Morgunblaðið - 28.04.2003, Blaðsíða 15

LISTIR
MORGUNBLAÐIÐ MÁNUDAGUR 28. APRÍL 2003 15




   
 

  

     

 
! "# 



          

 $ %! "   & &
' ! " 


# ! & (  "     #
 $   ) *
))" &
+

 + " ## , -  -      
   ! '
! "    
. /



     
    

 

  

 $   ) *
))" & +


 +  "  
, -" 
    

' ! " 
. 0  
1"
 "
%  
   #2 .  #


3$
  & &
  &   ( -   -#
#  #

   
5 * 


  6 /


   
 





! 7 
 
+ !
 
888 $    
+  & 
!!!  GOSPELSYSTUR Reykjavíkur
halda vortónleika að þessu sinni í
samvinnu við KK og Ellen Krist-
jánsdóttur. Haldnir verða tvennir
tónleikar í Langholtskirkju þriðju-
daginn 29. apríl kl. 20.30 og
fimmtudaginn 1. maí kl. 20.30.
Yfirskrift tónleikanna er Ferða-
langar og eru þetta tónleikar á ró-
legri nótunum.
Flutt verður tónlist úr ýmsum
áttum sem á það sammerkt að
fjalla um trú, von, kærleika og
frið.
Stjórnandi er Margrét J. Pálma-
dóttir og um hljómsveitarstjórn
sér Stefán S. Stefánsson. Hljóm-
sveitina skipa auk Stefáns: Agnar
Már Magnússon á píanó, Guð-
mundur Pétursson á gítar, Ásgeir
Óskarsson á trommur og Birgir
Bragason á bassa.
Vortón-
leikar
Gospel-
systra
NÚ standa yfir vortónleikar hjá
tónlistardeild Listaháskóla Íslands
og eru tónleikar eftirfarandi:
Mánudagur: Hráisalur kl. 20
Petra Spielvogel, mezzósópran,
Sólveig Samúelsdóttir, mezzósópr-
an, Steinunn Soffía Skjenstad, sópr-
an. Undirleikari á píanó: Richard
Simm.
Þriðjudagur: Hráisalur kl. 20
Birna Hallgrímsdóttir, píanó, Ása
Briem, píanó, Helgi Heiðar Stefáns-
son, píanó, Petra Spielvogel, píanó,
Ásrún Inga Kondrup, tónsmíðar,
Catherine Kiwala, klarinett. Undir-
leikari á píanó: Richard Simm.
Föstudagur: Flyglasalur kl. 20
Páll Ivan Pálsson, píanó,Hjördís
Eva Ólafsdóttir, píanó, Steinunn
Soffía Skjenstad, píanó, Ásrún Inga
Kondrup, píanó, Ingibjörg Eyþórs-
dóttir, sópran, Þóra Gerður Guðrún-
ardóttir, mezzósópran / tónsmíðar.
Undirleikari á píanó: Richard
Simm.
Vortón-
leikar í LHÍ
Mánudagur
Súfistinn, Laugavegi 18, kl. 20
Þrír höfundar sem allir hafa hlotið
Íslensku bókmenntaverðlaunin fyrir
ævisögur, þau Guðjón Friðriksson,
Páll Valsson og Silja Aðalsteinsdótt-
ir, spjalla um aðferðir sínar og við-
horf til ævisagnaritunar og lesa úr
verkum sínum.
Vika
bókarinnar
♦ ♦ ♦
♦ ♦ ♦
FARSI þessi er einn nærri þrjátíu
slíkra sem Bretinn Derek Benfield á
heiðurinn að. Leikritið „Bedside
Manners“, en svo nefnist verkið á
frummálinu, var fyrst sett upp í Bonn
1986 en textinn gefinn út fjórum árum
síðar.
Það kemur ekki á óvart að verkið
rati upp á stærsta svið landsins nú
sautján árum eftir heimsfrumsýn-
inguna, góðir farsar verða oft klass-
ískir og hægt að setja þá upp aftur og
aftur með jöfnu millibili. En gæða-
farsar eru ekki á hverju strái og að
mati undirritaðs er þetta ekki einn
hinna útvöldu.
Hægt er að telja til ástæður fyrir
þessari skoðun. Farsinn er svo form-
úlukenndur að hann nálgast það að
vera næstum geldur. Hér er ekkert
sem kemur á óvart í söguþræðinum –
hann er svo fyrirsjáanlegur að það er
ekki langt liðið á sýninguna þegar
vanir farsaaðdáendur eru búnir að
reikna út leikslok.
Annað er að þrátt fyrir að málfarið
á þýðingu Árna Ibsen sé þjált er að-
lögun hans að íslenskum veruleika
helst til pen. Í textann, eins og hann
kemur fyrir á sviðinu, vantar nær all-
ar upplýsingar um persónurnar.
T.a.m. er hvergi minnst á hvernig
framhjáhaldspörin kynntust eða
minnst á aðrar utanaðkomandi verur
en gullfisk einn. Þetta gefur afar tak-
markaðan efnivið í skemmtilega stað-
færingu. Verkið er breskt og tekur
mið af breskum viðhorfum, aðstæðum
og siðferði. Kannski hefði verið af-
farasælla hér að gera út á hið sér-
breska í verkinu og draga það fram í
sýningunni því svigrúmið til að láta
verkið gerast hér á landi er lítið sem
ekkert.
Þá kemur upp sú spurning af
hverju verkið er valið til sýningar.
Sennilega eru fyrir því tvær ástæður.
Í þessum farsa koma einungis fram
fimm persónur þannig að það er til-
tölulega ódýrt að reka sýninguna fyr-
ir Leikfélag Reykjavíkur. Önnur og ef
til vill aðalástæðan er sú að hér gefst
færi á stjörnuhlutverki fyrir helsta
karlkyns gamanleikara félagsins,
Eggert Þorleifsson.
Af ofangreindu mætti ef til vill ætla
að sýningin væri algerlega mislukkuð
en það er langt í frá. Hún er þvert á
móti frekar vel unnin og gengur
snurðulaust fyrir sig. Það er greini-
legt að mikið starf hefur verið unnið
og nýjum smáglettum skotið inn í á
allra síðustu dögum. Og það fór ekki á
milli mála að hún svínvirkaði – eftir
því sem á sýninguna leið færðist líf í
áhorfendahópinn og hlátrasköllunum
fjölgaði. Miðað við hve leikhópurinn
hefur tekið stórstígum framförum
allra síðustu daga frá því á forsýn-
ingum síðustu viku ætti hún að dafna
vel.
Eggert Þorleifsson ber af eins og
flugeldur af stjörnuljósum. Eftir því
sem líður á sýninguna virðist grípa
hann æði, það hrannast upp tiktúrur,
tilsvör og smáatriði sem sum virðast
hafa verið spunnin upp á allra síðustu
dögum. Hér hefur verið unnið mikið
undirbúningsstarf sem skilar sér í
kraftmiklum leik enda býr Eggert að
hárfínu næmi á tímasetningu.
Þó er ástæðulaust að ganga svo
langt að segja að Eggert beri sýn-
inguna uppi. Hinir leikararnir hafa
ákaflega mismikla reynslu af gaman-
leik en framlag þeirra allra er þakk-
arvert. Sigrún Edda Björnsdóttir er
sennilega sá fjórmenninganna sem
býr að mestri reynslu. Hún skapar
meitlaða týpu hvað útlit, skapgerð,
hreyfingar og rödd varðar – og fer
aldrei út af sporinu. Viðhaldið hennar
er leikið af Ellerti Ingimundarsyni.
Túlkun hans tekur mið af persónu
hennar í leiknum, hann leikur stórt og
kemst vel frá því.
Björn Ingi Hilmarsson og Jóhanna
Vigdís Arnardóttir leika hitt parið í
syndinni. Fas þeirra og framkoma er
eðlilegri og meira blátt áfram þó að
þau taki sínar rispur. Jóhanna Vigdís
glæðir sína persónu hæglátri kímni,
hún nær langt með einu augnatilliti á
hárréttu andartaki. Birni Inga er
meira niðri fyrir en að nokkrum
skrípaaugnablikum frátöldum heldur
hann sig líka við jörðina.
María Sigurðardóttir fær hrós fyrir
að nota fjölbreytileika í persónuleg-
um leikstíl leikaranna til að lífga upp á
sýninguna. Sterkum persónuein-
kennum er ekki fyrir að fara í text-
anum eins og hann kemur frá höfundi
en leikurunum tekst hverjum fyrir sig
að setja sitt mark á sína persónu.
Ekkert þeirra tekst á loft í túlkun
sinni en þau verða að sætta sig við það
að vera stjörnuljós – en þau eru falleg
líka.
Sviðsmyndin undirstrikar formúlu-
kenndan textann og ljósin voru ein-
staka sinnum svo ómarkviss að þau
eyðileggja vænlegan brandara í mót-
un – í útlitshönnuninni var ekkert að
finna sem lífgaði upp á sýninguna. Nú
er spurningin hvort áhorfendur sem
hafa notið stórkostlegra flugeldasýn-
inga í þeim tveimur försum sem best-
ir hafa verið sýndir á hinu stóra sviði
Borgarleikhússins undanfarin ár
sætti sig við einn flugeld og fjögur
stjörnuljós.
Flugeldar og
stjörnuljós
LEIKLIST
Leikfélag Reykjavíkur
Höfundur Derek Benfield. Þýðing og að-
lögun: Árni Ibsen. Leikstjóri: María Sig-
urðardóttir. Leikmynd og búningar: Stein-
þór Sigurðsson. Lýsing: Lárus Björnsson.
Hljóð: Ólafur Örn Thoroddsen. Leikarar:
Björn Ingi Hilmarsson, Eggert Þorleifs-
son, Ellert A. Ingimundarson, Jóhanna
Vigdís Arnardóttir og Sigrún Edda Björns-
dóttir. Sunnudagur 27. apríl.
ÖFUGU MEGIN UPPÍ
Morgunblaðið/Golli
Eggert Þorleifsson í essinu sínu reynir að róa Sigrúnu Eddu Björnsdóttur
og Björn Inga Hilmarsson sem fylgjast forviða með.
Sveinn Haraldsson
Dýrin fylgja Jesú
– sögur í dymb-
ilviku og á pásk-
um er eftir Avril
Rowlands í þýð-
ingu Hreins S.
Hákonarsonar.
Uppspretta
bókarinnar er
Biblían sjálf. Í
bókinni eru smásögur sem rekja at-
burði dymbilviku og páska með aug-
um dýranna. Með þeirra augum
sjáum við atburðina í nýju ljósi. Þau
fylgja Jesú eftir og segja frá óvænt-
um kynnum sínum af honum í að-
stæðum sem okkur eru kunnar.
Þessi kynni breyta lífi þeirra og þau
sjá margt með nýjum hætti eins og
lesandinn sjálfur þegar páskadags-
morgunn rennur upp.
Útgefandi er Skálholtsútgáfan –
útgáfufélag þjóðkirkjunnar. Bókin er
70 bls. Verð: 1.390 kr.
Börn