Morgunblaðið - 01.02.2004, Side 65

FÓLK Í FRÉTTUM
MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 1. FEBRÚAR 2004 65
Smánarbletturinn er kvik-mynd gerð eftir kunnriskáldsögu eins virtasta rit-höfundar Bandaríkjanna,
Pulitzer-hafans Philips Roths.
Þetta er snúin saga og margbrotin
enda segir hún frá viðburðaríku lífs-
hlaupi menntamannsins Coleman
Silks og þrotlausri baráttu hans
gegn blekkingu, hugsanadoða, for-
dómum og þröngsýni kollega sinna
og nemenda á meðan hann sjálfur
var meistari feluleikja og tvískinn-
unngsins. Margir höfðu efast um að
hægt yrði að gera kvikmynd eftir
þessari skáldsögu Roths sem kom út
árið 2000 og var lokakafli þríleiks um
sviptingar í lífi bandarísku þjóð-
arinnar á árunum eftir seinni heims-
styrjöldina. Gary Sinise, sá er er
leikur sögumanninn Nathan Zuc-
kerman, er einn þeirra, staðfestir
hann í samtali sem blaðamaður
Morgunblaðsins átti við hann á dög-
unum. „Þegar mér bauðst fyrst að
taka þátt í kvikmyndun bókarinnar
og leika á móti Anthony Hopkins,
Nicole Kidman og Ed Harris las ég
bókina en hikaði svolítið. Fannst
þetta svo margþætt frásögn, svo inn-
ræn og djúp að ég sá bara ekki fyrir
mér hvernig hægt yrði að skila slíku
í kvikmynd. En svo las ég handrit
Nicholas Meyers og sannfærðist.“
Lítill rokkari
Klukkan var átta að morgni í Los
Angeles þegar samtalið átti sér stað,
nokkuð sem verður að segjast harla
óvenjulegur fótferðartími viðmæl-
enda þeirra sem koma við sögu á síð-
um Fólks í fréttum. Lék blaðamanni
því forvitni að vita hvort Sinise væri
alltaf vaknaður svona snemma, hvort
hann væri almennt svona „assgoti
stabíll“ náungi?
„Ég var að koma börnunum í skól-
ann. Vaknaði klukkan sex til að gera
það. Þegar maður er með fjölskyldu
þá stillir maður klukkuna eftir
henni.“
– Lífsstíll leikarans er sem sagt
ekkert í líkingu við lífsstíl rokk-
arans?
„Nei, örugglega ekki. Ef kvik-
myndaleikari sem hefur nóg að gera
ætlar að reyna að lifa lífi sínu eins og
rokkstjarna, eltast við öll partí og
hanga þar fram undir morgun þá
brennur hann fljótt út. Þetta er
skrambi erfið og krefjandi vinna,
kvikmyndaleikurinn.“
– En þú áttir þína rokkstjörnu-
drauma áður en þú gerðist leikari og
varst í hljómsveitum, er það ekki?
„Jú, ég var í fullt af hljómsveitum
sem aldrei komust út úr bílskúrnum.
Ég stend reyndar enn í þessu hljóm-
sveitabrasi og var rétt í þessu að
ákveða að fara í tónleikaferð í febr-
úar þar sem ég og hljómsveit mín
munum spila fyrir bandaríska her-
menn í herstöðvum víða um heim,
sams konar og Bob Hope var að gera
hér á árum áður. Ég hef gert þetta
nokkrum sinnum áður og haft mjög
gaman af.“
– Hvað heitir hljómsveitin þín þá?
„Í þessari ákveðnu ferð mun hún
heita Lt. Dan Band vegna þess að í
hvert skipti sem ég spila fyrir her-
menn þá kalla þeir stöðugt á Lt.
Dan,“ segir Sinise hlæjandi og vísar
þar í það hlutverk sem hann er trú-
lega hvað kunnastur fyrir, sem hinn
andlega og líkamlega bæklaði félagi
Forrest Gump.
„Það er makalaust hvað þessi per-
sóna er hermönnum ennþá ofarlega í
huga.“
– Syngurðu?
„Nei, bassaleikari.“
– Ertu svona taktfastur?
„Jæja, ég er spilaði allavega á
bassa í hljómsveitum frá unglings-
aldri en lagði hann svo á hilluna þar
til fyrir einum sex árum að ég fór aft-
ur að plokka hann. Það var við tökur
á myndinni Snake Eye (með Nicolas
Cage) í Montreal, sem ég fór að spila
aftur með náungunum þar.“
Stofnandi Steppenwolf-
leikhópsins
Sinise er 48 ára gamall, sonur
kvikmyndaklipparans Robert L. Sin-
ise, þriggja barna faðir og giftur leik-
konunni Moira Harris. Fékk leiklist-
arbakteríuna þegar hann lék í West
Side Story í menntaskóla og var bú-
inn að stofna ásamt tveimur félögum,
sinn eigin leikhóp fljótlega eftir leik-
listarnám árið 1974, sem heitir The
Steppenwolf Theatre Company.
Hann var orðinn nafntogaður og
eftirsóttur sviðsleikari og leikstjóri
þegar fyrst fór að bera á honum í
sjónvarpi síðla á 9. áratugnum.
Fyrsta kvikmyndahlutverkið fékk
hann þó ekki fyrr en árið 1992 er
hann stal senunni í stríðsdramanu
magnaða A Midnight Clear. Sama ár
leikstýrði hann sinni fyrstu kvik-
mynd og lék aðalhlutverkið á móti
John Malkovich í Mýs og menn
Steinbecks, og hlaut mikið lof fyrir.
Árið 1994 var samt ennþá stærra
fyrir hann því þá fékk hann sína
fyrstu Óskarsverðlaunatilnefningu
fyrir áðurnefnt hlutverk Lt. Dan í
Forrest Gump.
Upphaflega átti hlutverk Sinise að
vera smærra í myndinni en hann
segir Robert Benton, leikstjóra
myndarinnar, sem tvisvar sinnum
hefur hlotið Óskarsverðlaun – fyrir
Kramer vs. Kramer (1980) og Places
in the Heart (1985) – hafa viljað hlut-
verkið stærra. „Benton og handrits-
höfundurinn byrjuðu á því að yngja
upp Zuckerman og vildu svo færa
hann frekar inn í framvinduna, nær
Silk. Það heillaði mig að leika áhorf-
anda að lífi annars, enda Zuckerman
sjálfur kominn í andlegt öngstræti.“
Hann segir höfund bókarinnar
Philip Roth ekkert hafa komið ná-
lægt gerð myndarinnar eða mótun
persóna.
– Þú hefur komið að mörgum
myndum sem byggðar eru á skáld-
verkum og gerðir sjálfur eina slíka
mynd (Of Mice and Men). Er það
vegna þess að þú kýst frekar slík
verkefni?
„Ég sækist eftir góðum og inni-
haldsríkum sögum og ætli þær séu
ekki oftar en ekki byggðar á skáld-
verkum. Veit samt ekki hvort ég beri
mig sérstaklega eftir kvikmynda-
gerðum á skáldverkum.“
Aðspurður segist Sinise enn vera
viðriðinn Steppenwolf-leikhópinn
sinn en stígur þó æ sjaldnar á svið.
Það gerðist síðast er hann lék í
Gaukshreiðrinu á Broadway árið
2001 og hlaut mikið lof fyrir.
Gary Sinise leikur í kvikmyndaútgáfu á Smánarblettinum eftir Philip Roth
Taktfastur
leikhúsúlfur
Vinirnir Silk og Zuckerman í léttum dansi. Sinise og mótleikari hans Anth-
ony Hopkins í hlutverkum sínum.
Gary Sinise fer með veigamikið
hlutverk í The Human Stain. Skarp-
héðinn Guðmundsson ræddi við
Sinise um Roth, rokk og ról.
skarpi@mbl.is
Smánarblettur (The Human
Stain) er sýnd í Háskólabíói.