Morgunblaðið - 13.08.2003, Blaðsíða 38

Morgunblaðið - 13.08.2003, Blaðsíða 38
38 MIÐVIKUDAGUR 13. ÁGÚST 2003 MORGUNBLAÐIÐ                                        BRÉF TIL BLAÐSINS Kringlunni 1 103 Reykjavík  Sími 569 1100  Símbréf 569 1329  Netfang bref@mbl.is Allt efni sem birtist í Morgunblaðinu og Lesbók er varðveitt í upplýsinga- safni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt t i l að ráðstafa efninu þaðan, hvort sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinu efni ti l birtingar teljast samþykkja þetta, ef ekki fylgir fyrirvari hér að lútandi. AÐ undanförnu höfum við heyrt sagt frá óvenjulegum hitum í Evr- ópu. Hitabylgjur koma alltaf öðru hverju og vara fremur stutt, en nú bregður svo við að allt sumarið er undirlagt þungbærum hita. Hvað er eiginlega að gerast? Munu gróðurhúsaáhrifin margumræddu af mannavöldum vera hér að verki? Eru mennirnir að gera jörð- ina óbyggilega? Hiti er að mínum dómi ekki þægilegur fari hann yfir 20–25 gráður á Celcius. Í sumar hefur hiti víða í Evrópu farið í 40 stig. Slíkt veðurfar er hreinasta víti fyrir flesta. Ég hef upplifað mesta hita sem mælst hefur í Dan- mörku, 36,5 C. Gerðist það í ágúst 1975. Þá var ekki þægilegt að bera neina flík, enda gerðu það fæstir. Ég hef verið í 40 stiga hita í Bandaríkjunum. Þá varð mér hugsað heim til míns ástkæra föð- urlands, þar sem aldrei er of heitt eða of kalt. Datt þá í hug eftirfar- andi: Sælt var oft í sólargliti, sumardýrðin mild og góð. Ekki þessi ógnarhiti, eins og hér á suðurslóð. Víða erlendis er ekki líft í hús- um um sumartímann, nema loft- kælingar njóti við. Fegin megum við vera hér á landi að komast af án hennar. Yf- irleitt er afar þægilegt veðurfar hér miðað við mörg önnur lönd. Undarlega mega þeir vera gerðir sem sækjast helst eftir sem mest- um lofthita. Hann er hið mesta kvalræði sem hugast getur. Fötin eru límd við líkamann og svitinn þrúgandi. Þá vil ég heldur vera hér heima á Fróni. Veðráttan er mér að skapi. Lýk ég svo þessu rabbi með einni í fjórum línum: Ég elska hið íslenska veður, sem aldrei er heitt né kalt. Það huga minn hressir, gleður, – svo hæfilega svalt! Við megum vera þakklát fyrir veðurfarið hér á landi. AUÐUNN BRAGI SVEINSSON, Hjarðarhaga 28, Reykjavík. Ég elska hið íslenska veður Frá Auðuni Braga Sveinssyni: EKKI veit ég hvort grein mín um óheyrilegan lækniskostnað hafi náð eyrum þínum en ég vildi bæta þessu við greinina því af nógu er að taka… Ég held barasta að aumingja læknarnir ættu að fara á jötuna eins og allavega lunginn af þjóðinni minni er núna. Þú mátt ekki eignast börn, leigja íbúð, tala nú ekki um ef þú kaupir, þurfa að fara til læknis eða bara að ná ekki endum saman um hver mánaðamót. Allir eru á bótum. Sem minnir mig á það að rönt- genframköllunartæki tannlækna sem minnir mig nú helst á skókassa, hlýtur að halda uppi mörgum tann- lækninum. Því ég veit ekki hvað ég þarf að borga marga þúsundkalla í hvert sinn sem það er notað á mig og aðstoðarmaðurinn hefur lært á að nota og framkallar innan nokkurra mínútna. Ætli borasettið kosti svo mikið sem þeir nota að þeir séu ekki búnir að fá það margfalt borgað til baka eða píningartækin sem halda mætti að fundin hafi verið upp í Auswitsch í seinni heimsstyrjöldinni. Ég hálfpartinn skammast mín fyr- ir að ná ekki einu sinni þúsundkall- inum á tímann þó að ég geti stundum stundað mína vinnu, þarf að vísu að hafa bíl og kosta til nokkru af verk- færum. Kannski ætti að banna mér að keyra bílinn minn í umferðinni því að útsýnið úr honum er varla meira en nokkrir metrar því þessir stóru lúxusjeppar byrgja mér yfirleitt sýn, og ég reyni allt sem ég get til að lenda ekki fyrir þeim sem myndi varla meira en rispa á þeim stuð- arann. Allur þessi kostnaður, hvað sem maður lætur gera fyrir sig er bara hreinlega úr takti við kaup venjulegs dauðlegs fólks. Þessar endalausu bætur eru bara til að halda niðri kaupinu svo allir geti skrimt og deyi ekki án þess að borga bankalánin. En bankarnir eru bara að lána mér peningana þína. Ég satt að segja sakna gamla tímans þegar bankarn- ir voru að græða þetta 2–300 millj- ónir á ári enda ríkisreknir og þóttu nokkuð vel reknir. Nú græða þeir þetta nokkra milljarða við öll hálfs- árs uppgjör. Er þetta það sem við viljum. Ég held ég verði líka að minnast á þetta svokallaða góðæri. En skýr- ingin á því er að mínu mati nokkuð augljós og ekki flókin. Þegar þáver- andi ríkisstjórn ákvað skattalækkun á fyrirtæki gerðust skrýtnir hlutir. Fyrirtækin fóru allt í einu að græða mun meira og meiri peningar fóru að renna inn í skattkerfið. Fyrirtækin sáu sér allt í einu fært að gefa meira upp án þess að borga af því skatta. Hagtölurnar tóku kipp og hægt var að eyðu meiru. Lögfræðingar og slíkir ómissandi menn peninga- mannanna eru nú komnir í önnur störf eða að rukka almúgann sem ekkert er að græða lengur, því þeir nenna ekki að vinna næturvinnu og halda heim snemma í fang fjölskyld- unnar. En eitt er alveg víst að allir verða að lifa og ef kökunni væri skipt rétt- látar væri hér mun meiri velmegun fyrir fleiri, því við erum og höfum alltaf verið með ríkustu þjóðum heims … ERLENDUR MARKÚSSON, Laufengi 5, 112 Rvík. Enn og aftur … Frá Erlendi Markússyni:

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.