Vísir - 11.07.1979, Blaðsíða 9

9
VlSIR
PH-
Mibvikudagur 11. júli 1979.
AD Djarga flaki unflan veðri og vindum
Miles Mertinet-vélin eftir aö hún komst i eigu tslendinga en þá var hún m.a. notuö viö sildarleit. (Mynd; Ólafur Guöjónsson)
„Það er vel hægt að gera þetta flughæft á ný, —það þarf bara góðan
tima og einhverja peninga”, sagði Ragnar Ragnarsson, varaformað-
ur Flugsögufélagsins, þar sem hann bograði yfir einhverju sem i aug-
um okkar leikmanna virtist járnahrúga, — „Flughæft, skal ég ekki
segja um. Það þyrfti sennilega galdramann til þess en það má vel gera
þetta upp þannig að upprunalegt útlit komi fram”, bætti Baldur
Sveinsson við, en hann er einmitt formaður áðurnefnds félagsskapar.
Við erum staddir suður á Reykjavikurfiugvelli i skýli 3 en þar eru þeir
félagar að taka á móti flugvélarflaki norðan úr landi. Vél af gerðinni
Miles Mertinet sem kom hingað til lands á stríðsárunum.
Okkur leikur forvitni á að vita vak.ir fyrir okkur er að bjarga
hvað menn ætlast fyrir með vélinni undan veðri og vindum
svona flak og það er Baldur sem og hugsanlega erlendum aðilum
hefur orðið: sem gætu hreinlega hirt þetta.
„Þaö sem fyrst og fremst Það birtist nefnilega mynd af
Þaö er ef til vill ekki margt sem minnir á aö þetta hafi einhverntima
veriö flugvél, en engu aö siöur eru þeir Baldur Sveinsson og Ragnar
Ragnarsson hinir ánægöustu aö vera búnir aö koma flakinu undir
þak. (Visismynd: G.V.A.)
Sumariö 1977 fóru nokkrir stjórnarmanna úr Flugsögufélaginu
noröur aö Leirhöfn til aö lita á flakiö, og er myndin tekin viö þaö
tækifæri. (Mynd: Baldur Sveinsson)
flakinu i júnihefti Aeroplane
Monthly og það ýtti við okkur að
sækja flakið þvi sennilega eru
þetta einu jarðnesku leifar af
þessari flugvélategund sem til
eru i heiminum. Reyndar hefur
staðið til að sækja flakið siðan
félagið var stofnaö”.
Við spyrjum nánar um Flug-
sögufélagið og tilgang þess:
Félagið var stofnað i júni 1977
og tilgangurinn er aö vinna að
varðveislu og söfnun allra
islenskra flugminja hvort sem
það eru hlutir, myndir, heilar
flugvélar og flugvélahlutar og
endurbyggja eins mikiö og hægt
er. Auk þess stefnum við að þvi
að koma á fót islensku flug-
minjasafni. Fyrstu tvö árin
hafa farið i að undirbúa og móta
hugmyndir, ná samböndum og
skipuleggja starfsemina en
núna eru rúmlega hundrað
manns skráðir i félagið. Það að
sækja þetta flak norður og koma
þvi i hús er einmitt i samræmi
við þennan tilgang félagsins”.
„Eftir þvi sem við vitum best
var þessi vél notuð af breska
flughernum á Islandi á striðsár-
unum og tilheyrði hún 251.flug-
sveitinni sem hér var staðsett.
Arið 1948 keypti Steindór
Hjaltalin vélina ásamt öðrum
og hér var henni flogið af ís-
lendingum i nokkur ár m.a. við
sildarleit. Siðan gerist það 18.
júli 1951 að vélinni hlekktist á
við Kópasker og þar skemmdust
vængir hennar. Þeir voru teknir
af til að gera við þá en siðan hef-
ur ekkert til þeirra spurst svo
vitað sé.
Seinna komst vélin á einhvern
hátt i eigu bóndans á Leirhöfn
fyrir norðan Kópasker sem lét
draga hana heim aö bæ. Afdrif
hennar uröu slðan þau að vera
leikfang krakkanna á bænum og
smám saman gekk á hana og
m.a. týndist stélið. Meira get ég
ekki sagt en I siðustu viku drifu
þeir sig norður, Jón Karl
Snorrason og Hákon Aðalsteins-
son, náðu I vélina á Leirhöfn og
Þessi mynd var tekin á Reykjavfkurflugvelli á strfösárunum en þá
var vélin í þjónustu breska flughersins. (Gr safni Baldurs Sveins-
sonar)
komu henni til Húsavikur þar
sem Landgræðslan tók viö henni
og flutti hingað suður. Ég vil
koma þvi hér að, að allar upp-
lýsingar um afdrif hluta úr
þessari vél eru mjög vel þegnar
en i þeim efnum er ýmislegt á
huldu. A þessu stigi vil ég ekkert
um það segja hvað við gerum
við vélina en við erum þó alla
vega búnir að koma henni i
varðveislu og það er fyrsta
skrefið”, — sagði Baldur
Sveinsson að lokum. Sv.G.
Hér eru þeir Jón Karl Snorrason og Hákon Aöalsteinsson aö koma
flakinu fyrir á vörubílspalii noröur á Leirhöfn I siöustu viku.