Morgunblaðið - 20.10.2002, Síða 11

MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 20. OKTÓBER 2002 B 11
Heimsferðir kynna nú
glæsilega vetraráætl-
un sína með spenn-
andi ferðatilboðum í vetur og allt að 10% verðlækkun á ferðum frá því í fyrra.
Aldrei fyrr höfum við boðið jafn gott úrval gististaða á Kanarí og nú í vetur, nú
finna allir okkar farþegar gististað við sitt hæfi á lægra verði en nokkru sinni
fyrr. Beint vikulegt flug alla fimmtudaga í allan vetur. Þú getur valið um þá
ferðalengd sem þér best hentar, 1, 2, 3, 4 vikur eða lengur, og nýtur þjónustu
okkar reyndu fararstjóra á meðan á dvölinni stendur. Beint flug með glæsileg-
um vélum Iberworld flugfélagins án millilendingar.
Skógarhlíð 18, sími 595 1000.
www.heimsferdir.is
Lægsta verðið
Ef þú færð sömu ferð annars staðar á lægra verði,
endurgreiðum við þér mismuninn.
Kanarí-
veisla
Heimsferða í vetur
frá kr. 45.365
Við tryggjum þér lægsta verðiðFyrstu flugin uppseld.
Við þökkum ótrúlegar
undirtektir.
Verð frá 45.365
7 nætur, 9. janúar, m.v. hjón með
tvö börn .
Verð kr. 49.765
14 nætur, 9. janúar, m.v. hjón með
tvö börn
Verð kr. 58.550
2 í íbúð, Tanife, 9. janúar, 7 nætur.
Lægsta verðið
Heimsferðir tryggja þér lægsta verðið á
Íslandi til Kanaríeyja. Ef þú færð sömu
ferð annarsstaðar, m.v. sömu
dagsetningar, ferðalengd og gististaði,
endurgreiðum við þér mismuninn.
Gildir ekki um sértilboð.
Stjórnmálaskólinn, SUS, Heimdallur og Hvöt.
Innritun: sími 515 1700/777. Netfang: disa@xd.is
www.xd.is
Lára Margrét
Ragnarsdóttir
Sigríður
Ingvarsdóttir
Þorgerður K.
Gunnarsdóttir
Arnbjörg
Sveinsdóttir
Stjórnmálanámskeið fyrir konur
22. október til 14. nóvember, þriðjudags-
og fimmtudagskvöld, kl. 20.00—22.30
í Valhöll, Háaleitisbraut 1
LÁTTU AÐ ÞÉR KVEÐA!

Konur og áhrif

Konur í forystu

Konur og stjórnmál

Konur og vald

Að kveðja sér hljóðs

Listin að hafa
áhrif á aðra

Aukinn hlutur kvenna
í stjórnmálum

Listin að vera
leiðtogi

Konur og velgengni

Konur og fjölmiðlar

Konur og
Sjálfstæðisflokkurinn

Flokksstarfið

Íslenska stjórnkerfið

Horft til framtíðar
Hanna Birna
Kristjánsdóttir
Stefanía
Óskarsdóttir
Sólveig
Pétursdóttir
Ásta
Möller
Ásdís Halla
Bragadóttir
Katrín
Felsted
Gísli
Blöndal
Sigríður Anna
Þórðardóttir
Gréta
Ingþórsdóttir
Drífa
Hjartardóttir
finna en þegar í kjallarann
er komið opnast nýr heim-
ur þegar gengið er inní
Chez Francois. Glæsi-
legur matsalur og klúbb-
stemmning í anda fyrri
hluta síðustu aldar. Þegar
staðurinn var stofnaður um
miðja síðustu öld var það
enn stórmál að fljúga og
einungis á færi efnafólks.
Farþegar tékkuðu sig inn í
þessari byggingu og fengu
sér svo góðan málsverð á
meðan beðið var eftir flugi.
Þarna koma nú saman
diplómatar og stjórn-
málamenn og snæða sígild-
an og góðan franskan mat.
Ég fékk mér smjörsteikta
cep-sveppi í forétt og
lambalæri með „árstíð-
arbundnu grænmeti“ sem
reyndist vera kúrbítur, kastaníuhnetur og
púrrulaukur. Skothelt í alla staði.
Annar staður sem stjórnmálamenn sækja
nokkuð í er Les Glenan á rue de Bourgogne
(Métro: Varenne), steinsnar frá þriggja
stjörnu staðnum L’Arpége (sem er á horninu)
og Rodin-safninu. Þetta er lítill staður, rekinn
af ungum og metnaðarfullum mönnum. Hann
er huggulegur en mjög einfaldur og greinilegt
að eigendur hafa ákveðið að leggja meira í það
sem mestu máli skiptir, borðbúnað og mat-
argerðina, en innréttingar. Matreiðslan er
frumleg, kryddað og spennandi fiskiterrine,
ekki ólíkt muffin í laginu með tómata coulis og
eggaldinskavíar, muldri kanilstöng sáldrað
yfir. Í aðalrétt á hádegisverðarseðlinum valdi
ég skinnlausa kalkúnabringu, sem kom með
hrísgrjónum, góðri Roquefort-sósu og hvítu
soði. Mildur og góður hádegisréttur. Þjónusta
er einstaklega viðkunnanleg og gott úrval er
af kaffi. Þetta er ekki staður sem maður
myndi fara bæjarleið til að heimsækja en er
vel þess virði að líta inn á ef maður er svangur
í nágrenninu, t.d. eftir heimsókn á Rodin-
safnið.
Staður sem er tvímælalaust þess virði að
gera sér sérferð á er hins vegar L’Angle de
Faubourg á Fauborg-St-Honorée (Metro:
Etoile) í nokkurra mínútna göngufjarlægð frá
sigurboganum. Þetta er staður í sömu eigu og
þriggja stjörnu staðurinn Taillevent, sem er
einn besti veitingastaður veraldar. Þetta er
háklassastaður en verðið vel viðráðanlegt. Ég
fékk mér fimm rétta kvöldverðarseðil og hann
kostaði sextíu evrur. Vínseðillinn er góður,
mikil áhersla er á Suður-Frakkland og jafnvel
má finna vín frá „framandi“ löndum s.s.
Bandaríkjunum og Chile, sem er ekki mjög al-
gengt í Frakklandi. Vínþjónninn reyndist ung
og aðlaðandi stúlka og sannfærði hún mig um
að Syrah vín frá Languedoc, Copa Santa, væri
rétta valið og ekki varð ég fyrir vonbrigðum
með það.
Stíll staðarins er léttur og notalegur, litir
hlýlegir og starfsfólkt ungt og brosandi en þó
ekki með nema um 80% af þeirri samhæfingu
í störfum sem maður sér á bestu stöðunum.
Fyrst kom sæt og góð kastaníuhnetusúpa, þá
grillaður hörpufiskur og sellerírót með tveim-
ur nokkuð sætum sósum. Andarbringa var
borin fram með polentu og áfengismaríner-
uðum fíkjum, ofan á stökkri húðinni krydd-
blanda sem mér sýndist vera kúmmin, kór-
íanderfræ og kardimomma. Þá kom ostur og
loks syndsamlega góð, stökk og lagskipt
súkkulaðikaka. Borð á þessum stað verður að
panta með nokkurra daga fyrirvara ef maður
vill vera öruggur en síminn er 01 40 74 20 20.
Margir þekkja eflaust staðinn Buddha Bar
á rue de Anglas við Concordetorgið sem er
sköpunarverk næturlífsgúrúsins Claude
Challe. Nýjasta afrek hans er Nirvana við
Avenue de Marigny, götunni sem gengur út
frá Champs-Élysées að forsetahöllinni
(Metro: Champs Élysées-
Clemencau). Nirvana er lík-
lega best lýst sem póstmód-
ernískri blöndu af fram-
úrstefnulegum veitingastað
og hippakofa í Goa á Ind-
landi. Andi Challes (og tón-
listarblöndur) svífur yfir
vötnum, birtan mystísk og
hann leikur sér að bleikum
og fjólubláum litum í lýs-
ingu, loftið mettað af sætu
reykelsi. Hér er hægt að fá
sér morgunverð eða dansa
fram undir morgun á dans-
gólfi í kjallaranum. Veit-
ingastaðurinn er þröngur
og chic rétt eins og við-
skiptavinirnir. Maturinn
sem ég fékk var raunar ekk-
ert sérstakur, pakkapasta
með steinselju, sultuðum
tómat og bræddum geita-
osti. Hins vegar góður staður til að fá sér
drykk, horfa á fólk og drekka í sig andrúms-
loftið.
Í næstu götu, rue Ponthieu, er að finna ann-
an skemmtilegan stað. Tanjia er eiginlega
nokkurs konar marokkósk höll (þegar inn er
komið)þar sem stemmningin er góð. Hægt er
að sitja niðri í „hallargarðinum“ eða þá á svöl-
unum í kring. Þegar maður sest koma gull-
fallegar stúlkur og strá rósablöðum yfir borð-
ið. Mér er sagt að þarna séu einnig stundum
magadansmær en þær létu ekki sjá sig þetta
kvöld. Ég fékk mjög gott cous-cous, með
heimatilbúinni harissa-sósu og grilluðum
mergues-pylsum. Með þessu marokkóskt
rauðvín, sem var ágætt, kannski vegna þess
að það var borið fram mjög kalt.
Í sömu götu er svo loks einnig Spicy, nú-
tímalegt og nokkuð vinsælt brasserie. Fyrsti
rétturinn var borinn fram í gamaldags sultu-
krukku og skiptist í þrjú lög. Neðst var sætur,
sultaður tómatur, þá ólívuolíumarineraður
kúrbítur og loks geitaostur ofan á. Allt í lagi
en svolítið óþægilegt að veiða réttinn ofan úr
sultukrukkunni með gaffli. Í aðalrétt kom
entrecote með béarnaise og „leynisósu“-
hússins. Ég er alltaf spenntur fyrir leynisós-
um og skellti mér því á þennan rétt. Leynisós-
an reyndist vera í austurlenskum dúr, sæt
með sojagrunn. Kjötið marinerað í svipuðum
legi. Með þessu góðir, grófir, djúpsteiktir
kartöflubátar.
ÞEIM fer fækk-
andi kaupmönn-
unum á horninu
svo ekki sé talað
um þá sem sér-
hæfa sig í sölu á
ákveðinni vöru-
tegund. Stór-
markaðir eru að
taka við af smá-
verslunum á
mörgum sviðum
og erfitt er fyrir
smákaupmenn
að keppa við þá
oft á tíðum.
Á Ítalíu ríkir
sterk smáversl-
anahefð, en smáverslanirnar eiga í vök að verj-
ast þar sem annars staðar gegn vaxandi yf-
irráðum stórverslanakeðja yfir markaðnum.
Herra Viganò hefur rekið grænmetis- og
ávaxtasmáverslun í Monzaborg síðan 1967 og
segir margt hafa breyst á þeim 35 árum sem
hann er búinn að vera í bransanum. Hann segir
að fólk komi meira nú orðið í verslunina til að
kaupa minna magn, e.t.v. velja sér eitt fallegt
epli eða væna kippu af einhverju sem er í há-
marki uppskeru („in season“).
„Fólk vill lágt verð, gæði, fjölbreytni, öryggi
og allt á sama stað og stórmarkaðarnir bjóða
einmitt það,“ segir Viganò. Hann segir enn-
fremur að það sem fólk hins vegar sé að upp-
götva nú er að nálægðin við hráefnið og þjón-
ustan er ekki sú sama þegar farið er og verslað
í stórmarkaði og þegar
verslað er hjá smákaup-
manni. Sérvöru-
kaupmaðurinn getur
sagt þér oft á tíðum frá
hvaða bónda grænmetið
kemur og um hvaða
uppskeru er að ræða
(fyrstu, aðra eða þriðju)
o.s.frv. Á þann hátt viti
maður betur hvað mað-
ur setur ofan í sig.
Morgunblaðið/Hanna
Grænmetissalinn
áhorninu