Morgunblaðið - 29.11.2002, Blaðsíða 51

MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 29. NÓVEMBER 2002 51
✝ Svanhvít Ljós-björg Guð-
mundsdóttir fæddist
9. ágúst 1908 í Geit-
dal í Skriðdal í Suð-
ur-Múlasýslu, en hún
flutti tveggja ára
með foreldrum sín-
um að Bíldsfelli í
Grafningi og ólst þar
upp. Svanhvít lést á
hjúkrunarheimilinu
Seljahlíð 24. nóvem-
ber síðastliðinn. For-
eldrar hennar voru
Guðmundur Þor-
valdsson, f. 25.11.
1875, d. 12.6. 1948, bóndi í Geitdal
og síðar á Bíldsfelli, og kona hans
Guðríður Finnbogadóttir, f. á Víði-
læk í Skriðdal 10.6. 1883, d. 13.1.
1982. Systkini Svanhvítar eru:
Þorvaldur, f. 3.9. 1907, d. 3.4. 1982,
bóndi á Bíldsfelli, Ingibjörg, f.
29.5. 1910, d. 25.12. 1987, hús-
freyja á Syðri-Reykjum í Biskups-
Gígja, f. 9.3. 1940, lögreglufulltrúi
í Reykjavík, maki Hjördís L Jón-
asdóttir, börn þeirra eru Jónas,
María, Geir og Svanhvít Ljósbjörg.
2) Elísabet, f. 8.3. 1944, banka-
fulltrúi, sambýlismaður Sigurður
Hall skrifstofustjóri, synir hennar
eru Svanur og Hjalti Rúnar. 3)
Guðríður Gígja, f. 8.3. 1944,
bankafulltrúi, maki Gunnlaugur
Magnússon húsasmíðameistari,
synir þeirra Magnús Geir og Daní-
el Eyþór. 4) Þorbjörg Gígja, f. 21.6.
1946, kennari og lyfjatæknir, maki
Ottó B. Ólafsson lyfjafræðingur,
börn þeirra Kolbrún Eydís, Helga
Guðríður og Ólafur Geir.
Á árunum 1926–1927 stundaði
Svanhvít nám við kvöldskóla Ís-
leifs Jónssonar í Reykjavík. Að því
loknu hóf hún svo nám við Kenn-
araskólann og lauk þaðan kenn-
araprófi 1932. Svanhvít var kenn-
ari við Miðbæjarskólann í
Reykjavík 1932–1949. Hún og eig-
inmaður hennar byggðu upp ný-
býlið Naustanes í Kjalarneshreppi
og bjuggu þar frá 1948 til 1977 er
þau fluttu til Reykjavíkur.
Útför Svanhvítar fer fram frá
Fossvogskirkju í dag og hefst at-
höfnin klukkan 13.30.
tungum, Sigurður, f.
18.8. 1911, d. 10.6.
1997, garðyrkjumað-
ur á Íslandi og í Dan-
mörku, Elísabet, f.
11.11. 1915, d. 11.11.
1990, húsfreyja í Dan-
mörku, Þóra, f. 6.5.
1919, húsmóðir í
Reykjavík, Hulda, f.
18.10. 1923, d. 22.4.
1991, húsfreyja í
Hafnarfirði. Systir
Svanhvítar, samfeðra,
er Þórdís Todda, f.
28.3. 1928, hjúkrunar-
fræðingur og húsmóð-
ir í Reykjavík.
Svanhvít giftist 9.12. 1939 Geir
Gígja, f. 5.11. 1898, d. 6.10. 1981,
kennara og náttúrufræðingi. For-
eldrar hans voru Kristján Magn-
ússon kennari og bóndi í Marða-
núpi í Vatnsdal og Sigríður
Jósefsdóttir húsfreyja. Börn Svan-
hvítar og Geirs eru: 1) Guðmundur
Elsku mamma mín, hafðu hjartans
þökk fyrir allt, öll árin sem ég hef haft
þig. Guð geymi þig.
Við andlátsfregn þína
allt stöðvast í tímans ranni.
Og sorgin mig grípur,
en segja ég vil með sanni,
að ósk mín um bata þinn
tjáð var í bænunum mínum,
en guð vildi fá þig
og hafa með englunum sínum.
Við getum ei breytt því
sem frelsarinn hefur að segja,
um hver fær að lifa,
og hver á svo næstur að deyja.
Þau örlög, sem við höfum hlotið,
það verður að skilja.
Svo auðmjúk og hljóð
við lútum að frelsarans vilja.
Þó sorgin sé sár
og erfitt sé við hana að una,
við verðum að skilja
og alltaf við verðum að muna,
að guð, hann er góður
og veit hvað er best fyrir sína.
Því treysti ég nú
að hann geymi vel sálina þína.
Þótt farin þú sért
og horfin burt þessum heimi.
Ég minningu þína
þá ávallt í hjarta mér geymi.
Ástvini þína ég bið síðan
guð minn að styðja,
og þerra burt tárin,
ég ætíð skal fyrir þeim biðja.
(Bryndís Halldóra Jónsdóttir)
Þín dóttir
Elísabet.
Nú er komið að kveðjustund er við
fylgjum tengdamóður minni Svan-
hvíti L. Guðmundsdóttur síðasta
spölinn. Þegar ég kynntist henni fyrst
bjuggu hún og hennar maður í
Naustanesi. Það eru komin 36 ár síð-
an þau kynni hófust. Það má segja að
frá þeim tíma hafi hún tekið mér sem
syni sínum alla tíð. Fyrir það vil ég
þakka henni alveg sérstaklega, því
mörg eru dæmi um annað, og hef ég
því reynt að læra af þessum mann-
kostum sem hún hafði fram að færa í
minn garð.
Það er orðinn hár aldur þegar fólk
nær 94 ára aldri og rúmlega það. En
mig langar til að segja frá því að fyrir
tveimur árum stóðum við tvö inni á
stofugólfi heima hjá mér og horfðum
til Esjunnar. Þá segir hún við mig:
Mikið hafið þið fallegt útsýni. Já,
svaraði ég, ætli maður kunni nokkuð
að meta það fyrr en við flytjum héðan.
Þið, þið flytjið aldrei héðan, ég get
ekki hugsað mér að þið séuð neins
staðar annars staðar en hér. Þetta
sýnir bara þá hugsun sem þessi aldna
kona hafði til að bera alveg fram á síð-
asta ár er heilsu hennar fór að hraka
fyrir alvöru.
Það var fyrsta vetrardag núna síð-
ast að ég heimsótti hana einn og færði
henni rauða rós. Ég var svo heppinn
að hún var óvenju hress þann daginn,
enda stóð ekki á þakklætinu og
stroku niður vangann og fallega bros-
inu sem hún sendi mér. Þetta var í
síðasta sinn sem ég náði sambandi við
hana, því heilsu hennar var mikið far-
ið að hraka þá. Ég vil nota þetta tæki-
færi og þakka þér fyrir allt sem þú
hefur gert fyrir mig og mína í öll þess
ár. Með vinsemd og virðingu, hafðu
þökk fyrir allt og allt. Í Guðs friði.
Þú, Drottinn, gang minn greiddir,
ég geld þér hjartans þökk,
þú, Drottinn, líf mitt leiddir,
þig lofar sál mín klökk.
Ó, Guð, fyrir gæsku þín
ég glaður kem úr för
og lít á lífi mína
við lán og heilsukjör.
Ó, kenn mér, Guð, að geta
þá gæsku skilið rétt,
og vel minn feril feta,
hvort færð er þung eða létt
en þegar linnir þokum
og þrautaskeiðið dvín,
þá leið þú mig að lokum
í ljósið heim til þín.
(M. Joch.)
Þinn tengdasonur,
Gunnlaugur Magnússon.
Látin er í hárri elli tengdamóðir
mín, heiðurskonan Svanhvít Ljós-
björg Guðmundsdóttir. Ég kynntist
henni fyrst snemma árs 1972, er ég
kynnist yngstu dóttur hennar, Þor-
björgu, og hóf að venja komur mínar
á heimili Svanhvítar og Geirs í
Naustanesi. Það fór vel á með okkur
frá upphafi og kunni ég strax vel að
meta greind hennar og glaða lund. Í
gegnum tíðina varð samband okkar
nánara, ekki síst eftir að hún flutti til
okkar í Naustanes á tíunda áratugn-
um. Ég átti mörg góð og uppbyggileg
samtöl við hana á þeim árum, ekki
síst um uppvaxtarár hennar á Bílds-
felli í Grafningi. Svanhvít var ákaf-
lega heilsteypt kona, sem ekki mátti
vamm sitt vita og var það mannbæt-
andi að vera samvistum við hana. Við
hjónin kveðjum hana með innilegum
söknuði og þakklæti en minningin um
hennar hlýju nærveru mun lifa.
Ef þú sérð gamla konu, þá minnstu móður
þinnar,
sem mildast átti hjartað og þyngstu störfin
vann,
og fórnaði þér kröftum og fegurð æsku sinnar
og fræddi þig um lífið og gerði úr þér mann.
(Davíð Stef.)
Blessuð sé minning hennar.
Ottó Björn.
Ég heyrði Jesú himneskt orð:
„Kom, hvíld ég veiti þér.
Þitt hjarta’ er mætt og höfuð þreytt,
því halla’ að brjósti mér.“
(Stefán Thor.)
Sá dagur kom að þú fengir að halda
á fund afa míns. Hann hefur án efa
beðið spenntur eftir að fá jafngóða og
glæsilega konu aftur á sinn fund eftir
langa hríð.
Það er margs að minnast á þeim
tíma er við áttum saman, ég var fárra
ára þegar ég byrjaði að „trítla“ upp
tröppurnar til ömmu eins og þú
gjarnan orðaðir það um heimsóknir
mínar á Tómasarhagann til þín og
afa. Þar voru þau ófá skiptin sem ég
fór út í búð til kaupmannsins á horn-
inu með fimm krónur og verslaði þar
fyrir þig þrátt fyrir að flest það sem
keypt var endaði nú í munninum á
mér. En þegar maður er varla fimm
ára skiptir máli að gera eins og amma
segir og voru þar búðarferðirnar eng-
in undantekning.
Það er vart hægt að hugsa sér betri
ömmu til að alast upp í kringum, alltaf
tilbúin með opinn faðminn ef á þurfti
að halda, til að laga öll heimsins
vandamál sem litlir strákar geta rat-
að í.
En tíminn leið og alltaf virtist hann
bætast við aldurinn þó einkum hjá
mér, en á meðan virtist þú bara verða
yngri í anda ef marka má þær fjöl-
mörgu bílferðir sem við fórum saman,
skellihlæjandi um götur bæjarins á
leið heim til mömmu í mat. Það var
mín upplifun að kímnigáfa þín gaf
mörgum ekkert eftir og geta sumir af
mínum bestu vinum staðfest það. Það
er af mörgum minningum að taka, en
þær mun ég geyma í hjarta mínu
ásamt því þakklæti að hafa fengið að
eiga þig fyrir ömmu.
Það er með þessum orðum sem mig
langar til að minnast ömmu minnar
Svanhvítar L. Guðmundsdóttur sem
nú hefur þegið hvíldina góðu eftir
rúmlega 94 ár. Minningin um þessa
góðu, hjartahlýju og duglegu konu
mun lifa með mér um ókomin ár
þeirri reynslu ríkari hvað ég get gert
fyrir lífið, í stað þess hvað lífið getur
gert fyrir mig.
Guð geymi þig, elsku amma mín.
Þinn
Daníel Eyþór.
Elsku amma og langamma, nú
kveðjum við þig í hinsta sinn. Það er
erfitt til að þess að hugsa að þú sért
farin frá okkur og er söknuðurinn
mikill. Það er þó huggun til þess að
vita að þú verður ávallt hjá okkur í
anda. Við þökkum þér innilega fyrir
allar þær góðu stundir sem við áttum
saman.
Ég sendi þér kæra kveðju,
nú komin er lífsins nótt.
Þig umvefji blessun og bænir,
ég bið að þú sofir rótt.
Þó svíði sorg mitt hjarta
þá sælt er að vita af því
þú laus ert úr veikinda viðjum,
þín veröld er björt á ný.
Ég þakka þau ár sem ég átti
þá auðnu að hafa þig hér.
Og það er svo margs að minnast,
svo margt sem um hug minn fer.
Þó þú sért horfinn úr heimi,
ég hitti þig ekki um hríð,
þín minning er ljós sem lifir
og lýsir um ókomna tíð.
(Þórunn Sig.)
Svanur, Hjalti Rúnar,
Viktor Ingi og Lilja Björk.
SVANHVÍT L.
GUÐMUNDSDÓTTIR Elskulegur faðir okkar,
GUÐMUNDUR JÓNSSON
frá Torfalæk,
fyrrum skólastjóri Bændaskólans
á Hvanneyri,
andaðist á Hrafnistu í Hafnarfirði að morgni
fimmtudagsins 28. nóvember.
Fyrir hönd fjölskyldunnar,
Sigurður R. Guðmundsson,
Ásgeir Guðmundsson,
Sólveig Gyða Guðmundsdóttir,
Elskulegur faðir okkar, tengdafaðir, vinur, afi
og langafi,
ÁRNI J. HARALDSSON,
Víðimýri 3,
Akureyri,
lést mánudaginn 25. nóvember.
Útför hans fer fram frá Akureyrarkirkju föstu-
daginn 6. desember kl. 13.30.
Jarðsett verður í Bægisárkirkjugarði.
Ólafur Árnason, Fjóla Margrét Björgvinsdóttir,
Eygló Árnadóttir, Sigurður Pálmason,
Gylfi Árnason, Marilou Dequino,
Rósfríður Eiðsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Elskulegur faðir okkar, tengdafaðir, afi og
langafi,
SÍMON S. ÞORSTEINSSON,
Túngötu 1,
Grindavík,
verður jarðsunginn frá Grindavíkurkirkju
laugardaginn 30. nóvember kl. 14.00.
Erla Björg Delberts, Jón Nikulaisson,
Bergþóra Símonardóttir, Cheng Theng Pang,
Hildur Símonardóttir,
Þorsteinn Símonarson, Bryndís S. Guðbrandsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Ástkær systir okkar,
GUÐRÚN SIGURÐARDÓTTIR,
Fagurhólsmýri,
Öræfum,
verður jarðsungin frá Hofskirkju í Öræfum
laugardaginn 30. nóvember kl. 14.00.
Nanna Sigurðardóttir,
Tryggvi Sigurðsson,
Ari B. Sigurðsson.
Innilegar þakkir til allra þeirra sem sýndu okkur
samúð og hlýhug við andlát og útför elskulegs
eiginmanns míns, sonar okkar og bróður,
ÞORGEIRS GUÐJÓNS JÓNSSONAR,
Gilsbakka 1,
Seyðisfirði.
Björg Valdórsdóttir,
Helga Þorgeirsdóttir, Jón Pálsson
og systkini hins látna.
Þökkum innilega öllum sem sýndu okkur samúð og hlýhug vegna
andláts og útfarar elskulegrar móður minnar, ömmu okkar og
langömmu,
GUÐRÚNAR ÁGÚSTU SIGURÐARDÓTTUR,
Gullsmára 11,
Kópavogi.
Þórdís Ástríður Guðmundsdóttir,
Guðrún Ágústa Jóhannsdóttir, Jóhannes Hermannsson,
Gunnar Freyr Jóhannsson
og barnabarnabörn.