Vísir - 09.08.1980, Blaðsíða 5

vtsm
Laugardagur 9. ágUst 1980
Fulltrúinn setur nýja starfsmanninn inn i starfið/ og Kristján bankamaður og leiðbeinandi litur þarna beint á Ijósmyndarann, en tekur
skiptir sér síðan ekkert meira af honum. ekki eftir neinu grunsamlegu.
i til frambúðar?”
» og vann i vixladeild hálfa dagstund, án nokkurra erfiðleika
Oddur tekinn til bæna hjá starfsmannastjóra. Aðspurður kvaðst hann samt ekkert
vera svekktur.
sat viB hliöina á mér var fyrrver-
andi skólasystir, og var hún aö
furöa sig á þvi aö ég væri aö hætta
i skóla til aö vinna i Landsbank-
anum. Fannsthenni starfiö frem-
ur dauflegt. Nokkrir spuröu mig
hvort þaö heföi ekki veriö erfitt aö
fá starf, þvi aösóknin væri svo
mikil. Oddurkom siöan aövifandi
meö stóra handbók, sem nýi
starfsmaöurinn átti aö lesa. Ég
dundaöi þvi nokkuö viö aö kynna
mér hvaö gjalddagi, kvótamaöur,
vixilsvunta og annaö þvi um likt
væri. „Gjalddagi er sex stafa
tölutákn, sem..” o.s.frv. Fannst
mér þetta hin skemmtilegasta
lesning. Eftir þetta sá ég yfir-
mann deildarinnar ekki meira
þennan morguninn og geröi hann
ekkert i þvi aö athuga hvernig
stæöi á veru minni þarna. Ljós-
myndarinn labbaöi ööru hvoru
framhjá, en enginn virtist veita
honum neina sérstaka athygli.
Honum fór þó aö leiöast þófiö,
enda ekkert markvert aö gerast.
Hann eyddi þvi timanum viö aö
votta vixla fyrir kunningja sem
hann hitti, eöa viö aö útbúa
hlaupareikningsinnleggsnótur frá
Múlaútibúi eöa eitthvaö álika.
Þegar leiö aö hádegi kom Hannes
Þorsteinsson, aöalféhiröir, aö
máli viö hann og spuröi hvort
hann væri aö taka myndir. ,,Þú
heföir frekar átt aö koma i gær,
þaö var allt vitlaust aö gera þá!”
sagöi Hannes.
Ég fór einu sinni fram i sal til
aö tala viö ljósmyndarann, en
enginn tók eftir þvi.
Mikils öryggis virtist ekki vera
gætt og virtust allir grunlausir.
Ég var skilinn eftir nokkrum
sinnum ein iviö afgreiösluna, og
heföi getaö stoliö öllum vixlum
sem ég vildi.
// llla farið með mann"/
Ari starfsmannastjóri ákvaö aö
bjóöa Visismönnum og Oddi i
mat, og átti þá aö tilkynna Oddi
frá tilrauninni.
Viö settumst i
herbergi uppi á efstu hæö, og
fengum pylsur aö boröa. Ég gekk
inn 1 herbergiö meö Ara og var
Oddur þar fyrir. Einkennilegur
svipur kom á hann viö aö sjá nýja
starfsmanninn meö starfsmanna-
stjóra.
„Illa er fariö meö mann”, varö
honum fyrst aö oröi, eftir aö allt
haföi veriö útskýrt. Ari sagöist
hafa oröiö fyrir vonbrigöum meö
aö Oddur skyldi ekki hafa reynt
aö ná sambandi viö sig. „Mér
fannst ekki óeölilegt aö þaö skyldi
koma nýr starfsmaöur. Þaö hafa
veriö tíö mannaskipti og mér
fannst liklegt aö Ragnheiöur heföi
beöiö um nýja manneskju”, sagöi
Oddur.
Ég heföi þvi liklega aö öllu ó-
breyttu getaö „starfaö” i bankan-
um töluvert lengi. I síöasta lagi
heföi þessi uppákoma uppgötvast
viö launaúthlutun, en deildar-
stjóri afhendir starfsmönnum
launin persónulega, og þá heföi
hún væntanlega tekiö eftir aö um-
ræddur starfsmaöur var ekki á
launaskrá!
Oddur sagöist ekkert vera
svekktur yfir þessu öllu. Ari
sagöi, aö uppátækiö heföi veriö
stórfróölegt fyrir sig, og allir voru
komnir i besta skap yfir pylsun-
um. SÞ
Ha, ha, þetta var allt í gríni'
og
if , sagði Kristján.
vipinn.
Myndir:
Bragi
Guömunds-
son
ageirsdóttir,
biaöamaöur.