Vísir - 02.09.1980, Blaðsíða 13

vtsm
r—
Þriftjudagur 2. september 1980.
„Eitl h|ól unflip
bllnum. hann álram
skrðltlr el meir”
Vfsír heimsækir Vðkuportið
i
9
£
■
I
Ragnar SigfUsson bisar hér við að losa um mótorinn á DAF *67.
„Kemur í veg fyrir að
verðmætum sé henl”
„Ég er aö spá i mótorinn i
þessum DAF, en ég á sjálfur ’67-
módeliö af svona bil sem er
vélarvana”, sagöi Ragnar Sig-
fússon þegar viö tókum hann
taii þar sem hann var önnum
kafinn viö aö losa um bilmótor.
,,Þaö fæst ekkert fyrir þessar
druslur og maöur veröur aö
reyna aö halda þessu gangandi
meöan eitthvaö er eftir af þeim.
Dagur á verkstæöi kostar bil-
veröiö þannig aö þetta er eini
möguleikinn, en þá veröur
maöur auövitaö aö geta gert
hlutina sjálfur. Þaö er mjög gott
aö þjónusta sem þessi er fyrir
hendi og hún kemur í veg fyrir
aömiklum verömætum sé hent.
Ég átti gamlan Skoda áöur og
hélt honum gangandi i mörg ár
meö hlutum sem ég fékk fyrir
litiö hér. Veröiö er sanngjarnt
og þjónustan góö”, sagöi Ragn-
ar og hélt áfram aö bisa viö
mótorinn.
1 miöiö er Citroen af árgerö 1937 sem er I eigu Þjóöminjasafnsins.
Safniö á annan slikan og veröur þessi notaöur f varahluti.
Hér enda hræin svo gjarnan ferö slna eftir aö allt nýtilegt hefur
veriö hirt tir þeim. t Sindra viö Sundahöfn er brennt innan úr bflun-
um áöur en þeir eru pressaöir f brotajárn.
„Þetta er nú bara Vökumatur”, heyrist stundum sagt um bíla sem ekki
þykja til stórræðanna einhverra hluta vegna. t Vökuportinu ægir saman bil-
hræjum af öllum stærðum og gerðum, litlum og stórum, gömlum og nýj-
um. Það eina sem er þeim öllum sameiginlegt er að vera til litils annars
brúklegir en að vera hlutaðir i sundur og notaðir I varahluti.
bilunum er oft boöiö á móti okk-
ur, en annars erum viö einir um
hituna”, sagöi Steinar.
Þeir Vökumenn rifa sjálfir
marga bila og eru þá vara-
hlutirnir seldir yfir borö i skúr
sem stendur viö portiö. Algeng-
ara er þó aö viöskiptavinirnir
gangi sjálfirmillibilhræjannaog
leiti uppi þá hluti sem þá van-
hagar um, enda er ódýrast aö
hafa þann háttinn á.
Þegar búiö er aö rýja bilana
öllu þvi sem nýtilegt getur tal-
ist, enda þeir sitt skeiö á haug-
unum eöa sem brotajárn.
und krónur aö fá hræ flutt á
haugana og má þvf segja aö þaö
sé þaö verö sem viö borgum
fyriródýrustu bilana. Algengast
er þó aö viö gerum tilboö i bil-
ana aö ósk eigendanna”, sagöi
Steinar.
Vökuportinu er skipt i tvennt.
1 öörum hlutanum eru bllar sem
Vaka hefur þegar keypt og
byrjaöer aö rifa, en i hinum eru
ýmist bilar i geymslu aö beiöni
eigenda eöa svokallaöir
„munaöarleysingjar”. Þaö eru
bilar sem fjarlægöir hafa veriö
aö frumkvæöi umhverfisdeildar
og lögreglu og réttir eigendur
ekki gefiö sig fram.
„Viö reynum allt sem viö get-
um til aö hafa uppi á eigendun-
um og lágmarkstlminn, sem viö
geymum bilana er þrir
mánuöir, en þá fórum viö fram
á þaö viö borgarfógeta aö haldiö
veröi uppboö. Þessi uppboö eru
auglýst og oft sækja þau milli
200 og 300 manns. Ef mönnum
sýnist einhver verömæti vera i
Texti:
Páll
Magnússon
Vlsismenn heimsóttu Vöku-
portiö i gær og röbbuöu stutt-
lega viö Steinar Gunnsteinsson,
starfsmann fyrirtækisins.
„Þaö eru eitthvaö á bilinu 400
til 500 bilar hérna núna. Þaö er
erfitt aö henda reiöur á ná-
kvæmri tölu þvi þetta kemur og
fer og umskiptin eru tiö. 1
siöustu viku fóru til dæmis sex-
tiu bllar út úr portinu og annaö
eins hefur komiö I staöinn”,
sagöi Steinar.
Bílarnir eru ýmist keyptir af
einstaklingum, tryggingar-
félögum eöa á opinberum upp-
boöum og er verö þeirra afar
mismunandi aö sögn Steinars.
„Þaö kemur oft fyrir aö fólk
hringir og biöur okkur aö sækja
bilhræ, sem kannski eru hjóla-
laus, og gerum viö þaö endur-
gjaldslaust gegn þvi aö fá aö
hiröa hræiö. Þaö kostar tlu þús-
Myndir:
Bragi
Guömundsson
VÍSIR
Þriöjudagur 2. september 1980.
Milli fjögur og fimm hundruö bflar eru f Vökuportinu. Hér bendir Steinar Gunnsteinsson, starfsmaöur fyrirtækisins yfir mergðina.
?**%$*$$$$*
Hér getur aö Uta hluta þeirra varastykkja sem Vökumenn hafa sjálfir rifiö úr hinum ýmsu bflum og selja yfir borö I skúr viö portiö,
„Finnum venjulega pað
sem við leitum að”
„Þetta er öxull úr ’67 módel-
inu af Rambler Classic sem viö
vorum aö finna hérna”, sögöu
þeir Hannes Valbergsson og Jón
Úlfarsson, þegar blaöamaöur
kom aö þeim þar sem þeir
stumruöu yfir torkennilegu
járnadrasli.
Þeir sögöust reikna meö þvi
aö þurfa aö borga fimm þúsund
krónur fyrir öxulinn, en ef þeir
ættu aö kaupa hann hjá um-
boöinu slyppu þeir ekki meö
undír áttatlu þúsund krónum.
„Viö höfum oft komiö hingaö
áöur og venjulega finnum viö
þaö sem viö leitum aö. Þegar
maöur á gamlar tlkur er þetta
eina leiöin til aö halda þeim
gangandi, þvi þaö yröi allt of
dýrt aö kaupa öll varastykki hjá
umboöinu. Þar er alltaf eitthvaö
aö fara I þessum druslum og
þeim væri ekki haldiö eins lengi
úti ef þessi þjónusta væri ekki
fyrir hendi”, sagöKjón Úlfars-
son: