Vísir - 02.09.1980, Blaðsíða 4

Þriðjudagur 2. scptember 1980.
Blaðburðarfólk
óskast
Þórsgata
Baldursgata
Freyjug<ata
Sjafnargata
Múlar
Ármúli
Síðumúli
Suðurlandsbraut
£~7
Lindargata
Klapparstígur
Skúlagata
Rauðárholt I
Háteigsvegur
Meðalholt
Laugavegur
Bankastræti
Nauðungaruppboð
sem auglýst var I 37., 39. og 41. tbl. LögbirtingablaOs 1980 á
flugvél TF. OAA-DC-6, þingl. eign Iscargo h.f. fer fram
eftir kröfu Gjaldheimtunnar i Reykjavík á eigninni sjálfri
fimmtudag 4. september 1980 kl. 14.45.
Borgarfógetaembættið i Reykjavik
Nauðungaruppboð
sem auglýst var i 37., 39. og 41. tbl. Lögbirtingablaðs 1980 á
hluta i Hjarðarhaga 56, þingl. eign Páls Jónssonar fer
fram eftir kröfu Tryggingast. rikisins á eigninni sjálfri
fimmtudag 4. september 1980 kl. 15.45.
Borgarfógetaembættiö i Reykjavik
Nauðungaruppboð
sem auglýst var i 37., 39. og 41. tbl. Lögbirtingablaðs 1980 á
hluta i Fornhaga 20, talinni eign Mikaels Ragnarssonar,
fer fram eftir kröfu Gjaldheimtunnar i Reykjavik á eign-
inni sjálfri fimmtudag 4. september 1980 kl. 16.00
Borgarfógetaembættiö i Reykjavik
Nauðungaruppboð
sem auglýst var i 37., 39. og 41. tbl. Lögbirtingablaðs 1980 á
hlusta i Meistaravöilum 15, þingi. eign Guðjóns Andrés-
sonar fer fram eftir kröfu Gjaldheimtunnar i Reykjavík á
eigninni sjálfri fimmtudag 4. september 1980 kl. 15.15.
Borgarfógetaembættiö i Reykjavik
Nauðungaruppboð
sem auglýst var 137., 39. og 41. tbl. Lögbirtingablaðs 1980 á
hluta i Drápuhlið 31, þingl. eign Gunnlaugs Mikaelssonar
o.fL, fer fram eftir kröfu Gjaldheimtunnar I Reykjavik á
eigninni sjálfri fimmtudag 4. september 1980 kl. 13.30.
Borgarfógetaembættiö I Reykjavik
Nauðungaruppboð
sem auglýst var I 37., 39. og 41. tbl. Lögbirtingablaös 1980 á
hluta I Hrisateig 3, þingl. eign Jensinu Arnadóttur, fer
fram eftir kröfu Gjaldheimtunnar i Reykjavik á eigninni
sjálfri fimmtudag 4. september 1980 kl. 11.30.
Borgarfógetaembættiö i Revkjavik
Nauðungaruppboð
sem auglýst var 137., 39. og 41. tbl. Lögbirtingablaðs 1980 á
hluta i Njálsgötu 22, þingl. eign Kristmundar Sörlasonar,
fer fram eftir kröfu Gjaldheimtunnar i Reykjavik á eign-
inni sjálfri fimmtudag 4. september 1980 kl. 14.30.
Borgarfógetaembættið i Reykjavik
Nauðungaruppboð
annað og siðasta á eigninni Sætún, Kjalarneshreppi, þingl.
eign Stefáns Guðbjartssonar, fer fram á eigninni sjálfri
föstudaginn 5.9. 1980 kl. 16.30.
Sýslumaöurinn I Kjósarsýslu
Nauðungaruppboð
sem auglýst var I 34., 36. og 40. tölublaöi Lögbirtingablaös-
ins 1980 á eigninni Reykjabyggð 6 Mosfellshreppi, þingl.
eign Helgu Högnadóttur, fer fram eftir kröfu ólafs Axels-
sonar, hdl., og Einars Viöar hrl., á eigninni sjálfri föstu-
daginn 5. sept. 1980 kl. 14.30.
Sýsiumaöurinn í Kjósarsýslu
Nauðungaruppboð
sem auglýst var 134., 36. og 40. tölublaði Lögbirtingablaðs-
ins 1980 á eigninni Arnartangi 9, Mosfellshreppi þingl. eign
Sveins Gislasonar fer fram eftir kröfu Innheimtu rikis-
sjóös, og Landsbanka lslands á eigninni sjálfri föstudag-
inn 5. sept. 1980 kl. 14.00.
Sýslumaðurinn I Kjósarsýslu
,t * •* *
* 4 \ 1 * » 'f-
# «♦ I • » 4 /» *#
. 4
Stlórnarskrár-
máiið I Kanada
Pierre Trudeau finnur að sér þrengt úr flestum i skrármálinu, en
kappkostar að hraða þvi.
Enn einu sinni býr Kanada sig
undir uppgjör milli fylkisstjórna
og landstjórnar um, hvernig þær
skuli deila meö sér pólitiskum
völdum.
Pierre Trudeau, forsætisráð-
herra Kanada, mun hitta aö máli
forsætisráðherra fylkjanna tiu
þann 8. september, en sá fundur
mun standa vikutima. Ræða þeir,
hvernig breyta megi aldargam-
alli stjórnarskrá Kanada til nú-
timalegri hátta, en hún er sú
sama og Kanadamenn fengu á
heimsveldistima Stóra-Bret-
lands.
viija
stjórnarskrána
helm frá Bretlandi
Undir venjulegum kringum-
stæöum hefði svoleiöis grúsk i
skjölum hinnar bresku Norður-
Ameriku frá þvi 1867 fremur
komiö mönnum til að geispa en til
að sperra eyrun. En átökin milli
þessara tveggja stjórnunarsviöa
Kanada um náttúruauðlindir,
verslun og önnur þjóðfélagsmál
hafa borist inn á þennan vett-
vang.
Inn i það blandast einnig
þjóðarmetnaður, og sýnist full-
vist, að stjórn Trudeaus muni
stiga þau skrefin þetta árið eða
næsta, sem binda muni enda á aö
Bretland veröi geymslustaöur
þessa skjals, sem knúði Kanada
á sinum tima til stofnunar sam-
bandslýðveldis. Flutningur á
stjórnarskránni frá Bretlandi
heim til Kanada hefur orðið
Trudeau mikið hjartans mál,
siöan sjálfstæöishugs jón
Quebekkinga beið ósigur i þjóðar-
atkvæöi i mai siðasta vor. —
Hann sagði i siöasta mánuði, aö
það væri þjóðarskömm, aö
Kanada ,,væri eina sjálfstæða
landiö i heiminum, sem ekki hefði
eigin stjórnarskrá”. Hans hægri
hönd i stjórnarskrán.málinu, Jean
Chretien, dómsmáláráöherra,
hefur skoraö á breska þingið að
afgreiöa hið fyrsta nauðsynlegar
lagabreytingar til þess aö flytja
megi stjórnarskrána vestur um
haf. Sagði Chretien, að um þetta
leyti næsta ár „höfum viö farið
okkar siðustu ferð til London” til
þess að sækja stjórnarskrána þá
væntanlega.
óttast
yfirgang otlawa
En það bregður svo við, aö
hugmyndin hefur fremur orðið
tilefni gremju i höfuöborgum
fylkjanna tiu en hrifningar. Menn
kviöa þvi, aö Trudeau muni beita
sér fyrir stjórnlagabreytingum,
eins og sambandstjórnin hefur
raunar á stefnuskrá sinni, og það
án þess aö taka tillit til kröfu-
gerða fylkjanna.
Þvi þykir mikið undir fundinum
8. september komið. Hefur
Trudeau lýst hinum væntanlegu
viðræðum sem „mjög knýjandi”
og varað viö þvi, að lýöveldinu
gæti verið stofnaö i mikla hættu,
ef þær beriekki árangur.
— Chretien dómsmálaráöherra
segir, að fundurinn sé siöasti
möguleikinn til einhvers umtals-
verös árangurs I þessari umræðu.
Boðar hann, að Ottawa-stjórnin
muni strax biöja Bretland að
breyta stjórnarskránni, ef sam-
komulag næst á fundinum um þau
tólf stjórnlagaatriði, sem mest
þykir velta á.
Fylkisstjórnirnar túlkuðu
ummæli dómsmálaráðherrans
sem merki um, aö Ottawastjórn-
in ætlaði sinu fram, hvað sem
tautaö væri og raulað meðal
fylkisstjórnanna. Undirbúnings-
viðræður i siðustu viku fyrir
sjálfan fundinn 8. september fóru
þvi fram i tortryggni.
Vilja engan asa
Forsætisráðherrar fylkjanna
tiu eru ekki sama sinnis og
Trudeau um að flýta beri þess-
um breytingum og eru algerlega
andvigir einhliða ákvörðunum
sambandsstjórnarinnar. Richard
Hatfield, forsætisráðherra Nýju
Brunswick sagði slikar aðfarir
mundu þýða „endalok þess Kan-
ada, sem ég vildi hafa”. Allan
Blakeney forsætisráðherra
Saskatchewan sagði, að
sérhverjar aðgerðir i Ottawa,
sem ekki væru studdar sam-
komulagi við fylkisstjórnirnar,
væru brot á öllum venjum i
stjórnun Kanada.
Fylkisstjórnirnar vilja að full-
komið samkomulag um öll tólf
stjórnlagaatriðin veröi fengiö,
áður en nokkuð veröi aðhafst til
þessaðfá stjórnarskrána héim. A
þessari öld hafa verið haldnar
þrettán ráöstefnur i þessu augn-
miði, en aldrei náðst einróma
samkomulag, og þykir þvi ekki
mikil von til þess að slikt náist á
einum fundi eins og 8. september.
Mikið
DrætubóKarefni
Kanadamenn eru raunar i sinu
sinni vissir um, að það sé borin
von. Frekar ætla þeir, að gamall
ágreiningur milli Ottawa og
fylkjanna um skattumboð, nátt-
úrlegar auðlindir og yfirstjórn
verslunar o.fl. verði jafnvel enn
djúpstæðari eftir fundinn. Hvert
málefni um sig er hið besta fallið
til þess að verða mikil þrætubók,
og þvi hugsanlegt, aö stjórnar-
skrármálið geti orðið einingu
fylkjanna i sambandslýöveldinu
hættulegra en jafnvel aðskiln
aðarhreyfingin i Quebec þótti
vera.
Sem dæmi um, hve alvarlegur
ágreiningurinn getur verið milli
Ottawastjórnarinnar og ein-
stakra fylkisstjórna mætti nefna
deilur hennar við oliufylkið
Alberta um oliuverðið. Þrefað er
um, hversu ört skuli hækka þessa
meginframleiöslu Alberta, en
með tilskipunum frá Ottawa er
veröi á kanadiskri oliu stillt i svo
mikið hóf, að það er aöeins hálft
heimsmarkaðsverð- Alberta-
stjórnin vill örari hækkanir og i
óþolinmæði sinni hækkaði hún
einhliða ákvörðun oliuna i siðasta
mánuði um tvo dollara tunnuna.
Úr þeirri deilu hefur ekki enn
verið leyst.
Misskipt áhrlfum
f landsstjórn
Undir niðri ólgar svo óánægian
með hlutdeild hvers fylkis i völd
um landsins. Þau sem meira
þykja leggja til þjóðarbúsins
vegna auölinda sinna, eins Al-
berta, Saskatchewan og Breska
Kólombia þykjast lengi hafa
verið afskipt i þeim efnum, og aö
hlutur þeirra i rikisstjórn Kanada
sé i öfugu hlutfalli við framlag
þeirra. I Ottawa ber meir hins-
vegar á áhrifum fólksflestu og
stærstu fylkjanna, Ontario og
Quebec.
Þessi óánægja braust fram
eftir þingkosningarnar i febrúar
siðasta vetur, þegar frjálslyndi
flokkur Trudeaus komst aftur til
valda með miklu fylgi i Quebec
og Ontario, en án eins einasta
þingmanns i vesturhluta Kanada.