Morgunblaðið - 08.09.2003, Blaðsíða 22

Bróðir okkar
SVEINUNGI JÓNSSON
Frá Tóvegg
Hvammi-heimili aldraðra,
Húsavík,
em lést á Heilbrigðisstofnun Þingeyinga, Húsa-
vík, fimmtudaginn 4. september, verður
jarðsunginn frá Húsavíkurkirkju miðvikudaginn
10.september kl. 14.00.
Fyrir hönd aðstandenda,
Adam Jónsson,
Rósa E Jónsdóttir,
Sigurður Jónsson.
MINNINGAR
22 MÁNUDAGUR 8. SEPTEMBER 2003 MORGUNBLAÐIÐ
Lundi V/Nýbýlaveg
564 4566 • www.solsteinar.is
✝ Kristján Sigurð-ur Guðmundsson
vélvirki og renni-
smiður, fyrrv. starfs-
maður verkalýðs-
félaganna á
Suðurlandi, fæddist
á Ísafirði 13. maí
1922. Hann lést á
Sjúkrahúsi Suður-
lands á Selfossi að-
faranótt 31. ágúst
síðastliðins. Foreldr-
ar hans voru hjónin
Lára Ingibjörg
Magnúsdóttir hús-
freyja, f. 19.7. 1894,
d. 15.7. 1990, og Guðmundur G.
Kristjánsson, skrifstofustjóri Raf-
veitunnar á Ísafirði, f. 23.1. 1893,
d. 4.11. 1975.
Systkini Kristjáns eru: 1) Magn-
ús, f. 1916, d. 1918, 2) Ólafur,
starfsmaður Tryggingastofnunar
ríkisins, f. 1918, d. 1982, 3) Magn-
ús, f. 1920, d. 1941. 4) Páll Steinar,
fyrrv. skólastjóri Mýrarhúsaskóla
á Seltjarnarnesi, f. 29.8. 1926, 5)
Haraldur, f. 1928, d. 1935, 6) Sig-
rún, fyrrv. leikskólastjóri, f. 26.6.
1929, og 7) Lárus Þorvaldur, fyrrv.
sendiráðsprestur í Kaupmanna-
höfn, f. 16.5. 1933.
Kristján kvæntist 4. júní 1953
Guðmundu Guðmundsdóttur, f.
4.6. 1925, d. 1.1. 1990, fyrrverandi
kjólameistara, frá Hurðarbaki í
sen viðskiptafræðingi, f. 12.5.
1966, búsett í Bergen í Noregi.
Kristján bjó á Ísafirði til 1947, í
Reykjavík til 1949, á Selfossi til
1994, en flyst þá til Víkur í Mýrdal,
þar sem hann átti heimili til dán-
ardægurs. Á yngri árum var hann
mörg sumur í Stóru-Sandvík í
Flóa, og leit alla tíð á það stóra
heimili sem sitt annað bernsku-
heimili. Hann lauk sveinsprófi í
vélsmíði á Ísafirði 1946 og starfaði
lengst af við járnsmíði á ýmsum
stöðum. Starfaði um árabil við
tankasmíði víða um land, fyrir Vél-
smiðjuna Héðin, og stundaði af og
til sjómennsku. Þá starfaði hann
einnig við járnsmíði og pípulagnir
hjá Kaupfélagi Árnesinga á Sel-
fossi um nokkurt skeið. Í áratug
starfaði hann sem skrifstofumaður
fyrir verkalýðsfélögin á Selfossi
og eftir það við viðgerðir og vél-
gæslu hjá Sláturfélagi Suðurlands
á Selfossi. Kristján var skipaður
iðnfulltrúi á Suðurlandi 1972 og
gegndi því starfi, með öðrum störf-
um, til ársins 1990. Hann var stofn-
félagi og fyrsti formaður Járniðn-
aðarmannafélags Árnessýslu og í
stjórn þess þar til félagið samein-
aðist Félagi járniðnaðarmanna í
Reykjavík. Um árabil sat hann í
samninganefndum fyrir Málm- og
skipasmíðasamband Íslands sem
og verkalýðsfélögin á Suðurlandi,
meðan hann starfaði fyrir þau.
Síðustu æviárin átti Kristján
heima á Dvalar- og hjúkrunar-
heimilinu Hjallatúni í Vík.
Útför Kristjáns verður gerð frá
Selfosskirkju í dag og hefst at-
höfnin klukkan 13.
Villingaholtshreppi.
Þau áttu heimili á Sel-
fossi allan sinn bú-
skap. Synir þeirra
eru: 1) Guðmundur
Guðni, aðstoðardeild-
arstjóri hjá Region
Skåne í Svíþjóð, f.
14.9. 1953, kvæntur
Sólveigu Renate Frið-
riksdóttur félags- og
námsráðgjafa í Lundi,
f. 1.3. 1952, búsett í
Dalby í Svíþjóð.
Þeirra börn eru a)
Kristján Sigurður
skrifstofumaður, f.
12.7. 1976, kvæntur Titti Larsén
nema í hönnun, frá Lundi í Svíþjóð,
búsett í Leeds í Englandi, b) Lára
Björk nemi, f. 3.5. 1986, og c) Katla
Ösp nemi, f. 18.8. 1987, báðar í for-
eldrahúsum. 2) Haraldur Magnús
prófastur, f. 30.10. 1957, kvæntur
Guðlaugu Guðmundsdóttur hjúkr-
unarforstjóra, f. 28.9. 1961, búsett
í Vík í Mýrdal. Þeirra synir eru: a)
Árni Már hjúkrunarnemi, f. 30.9.
1981, unnusta hans er Guðrún
Birna Sigmarsdóttir frá Arakoti á
Skeiðum. b) Birgir sölumaður, f.
20.7. 1984, búsettur í Reykjavík,
og c) Guðmundur Kristinn, f.
13.10. 1992, í foreldrahúsum. 3)
Lárus Þór, fiskifræðingur og ráð-
gjafi hjá Fiskistofu Norðmanna, f.
20.1. 1962, kvæntur Kirsti Arne-
Það eru margar minningar sem
hlaðast upp þegar við hugsum til afa.
Það er eins og það sé svo stutt síðan
við vorum í heimsókn á Skólavöllun-
um á Selfossi, að leika okkur að
gömlu bílunum frá pabba og bræðr-
um hans.
Oftar en ekki fengum við pinnaís
og hundrað krónu seðil.
Veiðiferðirnar í ár og vötn standa
líka uppúr í minningunni og aldrei
leyndi veiðihugurinn sér hjá afa,
enda var hann veiðikló sem hnýtti
sínar eigin flugur og túpur.
Svo flutti afi til Víkur og bjó heima
hjá okkur fyrst um sinn. Við munum
hvað okkur fannst skrýtið hvað það
var alltaf kalt í herberginu hjá hon-
um. En afi þurfti alltaf að hafa
gluggana vel opna. Afi var hlýr og
góður við okkur krakkana og vildi
allt fyrir okkur gera. Hann var dug-
legur að fylgjast með okkur og fá
fréttir af því hvað við værum að gera.
Honum fannst alveg sérstaklega
gaman að fylgjast með Guðmundi
litla, yngsta barnabarninu sínu, því
honum leið stundum illa í fótunum
sínum eins og afa, en afi mátti aldrei
neitt aumt sjá eða vita. Afi var alveg
sérstaklega minnugur og hafði mjög
gaman af að segja frá. Ekki hvað síst
þegar hann var ungur og flakkaði
landshorna á milli í vinnu, hvort sem
hann var kokkur eða sjómaður á skip-
um eða járnsmiður.
Skömmu eftir að afi flutti heim til
okkar fékk hann mikinn áhuga á fýla-
veiðum og tók þátt í þeim af lífi og sál.
Þótt hann væri orðinn gamall og lúinn
í fótunum, þræddi hann sandana og
aurana við Klifanda, með okkur í leit
að bráð, meira af vilja en mætti. Alltaf
vorkenndi hann aumingja fuglunum
fyrst, en veiðihugurinn bar hann samt
alltaf ofurliði og hann var ekki ánægð-
ur nema veiðin væri mikil og góð.
Þegar heilsu afa fór að hraka flutti
hann á Dvalarheimilið Hjallatún.
Þá fannst honum gaman að komast
með okkur í bíltúr því hann hafði allt-
af mikinn áhuga á því sem var að ger-
ast í kringum sig.
Fyrir þremur árum kynntist hann
Guðrúnu Birnu hans Árna. Afi tók
henni strax vel og þótti sérstaklega
vænt um hana Gúu sína. Hann var
kunnugur skyldmennum hennar og
hafði gaman af að rifja upp sögur af
hennar fólki. Hann hafði alltaf miklar
áhyggjur af því að Gúu væri kalt á fót-
unum, því hún er oftar en ekki sokka-
laus. Oft reyndi hann að pranga inn á
hana sokkum þegar hún var í heim-
sókn á Hjallatúni.
Við erum mjög þakklát fyrir hversu
gott hann afi átti síðasta árið sitt.
Hann fékk að sjá elsta barnabarnið
sitt giftast, átti yndisleg jól með öllum
barnabörnunum sínum, en það hafði
aldrei gerst áður, enda helmingur
þeirra búsettur erlendis. Þetta voru
áreiðanlega ein bestu jólin hans eftir
að amma dó. Síðustu dagana hafði
hann verið á ferðalagi með Lárusi
syni sínum og Kirsti konu hans. Þá
hafði hann hitt mörg skyldmenni sín
og kunningja og sum þeirra hafði
hann ekki hitt í mörg ár. Afi var áreið-
anlega hamingjusamari þegar hann
dó en hann hafði verið í langan tíma
og fyrir það erum við svo þakklát.
Þegar við vöktum yfir honum á
Sjúkrahúsi Suðurlands kvöldið sem
hann var að kveðja, dró Guðmundur
Kristinn miða úr litlum kassa með
ritningarversum sem okkur fannst
svo mikil huggun, en á honum stóðu
þessi orð úr Rómverjabréfinu:
„Enginn af oss lifir sjálfum sér og enginn
deyr sjálfum sér. Ef vér lifum, lifum vér
Drottni, og ef vér deyjum, deyjum vér
Drottni. Hvort sem vér þess vegna lifum
eða deyjum, þá erum vér Drottins.“
Að lokum viljum við minnast afa og
þakka fyrir árin sem við vorum svo
lánsöm að eiga með honum með þess-
um orðum:
Hin langa þraut er liðin,
nú loksins hlauztu friðinn,
og allt er orðið rótt,
nú sæll er sigur unninn,
og sólin björt upp runnin
á bak við dimma dauðans nótt.
(Valdimar Briem.)
Árni Már, Birgir, Guðmundur
Kristinn og Guðrún Birna.
Hinn 30. ágúst heimsótti Kristján
föðurbróðir, foreldra okkar í sum-
arbústað þeirra ásamt Lárusi syni
sínum og Kersti tengdadóttur. Hann
kom færandi hendi með hvítan rósa-
vönd og franskt kampavín, það var oft
stíll yfir Kristjáni. Kristján var kátur
og umræðurnar fjörugar. Þegar halla
tók að degi varð Kristján lúinn og
hallaði sér aftur í sófanum og lygndi
aftur augunum, daginn eftir var hann
allur. Með Kristjáni er genginn ís-
lenskur alþýðumaður, harður í horn
að taka ef svo bar undir en jafnframt
svo undur mildur. Kristján var aldrei
fjáður í veraldlegum skilningi en samt
átti hann alltaf aur til að gauka að
okkur systrunum. Í barnshuganum
var Kristján stór og sterkur maður
sem ekkert gat sigrað og gat hann
skutlað okkur systrunum hátt í loft
upp og aldrei óttuðumst við að hann
gripi okkur ekki á niðurleiðinni. Því
fylgdi ávallt mikil tilhlökkun að heim-
sækja Kristján frænda. Á seinni ár-
um urðu heimsóknirnar fáar en jóla-
kort bárust á milli um hver jól. Milli
föður okkar og Kristjáns var sterkt
bræðraband. Þeir báru ekki vináttu
sína á torg en vissu ávallt hvor af öðr-
um og gagnkvæmt traust einkenndi
öll þeirra samskipti. Okkar hinsta
kveðja til Kristjáns föðurbróður okk-
ar er Ákall, ljóð Ólafs Jóhanns Sig-
urðssonar.
Hvað varðar þann um vesalings jarðarbörn,
um vanda þeirra, harmatölur og þrautir,
sem malar stjörnur sundur í svartri kvörn
og sendir þær endurskaptar á nýjar braut-
ir?
Vér lærðum það ung, að sá teldi hvert höf-
uðhár
sem hnattakerfum stýrir um geiminn auða,
heyrði hvert andvarp, sæi hvert sorgartár,
en sakir þessa erum vér líka að nauða.
Því bið ég þig, Drottinn, að muna nú mig um
það
(og má ekki skilja þau orð sem dylgjur um
gleymsku),
að þegar þú sendir mig næst í nýjan stað,
varði naumara skammtað þar af grimmd og
af heimsku.
Öllum sem unnu Kristjáni S. Guð-
mundssyni sendum við samúðar-
kveðjur.
Katrín, Lára, Ingibjörg, Guðrún
og Unnur Pálsdætur.
KRISTJÁN S.
GUÐMUNDSSON
Ástkær systir, fósturmóðir, tengdamóðir og
amma,
JÓHANNA GUÐMUNDSDÓTTIR
frá Hurðabaki,
Birkivöllum 10,
Selfossi
lést á Sjúkrahúsi Suðurlands aðfaranótt
laugardagsins 6. september.
Útförin auglýst síðar.
Fyrir hönd ættingja,
Matthías Viðar Sæmundsson, Steinunn Ólafsdóttir
og dætur
Ástkær eiginkona mín og móðir okkar,
MARGRÉT HRÖNN VIGGÓSDÓTTIR,
Viðarási 59,
Reykjavík,
lést á heimili sínu laugardaginn 6. september.
Jarðarför auglýst síðar.
Kristinn Á. Kristinsson,
Sunna Ósk Kristinsdóttir
Nanna Margrét Kristinsdóttir
Tinna Kristín Indíana Kristinsdóttir.
Elskulegur eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir, sonur, bróðir og afi
VILHJÁLMUR KETILSSON
skólastjóri,
Háholti 19,
Keflavík,
andaðist laugardaginn 6. september.
Sigrún Birna Ólafsdóttir
Garðar Ketill Vilhjálmsson Kristín Jóna Hilmarsdóttir
Margeir Vilhjálmsson Herborg Arnarsdóttir
Svanur Vilhjálmsson Kellyann Reynolds
Vala Rún Vilhjálmsdóttir Jón Ingi Jónsson
Ketill Vilhjálmsson
barnabörn og bræður
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, sonur og
tengdasonur,
RÚNAR KOLBEINN ÓSKARSSON,
Gilsbakka 1,
Bíldudal,
varð bráðkvaddur fimmtudaginn 4. september.
Jarðarförin auglýst síðar.
Lára Dís Sigurðardóttir,
Salome Rúnarsdóttir,
Sigurður Hlíðar Rúnarsson,
Margrét Guðjónssdóttir, Jóhann Auðunsson,
Herdís Jónsdóttir, Sigurður Hlíðar Brynjólfsson.
r r t j dóttir, Jóhan Auðuns on,
r í ttir, Sigurður Hlíðar Brynjólfs .
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
UNNUR HELGADÓTTIR,
Hæðargarði 35,
lést á Landspítalanum sunnudaginn 31. ágúst.
Útförin hefur farið fram í kyrrþey að ósk hinnar
látnu.
Gyða Þórhallsdóttir,
Svala Þórhallsdóttir, Garðar Snorrason,
Árni Þórhallsson, Brynja Marteinsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
i, i ili l r ,
í ,
sem lést á Heilbrigðisstofnun Þingeyinga,
Húsavík, fimmtudaginn 4. september, verður
jarðsunginn frá Húsavíkurkirkju miðvikudaginn
10. septe ber kl. 14.00.
rir t .