Morgunblaðið - 30.08.2002, Blaðsíða 36

MINNINGAR
36 FÖSTUDAGUR 30. ÁGÚST 2002 MORGUNBLAÐIÐ
RÉTT eins og allar fyrri umferðir í
landsliðsflokki Skákþings Íslands
varð sú níunda spennandi og söguleg.
Eftir átta sigurskákir í röð varð
Hannes Hlífar loks að játa sig sigr-
aðan og það gegn helsta keppinaut
sínum um efsta sætið, Helga Áss
Grétarssyni. Helgi hafði hvítt og ólíkt
fyrri andstæðingum Hannesar tókst
honum að ná þægilegri stöðu eftir
byrjunina. Helgi notaði hins vegar
mikinn tíma. Miðað við frammistöðu
Hannesar fram að þessu mátti reikna
með að það myndi hann nýta sér til
hins ýtrasta til að snúa skákinni sér í
hag. Þá gerðist hins vegar hið ótrú-
lega, að Hannes lék af sér skákinni í
23. leik. Honum hafði yfirsést
skemmtilegur leikur Helga sem
byggðist á slæmri stöðu svörtu
drottningarinnar. Hannes hefði getað
gefið skákina strax, þótt hann tefldi
nokkra leiki í viðbót áður en hann ját-
aði sig sigraðan.
Hin megintíðindi umferðarinnar
voru þau að Bragi Þorfinnsson
tryggði sér lokaáfanga að alþjóðleg-
um meistaratitli með sigri á Sævari
Bjarnasyni. Bragi þarf nú að ná 2.400
skákstigum til að hljóta útnefningu
sem alþjóðlegur meistari. Hann var
með 2.362 stig fyrir mótið, en hefur
bætt við sig 24 stigum í mótinu. Bragi
er því einungis 14 stig frá markinu.
Úrslit níundu umferðar:
Helgi Á. Grétarss. – Hannes Hlífar 1–0
Jón G. Viðarss. – Páll Þórarinss. 1–0
Jón V. Gunnarss. – Arnar Gunnarss. ½–½
Sævar Bjarnas. – Bragi Þorfinnss. 0–1
Stefán Kristjánss. – Þorsteinn Þorsteinss. 1–0
Björn Þorfinnss. – Sigurbjörn Björnss. 1–0
Þeir Stefán Kristjánsson og Hann-
es Hlífar mættust í sjöundu umferð
mótsins.
Hvítt: Stefán Kristjánsson
Svart: Hannes Hlífar Stefánsson
Sikileyjarvörn
1. e4 c5 2. Rf3 Rc6 3. Bb5 e6 4. 0–0
Rge7 5. He1 Rd4 6. Bf1 Rec6 7. c3
Rxf3+ 8. Dxf3 Be7 9. Dg3!? –
Eðlilegra er að leika 9. d3, ásamt
Rd2, Rf3 og d4 í framhaldinu.
0–0 10. d4?! –
Þessi peðsfórn var væntanlega
undirbúin með næsta leika á undan,
en áætlunin færir hvíti tapað tafl.
Nauðsynlegt var að leika 10. d3
o.s.frv.
10...cxd4 11. Bh6 Bf6
12. e5 –
Eða 12. cxd4 Rxd4 13. Bd3 (13. e5
Rf5)13. – d6 14. Rc3 Db6 15. Hab1
Be5 16. Bf4 Bxf4 17. Dxf4 e5 18. Dd2
Be6 og hvítur hefur litlar bætur fyrir
peðið, sem hann hefur fórnað.
12...Rxe5 13. Bxg7 Bxg7
Nýr leikur. Áður hefur verið leikið
13...Rf3+ 14. Dxf3 Bxg7 15. cxd4
Bxd4 16. Dg4+ Bg7 17. Rc3 d5 18.
Had1 Bd7 19. He3 f5 20. Db4 f4 og
svartur vann (Puljek Salai-Palac,
Kastel Stari, 1997).
14. Hxe5 f5 15. cxd4 Db6 16. Hb5 –
Önnur leið er 16. He2 Dxd4 17. Hd2
De5 18. Dxe5 Bxe5 19. Rc3 Kf7 20. g3
a6 21. Hc1 b5 22. Bg2 Ha7 23. f4 Bb8
24. b4 Hc7 25. Kf2 d5 og svartur á
mun betra tafl.
16...Dxd4 17. Rc3 d5 18. Re2 f4! 19.
Df3 –
Eða 19. Rxd4 fxg3 20. Rf3 gxf2+
21. Kxf2 a6 22. Hb3 e5 Fritz 5.32: 23.
Ke1 e4 24. Rd2 Hf7 25. Hc1 Bf5 26. g3
He8 og svartur á yfirburðastöðu.
19...De5 20. Hb4 Bh6 21. Hd1 b6
22. Hdd4 Ba6 23. Rxf4 –
23...De1?
Afleikur, sem veldur Hannesi erf-
iðleikum við að vinna skákina. Eftir
23...Bxf1! 24. Dg4+ Kh8 25. Kxf1 a5
26. Rd3 Hxf2+! 27. Rxf2 (27. Kxf2
De3+ 28. Kf1 Hf8+ 29. Hf4 (29. Rf4
axb4) 29...Dxd3+ 30. De2 Hxf4+ 31.
Hxf4 Dxe2+ 32. Kxe2) 27...axb4 28.
Hd1 Hxa2 verður fátt um varnir hjá
hvíti.
24. Dg4+ Bg7 25. Dxe6+ Dxe6 26.
Rxe6 Bxd4 27. Hxd4 Hfe8 28. Rc7
He1 29. Rxa6 Hc8 30. Hxd5 Hcc1 31.
g4 Hxf1+ 32. Kg2 Hg1+ 33. Kf3 Hc2
34. Hg5+ Kf7 35. Hf5+ Ke6 36. b3
Hc3+ 37. Kf4 Hg2 38. f3? –
Nú falla hvítu peðin á drottning-
arvæng og eftir það ræður hvítur ekki
við svarta frípeðið á a-línunni. Vinn-
ingurinn hefði ekki verið auðsóttur
fyrir svart, eftir 38. He5+ Kf7 39.
He2, t.d. 39. – h5 40. gxh5 Hxh2 41.
Rb8 Hh4+ 42. Kg5 Hch3 43. Rc6
Hxh5+ 44. Kf4 H3h4+ 45. Ke3 a6
o.s.frv.
38...Hxa2 39. Rb4 Hxh2 40. He5+
Kd7 41. Hd5+ Kc8 42. Hf5 Hxb3 43.
Rd5 a5 44. Ke5 a4
og hvítur gafst upp.
Hugsanlegt framhald væri 45.
Hf8+ Kb7 46. Hf7+ Ka6 47. Kd4 Kb5
48. f4 a3 49. Rc3+ Kc6 50. Kc4 Hbb2
51. Hf6+ Kb7 52. Hf7+ Ka6 53. Hf8
a2 54. Ha8+ Kb7 55. Ha3 Hbf2 –56.
Kd5 (56. Kb3 Hxf4–+; 56. f5 Hc2 57.
Hxa2 Hxc3+ 58. Kxc3 Hxa2) 56...Hc2
57. Rxa2 Hxa2 58. He3 Hhd2+ 59.
Ke6 He2 60. Hxe2 Hxe2 o.s.frv.
Teflt er í hátíðarsal íþróttahúss
Gróttu á Seltjarnarnesi og eru áhorf-
endur
velkomnir á keppnisstað á meðan
húsrúm leyfir. Lokaumferðin verður
tefld í dag og hefst klukkan 13.
Helgi Áss stöðvaði
sigurgöngu Hannesar
SKÁK
Seltjarnarnes
SKÁKÞING ÍSLANDS 2002, LANDSLIÐS-
FLOKKUR
20.–30. ágúst 2002
Daði Örn Jónsson
Bragi Kristjánsson
✝ Sigríður Jóns-dóttir fæddist í
Vík í Mýrdal 20.
október 1910. Hún
lést á sjúkradeild
Sólvangs að morgni
laugardagsins 24.
ágúst síðastliðins.
Foreldrar hennar
voru Jón Ólafsson
skólastjóri, f. 31.5.
1881, d. 7.11. 1927,
og Sigríður Einars-
dóttir húsmóðir, f.
10.2. 1887, d. 25.11.
1916. Sigríður var
elst fjögurra al-
systkina, Ragnhildar, Einars og
Ingibjargar, d. 2000, og þriggja
hálfsystkina samfeðra, Karit-
asar, Elínar og Þorsteins Jóns.
Hinn 15.9. 1932 giftist Sigríð-
ur Ingvari Ingimundarsyni úr
Mýrdal, f. 21.9. 1897, d. 12.4.
1974. Börn þeirra eru: 1)
Sveinn, maki Helga Óskarsdótt-
ir, d. 1997, sambýliskona Guð-
laug Torfadóttir. 2) Sigurjón,
maki Sigrún Sig-
urðardóttir. 3)
Kristín, maki Svav-
ar Halldórsson, d.
1989. 4) Karl Frið-
rik, maki Edda Kol-
brún Þorgeirsdótt-
ir. 5) Sigríður,
maki Baldur Sig-
urðsson. 6) Gylfi,
maki Nína Sonja
Karlsdóttir. 7) Har-
aldur, maki Halla
Bergey Leifsdóttir.
8) Ingvar, maki
Fjóla Benedikts-
dóttir. Afkomendur
Sigríðar eru 85.
Sigríður og Ingvar fluttu með
elsta barnið til Hafnarfjarðar og
bjuggu allan sinn búskap í hús-
inu sem þau reistu 1930 á
Garðavegi 5. Sigríður fluttist á
sjúkradeild Sólvangs í desember
1999.
Útför Sigríðar verður gerð
frá Víðistaðakirkju í Hafnarfirði
í dag og hefst athöfnin kl. 15.
Móðir okkar Sigríður Jónsdóttir
lést laugardaginn 24. ágúst sl. á
hjúkrunarheimilinu Sólvangi í Hafn-
arfirði á 92. aldursári en þar hafði
hún dvalið, frá því í desember 1999
og hafði notið góðrar umönnunar og
hjúkrunar. Þökkum við starfsfólki 2.
hæðar fyrir þess störf, sem unnin
eru af natni og umhyggju við aldrað
og sjúkt fólk, og vistfólkinu, sérstak-
lega herbergisfélögum, fyrir góð
kynni og ljúft viðmót.
Móðir okkar ólst upp hjá foreldr-
um sínum í Vík í Mýrdal og hjá móð-
urafa og ömmu á Reyni í Mýrdal. Í
Vík kynntist hún pabba og komu þau
til Hafnarfjarðar 1930 með son sinn
nýfæddan. Pabbi hafði reist íbúðar-
hús á Garðavegi 5 en fyrstu tvö árin
leigðu þau húsið sitt og bjuggu hjá
Sveini og Elínu í Breiðagerði (sem er
nú hluti af Hellisgerði) í Hafnarfirði
og talaði mamma ávallt um þau hjón
sem mikla velgjörðarmenn. Mamma
og pabbi giftu sig 15. september
1932 og fluttu þá í sitt hús og voru
synirnir þá orðnir tveir og hópurinn
átti eftir að stækka og erum við
systkinin átta, tvær systur og sex
bræður.
Eins og á öðrum togarasjómanns-
heimilum þar sem faðirinn var lang-
dvölum að heiman og stutt dvöl í
landi þar sem pabbi þurfti að hvílast
eftir mikla vinnu og lítinn svefn, þá
þurftu allir að taka til hendi á heim-
ilinu og oft þurfti mamma að vinna á
heimilinu langt fram á nótt því oft
þurfti að þvo og þurrka af börnunum
til þess að hafa föt hrein og þurr að
morgni, þó að ekki væri úr miklu að
spila varð aldrei skortur.
Margar vökunætur hafa orðið er
veður voru slæm og fréttist af mann-
skaða, en alltaf kom pabbi heim, þó
að oft hafi brotsjóir gengið yfir og
mikil gleði varð er pabbi og elsti son-
urinn ásamt skipshöfn björguðust úr
strandi b/v Júní.
Pabbi veiktist 1952 og var sjúk-
lingur eftir það og þá tóku systkinin
við hvert af öðru af þeim sem fluttust
að heiman og stofnuðu sínar fjöl-
skyldur.
Mamma sá um að á sunnudögum
var bakkesli á borðum, því þá komu
þau sem flutt voru að heiman í
sunnudagskaffi ásamt mökum sínum
og börnum og þá var fjör og þá voru
málin rædd og þrátt fyrir að oft
hvessti hressilega í umræðum var
hér eingöngu um skoðanaskipti að
ræða en ekki illindi og systkinabörn-
in kynntust í leik.
Í erfiðum veikindum pabba dáð-
umst við oft að mömmu fyrir þá
miklu umönnun og ástúð sem hún
sýndi og aldrei heyrðum við mömmu
kvarta.
Oft fékk mamma hjálp frá henni
Rögnu systur sinni er kom og dvaldi
á heimili okkar er mamma varð veik
eða að nýr fjölskyldumeðlimur bætt-
ist við og er Rögnu frænku færðar
innilegustu þakkir fyrir alla hjálpina
og frændræknina.
Mamma hafði gaman að söng og
lestri og eflaust hefði hana langað að
ferðast meir um landið sem ekki
gafst fyrr en á efri árum svo ekki sé
talað um að fara erlendis því fróð var
hún í landafræði. Mamma var ákveð-
in kona hafði sínar skoðanir á lands-
ins málum en hafði það meir fyrir sig
en var ekki að þröngva þeim á aðra,
hún var alla tíð í Kvennfélagi Al-
þýðuflokksins. Mamma lagði mikla
áherslu á það við okkur að vanda sig
eins og kostur væri við hvert verk,
það væri líka fljótlegra og sparaði að
vinna verkið upp aftur og er við vor-
um að smíða eða laga þá fylgdist hún
vel með og var fljót að sjá ef eitthvað
var skakkt og oft var náð í hallarmál
til þess að sýna henni að hluturinn
væri réttur og ávallt hafði mamma
rétt fyrir sér, hún hafi sannkallað
smiðsauga.
Eitt er það sem hún hafði lúmskt
gaman af er þegar afkomendur á
unglingsárum voru á laun að miða
hæð sína við hana en seinna meir
sáum við að það er annað og meira
sem skiptir máli en hæðin.
Fyrir þá innrætingu sem við feng-
um í uppvexti frá foreldrum okkar
og hefur orðið okkar dýrmætasti
sjóður í gegnum lífið, þökkum við af
heilum hug.
Mamma var ekki mikil félagsvera
út á við en naut samskipta við ætt-
ingja og vini og sérstaklega við börn
sín og fjölskyldur þeirra og sá hópur
stækkar ört og eru nú beinir afkom-
endur mömmu og pabba orðnir 85 og
eru fjölskyldumeðlimirnir orðnir 120
sem nú kveðja móður, tengdamóður,
ömmu langömmu og langalang-
ömmu og þakka fyrir öll árin með
þökk og virðingu fyrir allt og allt og
biðja henni Guðs blessunar.
Börn og tengdabörn.
Elsku amma og langamma.
Okkur langar til þess að þakka þér
fyrir allar góðu stundirnar sem við
áttum með þér.
Við systurnar eigum sérstaklega
góðar minningar frá því að við vorum
litlar, en þá var yfirleitt komið við á
Garðaveginum hjá þér eftir að búið
var að fara í sunnudagsbíltúrinn.
Á jóladag komum við öll fjölskyld-
an saman, þá var setið í öllum krók-
um og kimum og spilað mikið og
hlegið. Þá varst þú í essinu þínu með
allt þitt fólk hjá þér.
Elsku amma og langamma, við
viljum kveðja þig með þessu ljóði:
Ég minnist þín, um daga og dimmar
nætur,
mig dreymir þig, svo lengi hjartað slær.
Og þegar húmið hylur allt sem grætur,
mín hugarrós á leiði þínu grær.
Þín kærleiksbros mér aldrei, aldrei
gleymast,
þitt allt – þitt bænarmál og hvarms
þíns tár.
Hvert ráð, hvert orð, hvert andartak þitt
skal geymast.
Þín ástarminning græðir lífs míns sár.
Ein friðarstjarna á fagurhimni glitrar.
Eitt friðarljós í sölum uppheims skín,
sem veitir fró og hvíld, þá tárið titrar
á tæru augu harms við náðalín.
Þín ljúfa minning lifir mér í hjarta,
hún ljóma slær á ævi minnar braut.
Ég á þig enn svo fagra, blíða og bjarta.
Ég bý sem fyrr við töfra þinna skaut.
Við öldur hljóms og óðs frá unnarsölum
um óttarstund ég tæmi djúpsins skál.
Á meðan söngfugl sefur innst í dölum,
mér svalar hafsins þunga tregamál.
Úr rúmsins fjarvídd aldnir berast ómar,
það allt sem var, er enn og verður til.
Svo lengi skapaeldsins ljóshaf ljómar
er lífið allt ein heild, með þáttaskil.
(Ásmundur Jónsson.)
Kær kveðja
Guðrún, Eygló, Eyrún
og fjölskyldur.
Elsku amma, nú hefur þú kvatt
okkur eftir stutt veikindi. Allir vissu
þó hvert stefndi og voru börnin þín
hjá þér kvöldið áður en þú kvaddir.
Þú varst alveg einstök kona, sérstak-
lega snyrtileg og hafðir allt í röð og
reglu. Gaman þótti okkur hvað þú
varst pjöttuð, fallega silfurgráa hár-
ið þitt alltaf vel snyrt og þú vildir
alltaf vera í pilsi og fínni blússu, að
fara í síðbuxur kom ekki til greina,
nema ef þú varst að fara í ferðalag.
Allir elskuðu þig og dáðu, ég held að
ekki hafi liðið sá dagur að eitthvert
af börnum þínum eða barnabörnum
kæmi ekki til þín í heimsókn á
Garðaveginn. Það var oft mikið fjör í
litla eldhúsinu og alveg ótrúlegt hvað
við komumst mörg þar fyrir og alltaf
stóðst þú upp á endann og smurðir
brauð og helltir upp á kaffi.
Þegar við systkinin vorum lítil
þurfti mamma okkar að fara oft á
spítala og fengum við þá til skiptis að
vera hjá þér. Okkur þótti gaman að
vera innan um skemmtilegu móður-
bræðurna okkar, sem þá voru ekki
allir farnir að heiman.
Á jóladag vorum við vön að hittast
öll hjá þér, en eftir því sem árin liðu
fjölgaði niðjunum og gamla húsið
rúmaði ekki allan þennan hóp.
Nokkrum sinnum var leigður salur
til þess að halda jólaball fyrir þau
yngstu og líka til að þau myndu
kynnast skyldfólki sínu. Á nokkurra
ára fresti höfum við svo farið í ferða-
lag saman eða haldið teiti og þá hef-
ur alltaf verið mikið fjör, spilað á gít-
ar, sungið og farið í leiki, alltaf varst
þú með og skemmtir þér vel.
Elsku amma, þjáningum þínum er
lokið og þú ert komin til hans afa. Við
kveðjum þig með söknuði og þökkum
allt sem þú gerðir fyrir okkur. Megi
Guð styrkja okkur öll á þessum erf-
iðu tímum.
Minningin um góða konu lifir í
hjarta okkar.
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
(V. Briem.)
Sigríður Inga, Ólöf
og Halldór.
SIGRÍÐUR
JÓNSDÓTTIR