Vísir - 13.03.1981, Síða 2

VÍSIR
Föstudagur 13. mars 1981
SagnfræðlbáKter(an
99
er enn lll staoar
99
- segir Bjarni Felixson íbróltafréttamaður tijá Siðnvarpinu
og vesturbæingur eins 09 beir gerast harðastir
Bjarni skreppur oft á Melavöllinn þar sem hann geröi garöinn frægan
fyrr á árum, og sýnir þá tilþrif sem margir yngri menn gætu veriö
stoltir af.
2
Fyrir hvað er Snorri
Sturluson frægastur?
Bergur E. Agústsson, nemi. Ég er
svo hræöilegur i sögu, aö ég veit
þaö ekki.
Guömundur Sigurösson, héraös-
ráöunautur.Ætli þaö sé ekki fyrir
Heimskringlu.
Þorgeir Þorvaldsson, verslunar-
maöur. Fyrir Snorra-Eddu.
Runólfur Engilbertsson, bilstjóri.
Ég er nú ekki alveg klár á þvi.
Kristin Thoroddsen, aöstoöar-
fóstra.Oh, Guö. Ég man ekki svo
langt aftur I timann.
„Rauöa ljóniö” Bjarni Felix-
son, íþróttafréitamaður Sjón-
varpsins og knattspyrnuáhuga-
maöur meö meiru er i „Viötali
dagsins” i'dag. Bjarna þarf varla
að kynna fyrir lesendum Vfsis,
hann hefur i s.l. 5 ár séö um
iþróttaþátt Sjónvarpsins og birst
á skjánum á heimilum fólks oft i
viku hverri.
Bjarni er fæddur i Reykjavik
1936 sonur hjónanna Agústu
Bjarnadóttur og Felix Pétursson-
ar, og er i miðjum hópi þriggja
bræðra. Þeir voru sannkallaðir
vesturbæingar og áttu allir eftir
að gera garðinn frægan meö KR i
knattspyrnunni og léku allir I
landsliði íslands. Þá fékk Bjarni
viðurnefndi sitt, og var ástæðan
sú aö hann mætti alltaf með litið
rætt ljón i alla leiki KR, það var
„lukkugripur” hans og þeirra
KR-inga.
„Ég varð stúdent frá Mennta-
skólanum i Reykjavik 1955 og eft-
ir það lá leiðin i Háskólann þar
sem ég las sögu i tvö ár en fór þá
að kenna við Gagnfræðaskólann
við Hringbraut”.
— Vesturbæingurinn i Biarna
var sterkur og hann hélt sig þar
áfram. Næsti vinnustaður var i
Vélsmiðjunni Hamri, en sökum
þess aö Sjónvarpiö fékk húsnæði i
Austurbænum varð Bjarni að
brjóta odd af oflæti sinu og fara
að sækja vinnu þangaö þegar
hann varð fastráðinn þar 1976.
„Þetta er þreytandi starf, starf
sem maður losnar aldrei við held-
ur tekur með sér heim á kvöldin.
Það er eitthvað að gerast á öllum
timum sólarhrings, en ég hef
gaman af þessu og væri ekki i þvi
annars.
„Það erfiðasta er efnisöflunin.
Hver þáttur þarf mikinn undir-
búning, og á nóttunni þarf ég oft
að svara i símann fólki sem þarf
að koma ýmsu á framfæri”.
„Oft er það drukkiö fólk. Menn
hringja til min með hvers kyns
erindi fullir og ófullir. Oft vegna
veðmála sem skera þar úr um,
útaf knattspyrnu, en þeirfullu eru
ágætir þótt þeir hringi á hvim-
leiðum tima”.
— Hvað önnur áhugamál en
iþróttir á „Rauða ljónið” Bjarni
Felixson?
„Ég hef ekki haft beinn tima til
að sinna neinu öðru, starfið hefur
heltekið menn og það hafa engar
fristundir verið. Ég er ennþá með
sagnfræöibakteriuna en það er
enginn timi að sinna þvi.”
— Bjarni kann ótal margar
skemmtilegar sögur um það er
hann var í knattspyrnunni, þá
gekk oft mikið á og i lokin laum-
■ aði hann einni að okkur.
„Það er best að segja eina af
„Nunna”, eða Gunnari Guð-
mannssyni en eins og margir vita
var hann allra karla lengst i
þessu. Hann var hinsvegar mis-
munandi áhugasamur um leikina
og við urðum bara að taka hann
eins og hann kom hverju sinni.”
„Einu sinni þegar við vorum að
spila gegn Val átti Hörður bróðir
langa góða sendingu fram á völl-
inn ætlaða Gunnari sem var þar á
auðum sjó. Gunnar hljóp af stað,
en hætti fljótlega og sneri við og
lét boltann eiga sig. Hörður varð
öskuvondur og kallaði til hans
hvern dj... þetta ætti að þýða, en
svariö sem hann fékk var: „Nú,ég
heföi kannski ekki náð honum
maður”... gk-.
Meðlagiö
Björn var mættur hjá
borgardómara vegna
barnsfaðernismáls. Eftir
nokkurt þóf viöurkenndi
Bjössi að hann ætti króg-
ann.
„Þá er þaö frá”, sagöi
borgardómari „og nú get-
um viö farið aö ræöa um
borgunina”.
„Já, hana”, svaraöi
Bjössi, „ég haföi nú
annars ekki hugsað mér
aö taka neina borgun”.
selnheppni
Morgun-
blaðsins
Mogginn þykist hafa
komiö upp um stór-
hneyksli meö fréttum um
að starfsmenn bankanna
fái 35% vexti af ávísana-
reikningum sinum. Okkur
á Vísi þykir hins vegar
sem Moggamenn séu
ótrúlega seinir aö taka
við sér þvi það var á árinu
1979 sem Vfsir reiö á vaö-
iö og greindi frá þessum
friðindum bankamanna.
i framhaidi af marg-
háttuöum skrifum Visis
um þessi mál, þar sem
kom m.a. fram aö inni-
stæðulausar ávisanir
starfsmanna bankanna
hljóta aðra meöferö en
tékkar frá almúganum,
var ákveöið aö rannsókn
færi fram á þessum
hlunnindum.
Það er þvi langt i frá aö
Mogginn sé aö fiytja
mönnum nýjar fréttir
hvaö þetta mál varöar.
•
Eðiilega
Egill ráöunautur Jóns-
son býr aö Seljavöllum i
Egill Jónsson
alþingismaður.
Austur-Skaftafellssýslu.
Hann var, sem kunnugt
er, kosinn á þing i siöustu
kosningum.
Æ síðan hafa sveitung-
ar hans talað um Egil á
Þingvöllum.
Skriftir
Nunnan var aö skrifta
fyrir kaþólska prestinum.
Hún kraup og byrjaöi:
„Ég hitti ungan mann,
sem bað migum aö koma
i gönguferö i skóginum
með sér. Freistingin náði
tökum á mér, ég fór og
við gengum þar til við
komum aö rjóðri...”.
„Já, en góöa barn. Þú
hefur sagt mér þetta á
hverjum degi i 5 ár og
synd þin er löngu fyrir-
gefin”, sagöi presturinn I
föðurlegum tón.
Þá andvarpaöi nunnan:
„Ég veit, en þaö er svo
voðalega gaman aö rifja
þetta upp”.
Prlönsbrökín
Bubbi Mortens og
Utangarðmenn heimsóttu
Húsvikinga fyrir1
skömmu. Heldur þótti
heimamönnum sumir
gúanórokkaranna klæöa
sig sérkennilega og lýsir
Vikurblaöiö klæönaöinum
á þessa leið:
„Nokkra athygli vakti
hin þjóölega nýbreytni
eins hljómsveitarlimsins,
sem sprangaöi um i
framur lúöri prjónsbrók.
Er þaö mjög viröingar-
verk framtak aö reyna aö
hefja það gamla, góða
föðurland til vegs og virö-
ingar á ný og bendir til
þess að hin fornu menn-
ingarverðmæti þjóöar-
innar séu tónlistarmönn-
um mjög hugleikin”.
Bubbi er greinilega ekki i
prjónsbrókinni aö þessu
LJOSIR
----©-
^^
PUNKTAR
Stalín er ekki hér
UMSJOM
INGÁ
GUÐI SELOF
Framsóknarmenn á Suðurlandi hafa verið ákaf-
lega svartsýnir á lifiö og tilveruna að undanförnu, og
ber þar margt til. Auk ótiöarinnar, sem þeir ásamt
öörum landsmönnum, hafa mátt þola, hafa þeir haft
heilmiklar áhyggjur af ráöherrunum sinum. Þvi þeg-
ar snjórinn þiðnar loks úr skiöabrekkunum, þá kalla
golfvellirnir og... sleppum þvi.
Þjóðólfur reynir þó eftir megni aö hughreysta sina
menn og benda þeim á ljósu punktana i tilverunni,
eins og sjá má.
Enn um bretann
Sandkorn greindi frá
þvi á dögunum að Gisli B.
Björnsson forstjóri Aug-
lýsingastofunnar h.f.
hefði ráöið til sin breskan
kvikmvndageröarmann.
Viö þetta er þvi aö bæta,
aö sá breski kemur til
með að starfa hjá Sýn h.f.
auglýsingastofu. Hún er
að hluta til i eigu Auglýs-
ingastofunnar hf.f.
Spurull
Þaö var á föstudags-
kvöldi, aö siminn hringdi
heima hjá forstjóra
Afengis- og tóbaksversl-
unar rfkisins. Forstjórinn
svaraöi og heyrði þá
spurt óskýrri röddu:
„Hvenær opnar Rik-
iö?”
„Klukkan niu á mánu-
dagsmorgun”, svaraöi
forst jórinn og lagöi svo á.
A laugardagskvöldið
hringdi siminn enn og
sama röddin spuröi draf-
andi:
„Hvenær opnar Rikið
eiginlega?”
„Ég er búinn aö segja
þér, aö þaö er ekki fyrr en
kl. nfu á mánudagsmorg-
un”, sagði forstjórinn og
var nú heldur fariö aö
siga i hann.
A sunnudagskvöld
hringdi siminn enn einu
sinni og röddin sagði, nær
óskiljanleg:
„Nú hljótiö þið aö fara
að opna rikið, er það
ekki?”
„Hvað er þetta maður,
skiljiö þér ekki mælt
mál’„ sagöi forstjórinn
öskuillur. „Þaö verður kl.
nfu i fvrramálið. Hvers
vegna ertu alltaf að
spyrja?”
„Ég er nefnilega lokaö-
ur hér inni”.
Jóhanna S. Sigþórsdóttir
blaöamaöur skrifar: