Morgunblaðið - 25.07.2002, Blaðsíða 46

Morgunblaðið - 25.07.2002, Blaðsíða 46
MINNINGAR 46 FIMMTUDAGUR 25. JÚLÍ 2002 MORGUNBLAÐIÐ ✝ Hrafnhildur Sig-urðardóttir fæddist í Reykjavík 25. febrúar 1952. Hún varð bráðkvödd á heimili sínu í Reykjavík 15. júlí síðastliðinn. Foreldr- ar hennar eru Sig- urður Markússon, fyrrverandi fram- kvæmdastjóri, f. 16. sept. 1929, og kona hans, Ingiríður Árnadóttir, f. 5. mars 1932. Systkini Hrafn- hildar eru Guðríður St. Sigurðardóttir, píanóleikari, f. 23. maí 1956, Guðbrandur Sigurðs- son, framkvæmdastjóri, f. 2. maí 1961, kvæntur Rannveigu Páls- dóttur, lækni, f. 12. júní 1961, og Einar Sigurðsson, tónlistarmaður, f. 2. apríl 1963, kvæntur Elfu Lilju Gísladóttur, tónlistarkennara, f. 28. apríl 1964. Eftirlifandi eiginmaður Hrafn- 1985, nemandi við Verzlunarskóla Íslands. Hrafnhildur dvaldist með for- eldrum sínum í Bretlandi 1959– 1964 og í Þýskalandi 1964–1967. Hún lauk stúdentsprófi frá Verzl- unarskóla Íslands árið 1973 og starfaði fyrstu árin þar á eftir að ferðamálum heima og erlendis, hjá Ferðaskrifstofunni Sunnu og Sam- vinnuferðum. Hrafnhildur bjó með manni sínum og börnum í Kúveit árin 1980–1984 og í Þýskalandi 1987–1992. Frá 1984 til 1987 stóð heimili þeirra í Reykjavík og á þeim árum, og einnig upp úr 1992, starfaði Hrafnhildur hjá auglýs- ingadeild Ríkissjónvarpsins. Við endanlega heimkomu, árið 1992, stofnsetti hún kvenfataverslunina „Hjá Hrafnhildi“. Fyrstu árin var verslunin starfrækt í smáum stíl á heimili Hrafnhildar, en undir ötulli stjórn hennar og með stuðningi þess góða starfsfólks sem til henn- ar réðst hefur starfsemin vaxið ár frá ári. Verslunin er nú starfrækt í eigin húsnæði á Engjateigi 5 í Reykjavík. Útför Hrafnhildar verður gerð frá Hallgrímskirkju í Reykjavík í dag og hefst athöfnin klukkan 13.30. hildar er Antoníus Þorvaldur Svavars- son, f. 18. mars 1949, yfirflugvélstjóri hjá Flugfélaginu Atlanta, en þau gengu í hjóna- band 3. september 1977. Þeim varð þriggja barna auðið og eru þau:1) Inga Rós Antoníusdóttir, f. 4. apríl 1978, nemandi við Viðskiptaháskól- ann í Kaupmanna- höfn. Eiginmaður hennar er Hjörtur Smárason, mannfræð- ingur og stjórnmálafræðingur, f. 14. nóv. 1975, og eru börn þeirra þrjú: a) Antoníus Smári Hjartar- son, f. 16. nóv. 1994, b) Saga Ýrr Hjartardóttir, f. 3. des. 1996, og c) Hrafnhildur María Hjartardóttir, f. 15. apríl 2002. 2) Ása Björk Ant- oníusdóttir, f. 28. jan. 1980, nem- andi við Háskólann í Reykjavík. 3) Bragi Þór Antoníusson, f. 28. júní Elsku mamma mín sem var svo góðhjörtuð, ósérhlífin, gestrisin, tón- elsk, barngóð, dugleg, metnaðargjörn og gjafmild og stórfengleg á allan hátt, er dáin. Á sunnudagskvöldi eftir yndislegan dag með fjölskyldu sinni lagðist hún til svefns en vaknaði aldr- ei aftur. Aldrei hafði okkur dottið í hug þegar við kysstum hana góða nótt að ekki gæfist tækifæri til að segja góðan dag nokkurn tímann aft- ur. Á harkalegan hátt lærum við að ekkert er sjálfgefið og að hverjum nýjum degi beri að fagna. Eftir sitjum við með hafsjó af minningum um allt það sem að við upplifðum saman. Það koma margvísleg atvik upp í hugann. Ferðalög okkar og búseta í fjarlæg- um löndum, fermingardagar okkar systkinanna, stórkostlegur brúð- kaupsdagur okkar Hjartar, sem mamma skipulagði svo vel, fimmtugs- afmælin þeirra pabba, útskriftardag- ar okkar systranna og nú síðast skírn- ardagur Hrafnhildar Maríu. Engu að síður eru það nú hversdagslegustu hlutirnir sem gefa tilefni til lengstu hugleiðinganna, og vega þar samtöl okkar mömmu þyngst. Veikindi mömmu höfðu gert henni ljóst hvað lífið væri dýrmætt og höfðu líka vakið upp margar spurningar varðandi lífið og tilveruna. Oft höfðum við rætt um hvort lífið væri réttlátt og þá oftast komist að þeirri niðurstöðu að svo væri ekki þar sem að fjölskyldan okk- ar væri svo heilsteypt og heilsuhraust miðað við margar aðrar og að aldrei gæti talist réttlátt þegar ungt fólk lét- ist langt fyrir aldur fram. Þessar um- ræður hafa verið mér afar hugleiknar á undanförnum dögum. Mamma þráði ekkert heitar en að vera með okkur og sjá öll börnin sín verða full- orðin og skapa sér sína eigin framtíð. Þetta var henni ekki gefið. En þótt tíminn sem mömmu var úthlutað hafi engan veginn verið nægilegur þá er- um við þakklát fyrir hvert ár, hvern mánuð, hvern dag sem við fengum með henni. Þrátt fyrir sársaukafull veikindi á undanförnum árum kvart- aði mamma aldrei. Líkami hennar var veikari en nokkurn hefði getað órað fyrir en viljastyrkurinn var svo mikill og sál hennar svo sterk. Fyrir tæpum tíu árum var henni vart hugað líf en með einstökum styrk hennar og dugnaði tókst henni að fylgja okkur af stað út í lífið og án þess að við gerðum okkur grein fyrir því, að ala okkur upp sem nógu sterka einstaklinga til þess að standast þessa raun eins samhent og við gerum nú. Við erum sterk og með hjálp þessarar stóru og ástríku fjölskyldu sem við vorum svo heppin að fæðast inn í mun okkur takast að halda minningu mömmu á loft um leið og við erum þakklát fyrir allt það sem hún gaf okkur. Mamma var sjálf svo þakklát fyrir það sem lífið hafði fært henni og gerði alltaf öllum ljóst hvað henni þótti vænt um þá. Við vitum hvað hún elskaði pabba og okkur öll mikið og við vitum einnig að henni var ljóst hvað við elskuðum hana og dáðum. Ég heyrði eitt sinn sagt að það besta sem faðir gæti gefið börnum sínum væri að elska móður þeirra. Þetta eru orð að sönnu. Samheldni mömmu og pabba og sá ástríki andi sem ætíð hef- ur ríkt á heimili þeirra er sú fyrir- mynd sem við Hjörtur þráum heitast að geta fylgt eftir. Eftir að við Hjörtur kynntumst og stofnuðum ung okkar fjölskyldu ræddum við mamma oft barneignir og ákjósanlegasta aldurinn til slíks. Aðeins nokkrum dögum áður en hún dó hafði hún á orði við okkur Hjört að henni þætti það orðið miklu eðlilegra að byrja snemma vegna þess að það væri sama hvenær maður myndi deyja þá hefði maður samt alltaf get- að notið þeirra þeim mun lengur. Þetta átti einnig við um barnabörnin. Mamma náði að eignast þrjú barna- börn sem fengu að njóta hennar allt of stutt. Hún umvafði þau með ást sinni og hlýju og er missir þeirra mikill. Þau voru demantarnir hennar, eins og hún orðaði það sjálf. Það er þung- bær tilhugsun að þau skuli ekki fá að njóta hennar lengur og að litla Hrafn- hildur María sem mamma hélt á und- ir skírn aðeins fjórum dögum áður en hún lést muni aldrei fá að kynnast henni í eigin persónu. Ég treysti því að mamma haldi áfram að vaka yfir hverju fótmáli okk- ar og veiti okkur styrk til þess að tak- ast á við þennan nýja veruleika sem er svo kaldur og tómlegur án hennar. Hún lifir svo sterkt áfram í huga og hjarta okkar allra, í börnunum sínum og í börnunum mínum, Antoníusi Smára, Sögu Ýri og nýfæddri Hrafn- hildi Maríu sem mamma var svo stolt af. Á meðan bros barnanna halda áfram að lýsa upp þennan nýja veru- leika og nafn hennar heldur áfram að hljóma minnumst við yndislegrar móður, tengdamóður og ömmu sem var elskuð svo heitt og verður saknað svo sárt. Inga Rós. Elsku mamma mín. Þá er komið að kveðjustund. Þú hefur verið tekin frá okkur allt of fljótt, en þótt sorgin og söknuðurinn sé sár get ég ekki annað en verið þakklát fyrir þann tíma sem ég átti með þér. Tíminn sem þér var gefinn hér í okkar heimi var alltof stuttur og eftir á að hyggja finnst mér eins og innst inni hafir þú vitað það. Þú elskaðir heitar, gafst meira og af- rekaðir meira en nokkur sem ég þekki. Þú varst svo stolt af okkur börnum þínum og barnabörnum og lést okkur svo sannarlega heyra það alla daga. Fjölskyldan skipti þig miklu máli og það var yndislegt að sjá hvað þú og pabbi voruð ástfangin. Ég á svo margar dýrmætar minningar um þig sem er fjársjóður sem ég mun varðveita vel. Þú kenndir mér svo margt um lífið og tilveruna sem ég mun búa að alla ævi. Ég veit að þó að þú verðir ekki hjá okkur hér á jörðu niðri í framtíðinni, munt þú vaka yfir okkur og leiða eins og þú hefur gert alla tíð. Hvert einasta skipti sem ég mun heyra í Celine Dion mun ég hugsa til þín, enda var hún í algjöru uppáhaldi hjá þér. Ég mun sakna þess að heyra ekki í þér syngjandi upp í stofu eins og þú varst vön. Söng- urinn var þér svo mikilvægur enda bjóstu yfir miklum sönghæfileikum. Það eru óteljandi minningar og til- finningar sem flæða upp í hugann á svona stundum. Ég hef hvorki rúm né orð til þess að koma þeim öllum á blað, en allir sem þekktu þig vita hversu einstök þú varst. Það sem mér finnst sorglegast og sárast er að ófæddir afkomendur þínir og Hrafn- hildur María litla fá ekki tækifæri til þess að kynnast þér. En þú skildir svo mikið eftir þig og ég mun sjá til þess að hún og öll litlu ófæddu barnabörn- in þín muni vita hver Hrafnhildur amma var og hversu stórkostleg kona þú varst. Ég elska þig af öllu mínu hjarta og þakka þér fyrir allt það sem þú gafst mér. Hvíl í friði, elsku mamma mín, minning þín mun lifa alla tíð. Þín dóttir Ása Björk. Elsku mamma. Morguninn sem ég var vakinn upp með þeim fréttum að þú hefðir ekki vaknað vissi ég um leið að ég hafði ekki bara verið að missa mömmu mína, heldur líka eina þá stórkostlegustu konu sem ég hef nokkurn tímann vitað um. Þótt húsið hafi verið fullt af fólki undanfarna daga finnst mér það samt vera tómt. Það var alltaf eins og þú fylltir her- bergið með þínu stóra hjarta. Þeir sem voru svo heppnir að hafa hitt þig einhvern tímann á lífsleið sinni vissu hvað þú varst örlát, ekki bara á ver- aldlega hluti heldur hrósaðirðu öllum þeim sem áttu það skilið og gafst þeim ást þína og kærleik. Það á hún litla Hrafnhildur María sameiginlegt með þér, hún getur allt- af gefið manni lítið og sætt bros til að láta manni líða betur. Alltaf vissirðu hvernig mér leið og alltaf gastu hugg- að mig, sama hvað var að, þess vegna vildi ég óska þess að þú værir hjá mér núna til að hugga mig. Ég veit að það er að sjálfsögðu ekki hægt og þess vegna veit ég að þú munt vaka yfir mér rétt eins og þú munt lifa í minn- ingu minni að eilífu. Þinn sonur, Bragi Þór. Aldrei hafði hvarflað að mér að ég ætti eftir að eignast jafn stórkostlega tengdamóður og Hrafnhildi. Hún var ávallt til staðar og sýndi námi mínu og viðfangsefnum ósvikinn áhuga. Það tók mig smátíma að átta mig á því að hrifning hennar og hrós kæmu virki- lega beint frá hjartanu. Slík hjarta- hlýja og einlægni sem Hrafnhildi var gefin er einstök og gríðarmikils virði. Það hefur líka sýnt sig nú, á þessum erfiðu stundum sem fjölskyldan gengur nú í gegnum, hversu gríðar- mikill styrkur þessarar stóru og sam- heldnu fjölskyldu er. Það er aðdáun- arvert hvernig fjölskyldan tekst á við HRAFNHILDUR SIGURÐARDÓTTIR ( )           *         . >* ; / 7 ?:""8 8!"$! $?  @2 +$$ !   3  3    3      '               $41&& 5         -     (    $!") 4')" #!$ = ))$" #!$ + $8$  8) ""() + ! - ))$""() %" " $A#$" #!$  - ))$""() $) ):" #!$ 4') - ))$""() !$) $)" #!$ =$)=$) ( =$)=$)=$)- 6         ./0  %  4$' $$" 8         6)     *  $0'&&  4$ - 3' ""() +$) #$ ;)" #!$ !$ $ 3' ""() !$=$ 4')" #!$ )!$ 3' ""() (44 $!"')" #!$ )!8$ 3' ""() + #$ +  #!$ $   =$)=$) ( =$)=$)=$)- 7     ./.  57  7 8:$$8!"$! +4)$=$ @B +# 8    +  ,   8        $ .     # 2#       5 9      =$ 5#$ 5($"!)" #!$ %" " 5($"!)" #!$ $(C  5($"!)" #!$ ( 4 " $-              +**  # ?  D ;"8))8      +   :  * #    $01&&  "= $)( " #!$ $ ) $ 3E$""() =$) ( ) =$) !$!$ ;!4:""() ) " #)" #!$ =$) ) =$) ( =$)=$)  4  " #!$ =$) ) =$) ( =$)=$)-            *    # :)! F ' $ # " $?  1@        0         (      $4  %&& +   8) " #!$ ):" ):""() !$ $  8) ""() +  )$" #!$  $ $  8) " #!$ + $8$ + $8""() =$)=$) ( =$)=$)=$)-
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.