Morgunblaðið - 30.08.2002, Qupperneq 21

Morgunblaðið - 30.08.2002, Qupperneq 21
LISTIR MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 30. ÁGÚST 2002 21 ERNA hefur verið á ferð og flugi umalla Evrópu og víðar undanfarin tvöár með danssýninguna My move-ments are alone like Street dogs. Höfundur sýningarinnar er Jan Fabre, sem er einn af fremstu dansleikhúshöfundum Evrópu um þessar mundir. Erna dansar ein í sýningunni og hefur því borið hitann og þungann af henni í bókstaflegri merkingu en samstarf þeirra Fabre hefur vakið mikla athygli í hinum alþjóðlega dansheimi. Sýningin hefur vakið mikil viðbrögð enda er hún óhefðbundin að mörgu leyti, þótt erfitt sé að lýsa henni með orðum. Þar eru m.a. notaðir þrír uppstoppaðir hundar og einn lifandi og auk þess að dansa þá beitir Erna röddinni á ýmsan hátt sem ekki tíðkast í hefðbundnari danssýn- ingum. Erna segist ætla að hvíla sig á ein- leiknum í bili, hún sé búin að fá nóg af einver- unni á sviðinu, nú langar hana til að taka aftur þátt í hópstarfi, skapa og dansa með öðrum. Hún hefur því ákveðið að hætta skipulögðum sýningarferðum með My movements... á næsta ári en segir þó alveg koma til greina að sýna það af og til ef skemmtileg tækifæri gefast. Erna segir að það sé dálítið erfitt að söðla um eftir svo langa sambúð með sýningunni My movements are alone like Streetdogs. „Þetta var erfið ákvörðun en vonandi rétt, þar sem mig er farið að klæja í lófana að gera eitthvað nýtt og skapandi með öðru fólki. Jan bauð mér að vera með í næstu verkefnum hans en nú langar mig að gera eitthvað alveg nýtt.“ Klæjar í samstarf við nýtt fólk Erna er nú stödd hér á landi þar sem hún dansar eitt hlutverkanna í sýningunni Eva3 sem Dansleikhús með Ekka frumsýndi á dögunum. Erna er jafnframt einn höfunda sýning- arinnar en Ekka hefur jafnan unnið sýningar sínar í hópstarfi og eru sýningar hópsins orðnar 6 talsins. Rétt er að vekja athygli á því að í kvöld, föstudagskvöld, verður síðasta sýningin í Tjarnarbíói á Evu3 en Erna og félagar hennar í sýningunni eru bundin ýmis konar skuldbind- ingum í Hollandi og Belgíu þar sem þær eru flestar búsettar. „Ég hef verið búsett í Brussel í Belgíu und- anfarin ár og fyrir nútímadansara er það góður staður því þar er mikill suðupottur nútímadans- ins í Evrópu. Ég er reyndar núna að fara að vinna með Jóhanni Jóhannssyni tónskáldi að nýju verki, IBM 1401, Notendahandbók, fyrir danshátíðina Danse-M í Marseille í Frakklandi og síðan fer ég í stórt verkefni með dansleik- húshópnum Ballet C de la be sem er staðsettur í Gent í Belgíu. Það verður langur vinnuferill þar sem gert er ráð fyrir 5 mánuðum fram að frumsýningu. Mér skilst að þegar sé búið að selja sýninguna víða um Evrópu og Ameríku þannig að ég verð lík- lega bundin við hana meira og minna næsta ár. Áhorfendur eins og á fótboltaleik Eitt af meiri ævintýrum sem Erna lenti í á þessu ári var í vor er hún sýndi My movements are alone like Streetdogs í hinu sögufræga Bolshoi leikhúsi í Moskvu. „Sýningin var til- nefnd til alþjóðlegu dansverðlaunanna Benois de la danse og verðlaunaafhendingin fór fram í Bolshoi leikhúsinu. Sýningin fékk reyndar ekki verðlaunin, þau hlaut danshöfundurinn William Forsythe, en sumir sem voru tilnefndir voru valdir af dómnefndinni til að sýna á verð- launahátíðinni. Þegar skipuleggjendur hátíð- arinnar sáu mig á æfingu leist þeim ekkert á blikuna, höfðu greinilega aldrei séð svona dans- sýningu áður og vildu hreinlega banna okkur að sýna. Þetta gekk svo langt að dómnefndin hót- aði að yfirgefa hátíðina ef við fengjum ekki að sýna og það réð úrslitum. Við þurftum síðan að berjast við mjög lítið hjálplegt starfsfólk leik- hússins um að koma sýningunni á svið en þetta hafðist allt og ég dansaði þarna á þessu risa- stóra sviði fyrir nærri því þrjú þúsund áhorf- endur. Það var erfiðasta reynsla sem ég hef gengið í gegnum á sviði á ævinni. Áhorfendur skiptust algjörlega í tvo hópa, með og á móti mér þarna á sviðinu og hávaðinn og hrópin voru eins og á fótboltaleik.“ Erna segir að ein af ástæðunum fyrir uppnáminu var að sýningin bauð ekki upp nein hefðbundin viðbrögð áhorf- enda. „Það er víst vaninn at klappa til dæmis þegar prímaballerínan gerir þrjá piroetta en þar sem ekkert svoleiðis var að finna í minni sýningu þá klöppuðu margir áhorfendur bara stanslaust á meðan aðrir púuðu eða hrópuðu. Mig langaði mest til að hætta og ganga út af sviðinu en beit á jaxlinn og barðist hetjulega til loka. Yfirleitt er baráttan í þessari sýningu við sjálfa mig en þarna stóð ég ein í stríði við þrjú þúsund manns úti í sal. Þegar ég kom baksviðs tók ekki betra við því þá var rússneska sjón- varpið mætt og rak hljóðnema framan í mig og spurði hvað mér fyndist um viðbrögð áhorf- enda. Um leið flykktust allar ballerínur Bolshoi ballettsins að mér ásamt fleira fólki og vildu fá eiginhandaráritun. Þarna voru einnig alþjóð- legir fjölmiðlar og mikið af þekktu fólki úr þess- um bransa viðstatt sem var forvitið um sýn- inguna og kom til að þakka mér fyrir og margir virtust mjög snortnir. Það var mjög skrítið en jafnframt mikill heiður að tala við þetta fólk sem fyrir nokkrum árum voru bara nöfn í dans- sögubókum. Rússarnir fullyrtu að þetta væru tímamót í sögu Bolshoi leikhússins, því svona sýning hefði aldrei fyrr komið á fjalirnar þar. Einnig komu dómnefndaraðilar til að láta mig vita að þeir hefðu barist fyrir því að fá að gefa mér sem dansara sérstök verðlaun fyrir hugrekki og sér- stæða sýningu en ekki fengið það í gegn vegna strangrar rússneskrar reglugerðar við þessa verðlaunaafhendingu. Þetta var alveg ótrúleg uppákoma og frábært að fá að sprikla þarna á þessu sögufræga sviði með bestu ballerínum heims og vera svo skandall kvöldsins en já- kvæður skandall þó!“ Erna bætir því við að nokkrum vikum seinna hafi hún farið til Holly- wood að vinna með Íslendingum sem eru að gera tónlistarmyndbönd í kvikmyndaborginni. „Þá var búningadaman þeirra nýkomin frá Moskvu og hafði séð mig þar í sjónvarpinu. Svona er nú heimurinn stundum hrikalega lítill. En þetta var hreint ótrúleg uppákoma sem verður sífellt skemmtilegri í minningunni þó að ég vildi ekkert endilega þurfa að endurtaka hana.“ Erna Ómarsdóttir Erna Ómarsdóttir dansari hefur farið víða með dans- sýninguna My Movements are alone like Streetdogs. Sýningin olli miklu uppnámi í Bolshoi-leikhúsinu og er talin hafa valdið tímamótum í því sögufræga húsi. Tímamót í Bolshoi

x

Morgunblaðið

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.