Vísir - 22.12.1979, Qupperneq 6

vtsm
M»w»a\5
Laugardagur 22. desember 1979.
Iltiö hafa komiö fram, hvaö þeir
höföu rangt fyrir sér i „svörtu
skýrslunni”, en ef þeir spádöm-
ar heföu reynst réttir, væri nú
búiöaö eyöa hrygningarstofnin-
um.
Ég er mikill talsmaöur þess,
aö skynsamlegum fiskveiöitak-
mörkunum veröi beitt, en
stjörnvöld gera okkur erfitt fyr-
ir um takmarkanir, þegar þau
hafa þá tekjuaukningu, sem viö
fáum meö auknum afla, til hliö-
sjónar viö fiskverösákvöröun.”
í fréttaljósinu
Pán
Magnússon
blaöamaöur
Kristján Ragnarsson formaöur L.t.Ú
Aðalfundur Lands-
sambands islenskra út-
vegsmanna var hald-
inn fyrir nokkrum dög-
um og mótuðust álykt-
anir fundarins mjög af
þvi öryggisleysi, sem
nú ríkir bæði i efna-
hags- og stjórnmálum.
Á fundinum var
Kristján Ragnarsson
endurkjörinn formaður
sambandsins. Visir
leitaði upplýsinga hjá
honum um stöðu út-
gerðarinnar.
t ályktun fundarins er talaö
um mikinn vanda og dvissu,
sem blasi viö sjávarútveginum
um áramótin. í hverju er þessi
vandi aðallega fólginn?
„Þegar oliuverö hækkaöi I
byrjun þessa árs, var brugöist
viö Jyi meö álagningu 21/2%
oliugjalds. Þetta gjald hefur
siöan veriö hækkaö hvaö eftir
annaö meö bráöabirgöalögum
og er nú oröiö 9% af óskiptum
afla. Þessi lög falla úr gildi nú
um áramótin og þar meö er al-
gjör óvissa rlkjandi um hvaö viö
tekur. Olian er núna aö hækka
um 10% og aörir útgjaldaliöir
hafa hækkaö mjög seinni hluta
árs.
••••••••••••••••••••••••
Útvegsmenn hafa löngum
veriö á móti öllum hugmyndum
um aö skipin veiddu samkvæmt
fyrirframgeröum kvóta, en mi
bregöur svo viö aö dtgerðar-
menn loönuskipa samþykkja
aflakvóta á þvi veiöitimabili,
þegar hrogn eru nýtanleg. Er
hérum aö ræða stefnubreytingu
hjá LÍÚ?
„Ég tel þaö ekki vera. Meö
þessum aögeröum erum viö aö
stuöla aö betri nýtingu loönuafl-
ans á þessu timabili. Viö erum
aökoma Iveg fyrir aö of mikiö
komi aö landi á stuttum tfma,
þannig aö hrognin fari til spillis.
Hins vegar erum viö enn á móti
aflakvótum I okkar aöalveiöi-
skap, vegna þess aö viö teljum
sllkt kerfi letjandi”.
í ály ktunum aöalfundarins er
ekkert minnst á þau vandamál,
sem hafa skapast vegna þess aö
fiskiskipaflotinn er oröinn of
stór. Skortir útvegsmenn kjark
til aö takast á viö þetta vanda-
mál?
„Algjör óvissa ríkj-
andi þegar lögin um
olíugjald ffalla niöur’
— segir Kristján Ragnarsson fformaður LÍÚ
Þaöá aö ákveöa nýtt fiskverö
um áramótin og þaö veröur aö
hækka ef sjómenn eiga aö fá
sambærilegar kjarabætur og
aörar stéttir.”.
Þaö kom fram I ræöu þeirri,
sem sjávarútvegsráöherra hélt
á fundinum, aö ef fiskverð
hækkar um áramótin blasi viö
alvarlegur hallarekstur hjá
fiskvinnslunni. Fylgir gengis-
felling ekki óhjákvæmilega I
kjölfar hækkaös fis kverös?
„Þaöer alveg ljóst aö gengiö
stenst ekki þessar óskir okkar
um hækkaö fiskverö, en þessar
óskirokkar eru rökstuddar meö
því, sem gerst hefur og þaö þarf
aö leita jafnræöis fyrir Utgerö-
armenn og sjómenn. Allir aörir
hópar hafa þegar fengiö sinar
bætur og þaö er ekki hægt aö
stööva hringinn áöur en kemur
aö okkur. Sjómenn og útgeröar-
menn veröa einnig aö fá lausn
sinna mála.
Ég vil leggja áherslu á, aö
gengisfellingin ein og sér leysir
engan vanda, hvorki fyrir Ut-
geröarmenn né aöra. HUn veld-
ur kostnaöarauka fyrir Utgerö-
ina vegna þess aö aöföng eru aö
verulegu leyti erlend og öll lán
vegna skipakaupa eru ýmist
gengistryggö eöa tryggö meö
vlsitölu byggingarkostnaöar”.
1 þeim kafla ályktunarinnar
sem fjallarum fiskivernd segir,
aö vegna efnahagsástandsins
veröi landsmenn aö sætta sig
viö hægari uppbyggingu á
hrygningarstofni þorsksins en
felst I tillögum Hafrannsóknar-
stofnunar. Þýöir þetta aö út-
vegsmenn séu aö fjarlægjast þá
stefnu, sem fiskifræöingar hafa
markaö?
„Þaö má meö réttu segja, aö
viö séum meöábyrgir varöandi
þá fiskveiöistefnu, sem rekin
hefur veriö á þessu ári. Þetta
eru vlötækustu og mestu fisk-
veiðitakmarkanir, sem geröar
hafa verið, en engu aö siöur var
aflinneinn sá mesti, sem fengist
hefur. Þetta gefur okkur auövit-
aö tilefni til aö ætla aö ástandiö
sé batnandi.
Viö förum töluvert fram úr
þeim afla, sem fiskifræöingar
töldu æskilegt aö veiöa á þessu
ári, en viö megum hins vegar
ekki Hta á fiskifræöingana sem
alvitra I þessum efnum, þó
sjálfsagt séaö hafa niðurstööur
þeirratil hliösjónar. Mér finnst
„Meö þvl aö samþykkja, aö
þorskveiöar togara séu bannaö-
ar hundrað daga á ári, erum viö
aö viöurkenna aö of mörg skip
séu I flotanum. Llú, sem sam-
tök útvegsmanna hafa á liönum
árum miklu fremur varaö viö en
hvatt til að fjölga skipum I svo
rlkum mæli sem gerthefur ver-
iö. Þaö hafa miklu fremur ver-
iö héraöasjónarmiö, studd af
pólitískum sjónarmiöum, sem
hafa ráöiö þvl hvaöa aukning
hefur oröiö á fiskiskipaflotan-
um. Viö viljum auövitaö, aö
eðlileg endurnýjun á fiskiskipa-
flotanum eigi sér staö, en viö
teljum ekki aö um aukningu eigi
aö vera aö ræöa.
Samtökin hafa sérstaklega
hvatt til þess að Utvegsmenn
legöufram eigiö fé til að aöstoöa
eigendur eldri skipa viö aö
hætta útgerö.”
___ —P.M.

MEÐ GESTSAUGUM Telknarl: Krls Jaokson
rts H£F HEWTAÐ FÆÐJNG/IR se'U
rLEWl á AKOREYfll, AIJDRO V/O
/n/ÍNNFJÖtO/í, EN HÉR í REYKJAVÍK.