Morgunblaðið - 08.09.2003, Blaðsíða 24

MINNINGAR
24 MÁNUDAGUR 8. SEPTEMBER 2003 MORGUNBLAÐIÐ
ATVINNU-
AUGLÝSINGAR
I
I
ⓦ
Í Reykjavík
á Laugaveg
Í Kópavog
á Kársnesbraut
Upplýsingar
í síma
569 1116.
TILBOÐ / ÚTBOÐ
Útboð
Bessastaðahreppur -
Sjóvörn við Gesthús
Siglingastofnun Íslands óskar eftir til-
boðum í byggingu um 130 m sjóvarnar
við Gesthús á Álftanesi.
Helstu magntölur: Um 1300 m³ flokkað grjót
og um 900 m³ óflokkuð kjarnafylling.
Verkinu skal lokið eigi síðar en 30. nóvember
2003.
Útboðsgögn verða afhent á skrifstofu Siglinga-
stofnunar, Vesturvör 2, Kópavogi, frá miðviku-
deginum 10. september, gegn 5.000 kr. greiðslu.
Tilboð verða opnuð á sama stað fimmtudaginn
24. september 2003 kl. 11:00.
Siglingastofnun Íslands.
Útboð
Fáskrúðsfjörður
Endurnýjun Bæjarbryggju 1. áfangi
Hafnarnefnd Búðahrepps óskar eftir tilboðum
í byggingu harðviðarbryggju ásamt grjótvörn.
Verkið felst í því að gera grjótflá, steypa land-
vegg og byggja 30 m langa harðviðarbryggju.
Helstu magntölur:
Flokkað grjót: 600 m³
Landveggur: 32 m
Harðviðarstaurar: 30 stk.
Heilklædd bryggja: 240 m²
Verkinu skal lokið eigi síðar en 31. janúar
2004.
Útboðsgögn verða afhent á skrifstofu Búða-
hrepps og skrifstofu Siglingastofnunar, Vestur-
vör 2, Kópavogi, frá þriðjudeginum 9. septem-
ber, gegn 5.000 kr. greiðslu.
Tilboð verða opnuð á sömu stöðum þriðjudag-
inn 23. september 2003 kl. 11:00.
Hafnarnefnd Búðahrepps.
SMÁAUGLÝSINGAR
DULSPEKI
Miðill sem svarar þér í dag.
Hringdu og fáðu einkalestur og
svör við vandamálum í starfi
eða einkalífi í síma 001 352 624
1720.
RAÐAUGLÝSINGAR
ATVINNA
mbl.is
Það var ákveðinn
tómleiki sem greip mig
þegar ég heyrði að
amma væri látin. Hún
gaf mér afskaplega
mikið sem ég er stað-
ráðin í að nýta sem gott veganesti á
lífsleið minni. Hún lagði alltaf mikla
áherslu á jákvæða hugsun og mik-
ilvægi þess að rækta sjálfan sig og
að huga að sínum nánustu. Hvers
kyns veraldleg gæði skiptu minna
máli.
Samverustundirnar með ömmu
voru mér ætíð ómetanlegar. Ég var
alltaf heilluð af sögunum hennar.
Sérstaklega hafði ég gaman að því
þegar hún rifjaði upp lífið í Vest-
mannaeyjum þar sem hún ólst upp.
Lífið þar virtist fullt af skemmtileg-
um uppákomum sem byggðust mest
á samverustundum fjölskyldunnar.
Sálmarnir sem móðir hennar, Þór-
unn, samdi á þessum tíma hélt amma
mikið upp á og hafði yndi af því að
sýna mér. Einnig gat ég endalaust
dundað mér við að skoða myndirnar
frá Evrópureisunni þeirra afa og
ömmu. Myndirnar af þeim sýna alla
þá ástúð og elsku sem ríkti á milli
þeirra. Rómantíkin virtist á stund-
um slík að ég fór næstum hjá mér við
að skoða myndirnar.
Margar góðar stundir áttum við
líka þegar amma dvaldi hjá okkur
meðan foreldrar okkar voru erlend-
is. Amma hugsaði afskaplega vel um
okkur, eldaði góðan mat og tók þátt í
lífi okkar. Þegar ég komst á ung-
lingsaldurinn fannst mér ákveðið
frelsi vera í því þegar amma var hjá
okkar þar sem útivistartíminn var þá
aðeins rýmri. En amma sagði alltaf
við mig: „passa þú bara Sillu þína“
og dugði það alveg á mig. Með frels-
inu sem hún veitti kom líka ákveðið
traust sem ég vildi ekki bregðast.
Sama var uppi á teningnum seinna
þegar unglingsástin var mér erfið.
Þá var yndislegt að geta komið til
ömmu og létt af hjarta sínu. Venju-
lega róaði amma mig með því einu að
Jesú myndi leysa úr mínum málum.
Þetta var einmitt það sem ég vildi
heyra á þessum stundum. Ég þurfti
meira á hlustanda að halda en ráð-
gjafa.
Sigurbjörg Ásta.
Elsku amma mín.
Nú ertu loksins komin upp til afa
eins og þú varst farin að bíða eftir.
Það er svo skrýtið að þú sért farin,
minningarnar um þig eru svo marg-
ar og mun ég alltaf hugsa um þig, ég
gleymi því aldrei hvað það var alltaf
gaman að heimsækja þig í Espigerði
og fá hjá þér súkkulaðiköku og
brjóstsykur, þú áttir alltaf eitthvað
sætt í skápnum og þú vissir svo vel
hvað ég var mikill nammigrís. Það
var alltaf svo gott að koma til þín því
þú tókst alltaf svo vel á móti mér, ég
var alltaf litli Addi þinn og þótti mér
það svo gott þegar þú kallaðir mig
það og knúsaðir mig í leiðinni. Þú
varst alltaf svo glöð og ánægð með
það sem ég var að gera og hafðir svo
mikinn áhuga á því sem var að ger-
ast í kringum mig og aðra. Þegar ég
var lítill og mamma og pabbi voru á
flakki um heiminn varst þú oft að
passa mig og hugsaðir svo vel um
mig og þótti mér það alltaf svo gam-
an þegar þú komst á Grenimelinn að
passa mig, þú varst líka alltaf svo
dugleg að lesa fyrir mig og segja
skemmtilegar sögur.
Síðastliðin ár hefur þú dvalið á
Droplaugarstöðum og ég flutti utan í
nám með Evu minni og Andreu dótt-
ur okkar og gátum við ekki heimsótt
þig eins oft og við vildum og sér-
staklega til að koma með Andreu
INGILEIF
KÁRADÓTTIR
✝ Ingileif Kára-dóttir fæddist í
Vestur-Holtum undir
Eyjafjöllum 21. októ-
ber 1906. Hún lést á
Droplaugarstöðum
29. ágúst síðastliðinn
og var útför henna
gerð frá Dómkirkj-
unni 5. september.
litlu, sem fannst svo
gaman að sjá lang-
ömmu Leifu sína, en ég
er svo ánægður með að
hafa komið og heimsótt
þig stuttu áður en þú
fórst og er það ómet-
anlegt.
Elsku amma mín,
þakka þér fyrir þau 26
ár sem ég við áttum
saman og munt þú allt-
af eiga stað í hjarta
mínu, hvíl þú í friði.
Þinn sonarsonur,
Andrés (Addi).
Fyrir nokkrum dögum fannst mér
ég allt í einu vera komin í sauma-
herbergið hennar ömmu Leifu. Ég
áttaði mig ekki fyrr en eftir nokkra
stund hvað það var sem dró mig 30–
40 ár aftur í tímann. Ég hafði keypt
mér nýja flík sem var með svona
„efnalykt“ eins og saumaherbergið
hennar ömmu angaði alltaf af. Það
var notalegt að geta gleymt sér í
smástund og dottið aftur í gamla
tímann.
Amma Leifa var mikil saumakona
og meistari á því sviði. Hún saumaði
oft á okkur systkinin og auðvitað
kom ekki annað til greina en að hún
saumaði fermingarkjólinn minn.
Amma var mjög trúuð kona og sá
alltaf bara það góða í fólki. Hún
sagði mér það oft að hún þakkaði
Guði á hverju kvöldi fyrir það hversu
góða og vel heppnaða afkomendur
hún ætti.
Alltaf var svo notalegt að fara til
hennar, því maður gat alveg gleymt
sér í langan tíma við að spjalla við
hana, hún vissi svo margt og hafði
alltaf frá svo mörgu að segja.
Núna síðustu árin hafði hún
stundum orð á því hversu gaman
hún hefði haft af því að passa okkur
systkinin á Grenimelnum þegar
mamma og pabbi fóru til útlanda.
Hún var fram á síðustu ár alveg
ótrúlega hress og fyrir tíu árum þeg-
ar hún var 87 ára kom hún heim til
mín fyrir jólin að baka með mér hálf-
mána. Það var glatt á hjalla hjá okk-
ur og hún hafði greinilega mjög
gaman af því að hjálpa mér við
baksturinn. Ekki var síðra að fá
hana til að gera með mér kæfu, en í
því var hún snillingur.
Nú er amma Leifa farin til afa en
hún hefur oft talað um það undanfar-
ið að hún væri orðin svo þreytt og að
hana langaði að fara að hitta hann.
Ég er alveg viss um að afi hefur
tekið á móti henni með útréttan arm-
inn og eins og hún hefur þráð í lang-
an tíma hvílir hún nú og mun gera
um alla eilífð í örmum hans.
Mig langar að þakka ömmu minni
fyrir öll árin sem við áttum saman.
Það sem hún hefur kennt og gefið
mér og fjölskyldu minni mun aldrei
gleymast.
Í hvert skipti sem við höfðum ver-
ið í heimsókn hjá henni og vorum að
fara heim, þakkaði hún fyrir kom-
una, kyssti hvern og einn og sagði:
„Takk fyrir komuna, elskan mín, og
Guð geymi þig.“
Nú segjum við Rabbi og börnin
okkar: Takk fyrir allt, elsku amma,
og Guð geymi þig.
Elsa María Björnsdóttir.
Elsku amma Leifa.
Mig langar til að kveðja þig með
fáeinum orðum. Ég man alltaf eftir
því er ég gisti hjá ykkur afa sem
smástrákur í einhverja daga, þá átt-
uð þið afi heima í Sólheimunum, þá
fann ég fyrir þeirri ást og hlýju sem
þið afi gáfuð mér. Ég var alltaf mjög
mikill afastrákur og ég man eftir því
er hann lést 1. október 1981, þá
sagðir þú mér að afi værir hjá Guði
og honum liði vel. Þú varst mjög trú-
uð manneskja og minntir mann alltaf
á að fara með bænirnar fyrir svefn-
inn. Það var líka það fyrsta sem ég
kenndi litla stráknum mínum honum
Arnóri Daða. Þú varst svo stolt af
mér og Möggu er við áttum hann
Arnór Daða. Við komum oft í heim-
sókn bæði í Espigerðið og á Drop-
laugarstaði og alltaf tókst þú vel á
móti okkur og sagðir við mig að afi
hefði orðið stoltur af mér. Fyrir
u.þ.b. 4 vikum komum við Magga
með stóru fjölskylduna okkar, Arn-
ór, Thelmu og nýjasta fjölskyldu-
meðliminn aðeins 2 ½ vikna gamlan.
Þú varðst svo glöð að sjá okkur og
líka að fá að sjá nýja son okkar. Ég
vil þakka þér fyrir alla þá ást og
hlýju sem þú gafst mér og ég gat
ekki hugsað mér betri ömmu.
Guð geymi þig, elsku amma mín.
Halldór K. Björnsson.
Elsku amma Leifa. Nú hefur þú
sagt skilið við þennan heim eftir
langt og viðburðaríkt líf.
Þegar við settumst niður og fórum
að rifja upp minningar okkar um þig
komumst við að því að við áttum
ekkert nema góðar minningar. Öll
munum við eftir því að hafa komið í
heimsókn til þín í Espigerðið þar
sem þú tókst á móti okkur með bros
á vör og bauðst okkur mola. Þú hafð-
ir myndina af afa alltaf nálægt þér
og sýndir okkur hvað hann brosti
fallega til okkar.
Þú mættir í öll fjölskylduboð og
varst alltaf svo hress og tilbúin að
segja okkur sögur úr lífi þínu. Það
var því mikill missir þegar þú hættir
að treysta þér til okkar. Þótt ótrú-
legt sé er ekki nema eitt og hálft ár
síðan þú sast með okkur fram yfir
miðnætti hjá Önnu og Kúta á jóladag
að spila lander! Það er nú meira en
hægter um að segja um marga á tí-
ræðisaldri. En elsku amma okkar,
þótt við söknum þín vissulega vitum
við að þú ert ánægð með að vera
loksins komin til afa eftir 20 ára að-
skilnað. Núna sitjið þið saman og
brosið fallega til okkar allra. Við vilj-
um kveðja þig með orðunum sem þú
kvaddir okkur alltaf með; Guð geymi
þig, þú munt alltaf vera í huga okkar
allra.
Hanna Lilja, Kolbrún, Kristín,
Davíð, Brynjar, Tómas, Tinna,
Sandra Ósk og Bryndís Arna.
Kær móðursystir mín, Ingileif
Káradóttir, er látin og langar mig að
minnast hennar með nokkrum þakk-
arorðum.
Leifa, eins og hún var jafnan köll-
uð innan fjölskyldunnar, bar með sér
sterkan persónuleika. Hún var
glæsileg í sjón og raun, trygg og göf-
uglynd.
Fyrstu kynnin eru í vitund minni
órjúfanlega við manninn hennar,
Björn Jónsson, einstakan öðling-
smann. Oft kom ég með móður minni
í heimsókn á Reynimel 55 og alltaf
voru móttökurnar jafninnilegar.
Sem lítill strákur taldi ég það
sjálfsagðan hlut að jólagjafir bærust
trúfastlega frá Leifu og Bjössa öll
mín bernskuár. Ég minnist líka bíl-
túra þegar þau hjónin komu í sveit-
ina og buðu okkur krökkunum með í
sunnudagsbíltúr.
En árin liðu og Leifa lifði það að
missa sinn ágæta mann. Það var
henni mikið áfall sem hún tókst á við
með sínum alkunna dugnaði.
Þegar hún svo flutti í Espigerði 2,
þar sem ég starfaði þá sem húsvörð-
ur, naut ég þess að umgangast mína
góðu frænku enn frekar og heimsótti
hana stundum daglega. Við áttum
trúnað hvort annars og ég kynntist
því hvað frænka var hyggin og ráð-
holl. Við áttum saman margar góðar
stundir og þegar því varð við komið
fórum við saman í sunnudagsmessur
til séra Halldórs Gröndal í Grens-
áskirkju, hún var einlæg í sinni lif-
andi trú á Jesú Krist og bar ríka
hjálparþörf í brjósti til allra sem
minna máttu sín.
Hún auglýsti ekki góðverkin sín
hún Leifa en útrétta hjálparhöndin
hennar kom víða við og huggaði
marga.
Hún frænka mín var ættmennum
sínum sómi og styrkur, en nánustu
fjölskyldu sinni helgaði hún alla sína
krafta sem sönn fyrirmyndarmóðir
og amma.
Ég þakka Skaparanum fyrir að
hafa átt mína góðu frænku svo lengi.
og bið aðstandendum hennar,
frændum mínum og frænkum, Guðs
friðar.
Ársæll Þórðarson.