Morgunblaðið - 20.02.2002, Síða 42

42 MIÐVIKUDAGUR 20. FEBRÚAR 2002 MORGUNBLAÐIÐ
BRÉF
TIL BLAÐSINS
Kringlunni 1 103 Reykjavík  Sími 569 1100
 Símbréf 569 1329  Netfang bref@mbl.is
Allt efni sem birtist í Morgunblaðinu og Lesbók er varðveitt í upplýsinga-
safni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt t i l að ráðstafa efninu þaðan, hvort
sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinu efni
ti l birtingar teljast samþykkja þetta, ef ekki fylgir fyrirvari hér að lútandi.
TILGANGUR þessara skrifa okkar
er að lýsa yfir ánægju með þau áform
borgaryfirvalda að láta gamlan
draum (og eina af meginforsendum
árangurs) frjálsíþróttamanna á Ís-
landi rætast. Hér er átt við væntan-
lega byggingu frjálsíþróttahallar í
Laugardal. Málið er tiltölulega ná-
komið okkur þar sem þessar línur eru
ritaðar í 35.000 feta hæð á leið til Sví-
þjóðar til keppni á sænska innanhúss-
meistaramótinu í frjálsum íþróttum.
Með tilkomu hallarinnar sjáum við
nefnilega fram á stórlega minnkandi
útgjöld vegna æfinga- og keppnis-
ferða. Ein af meginbyltingum sam-
fara væntanlegri frjálsíþróttahöll á
Íslandi verður í formi keppnisaðstöðu
í millivega- og langhlaupum, sem er
engin á Íslandi eins og staðan er í dag.
Mjög dræma þátttöku í þessum
greinum á Meistaramóti Íslands sem
haldið var 9.-10. feb. síðastliðin má að
langmestu leyti rekja til aðstöðumála.
Eins og síðastliðna áratugi var hlaup-
ið innanhúss á hring sem var rúmlega
100 m að lengd. Ekki nóg með að
ómögulegt er að ná ásættanlegum ár-
angri við þannig aðstæður heldur er
hættan á meiðslum einnig mjög mikil.
Á frjálsíþróttavefnum www.frjalsar-
.com undir krækjunni „doctorinn“ er
að finna lýsingu eins keppanda á 800
m hlaupi Meistaramótsins þar sem
hann líkir keppninni við amerískan
klessubílakappakstur.
En eins og áður sagði sjáum við
fram á bjartari tíma með byggingar-
framkvæmdum í Laugardal þar sem
frjálsíþróttahöll á að rísa og verða
tekin í notkun eigi síðar en 2004.
BJÖRN MARGEIRSSON
STEFÁN MÁR ÁGÚSTSSON
ÓLAFUR MARGEIRSSON
frjálsíþróttamenn.
Frjálsíþróttamenn
á faraldsfæti
Frá Birni Margeirssyni, Stefáni
Má Ágústssyni og
Ólafi Margeirssyni:
NOKKRIR valinkunnir ræktunar-
menn hafa hvatt mig til að segja lít-
illega frá prýðisgóðum árangri mín-
um af því að nota slíkan úrgang til að
græða upp mela og moldarflög. Fjöl-
margir bændur og aðrir, sem við
gripahirðingu fást, munu að sönnu
græða upp stór svæði landsins á
þennan hátt. Aðrir vita auðvitað af
þessum möguleika, en nýta ei, og allt-
of margir fleygja slíkum úrgangi í
næsta skurð eða grafning ellegar láta
heilu heyrúllurnar grotna niður í tún-
jaðrinum. Þessu fylgir að vísu dálítil
aukavinna en það erfiði er margborg-
að með gleðinni yfir því að geta grætt
nokkur sár á landinu.
Um nokkurra ára skeið hef ég
fengið, hjá indælum nágrönnum í
Birkihlíð hér í Skriðdal, moð frá naut-
gripum og uppsóp úr básum, sem er
best. Auk þess hefur verið notaður úr-
gangur, sem fellur til við fóðrun
hrossa hér á Víðilæk.
Þessu hefur verið dreift á mela og
moldarflög, einkum snemma á vorin
og árangurinn er sannarlega ánægju-
legur. Eftir tvö til þrjú ár eru gróð-
urvana flög víðast fullgróin, og jafnvel
sést talsvert af blómgróðri, svo sem
túnfífill, túnsúra o.fl., því vitaskuld
eru fræ slíkra jurta einnig í heyúr-
ganginum. Vandalaust og tiltölulega
auðvelt er að nýta heilu heyrúllurnar
sem skemmst hafa, ef þær eru fluttar
með dráttarvél á þann stað sem landi
hallar lítið eitt. Ef þeim er snúið á
réttan veg vinda þær ofan af sér sjálf-
krafa og eftir liggur röst, sem auðvelt
er að dreifa úr til beggja hliða.
Þar eð svo fjölmargir aka út á vit
náttúrunnar um helgar, er alveg til-
valið að grípa með sér ruslapoka,
koma við hjá hestamönnum eða kunn-
ingjum í sveit, fá lúku af moði og leyfa
börnunum að sáldra því á mel eða
mold skammt frá vegi. Þetta þarf ekki
að valda óhreinindum ef vel er frá
pokunum gengið. Síðan mætti sýna
börnunum árangurinn eftir tvö til
þrjú ár. Það er trú mín að allir yrðu
undrandi og glaðir. Þótt einungis eitt
barn græddi þannig eitt sár Fjallkon-
unnar, væri vel af stað farið. Fleiri
kynnu að fylgja í kjölfarið.
BRAGI BJÖRGVINSSON,
Víðilæk í Skriðdal.
Moð og heyúrgangur
til uppgræðslu
Frá Braga Björgvinssyni:
VEGNA bréfs míns, „Smalamennsk-
an á Keflavíkurveginum“, 13. febr-
úar sl. og viðbragða við því finnst
mér ástæða til að vekja athygli á að
myndtexti sem fylgdi var ekki frá
mér kominn heldur starfsmönnum
Morgunblaðsins.
Myndtextinn var ekki í samhengi
við það sem stóð í bréfinu og gat gef-
ið tilefni til misskilnings. Sá sem
hefði lesið fleira en fyrirsögnina og
myndtextann hefði þó áttað sig á að
því sem um var rætt. Bréf Bjarna
Antonssonar af þessu tilefni „Gervi-
löggur á Keflavíkurveginum“ er
byggt á misskilningi. Þar hengir
Bjarni bakara fyrir smið: Þá sem aka
undir löglegum hraða á Keflavíkur-
veginum, jafnvel á 70 km/klst eins og
Bjarni nefnir sem dæmi, og víkja
ekki út á axlirnar, tel ég ekkert
minna vandamál en „smalana“. Ég
(ekki frekar en Bjarni) vil tilheyra
þeim hættulegu vandræðagemsum.
Ég tók sérstaklega fram að ég viki
skilyrðislaust út á öxlina gæti ég
ekki haldið eðlilegum hraða af ein-
hverjum ástæðum. Til að girða fyrir
frekari misskilning er greinin
„Smalamennskan á Keflavíkurveg-
inum“ vistuð á http:www.leoemm-
.com (Umræðuhornið).
LEÓ M. JÓNSSON
vélatæknifræðingur
Reykjanesbæ
Athugasemd frá Leó M. Jónssyni