Morgunblaðið - 20.01.2002, Page 36

MINNINGAR
36 SUNNUDAGUR 20. JANÚAR 2002 MORGUNBLAÐIÐ
✝ Halla Sigmars-dóttir fæddist á
Bessastöðum í
Fljótsdal 26. júlí
1912. Hún lést í
Reykjavík 12. jan-
úar síðastliðinn.
Foreldrar hennar
voru Einhildur Sig-
fúsdóttir og Sigmar
Hallason.
Eftirlifandi eigin-
maður Höllu er
Hallgrímur Schev-
ing Hallgrímsson, f.
25.12. 1915. Dætur
þeirra eru Norma,
f. 26.9. 1935, og Hildur María, f.
26.11. 1936.
Útför Höllu fer fram frá Graf-
arvogskirkju á morgun, mánu-
daginn 21. janúar, og hefst at-
höfnin klukkan 13.30.
Elsku amma. Sjáðu hve fallega sól-
in skín. Sjáðu fuglana sem fljúga í átt
til þín. Sjáðu hve góð þú varst að gæta
þeirra sem minna máttu sín. Þú fóðr-
aðir dýrin og fuglana til að þeir gætu
haldið áfram ferð sinni um heimsins
höf og þú, elsku amma, ert farin með
þeim í ferðina í fallega ljósið.
Góða ferð, elsku amma, við vitum
að þér verður vel tekið því hjartahlý
og einlæg þú varst. Það sagði okkur
hve ríkan kærleika og hlýju þú hafðir.
Þetta segir allt, elsku amma. Þú
hafðir fallega orku, þú varst ákveðin
og hafðir hlutina eins og þú vildir hafa
þá. Þú varst þú sjálf.
Við systkinin vorum svo lánsöm að
búa í næsta húsi við afa og ömmu.
Litlu húsin stóðu hlið við hlið í
stórum ævintýragarði þar sem við
undum glöð við leik. Þú leyfðir okkur
að taka þátt í sköpun þinni úti í garði.
Málaðir voru litlir bæir í steinana sem
raðað var af miklu listfengi. Gott var
líka að hvíla sig á sturtunni heima og
fara í gott freyðibað hjá þér og ylvolg
nærföt þegar upp var komið.
Einnig þegar ilmurinn úr eldhúsinu
heima féll okkur ekki var stutt í
ömmuhús til að sjá hverju hún lumaði
á í sínum pottum. Þetta er aðeins hluti
af minningum um nærveru og góðvild
ykkar beggja. Þökkum fyrir allar þær
yndislegu stundir sem við fengum að
njóta með ykkur. Þú sinntir andanum
í sálinni, elsku amma, og þar kynnt-
umst við.
Nú hefur þú hallað aftur augunum,
sál þín var sterk en líkaminn úrvinda.
Okkur þykir mjög vænt um þig,
elsku amma, og söknum þín sárt.
Hittumst í hjartanu, í trúnni og heil-
ögum anda.
Elsku afi, dýpstu samúð við send-
um þér. Dugnaðurinn fer ekki fram
úr þér. Styrkurinn stendur við hlið
þér. Biðjum Guð og æðstu engla að
vernda þig og passa á þessari stundu.
Halla Bryndís, Ingibjörg
og Einar Bjarni.
„Til góðs vinar liggja
gagnvegir þótt hann sé
firr farinn.“
Þessar línur úr Háva-
málum hafa þá mein-
ingu að ekki skipti máli
þótt til vinarins sé
lengri leið. Það á vel við,
einstök vinkona mín er
fallin frá en ég veit að
leiðin milli okkar getur
aldrei orðið of löng.
Samleið okkar er orð-
in nokkuð löng, nálægt
þremur áratugum, og
ég hef alltaf kallað hana
Höllu ömmu ásamt eig-
inmanninum, dætrunum og dóttur-
syninum, hún var bara amman okkar
allra.
Frá því leiðir mínar og dóttursonar
hennar lágu saman í menntaskóla tók
Halla amma þátt í öllu, stóru og smáu.
Útilega, veiðiferð, jeppaferð, hvað
sem var í gangi á þeim tíma, alltaf var
leitað til hennar, útivistarkonunnar
og náttúrubarnsins sem kunni allt til
að „hugga sig“. Hún bjó til nestið, það
flottasta í heimi, hamborgara, sem
engin alþjóðleg keðja mundi láta sig
dreyma um að hafa uppskrift að, hún
var sérfræðingur í að njóta lífsins í
útilegu á Íslandi. En það var fleira
sem laðaði unga fólkið að ömmu og
afa. Strákarnir áttu ekki of góða bíla
og þeir áttu heldur betur hauk í horni
hjá honum Halla afa sem taldi ekki
eftir sér að líta á bílgarmana áður en
farið var úr bænum. Einatt þurfti að
koma við í bakaleiðinni og gera við
gamlar druslur, en á meðan fékk
amma alltaf alla ferðasöguna, ekkert
var undan dregið. Halla amma var
einstakur félagi og vinur þeirra sem
hún gaf kost á sér.
Halla amma var ókrýndur ættar-
höfðingi afkomenda sinna, fylgdist
með öllum sínum af heilum hug, og
átti sitt fólk. Hún var í senn vinkona
og ráðgjafi, lá ekki á skoðunum sínum
og gagnrýni, einn var betri í dag, ann-
ar á morgun, þannig kom hún áliti
sínu á framfæri án þess að reyna að
stjórna beint. En ef eitthvað bjátaði á
áttu allir Höllu ömmu að og hún
spurði ekki hvað væri að, hún vissi
alltaf allt.
Halla amma var trúuð, hún trúði á
mátt bænarinnar og bað fyrir sínum.
Halla amma hafði mikið yndi af
dýrum, hún dýrkaði hesta, talaði um
þá eins og dýrlinga, hundar áttu hug
hennar og hjarta, enda átti hún sjálf
glæsilega hunda. Hún orti gjarnan
vísur um dýrin sín og blómin, kallaði
það „hugsýnir“. Öll tækifæriskort
höfðu að geyma vísur eða aðra speki
sem hún setti saman sjálf.
Halla amma var mikið sumarbarn,
undi sér best undir berum himni að
hlúa að gróðri og fylgjast með fugl-
unum, hún var listræn og hafði yndi af
að gera skúlptúra úr steinum, tré og
ýmsu sem hafði misst notagildi sitt.
„Sneddí“ samsetning úr grjóti, reka-
drumbum, litríkum blómum og öðr-
um gróðri var hennar sérgrein. Garð-
urinn hennar er stór og einstaklega
fallegur með stórum gullregnum,
reynitrjám og glæsilegum blómabeð-
um. Þrátt fyrir aldurinn var aldrei
slakað á umhirðunni og undraðist fólk
hversu óþreytandi hún var og áhug-
inn brennandi. Hún hugsaði óaðfinn-
anlega um garðinn alla tíð og er hann
órækur vitnisburður um „græna fing-
ur“ og meðfædda hæfileika í gróður-
rækt. Í garðinum sínum hafði hún líka
litla álfabyggð í steinhæð. Hún málaði
margvísleg lítil hús á steinana, þar
bjuggu álfarnir hennar, þeir vöktu yf-
ir velferð umhverfisins.
Um veturinn vildi hún gjarnan sofa
með blómunum, hún hafði þó mikið á
sinni könnu því hún hafði „kostgang-
ara“ í þúsundatali, fuglana sína, þeir
áttu sína föstu matmálstíma hjá
henni. Hún talaði við þá og gaf þeim
nöfn sem voru sérstakir í útliti eða
skáru sig úr hópnum á einhvern hátt.
Það var hægt að upplifa sig eins og í
Hitchcock-kvikmynd þegar stóru
fuglaskýin svifu í kring um litla rauða
húsið og skyggðu jafnvel á sólina.
Sérlega minnisstæður er einn fagur
haustdagur, þá sátu þúsundir fugla á
öllum staurum, girðingum, rafmagns-
og símalínum, loftnetum og á þaki
hússins. Þeir sungu af hjartans lyst
og hefði hvaða óperuhús sem er verið
fullsæmt af söngnum. Konsertinn
stóð yfir langa stund. Þetta var
kveðjusöngur fuglanna til hennar. Að
honum loknum hófu þeir sig allir til
flugs, það var eins og risastórt ský
færi yfir þegar þeir tóku flugið til fjar-
lægra landa. Haustið var komið en
þeir gleymdu ekki að kveðja sinn vel-
gjörðarmann áður en landið var yfir-
gefið.
Elsku Halli afi, Guð gefi þér styrk á
erfiðum tímum.
Sigurbjörg.
Dauði, ég óttast eigi
afl þitt né valdið gilt,
í Kristí krafti eg segi:
kom þú sæll þá þú vilt.
(Hallgr.Pét.)
Hún amma mín hefur sofnað burt
úr þessum heimi. Guðs andi hefur
meðtekið hennar önd. Tilbúin og sátt
kvaddi hún með orðunum: „Þetta er
góður dagur.“
Og góðir voru dagarnir með ömmu
og afa í næsta húsi. Nærvera þeirra
var mér holl og mikill gleðigjafi.
Þar var leikið og lært. Fæ ég seint
fullþakkað þeirra hlut í mínu uppeldi.
Elsku afi sterki, auðmjúki og góði
maður. Guð gefi þér styrk og veri með
þér allar stundir.
Ég elska þig.
Íris Einhildur.
Mig langar með nokkrum orðum að
þakka ömmu Höllu fyrir það, hvað
hún var góð við mig og Kalman,
strákinn minn.
Það var hann sem sagði mér að
amma væri dáin og að núna væri hún
engill hjá Guði og passaði okkur öll.
Kalmani finnst þetta mjög merkilegt
að eiga ömmu sem er orðin engill hjá
Guði og fyrir okkur hin þá er notalegt
til þess að hugsa að þegar maður fer
að sofa á kvöldin, þá eru englar eins
og amma Halla sem vaka yfir okkur
og börnunum okkar.
Kalman sagði mér alltaf spenntur
frá því ef hann hitti afa og ömmu
Höllu því þangað var gott að koma.
Alltaf var til eitthvert góðgæti og svo
var heimilið svo hlýlegt að manni leið
strax vel að koma þangað inn.
Elsku Hildur, fyrir hönd Kalmans
sendi ég ykkur samúðarkveðju og
hugur okkar er hjá ykkur, afa og ekki
síst hjá ömmu.
Núna hefur það sérstaka þýðingu
fyrir Kalman að segja kvöldbænina
sína því nú hefur amma Halla bæst í
englahópinn:
Vertu yfir og allt um kring
með eilífri blessun þinni,
sitji Guðs englar saman í hring
sænginni yfir minni.
(Sig. Jónsson.)
Kveðja.
Lísa Margrét Kristjáns-
dóttir, Kalman og
fjölskylda.
HALLA
SIGMARSDÓTTIR

 




   



 

 

 


 
  

 

 
  



 


  
 !"



    !  
!
 
"

#
$  &

'


 #$   
%$ 
& #$ '! !(  # ' 
#! ( #$  !& )* '!
((+   ((+ ,-! !"


 
  
   
       
 
     
  
  

 


  
 
 ! "#  $  %& '"  ""( 
) $ ! "#  *+  ,& ""( 
%   ! "#   & - . #!   & -""( 
/&+ ! "# 
%# 0 ! "# 
% )!  ! ""(  , 1# ' "# 
   (      


 
  
        
      

 


  
  
 
     !  " #$ " !""#$ %"&'$$" (&&)"  "*%
)+,-" %"&'$$"
." /% %"&'$$"  /)" " *%
*/-  &)"


 

        







  
 
     
 
   

    
     
 
 
 
  !!"
# 

 
     
       $
 
  
 


 !"" # $% &  
""'( )
 %"& ("  $   * &  
+
 %"& ("  ,
 %"& ("
 !-" .
 %"& (" /(""
 %"& ("
# $% #   0" (" 1  '2  +-% &  
0  0" &  
0"   '2  0" &  
 $   &   3 "
4  "" ("
0& &
5 (" 6   74 " &  
' "'2 "(' "' "'2 "5



   
  

  

 







  

  

 

  

  

 

  
     !""

#$ %&'(  !""

 
( !)
* #$ " +,%-   !""

$ (
( !)
.) % /"  !""

- ,%
" 0 !""
+'
1# 

+!' 2(    !""
)%#  #$ ,

  
 
 
    

 
   

 
       

     
     


   
!" # $ "
   
     
   % 
&"   
' 
 
#
&"   (
%  
)
# (
%  % 


       % 
  

  
    ! ! "
#"  "  
$%& $%& " ! '(!  
'$ $%& " ! 
 $ 
! $   
$!    !&  "
 % #  "  $ '  

      )  *!$ '$ "
($ #"  " ! $  +% 
%  %  %&
    $