Vísir - 16.03.1981, Síða 8

8
Mánudagur 16. mars 1981.
VÍSIR
Otgefandi: Reyk|aprent h.f.
Ritstjóri: Ellert B. Schram.
Ritstiórnarfulltrúar: Bragi Guðmundsson, Elias Snæland Jónsson. Fréttastjöri
erlendra frétta: Guðmundur Pétursson. Blaóamenn: Axel Ammendrup, Árnl Slg-
fússon, Frlða Astvaldsdóttir, Gylfl Krlst|énsson, lllugl Jökulsson, Jóhanna Slg-
þórsdóttlr, Krlstln Þorsteinsdóttlr, Péll Magnússon, Sigur|ón Valdimarsson,
Svelnn Guð|ónsson, Sæmundur Guðvinsson, Þórunn Gestsdóttlr, Blaðamaður é
Akureyri: Gfsll Slgurgelrsson. Iþróttir: Kjartan L. Pálsson, Slgmundur 0.
Steinarsson. Ljósmyndir: Bragl Guðmundsson, Emil Þór Slgurðsson, Gunnar V.
Andrésson. Otlitsteiknun: Gunnar Traustl Guðb|örnsson, Magnús Olafsson. Safn-
vörður: Elrlkur Jónsson.
Áuglýsingastjóri: Péll Stefénsson.
Dreifingarstjóri: Slgurður R. Pétursson.
Ritstjórn: Slðumúll 14, slmi 8óóll, 7 llnur.
Aug lýsingar og skrifstofur: Slðumúla 8, Simar 86611 og 82260.
Afgreiðsla: Stakkholti 2-4, simi 86611.
Askrlftargjald kr. 70 á mánuði innanlands og verð I iausasölu 4 nýkrónur elntaklð.
Vlslr er prentaöur I Blaðaprentl, Slðumúla 14.
HERNAÐARLEYNDARMAL
Enn berast fréttir um fyrirhugaftar framkvæmdir á Keflavikurflugvelli. Þær fréttir
koma utan úr heimi, enda viröast isiensk stjórnvöid ein um þaö aö lfta siikar upplýs-
ingar sem hernaöarleyndarmál.
Mesta hernaöarleyndarmáliö er þó, hvort leynisamningur um varnarmáiin hafi verið
geröur viö myndun stjórnarinnar. Þaö leyndarmál þarf aö upplýsa næst.
Aðalfrétt útvarpsins í gær-
kvöldi var frásögn af því, að Atl-
antshafsbandalagið hefði á síð-
asta ári samþykkt fjárveitingu
til byggingar sprengjugeymslna
á Keflavíkurflugvelli. Ekki kom
fram, hvort íslensk stjórnvöld
hafi þurft að taka afstöðu til
þessara bygginga, eða hafi yfir-
leitt fengið málið til meðferðar.
Ekki liggur heldur fyrir, hvort
hér sé um f ramkvæmdir að ræða,
sem eru til endurnýjunar á eldri
geymslum eða útþensla og auk-
inn viðbúnaður af hálf u Nato hér
á landi.
Þessi frétt kemur í kjölfarið á
umræðum um sprengjuheld flug-
skýli, nýja flugstöð, oliutanka í
Helguvík og lendingarleyfi fyrir
eldsneytisf lugvélar.
Fæst af þessum málum geta
talist til hernaðarleyndarmála,
en engu að síður hafa upplýs-
ingar í flestum tilvikum fengist
eftir hvíslingaleiðum utan úr
heimi. Hér heima eru þessi mál
meðhöndluð af slíkri varfærni,
að einföldustu útreikningar
klúðrast vegna þess pukurs, sem
haft er í frammi.
Þótt f lugskýlamálið sé á hvers
manns vitorði, fást ekki birtar
teikningar eða kostnaðaráætlanir
fyrir nokkurn mun.
Ekki virðast sprengjugeymslur
vera meira trúnaðarmál í augum
Bandaríkjamanna en svo, að
varnarmálaráðuneytið þar
vestra gef ur upplýsingar um þær
án nokkurra vafninga.
Það er eins og öllum komi þessi
mál við öðrum en islendingum
sjálf um.
Slík þagmælska er misskilinn
trúnaður við bandamenn og mál-
stað. fslenska þjóðin styður að
miklum meirihluta þátttöku
okkar f Nato og vill. að landið sé
varið. En þjóðin, einnig stuðn-
ingsmenn Atlantshafsbandalags-
ins, vill vita hvers eðlis varn-
irnar eru: hvað sé að gerast í
varnarmálum síns eigin lands.
Því miður hefur mjög skort á
upplýsingar þar að lútandi. Vitn-
eskja íslendinga um varnarmátt
og viðbúnað Nato hér á landi er i
lágmarki. Fyrir vikið hefur and-
stæðingum Nato tekist að búa til
grýlur og magnað upp áróður
með rökum, sem enginn veit,
hvort eru rétt eða röng.
Nú geta menn rétt spáð f það
hvort herstöðvarandstæðingar
gefi ekki út yfirlýsingu þess
efnis, að fyrirhuguð sprengju-
skýli séu ætluð kjarnorku-
vopnum. Og því verður auðvitað
ekki mótmælt fyrr en seint og
síðar meir, ef þeirri stefnu
verður áfram fylgt að tala um
varnarmál í hálfum hljóðum.
Af þessu tilefni vaknar upp
önnur og ekki siður áleitin spurn-
ing; Ef það er mat utanríkis- og
varnarmálanefnda, utanríkis-
ráðherra og lýðræðisaflanna í
ríkisstjórninni, að áætlanir Nato
séu eðlilegar í þágu varnanna,
getur Alþýðubandalagið þá
stöðvað þær framkvæmdir? Sá
orðrómur hefur ekki verið kveð-
inn niður, að gerður hafi verið
leynisamningur við myndun
stjórnarinnar milli forsætisráð-
herra og Alþýðubandalagsins.
Forsætisráðherra hefur ekki
borið á móti þeim fullyrðingum,
hann hef ur tekið þann kostinn að
svara út í hött.
Hvað sem stuðningsmönnum
vestræns varnarsamstarfs getur
sýnst um vígbúnaðarkapphlaupið
og hlutverk varnarstöðvarinnar
hér á landi, þá eru þeir allir sam-
mála um, að aldrei komi til
greina að láta Alþýðubandalagið
ráða ferðinni, hvað þá hafa
stöðvunarvald um stefnuna i
varnarmálum. Ef forsætisráð-
herra hefur gert eitthvert slíkt
samkomulag, þá hefur hann selt
æru sína fyrir ráðherrastól og
ríkisstjórn. Því verður ekki trúað
að óreyndu. Hér með er skorað á
forsætisráðherra að taka af öll
tvímæli og vísa svo alvarlegum
áburði afdráttarlaust á bug.
N éýtéhdásá ímdk gégii rétlTæti ? ]
Þetta er sii forskrift, sem yfir-
stjorn Pósts og sima hefur frá
Alþingi og eftir henni ber aö
fara, hvað sem liöur smákónga-
áliti einstaklinga, hvort sem
þeir teljast forsvarsmenn neyt-
endasamtaka eöa verkalýðs-
fólaga.
Furðuleg ónáttúra
Það veröur aö teljast furöuleg
ónáttUra, ef Neytendasamtökin
eöa einstakir forsvarsmenn
þeirra telja þaö frumskyldu
sina aö viðhalda þvi óréttlæti og
ójöfnuöi, sem rikir ekki bara I
þessu máli, heldur og mörgum
fleiri, milli höfuöborgarsvæðis-
ins og landsbyggðarinnar.og viö
landsbyggöarfólk hljótum aö
spyrja, hvort Neytendasamtök-
in hafi i þessu tilfelli falið Gisla
Jónssyni aö berjast fyrir við-
haldi þessa óréttlætis? Er það
skoöun Neytendasamtakanna
aö landsbyggöarfólk skuli hér
eftir sem hingað til bera tvisvar
tilþrisvar sinnum hærri kostnaö
af sima heldur en simnotendur á
Stór-Reykjavikursvæöinu?
Ef svo er, þá hafa þessi sam-
tök eöa einstakir forsvarsmenn
þeirra, siglt undir fölsku flaggi
hingaö til og ti'mi til kominn aö
draga þaö falska flagg niöur og
hiö rétta aö hUn.
Við landsbyggöarfólk viöur-
kennum a.m.k. ekki þau Neyt-
endasamtök, sem berjast gegn
réttlæti og vilja viöhalda ójöfn-
uði.
Aðalheiðar þáttur
Bjarnfreðs
Einn þeirra einstaklinga, sem
Þaö linnulausa moldviöri sem
upp hefur veriö þyrlað af tals-
mönnum Ney tendasamtak-
anna, einstaka verkalýösfor-
ingja á Reykjavikursvæöinu,
Gulu pressunni og rikisfjöl-
miölunum, gegn þvi aö réttur
verði hlutur landsbyggöarfólks
varöandi simakostnaö.
.Stefnumörkun Alþingis
frá 1974.
Engin þarf aö velkjast i vafa
um vilja Alþingis I þessu máli.
Vilji þess var staöfestur meö
ályktun 28. mars 1974, en i þeirri
ályktun er lögö megináhersla á
aö haga endurskoöun gjald-
skrár Landssimans þannig, aö
sem fyrst veröi náð sem mest-
um jöfnuöi meö landsmönnum i
kostnaði viö notkun simans og
dreifbýli og höfuöborgarsvæöi
beri hlutfallslega sömu byröi
hinna sameiginlegu heildar-
simaútgjalda. Simgjöld innan
eins svæðisnilmers eöa lands-
hluta, veröi hin sömu um land
allt. Aö gjöld fyrir simtöl ilr
dreifbýli til höfuöborgarsvæöis-
ins hækki verulega.
inni hata oröiö aö gera í ára-
raöir.
Slikt er nil hugarþel formanns
Sóknar til heimilanna úti á
landi. Hvflikt göfuglyndi, sem
mætir okkur landsbyggðarfólki
Ur hjarta þessarar að mörgu
leyti ágætu konu. Þaö er ekki að
sjá, aö hUn beri fyrir brjósti hag
heimilanna á landsbyggðinni og
hlýtur i' ljósi þessarar afstööu að
telja kjör launafólks i dreifbýl-
inu vel þola þaö aö borga
tvisvar tilþrisvar sinnum meira
fyrir simanotkun en launafólk i
Reykjavik.
Lítilmagnanum beitt
fyrir áróðursvagninn
Þeir, sem mest hafa hamast
gegn þvi, aö réttur veröi hlutur
landsbyggðarfólks varöandi
simakostnað, hafa gripið til
þess óhæfuverks aö beita litil-
magnanum, þaö er elli- og ör-
orkuli'fey risþegum, fyrir
áróðursvagn þeirra, sem viö-
halda vilja óréttlætinu.
Þaö er hrein blekking aö
halda þvi fram, aö skrefa-
talning muni bitna á ellilifeyris-
þegum og öryrkjum. Engin
tæknileg vandkvæöi eru á þvi aö
þessir aöilar fái notiö friöinda
viö notkun sima. Slik frlðindi
eru nU þegar og ekkert þvi til
fyrirstööu aö auka þau i rlkum
mæli.
Þaö er þvi lööurmannlegt af
oddvitum óréttlætisins, sem
berjast fyrir viðhaldi þess aö
beita þessum þjóðfélagsþegnum
fyrir áróöursvagninn og reyna
meö þeim hætti aö glepja fólki
sýn og fá þaö til fylgis viö vond-
an málstað.
Karvel Pálmason
Karvel Pálmason alþm./
skrifar um símaskrefa-
gjaldið og bendir á þann
ójöfnuð sem ríkir í sima-
gjöldum/ eftir því hvar
menn búa á landinu. Tel-
ur Karvel það mikið rétt-
lætismál að gjaldið nái
fram að ganga, enda sé
það f samræmi við vilja
alþingis.
mikiö hefur haft sig I frammi og
barist gegn þessu réttlætismáli
er formaöur Sóknar, Aöalheiöur
Bjarnfreösdóttir, og hefur hUn
kallaö þetta „Arás á hagsmuni
heimilanna”, sem sagt árás á
hagsmuni heimilanna i Reykja-
vik, ef þau eiga nU aö fara aö
borga svipaö fyrir notkun sima
áns og heimili Uti á landsbyggö-