Morgunblaðið - 12.03.2003, Síða 40

40 MIÐVIKUDAGUR 12. MARS 2003 MORGUNBLAÐIÐ
BRÉF
TIL BLAÐSINS
Kringlunni 1 103 Reykjavík  Sími 569 1100
 Símbréf 569 1329  Netfang bref@mbl.is
Allt efni sem birtist í Morgunblaðinu og Lesbók er varðveitt í upplýsinga-
safni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt t i l að ráðstafa efninu þaðan, hvort
sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinu efni
ti l birtingar teljast samþykkja þetta, ef ekki fylgir fyrirvari hér að lútandi.
SAMFÉS heldur ár hvert ball þar
sem koma saman krakkar úr 8., 9. og
10. bekk um allt land. Ballið var haldið
í Kaplakrika í Hafnarfirði. Í ár voru
miðarnir uppseldir mjög fljótt vegna
skorts á plássi, því komust ekki allir
sem vildu á ballið. Þar á meðal 8.
bekkur í Þorlákshöfn. Voru þá margir
fúlir og sárir því þeir komust ekki.
Félagsmiðstöðvar landsins fengu jafn
marga miða og þeir fengu í fyrra en
þeir dugðu ekki fyrir alla þá sem vildu
komast í ár. Því að ásókn á ballið hef-
ur aukist GÍFURLEGA síðan í fyrra.
Og við ætlumst til að fulltrúar Samfés
færi ballið í stærra húsnæði, t.d.
Laugardalshöllina. Margir eru mjög
reiðir yfir því að komast ekki og því
viljum við vinkonurnar stinga upp á
því að Samfés haldi annað ball fyrir
þá sem komust ekki! En við viljum að
þið (Samfés) hafið stærra húsnæði í
huga þegar þið skipuleggið ballið
næst.
KOLBRÚN GUNNARSDÓTTIR,
Reykjabraut 21, Þorlákshöfn,
ÍRIS DRÖFN ÁRNADÓTTIR,
Heinabergi 17, Þorlákshöfn.
Samfés-ballið
Frá Kolbrúnu Gunnarsdóttur
og Írísi Dröfn Árnadóttur:
Í MBL. 9. mars sl. spyr Ragnar Ei-
ríksson á Sauðárkróki hvort ég hafi
ekki skotið mig í fótinn með því að
segja að „minnihlutahópur um öfga-
fulla friðun hálendisins eigi að fara
að sýna þann þroska að kunna að
tapa“. Rökstuðningur Ragnars er að
ég sé sjálfur í minnihlutahóp. Ég er
vissulega í minnihlutahóp þeirra sem
telja að óhætt sé að veiða mun meira
magn af flestum fisktegundum,
nema loðnu sem ég tel eina fiski-
stofninn sem er rétt nýttur. Lengra
nær samlíkingin ekki og er hæpin
röksemd hjá Ragnari. Það er inni-
hald eða kjarni málefna sem er aðal-
atriði.
Ég þakka Ragnari tækifærið til að
ræða hvoru tveggja, auknar veiðar
og fleiri virkjanir. Ég gagnrýni frið-
arsinna hálendisins fyrst og fremst
fyrir að hafa gengið allt of langt í
vafasömum áróðri og hótunum.
Lýðræðislega kjörin stjórnvöld
ráða hérlendis, – en ekki öfgahópar –
með áróðri og hótunum! Áróðursað-
gerðir, – með eða án þátttöku er-
lendra öfgahópa, – sem miða að því
að spilla fyrir eða skaða samnings-
möguleika Landsvirkjunar hjá er-
lendum verktakafyrirtækjum eða
erlendum lánastofnunum, – eru til-
raunir til að fremja skemmdarverk!
Ég sé alls enga samlíkingu á þessu
og því að leyft verði að veiða meira af
flestum fisktegundum, – á faglegum
forsendum fenginnar reynslu.
Ef leyft yrði að veiða meira kæmu
stórauknar tekjur, atvinnuleysi
myndi minnka og staða fólks og fyr-
irtækja alls staðar á landinu myndi
batna. Sama gerist við virkjun og ál-
ver. Með auknum veiðum – og fleiri
virkjunum, byggjum við blómlega
landsbyggð, – og um leið – blómlegt
höfuðborgarsvæði. Um það snúast
þessi málefni.
Ef ekki hefði verið byggt Norður-
ál, – ekki stækkað í Straumsvík, –
ekki virkjað fyrir þessi iðjuver, –
ekki leyfð starfsemi deCODE, –
hvað væru þá margir atvinnulausir?
20 þúsund? Þið þessir „grænu“ viljið
ekki skilja þetta, – hafið gengið allt
of langt með vafasaman áróður, – og
leyft ykkur að gera tilraunir til að
fremja skemmdarverk á vönduðum
áformum Landsvirkjunar! Er ekki
ríkissaksóknari skyldugur til að
kalla ykkur á teppið og gera ykkur
grein fyrir því að svona hegðun
kunni að vera refsiverð háttsemi?
Hver skaut sig svo í fótinn?
KRISTINN PÉTURSSON,
Bakkafirði.
Hver skaut sig
í fótinn?
Frá Kristni Péturssyni:
Í MORGUNBLAÐINU fimmtudag-
inn 6. mars var grein þess efnis að
lag okkar Íslendinga gæti verið stol-
ið. Fræðimenn Samtaka lagahöf-
unda telja afar hæpið að senda lagið
til þátttöku erlendis vegna tengsla
þess við þekkt erlent dægurlag. Þeir
telja að möguleiki sé á kæru vegna
lagastuldar. Þeir geta því ekki mælt
með því að þetta tiltekna lag sé sent
„eins og það er“. Er verið að mælast
til þess að laginu verði breytt?
Ég tek undir með þessum fræði-
mönnum enda getur maður varla
annað en trúað orðum þeirra. Hvers
vegna ættum við að senda lag til
þátttöku í keppni þegar það er ekki
frumsamið? Ég held að þetta sé
spurning um að hafa vaðið fyrir neð-
an sig og láta ekki „lagahöfundinn“
ákveða hvort lagið fer eður ei. Þetta
er framlag Íslands en ekki framlag
eins manns. Hann verður að beygja
sig fyrir því að hann gerði mistök,
vísvitandi eða ekki.
Þá er það spurningin. Telst þetta
lag sigurlagið á Íslandi? Ég held
ekki. Lagið er jafn mikið stolið hér
heima eins og í erlendum keppnum.
Ég myndi halda að það ætti að senda
lag sem var númer tvö í undan-
keppninni til þátttöku enda hlýtur
lag númer eitt að falla út úr keppni
eins og í öðrum keppnum þar sem
rangt er haft við. Það er ekki hægt
að breyta laginu til að komast hjá
kærum. Lagið sigraði hér heima eins
og það er. Ef því er svo breytt er alls
óvíst að það hefði unnið hér heima.
Maður tryggir ekki eftir á!
SIGURÐUR SIGURÐARSON,
Tjarnarlöndum 13,
700 Egilsstaðir.
Lagastuldur eða
ekki lagastuldur
Frá Sigurði Sigurðarsyni: