þig í hinsta sinn bið ég algóð-
an guð að styrkja foreldra þína,
Ásgeir og Stefaníu, og bræður
þína, Hjalta Hauk og tvíburabróð-
ur þinn, Ásgeir Þór, í þeirra miklu
sorg.
Kallið er komið,
komin er stundin
vinaskilnaðar viðkvæm stund.
Vinirnir kveðja
vininn sinn látna,
er sefur hér hinn síðsta blund.
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
(V. Briem.)
Þinn frændi,
Einar Hjaltason.
Minn kæri vinur, nú ert þú far-
inn yfir móðuna miklu. Mig setti
hljóða, trúði þessu alls ekki, gat
þetta verið satt, þú svona ungur og
glæsimenni mikið, já orðatiltækið,
þeir deyja ungir sem Guðirnir
elska er kannski rétt. Við áttum
margar gleðistundir saman, minn
kæri vinur. Þegar ég sagði þér frá
ykkur tvíburunum þegar þið voruð
tveggja til þriggja ára þá hlóst þú
svo mikið að tárin hrundu niður,
þið plokkuðuð upp ánamaðkana úr
moldinni og namm namm beint í
munninn og þegar þið bönkuðuð
upp á hjá Guðnýju systur minni
þegar þið funduð bökunarilminn og
komuð með litlu lófana ykkar þá
ljómuðu fallegu augun ykkar af
gleði og kátínu. Þú áttir svo ynd-
islegan kött, sem þú sýndir mér
svo oft. Þá helltir þú upp á kaffi-
sopa fyrir gömlu konuna og sýndir
mér myndirnar þínar sem þú mál-
aðir og teiknaðir. Við biðum bæði
jafn spennt eftir að kisan þín ætti
kettlingana, kannski fengi ég einn.
Þú varst svo stoltur af nýja bílnum
þínum, bauðst mér stundum í smá
bíltúr, þá flugu brandararnir. Þú
spáðir mikið í lífið og tilveruna, til
hvers er allt þetta og hitt lagt á
mann, við reyndum oft að fá botn í
það. Margt rifjast upp þegar horft
er til baka, þú varst svo duglegur
og góður drengur, elsku Birkir
minn, falleg augu þín sögðu svo
margt. Eitt sinn komstu til mín og
bláu augun þín ljómuðu af gleði og
kátínu: Veistu, nú er ég byrjaður
að þjálfa mig, kominn í lyftingar,
box og sund, ég er allur annar. Þú
lofaðir að kenna mér sund, en lyft-
ingarnar voru kannski erfiðari fyr-
ir mig, svo veltistu um af hlátri.
Þér þótti oft gaman að mála og
teikna, þá var nú handagangur í
öskjunni, það var svo margt sem
þú þurftir að túlka á pappírnum,
ýmislegt úr þínu hugarskoti. Nú
kveð ég þig hinstu kveðju, ég er
viss um að það hefur verið tekið
vel á móti þér, allir englar alheims-
ins og Guð umvefur þig, vertu ætíð
Guði falinn. Ég sendi foreldrum
þínum og bræðrum samúðarkveðj-
ur og bið Guð að styrkja þau.
Ragnhildur Björgvinsdóttir.
Handrit afmælis- og minningargreina skulu vera vel frá gengin, vélrituð eða tölvusett. Sé
handrit tölvusett er æskilegt, að disklingur fylgi útprentuninni. Senda má greinar til blaðsins
í bréfsíma 569 1115, eða á netfang þess (minning@mbl.is). Nauðsynlegt er, að símanúmer höf-
undar/sendanda fylgi. Nánari upplýsingar má lesa á heimasíðum. Það eru vinsamleg tilmæli
að lengd greina fari ekki yfir eina örk A-4 miðað við meðallínubil og hæfilega línulengd — eða
2.200slög. Höfundar eru beðnir að hafa skírnarnöfn sín en ekki stuttnefni undir greinunum.



    

 


 



  


 



  

  

 
 
   

 
  
    !   "#$
 
%

   
 
 !    

  " #
  

$# 

     %%$#%%%
&'
 

&



% 

' !() *

  

 " 
   
   

 
  
    !  
( '   
  )#

(#
 *   
+#,