Vísir - 12.12.1980, Síða 2
2
i Heyrnleysingjaskólan-
um.
Hvað finnst þér um
fréttir á táknmáli i sjón-
varpinu?
Sunna Daviðsdóttir nemi: Mér
finnst þær góðar.
Sigurlin Margrét Sigurðardóttir,
nemi: Mér finnst þetta miklu
betra en áður, nú getur maður
allavega lylgst með fréttum.
Elsa Björg Stefánsdóttir, nemi:
Mér finnst mjög gott aö vera búin
að fá fréttir á táknmáli. Nú vant-
ar bara að fá texta inn á myndina,
þegar fréttirnar eru lesnar.
Steinunn Þorvaldsdóttir, nemi:
Þaðer ágætt, þetta er alveg nauð-
synlegt fyrir okkur.
Þórey Torfadóttir, kennari: Ég
held aö nú fylgist þau betur með
og hafi not fyrir fréttirnar, sem á
eftir koma. Þetta er mikil fram-
för.
„Eins 09 ao mæta ilia
lesin til nrófs”
segfr Brynhildur Biarnadóltlr Ijósmóðir á Húsavlk. keppandi í „Velstu svarið”?
„Mér líður svona svipað og ég
hafi komið illa lesin tii prófs, þeg-
ar cg bíð eftir spurningunum i
stúdióinu. Annars er ég alveg
undrandihvað þetta hefur gengið
vel, og ekki síður á þeirri athygli
sem þetta hefur vakið. Mér hafa
meira að segja borist skeyti, hvað
þá annað!” sagði Brynhildur
Bjarnadóttir ljósmóðir á Ilúsa-
vik, sú hin sama og hefur farið
með sigur af hólmi i útvarpsþætt-
inum „Veistu svarið?”.
Brynhildur er dóttir Bjarna
Gunnlaugssonar frá Geitafelli i
Reykjahverfi og Aðalbjargar
Bjarnadóttur. Aðalbjörg var
Vestur-lslendingur, sem kom
hingað til lands fyrst 1930 sem
blaðamaður. Ari siðar kom hún i
annað sinn, og þá alkomin.
Brynhildur fæddist i Reykjavik
og ólst þar upp til 4 ára aldurs. Þá
fluttist hún ásamt íoreldrum sin-
um að Hvoli i Aðaldal, þar sem
stofnað hafði verið nýbýli.
Um mánaðarmót septem-
ber-október fyrir tæpum 25 árum
útskrifaðist Brynhildur frá Ljós-
mæðraskólanum i Reykjavik og
hóf aö þvi loknu störf.
„Fyrsta árið mitt i starfi fæddu
konurnar heima, og það er gaman
að hugsa um þetta eftir á. Ég var
nýkomin úr skólanum upp i sveit
þegar ég fór mina fyrstu ljós-
móðurferð. Gerð voru boð fyrir
mig að kvöldi, og þá geisaði stór-
hriðarverður, Pabbi minn fylgdi
mér i næstu sveit á hestum og sið-
asta spölinn fór ég á bil. Það tók
Brynhiidur Bjarnadóttir ljósmóðir á Húsavik
okkur klukkustund að fara sið-
asta spölinn sem venjulega er um
5 minútna keyrsla. Barniö fæddist
svo morguninn eftir og allt fór
þetta vel.
Ég var heppin meö lækna á
fyrstu árunum, annars hefði vist
orðið litið úr manni. Raunar hef
ég veriðafskaplega heppin i minu
starfi”.
En Brynhildur hefur gert fleira
en aðtaka á móti börnum, sem nú
eru orðin 4—500. Hún starfaði um
tima við sjúkraskýli austur á
Egilsstöðum, vann við ellihjúkr-
un á Sólvangi i Hafnarfirði og um
tima við heimilshjálpina i
Reykjavik. „Þaö var mjög
lærdómsrikur timi, sem ég hefði
ekki viljað missa af”, sagöi Bryn-
hildur. „Nú svo fór ég eitt sumar
til sjós á humarbát. Þar var ég
bæði háseti og kokkur. Mér féll
þetta alveg prýðilega og satt að
segja hefur mig oft langaö til að
fara aftur. Drengurinn minn fór á
sjóinn um ieið og hann komst i
kynni við hann og hefur starfað
þar siðan”. Þvi má bæta hér við
að Brynhildur er tveggja barna-
móðir, „.. og börnin min eru min-
ir bestu vinir” segir hún.
Þegar talið barst aftur aö ljós-
móðurstarfinu, sagði Brynhildur
að það hefði breyst svo á þeim ár-
um sem hún hefði gegnt þvi, að
þeirri breytingu yröi ekki lýst i
fáum orðum. „Framfarir hafa
orðið geysilegar á þessum árum
með tilkomu nýrra tækja, bygg-
inga, aukinni mæðravernd og
fleiru. Aðstæðurnar eru allt aðr-
ar. Áður voru ljósmæður á vakt-
inni nótt og dag, en þaö heyrir til
undantekninga nú”.
„Hver eru helstu áhugamál
þin?”
„Min áhugamál eru bækur og
ferðalög. Þá hlusta ég mikið á
góða tónlist".
„Þú hefur þá verið vel i stakk
búin til að fara i spurninga-
keppni”.
„Ég veit það nú ekki. Hins veg-
ar er alltaf gaman að reyna eitt-
hvað nýtt og kynnast nýju fólki”,
sagði Brynhildur.
—JSS
Þiggur Karpov boö Ein-
ars?
Kemur
Karpov?
Einar S. Einarsson
fyrrverandi forseti Skák-
sambandsins scgir i Tim-
anuin i gær að 'hann hafi
hitt Karpov að máli á
Möltu og hefði heims-
meistarinn ekki talið ólik-
legt að hann kæmist til að
tefla á Rcykjavikurskák-
móti árið 1982.
Segir Einar, aö vonandi
hafi núvcrandi stjórn
Skáksambandsins áhuga
á að halda áfram þessu
boði „þótt fyrri stjórn
hafi lagt að þvi grunn-
inn".
JakoD með
blað í L.A.
Jakob Magnússyni tón-
listarmanni er margt til
lista lagt. Nú er hann orö-
inn ritstjóri að nýju blaði i
Kaliforniu sem Gustur
heitir.
Blaðið er gefið út af
Íslensk-Ameriska félag-
inu i Los Angelcs og er á
ensku. Fyrsta tölublaðið
kom út fyrir nokkrum
vikum og flytur ýmsar
fréttir frá islandi og svo
af islendingum i Kali-
forniu. Þar er ineðal ann-
ars greinf frá sýningu á
óðali Feðranna i Los
Angeles og sýningum sem
þar voru á leikriti Jónas-
ar Jónassonar, Glerhús-
inu.
Gjaldkeri blaðsins er
Sigurjón Sighvatsson og i
ritnefnd þeir Valdimar
Hrafnsson, Sveinn Þórð-
arson og Vilhjálmur
Egilsson.
Viðtal vlð
afmællsbarnlð
Þegar Elli gamli varð
100 ára var blaðamaöur
sendur til aö taka viðtai
við þann gainla. Eftir að
hafa rætt utn liðna tima
spuröi þlaðasnápur og leit
i kringum sig:
— Segöu mér, hver litur
eftir þcr?
•— Litur cftir inér, át sá
gamli upp. Þaö gerir eng-
inn nema ég sjálfur. Ég
er nefnilcga foreldralríus.
útvarpið og
bóndinn
Fyrrvcrandi formenn
útvarpsráðs ræddu um
ráðið fyrr og nú og komu
viðar viö I útvarpsþætti
sem Arni Gunnarsson
stjórnaöi og fluttur var i
fyrrakvöld. Ágætur þátt-
ur og fróðlegur.
Benedikt Gröndal læddi
að gamansögu um bónda
sem kom að máli við út-
varpsmenn og vildi fá að
lesa upp ljóö eftir sig i út-
varpið. Var það auðsótt
inál og las bóndinn visur
sinar inn á band. Þcgar
hann var að kveðja vék
hann sér að útvarps-
manni og spurði:
— Og hvað á ég svo að
borga?
Þetta er ágætur brand-
ari, en þess virði að hug-
leiða svolitiö nánar.
Margir sækja það fast aö
koma hinu og þessu efni á
framfæri i útvarpinu og
fá greitt allsæmilega fyr-
ir það scm tekiö er til
flutuings. Kannski væri
ckki svo vitlaust að snúa
þessu við og rukka inn
smávægilegt gjald fyrir
sumt af þessu efni. Alla
vega væri ekki galiö að
hafa sama hátt á og hjá
dagblöðunum, en þar
tiðkast ekki að greiða fyr-
ir greinarskrif sem blöðin
hafa ekki beðið um. Fyrir
nú utan að einstaka efni
sem hevrist i útvarpi ætti
ekki að scnda út nema
gegn okurgjaldi.
•
Suss. suss,
ekkl hafa hátt
Margir hafa haft á orði
að þeim þyki þaö undar-
legt aö öðrum blööum en
Visi þyki það ekki frétt
þegar sendihcrra
islcnska rikisins gerir sig
sekan um afglöp á borö
við þau sem Hannes Jóns-
son hcfur orðið uppvis aö.
Jafnvel þótt Ólafur
Jóhannesson utanrikis-
ráðherra hafi staðfest
fréttir Vísis. þegja hin
blöðin.
En kannski er þetta
ekki svo undarlegt þegar
litið er nánar á málið.
Timinn getur ckki hreyft
sig jafnvel þótt ólafur sé
búinn að opna sig, þvi
Hannes er lika Fram-
sóknarmaður. Þjóð-
viljinnn hefði einhvern
tiinann smjattað á þessu
máli en nú er það stjórn-
arsamstarfið sem ræður
um hvað er skrifað.
Aiþýðublaðið hefur auð-
vitaö ekki áhuga á málinu
þar sem Hannes er ekki
Alþýðubandaiagsmaður
og Mogginn lætur scm
liann sofi eins og fyrri
daginn. A Dagblaðið tek-
ur ekki að minnast.
Loksins eftir andlátið
komst Lennon i leiðara
Lennon
f lelðara
Þá er John Lennon all-
ur og hefur hans veríð
minnst meö söknuði um
allan heim. Það er
ánægjulegt að sjá leiðara
um þennan látna
tónlistarmann bæði í Vísi
Sæmundur Guðvinsson
blaðamaður skrifar
og Morgunhlaðinu. Leið-
arahöfundar dagblað-
anna eru oftast svo upp-
teknir af vandamálum
þjóðfélagsins að litiö ann-
að kemst aö. Það vekur
þvi verðskuldaða athygli
þcgar brugöið er út af
venjunni og forystugrcin-
ar fjalla um mann sem
aldrei hefur verið við
islensk stjórnmál kennd-
ur né heldur verið þjóð-
höfðingi i útlöndum.
Sem gaitiall aðdáandi
Presleys er ég hins vegar
svolitið afbrýðissamur
þvi Elvis minn fékk cng-
an leiðara svo ég muni,
þegar liann dó.
Sérréttindi
dipiémata
Þjóðviljinn heldur
áfram að býsnast yfir
þe i m sérréttindum
erlendra diplómata að
mega aka vfir konur og
brjóta lög á annan hátt án
þess aö lenda i arrestinu.
Fréttir um svona mál
eru þó engin ný bóla, sið-
ur en svo. Það er ckki svo
ýkja langt siöan aö
sovéskir dipiómatar
komust i fréttirnar fyrir
að aka kófdrukknir um
götur borgarinnar og óku
bæði utan i aðra bila og
hús ef ég man rétt. En lik-
lega hafa þau atvik fariö
frainhjá þeim Þjóðvilja-
mönnum.