Morgunblaðið - 08.09.2003, Side 23

var klætt innan með gipsi og hvert
herbergi er í raun sér eldvarnar-
hólf, allt í samræmi við bestu
brunavarnarkröfur sem þekkjast í
dag.
Síðan var andlit hússins, gangar
og borðstofa, klætt panel í stíl við
þann upprunalega sem fannst þegar
tekið var að rífa innan úr. Liturinn
sem er á göngum hússins er mjög
líkur þeim lit sem var ráðandi á
sjúkrahúsinu gamla.
Unnið af ísfirskum
iðnaðarmönnum
Arktitekt breytinganna var El-
ísabet Gunnarsdóttir hjá Kol og salt
– arkitektastofu á Ísafirði og verkið
var allt unnið af ísfirskum iðn-
aðarmönnum. Allt efni til hússins
var líka keypt á Ísafirði. Yfirsmiður
var Eiríkur Kristófersson.
Þurfti miklu að breyta í skipulagi
hússins?
„Nei, segja má að herbergjaskip-
an hafi að mestu haldið sér. Sett
voru böð og snyrtingar inn á milli
herbergjanna. Uppi er skipulagið
að mestu eins og það var í upphafi
en niðri er allt meira breytt, borð-
salurinn er nú á öðrum stað en
fyrrum og raunar stendur til að
færa hann út úr húsinu en breyta
þeim borðsal sem nú er í herbergi.
Búið er að teikna nýja viðbyggingu
35 fermetra, við hlið skúranna
gömlu, sem hýsa á hinn nýja borð-
sal.“
Hvernig hefur aðsóknin verði?
„Hún fór hægt og sígandi af stað
en er nú orðin góð. Sem dæmi má
geta þess að fullt hefur verið hverja
nótt frá því í maí og byrjað að
panta fyrir haustið og veturinn. Við
höfum komið okkur upp heimasíðu
og í tengslum við það höfum fengið
pantanir alls staðar að úr heim-
inum.
Íslendingar eru líka mjög dugleg-
ir að koma hingað og hafa gaman af
að heyra sögu hússins, einkum hafa
gamlir Ísfirðingar ánægju af að
gista hér, þeir hafa margir átt hér
ömmu eða afa meðan þetta var elli-
heimili og komu hingað oft í heim-
sókn. Hér var auðvitað fjölmennt á
heimsóknartímum öll árin frá 1925
og þar til elliheimilið lagðist af
1991. Sjálfsagt hefur líka gerst hér
mörg sagan meðan húsið var eina
sjúkrahúsið á Vestfjörðum en ég
þekki hana lítið.“
Komu upp einhverjir sérstakir
erfiðleikar við innréttingar og fram-
kvæmdir yfirleitt?
„Nei, þetta gekk allt eins og í
sögu. Við hjónin höfðum stundað
veitingarekstur áður, við vorum
fyrst með rútuferðir á skíðasvæðið
á Seljalandsdal. Skíðaskálann rák-
um við í framhaldi af því, vorum
með gistiaðstöðu og veitingaaðstöðu
þar á veturnar en leigðum gistiað-
stöðu á sumrin. Þar fengum við
fyrstu tilfinninguna fyrir svona
rekstri. En eftir snjóflóðið 1995
breyttist þetta allt. Skíðasvæðið
flutti fram í Tungudal en við hætt-
um rekstri Skíðaskálans.
Ætla að breyta Mánakaffi
í íbúðarhúsnæði
Fyrirtæki Margrétar og Guðna,
sem við höfum starfrækt í hluta-
félagsformi frá 1995 er fram-
kvæmdaaðili að þeim rekstri sem
við erum með nú og einnig að al-
menningssamgöngum á Ísafirði,
hópferðaakstri, hjólbarðaverkstæði,
bílaþvottastöð, smurstöð og al-
mennum bílaviðgerðum.
Þess má og geta að við höfum nú
nýlega keypt húsið sem notað var
sem sjúkrahús áður en þetta hús
var byggt. Þetta er svokallað Fisch-
ers-hús, Mánagata 1, sem breytt
var í sjúkraskýli árið 1894. Það hús
ætlum við að gera að íbúð fyrir
okkur og einnig má reikna með að
eitthvað af húsinu verið notað sem
gistirými.
Þetta er sögufrægt hús, þar bjó
m.a.a Hannes Hafstein sýslumaður
og ráðherra og Jón Auðunn Jóns-
son alþingismaður og afkomendur
hans. Löngu síðar var þarna Hótel
Mánakaffi og var þar þá mikið fjör
á böllum um helgar sem margir
muna.
Guðni Geir Jóhannesson og Margrét Jónsdóttir.
Stigauppgangurinn er einkar fallegur enda vel til allra hluta þarna vandað.
Séð inn í setustofu og kaffikrók.
Séð inn í eitt af baðherbergjum gistihússins.
MORGUNBLAÐIÐ MÁNUDAGUR 8. SEPTEMBER 2003 C 23Fasteignir
Forskot í fasteignaleitinni
Fasteignavefurinn