Vísir - 09.08.1980, Blaðsíða 24

VISIR Laugardagur
9. ágúst 1980
24
Janúar 15)77. Um allan heim fylgjast fjöl-
miðlarnir með Gary Gilmore, bandariskum
morðingja, sem krefst þess, að dauðadómnum
vfir sér verði framfylgt. Hins vegar þegja fjöl-
miðlar heimsins yfir óhugnanlegasta atburðin-
um i breskri afbrotasögu. Bresku blöðin sýna
lika óvenjulega hógværð, en mánuðum siðar,
þegar atburðirnir i Pottery Cottage koma fram
i dagsljósið, slær óhug á þjóðina.
1 því sem næst miöju Englandi,
syðst i Pennine hálendinu, liggur
A619 vegurinn austur frá borginni
Chesterfield og bugöast um lága
heiöi, er nefnist Eastmoor. A
heiöinni liggur hann fram hjá
Pottery Cottage, tveggja hæöa
steinhúsi meö sterkum átjándu
aldar svip. Foröum var hér smiö-
að úr leir og af þvi dregur húsiö
nafn sitt, en nú hefur þvi veriö
breytt i ibúðarhús.
Húsið er stórt og þvi þar af leiö-
andi skipt i tvo sjálfstæöa hluta. 1
öörum helmingi hússins, þeim
minni, búa Newman hjónin, sem
bæði eru kennarar hinn helming-
urinn er heimili Moran fjölskyld-
unnar. Sá hluti hússins er fallega
endurnýjaöur, án þess þó, aö
hann hafi veriö sviptur uppruna-
legum stil. Bak viö húsiö er fall-
egur garöur og i framhaldi af
honum tekur viöátta Eastmorr
heiöarinnar viö svo langt, sem
augaö eygir á góöum útsýnisdög-
um.
Slíkur dagur virtist þó ekki
vera framundan miövikudags-
morguninn 12. janúar 1977. Þaö
var dimmt yfir og lágskýjaö.
Blindbylur og mesta fannfengiö,
sem oröiö haföi i landinu i 15 ár
var i vændum. Þetta var ekki
rétti dagurinn til aö viröa útsýniö
á heiöinni fyrir sér, en hefði ein-
hver veriö aö þvi, heföi hann séö
mann úti viö sjóndeildarhringinn.
Hann óö bleytuna og snjóinn á
heiöinni og stefndi i áttina aö
A619. Föt hans voru rennblaut og
limd viö likamann. Vætan draup
úr hárinu og skórnir voru ataöir
aur. Ganga hans var ekki flótta-
leg heldur ákveöin likt og hann
vissi, hvert feröinni væri heitiö.
Skömmu áöur en hann kom aö
veginum varö lækur á vegi hans.
Hann beygði sig niöur eins og
hann vildi koma i veg fyrir ab
sjást og fylgdi læknum eftir.
Handan viö veginn nokkru neöar
stóö litiö steinhús. Maöurinn
stansaöi á móts vib þaö og virti
þaðfyrirsér. Hann virtist ætla að
fara aö athuga húsiö nánar, þegar
sendibill stöövaöi á veginum og
sveigöi upp aö þvi. Viö þessa
truflun beygöi maðurinn sig
skyndilega niöur aftur og hélt
áfram upp eftir ánni, þar sem hún
lá meöfram bakgarði Pottery
Cottage.
Heimili Moran fjölskyldunnar
virtist ekki vekja áhuga aðkomu-
mannsins. Mörg herbergi bentu
til, aö margt væri i heimili. Hann
var ekki aö leita aö sliku, heldur
einhverjusmærra. Hann bjóst þvi
til aö halda förinni áfram, ef til
vill yfir aö hinum hluta hússins,
heimili Newman hjónanna. En
þegar hann haföi fikrað sig aöeins
nokkur skref, leit hann upp aftur
og þá blasti viö honum sjón, sem
stöövaöi hann skyndilega.
1 gegnum eldhúsglugga sá hann
eldri konu aö störfum. Hún var
smágerö og svolitið stirö i hreyf-
ingum. Aökomumaöurinn virti
hana fyrir sér smástund, beygði
sig svo skyndilega i keng og lædd-
ist til baka aö litlum verkfæra-
skúr upp viö húsiö. Þar inni fann
hann gljábrýndar axir. Maðurinn
greip þær, skaust yfir bakgarð-
inn, opnaöi eldhúshuröina og stóö
viö hliö gömlu konunnar svo
skyndilega, að hún rétt haföi
tækifæri til aö lita upp frá vinnu
sinni.
„Lögreglan leitar min”, sagöi
hann lágt meö reidda öxi, „.en
ég mun ekki meiða þig”.
Nafn gömlu konunnar var Amy
Minton, hún var 68 ára gömul.
Hún hvorki hrópaöi né talaði,
opnaöi ekki einu sinni munninn.
Viö það róaöist aökomumaöur-
inn: „Segöu mér, hverjir búa
hérna!”
Fólkið i Pottery Cottage
Þaö er kannski gamaldags aö
tala um hornsteina þjóöfélagsins,
fólk en þó hjartahlýtt og vin-
gjarnlegt. Fjölskyldulifiö á þessu
snyrtilega heimili var náiö og
byggt á kristilegum grunni en þó
laust viö allar ýkjur.
Amy hafði veriö gift manni sin-
um, Arthur Minton, i meira en 40
ár, og mest af þeim tima rekiö
meö honum og átt matvöruversl-
un i úthverfi Birmingham. Arthur
var þrekinn og glaölyndur i fasi,
dæmigeröur eigandi smáverslun-
ar. Þau hjónin höföu eignast tvær
dætur, Gillian og Barböru, sem
var eldri og bjó meö frönskum
eiginmanni sinum i Paris.
Þau hjónin hættu verslunar-
rekstrinum á sextugsaldrinum,
þegar fyrirtækiö vor orðið of stórt
fyrir þau til aö annast sem skyldi,
en þó ekki nógu stórt til aö stand-
og fannst tilvaliö aö skipta þvi i
tvö heimili. Þau minntust á þetta
viö gömlu hjónin, sem slógu þeg-
ar til og fluttu inn meö ungu hjón-
unum.
Gill, sem nú var 38 ára aölab-
andi og fögur kona, haföi alla tiö
veriö hænd að foreldrum sinum,
ekki sist fööur sinum Arthur.
Hann endurgalt rikulega ást
hennar og kostaöi hana i verslun-
arskóla, þegar fram liöu stundir.
Hún læröi skrifstofustörf og vann
siöan viö útkeyrslu og skrifstofu-
störf hjá bilavarahlutafyrirtæki i
Birmingham.
Einn af þeim, sem veittu vara-
hlutunum hennar Gill viötöku var
myndarlegur maöur, sem talaöi
meö irskum hreim. Rúmlega ári
siðar gekk þessi maöur aö eiga
hana og Gill Minton varð Gill
Richard/ Gillog Sara Moran. Heimsóknin lagði heimilislif þeirra í rúst.
en einfaldari lýsing er þó varla til
á fólkinu, sem bjó þarna i Pottery
Cottage meö gömlu konunni.
Þetta var heiöarlegt, vinnusamt
ast aukna samkeppni viö stór-
markaöina. Gill yngri dóttirin og
maöur hennar Richard Moran
höfðu falliö fyrir Pottery Cottage
Moran.
Hann átti ekki mikla peninga,
haföi hann sagt henni, en nægan
kraft og vilja til aö sjá vel um
hana. Richard Moran hafði staöiö
viö þau orö sin. Hann var nú sölu-
stjóri og hluthafi i plastverk-
smiöju. Tekjur hans veittu Gill öll
veraldleg gæöi og ást hans og um-
hyggja tryggðu henni gæfurikt
hjónaband.
Aðeins tveir skuggar höföu fall-
iö á lif Gill Moran. Annars vegar
voru þaö áhyggjur, sem hún hafði
af fööur sinum. Ungur haföi hann
slasast i bilslysi og misst fót.
Þessi örorka hafði ekki háð hon-
um aö ráöi fram aö þessu, en Gill
óttaðist, aö nú meö ellinni mundi
gervifóturinn binda Arthur heima
við. Áhyggjurnar virtust þó
ástæöulausar. Arthur fékk hús-
varðarstarf i nærliggjandi skóla,
hafði þvi nóg fyrir stafni og ekki
bar á ööru en heilsan væri góö.
Hitt vandamálið heföi einnig
getað spillt hamingju Gill Moran.
Hún þráöi, aö eignast sina eigin
fjölskyldu en börnin létu ekki á
sér kræla. Hjónin gáfu aö lokum
upp alla von og ákváöu að ætÞ
leiöa barn. 1 desember 1966 uröu
þau kjörforeldrar fallegrar
stúlku, sem þau skiröu Söru. Sara
var likt og foreldrar hennar hænd
að dýrum. Kötturinn hennar
Ginger, kaninan Bobo og hund-
arnir tveir Emma og Willie báru
þvi vitni. En auk þessara dýra
bjuggu sem sagt i Pottery Cott-
age, Richard og Gill Moran, tiu
ára dóttir þeirra Sara og afi henn-
ar og amma Amy og Arthur Min-
ton.
Ast og hatur
Þegar Arthur Minton heyröi
Amy konu sina ræöa viö einhvern
i eldhúsinu, gekk hann þangaö
fram. Aöur en gamli maöurinn
var kominn I gegnum dyrnar
haföi verið gripið i hann og hon-
um skellt i gólfið.
„Lögreglan er á höttunum eftir
mér”, sagöi aökomumaöurinn.
„Eg verö að vera hér fram I rökk-
ur. Ef þiö hlýbiö mér, þá kemur
ekkert fyrir ykkur. Ef þiö hlýöiö
mér ekki....”
Hann lauk ekki setningunni, en
Arthur Minton skildi samt boö-
skapinn. Hann var 42 árum eldri
en árásarmaðurinn og lemstrað-
ur eftir höggiö, en augu hans
sýndu þó engin óttamerki. Arás-
armaðurinn greindi, aö gamli
maöurinn mundi ekki láta troöa á
rétti sinum mótspyrnulaust.
Hann sagöist heita Billy Huges.
Hann heföi flúið úr fangelsi um
morguninn og leitarflokkar væru
nú aö leita aö honum á heiöinni.
Hann ætlaöi aö biöa myrkurs og
halda þá áfram. „Geriö bara eins
og ég segi og þá verður allt I
lagi”.
Hann hjálpaöi Arthur Minton á
fætur og hélt svo meö gömlu hjón-
unum i rannsóknarleiðangur um
húsiö. Hann skoöaöi fyrst ibúö
Moran hjónanna, ganginn, stof-
una og boröstofuna. Á leiöinni til
baka veitti hann simanum eftir-
tekt og sleit hann úr sambandi.
Meö axirnar enn i hendinni hélt
hann nú upp á loft, skoðaði her-
bergi Moran hjónanna, herbergi
Söru og gestaherbergiö. Gömlu
hjónin fylgdu honum siöan yfir i
sinn hluta hússins. Hann skoðaði
stofuna og sjónvarpsherbergiö og
fór þvi næst upp á loft til aö at-
huga svefnherbergiö og baðiö.
Minton hjónin virtu aðkomu-
manninn fyrir sér. Hann var
fremur lágvaxinn en samt krafta-
legur, herðabreiöur og meö svera
handleggi. A fjóra fingur hægri
handar höföu veriö tattóveraöir
stafirnir HATE en á fingur vinstri
handar LOVE. 1 einu svefnher-
bergjanna haföi maðurinn fariö
úr skónum, fundiö þurra sokka i
skúffu en skiliö sina rennblauta
eftir á gólfinu. Seinna þvoöi Amy
Minton sokkana hans og setti á
ofn til þerris.
Aö lokinni skoöunarferöinni ýtti
aökomumaöurinn Minton hjónun-
um aftur inn i eldhúsiö. 1 einni
skúffunni þar fann hann vopn,
sem hann virtist ánægöur meö,
kjöthnif Arthur Mintors er hann
haföi notaö meiri hlutann af sinni
verslunartiö og hélt enn hvössum
sem rakvélarblaöi. Billy Hughes
„EKKI MEIÐA MÖ