Vísir - 25.04.1981, Blaðsíða 18

18
Laugardagur 25. aprll 1981
vtsm
á móti mér, hann vissi ekki neitt
aö ég var aö koma, vissi alls ekk-
ert af mér frá þvf striðiB byrjaði
og ég lét töskurnar á gangstéttina
til aö faðma hann. Það voru dá-
samlegir fagnaöarfundir”.
— Og það hefur verið mikill
skorturá öllu i Vin eins og annars
staðar i Evröpu?
,,Já, aldeilis voðalegur. Matur
varla nokkur til. Ég man eftir
mömmu að steikja kartöflur, það
voru helst kartöflur og hitt og
þetta grænmeti sem hægt var aö
ná I. HUn steikti þær upp Ur lýsi,
það var ekki önnur feiti til. Okkur
þötti þetta ágætt. Lýsiö? Það kom
að heiman, Rauði krossinn sá til
þessaðhægtvar aðsenda vinum i
Þýskalandi pakka.”
Hálft svín fyrir vetrar-
frakka
Kjöt var alveg ófáanlegt. Lýsið
hefur h'klega séð okkur fyrir
nokkrum vitaminum. Fólk borg-
aði hvað sem var fyrir kjötbita
eða reyndar fyrir hvaða mat sem
var. Þegar ég fékk vinnu, gat ég
keypt eitt kg. af feiti fyrir
mánaðarlaunin. En það var nU
eftir aö striðinu lauk. Ég var
þarna I Vín og varð öðru hverju
fyrir aðkasti fyrir það að vera
ekki I hermannabUning. Þá fór ég
tilBerlinar til að fá pappira upp á
að hafa verið I fangelsi i Eng-
landi. Maður þurfti jU alltaf að
vera aö sýna skilrlki.
Eftir að striðinu lauk, komu
RUssarnir, þá byrjaði svarti
markaöurinn. Og Frakkarnir
voru lika i Vin. Þeir fóru strax að
opna næturklUbba og ég fékk nóg
að gera. Þá var það sem ég keypti
feitina fyrir mánaðarlaunin.
KlUbbarnir voru aðeins opnir að
degi til i fyrstu, en Frakkarnir
vildu gjarnan halda áfram og þá
var maður beðinn um að koma
með heim og leika undir þar.
Þetta voru litlir peningar, sem
fengust enda þótti nóg að fá mat i
staðinn. Okkur hljóðfæra-
leikurunum var boðið að borða og
„ÞETTA
VAR
EKKl
MÍTT
STRÍД
póstur, engar samgöngur fyrir
óbreytt fólk. Ég var alltaf að
hugsa um að komast heim og að
geta hitt Þuru aftur. Einu sinni
t.d. bað ég Frakka að taka bréf Ut
Ur Vín og senda það frá Paris.
Hann lét mig segja sér hvað ég
ætlaöi að skrifa því hann þorði
ekki að smygla bréfinu Ut og svo
skrifaði hann Þuru heim sjálfur.
Það var fyrsta bréfið sem hUn
fékk frá mér siðan jólabréfið 1944
sem hUn sagði þér frá.”
Skilaboöin voru að segja Þuru
að koma á vörusýningu i Vin. Þá
var Þura verslunarstjóri i Feldin-
um hér I Reykjavik. ,,En það
hlógu auðvitað allir að mér þegar
ég fór að biöja um pappira til að
komast á vörusýningu i Vlnar-
borg — þU getur nU rétt imyndað
þér, á þessum timum!” segir
Þura.
Astin hreif á Frakka
Það er reyndar efni I bók að
segja frá þvi þegar Þura Billich
,,Mér þótti dálitið hart að vera tekinn svona”.
þá var um aö gera að koma sem
mestu i vasana til að fara með
heim til mömmu og pabba. Þau
vöktu oft eftir mér til að geta
boröaö sig södd. Það var allt gert
fyrir matarbita. Einu sinni man
ég ftir að hafa kynnst RUssa, sem
hafði samskipti viö Ungverja-
land, hann fór oft yfir Dóná til
Budapest i einhverjum erinda-
gjörðum og ég spuröi hann einu
sinni hvort hann gæti ekki Utveg-
að mér svinakjöt og dálitiö hveiti
þvi maður heyrði aö það væri
hægt aö fá þetta i Ungverjalandi.
Og hann gerði það, hann kom um
miðja nótt I jeppa fullum af korn-
vöru og með hálft svin. Ég átti
vitaskuld enga peninga en ég átti
forláta vetrarfrakka með flauels-
kraga og Ur, gullUr sem ég hafði
fengið I fermingargjöf, það var
ættargripur en reyndar hætt að
ganga. En hann skoðaði Urið og
mátaði frakkann og það varö Ur
aö hann tók hvort tveggja fyrir
matinn.
Efst í huga að komast
heim til islands
Það var ekkert samband hægt
að hafa við umheiminn, enginn
ákvað að ná Carli heim til Is-
lands. Þá var Utilokaö fyrir flesta
að komast Ut Ur herteknu svæðun-
um, Utilokað að fá leyfi til að
koma til Islands og Utilokað fyrir
flesta að komast inn á herteknu
svæöin. Þura lét það ekki á sig fá.
HUn hætti ekki fyrr en hUn fékk
þriggja mánaða dvalarleyfi fyrir
Carl á Islandi og gafst ekki upp
fyrireinum néneinum heldur hélt
áfram þangað til hUn loksins
komst alla leiö til Vinarborgar.
„Blessuð vertu, það var alls
staðar hlegið að mér. Þegar ég
sagðist ætla til Austurrikis, þegar
ég sagðist ætla aö fá Carl heim —
alls staðar. Einhvern tlmann ætla
ég aö skrifa þá ferðasögu niður.
Enég getsagt þér það t.d. að þeg-
ar ég var bUin að hafa það af að
komast til Parisar, þá þurfti ég
enn eitt feröaleyfið. Þá ákvað ég
að Játa reyna á rómantlkina I
Frökkum, fór beint á einhverja
franska bækistöð og vildi fá að
tala viö yfirmanninn. Ég var með
íslenskt dvalarleyfi handa Carli I
höndunum og ég sagöi sem var,
að viö heföum veriö gift I eitt ár
þegar hann var sendur til Eng-
lands og aö slðan hefðum við ekki
sést. Þaö væru liöin sex ár. Og
þessi ástarsaga hreif — þeim
fannst þetta óskaplega raunalegt
og ákváðu að hjálpa okkur til að
ná saman aftur. Fyrir rest komst
ég alla leið en þá tók við annar
slagur, að fá burtferðarleyfi fyrir
Carl. Það var nU ekki áhlaupa-
verk.”
„Manstu þegar við fórum að fá
eyðublaðið? Við Þura fórum á
einhverja skrifstofu sem átti að
gefa Ut eyðublöð fyrir fólk sem
vildi komast Ut Ur landinu. Það
var bara skellt á okkur hurðinni
og sagt, þetta þýðir ekkert, það
kemst enginn burt, hér eru engin
eyöublöð. Þau áttu að vera til sölu
þarna. Það var fullt af fólki og
flestir sneru bara aftur. Þura
krafðist þess aö fá að kaupa eyðu-
blaðið, hUn sagöi að sér væri al-
veg sama þótt það væri tilgangs-
laust að fylla þaö Ut. Og svo feng-
um við þetta blessaða blað. Ég
þurfti að svara hundrað spurn-
ingum, hvar ég hefði verið þegar
stríðið braust Ut, hvort ég hefði
verið I flokknum, hvort ég hefði
setið inni, hundrað spurningar.
Ég svaraði þeim öllum. Maður
vissi ekki hvað skipti máli. Það
var spurt hvort ég hefði verið
handtekinn, af hverjum og ég
hugsaði sem svo, æ, skyldi borga
sig að segja frá þessu, veit nokkur
um þetta, nU eru öll skjöl sprengd
I loft upp hvort eð er. Mað-
ur sem ég þekkti og sem var aö
reyna að komast hingaö til Is-
íarids, svaraði þvi neitaði að
hann heföi verið I flokknum,
hann hélt að enginn gæti
vitað neitt um hann, allir
pappfrar höfðu týnst I Berlin. Svo
hann neitaði. En þeir stóðu hann
að rangindunum og hann komst
ekki burt í það skiptið. NU en ég
fékk faraleyfið, þá var ekki annað
eftir en að fá far. Og ég flaug frá
Vín með einni fyrstu flugvélinni,
sem fór þaðan. Þura var þá farin
á undan mér, hennar leyfi til að
dvelja I Vin, var Utrunnið og þeg-
ar hUn fór, vissi hUn ekkert hvort
þetta tækist hjá mér.
Ég flaug til London. Þar var ég
nokkra daga, gat m.a. heimsótt
verksmiðjueigandann þýska, sem
haföi verið með mér i fanga-
bUðunum, hann var enn i Brixton
fangelsinu.
Og þegar ég loksins kom heim,
byrjaði ég strax með Birni R.
EinarssyniIBreiöfirNngabUð. Þá
var það liðin tlð sem hafði rikt á
Hótel Islandi fyrir strið. Gestirnir
voru yngri og þeir drukku meira.
Ég var aðeins 3 mánuði með
Bimi, fór þá á Hótel Borg með
eigin hljómsveit, svo var ég I
SjálfstæðishUsinu. En lengst var
ég I Naustinu, þar var ég 118 ár
Lengst af hefur Carl Billich nU
bara vórið á kafi i tónlistinni,
hvort sem það var á Naustinu, á
Hótel Islandi, með Leikbræðrum,
MA kvartettnum eöa Fóstbræðr-
um, með Alþýðukórnum eða i
ÞjóðleikhUsinu. Hann Utsetur,
semur,spilar undir, kennir og æf-
ir. Alls staðar stafar af honum
mUsik, hvort sem það er fyrir
samfanga I Bretlandi, franska
offisera I Vin eða Islendinga,
landa hans hér heima. Þegar
þessu óendanlega samtali er að
ljUka, kemur ljósmyndarinn og
biður Carl að setjast við flygilinn.
Carl spilar Beethoven og siöan Is-
lensk lög á meðan ljósmyndavélin
reynir að festa á filmu eitthvað Ur
fari hans. Honum ferst betur að
leika á flygilinn heldur en segja
sögur af sjálfum sér og ég er að
velta þvi fyrir mér hvort ekki
hefði veriö ráðlegra að láta tón-
skáld skrifa þetta viðtal. Stefiö
yrði að vera glettnislegt og grip-
andi, undirtónninn djUpur en litil-
látur og einhvern veginn þyrfti að
vera hægt að sameina mið-
evrópska menningu, gamaldags
rómantik og islenska sönghefð.
Svo gæti Carl spilaö þetta af
fingrum fram þangaö til allur
heimurinn er farinn að dilla sér I
iöandi valsi, þvl auðvitað yröi að
vera valstaktur I verkinu. Og Carl
myndi kikja yfir planóið, I þeirri
von að ekki sjáist til hans og
brosa við öllu saman.
Ms
Nauðungaruppboð
annað og slðasta á eigninni Langafit 36, Garðakaupstað,
þingl. eign Aldisar Ellasdóttur, fer fram á eigninni sjálfri
miðvikudaginn 29. april 1981 kl. 13.00
Bæjarfógetinn í Garðakaupstað.
Nauðungaruppboð
sem auglýst var I 107. 111. og 114. tölublaði Lögbirtinga-
blaðsins 1980 á eigninni Selbraut 24, Seltjarnarnesi, þingl.
eign Halldórs Guðmundssonar fer fram eftir kröfu Lands-
banka tslands og Kristins Sigurjónssonar, hrl., á eigninni
sjálfri miðvikudaginn 29. april 1981 kl. 14.30.
Bæjarfógetinn á Seltjarnarnesi
Nauðungaruppboð
annað og siðasta á Sæviðarsundi 38, þingl. eign Vilhjálms
Guðmundssonar fer fram eftir kröfu Gjaldheimtunnar I
Reykjavlk og Iðnlánasjóðs á eigninni sjálfri miðvikudag
29. aprll 1981 kl. 15.15.
Borgarfógetaembættið IReykjavIk.
Nauðungaruppboð
annað og slðasta á Óðinsgötu 8B, þingl. eign Marlu Sig-
urðardóttur fer fram eftir kröfu Gjaldheimtunnar í
Reykjavik á eigninni sjálfri þriðjudag 28. aprll 1981 kl.
11.30.
Borgarfógetaembættið IReykjavík.
Nauðungaruppboð
sem auglyst var I 2„ 6. og 10. tbl. Lögbirtingablaðs 1981 á
hluta i Skipasundi 24, þingl. eign Glsla Jakobssonar fer
fram eftir kröfu Landsbanka tslands á eigninni sjálfri
þriðjudag 28. april 1981 kl. 16.30.
Borgarfógetaembættið IReykjavík.
Nauðungaruppboð
annað og siðasta á hluta I Njörvasundi 27, þingl. eign
Hjartar Grímssonar ferfram eftir kröfu Gjaldheimtunnar
I Reykjavlk, innheimtust., sveitarfél. og Borgarsjóðsi
Reykjavikur á eigninni sjálfri miðvikudag 29. apríl 1981
kl. 16.00.
Borgarfógetaembættið IReykjavIk.
Nauðungaruppboð
sem auglýst var 174., 76. og 78. tblr Lögbirtingablaðs 1979 á
hluta I Kleppsvegj i 134, þingl. eign Björns Einarssonar
fer fram eftir kröfu Landsbanka tslands, Veðdeildar
Landsbankans og Ólafs Axelssonar hdl. á eigninni sjálfri
miðvikudag 29. april 1981 kl. 15.30.
Borgarfógetaembættið IReykjavIk.
Nauðungaruppboð
Að kröfu Jóliusar Ingvarssonar, Melabraut 26, Hafnar-
firði verða bifreiðarnar: B-900, Y-8004, R-49323 og G-4568
seldar á nauðungaruppboði sem fram fer laugardaginn 2.
maí 1981 kl. 15.00 að Melabraut 26, Hafnarfirði.
Uppboðsskilmálar liggja frammi til sýnis á skrifstofu
minni að Strandgötu 31, Hafnarfirði.
Bæjarfógetinn i Hafnarfirði, Garðakaupstað og Sel-
tjarnarnesi, Sýslumaöurinn I Kjósarsýslu.
Nauðungaruppboð
eftirkröfu Guðjóns Steingrimssonar, hrl., f.h. Véltaks h/f,
Hvaleyrarbraut 3, Hafnarfirði, verður vörubifreiðin G-
13772 G M C Astro 95, ásamt öllum fylgihlutum og Fassi
vökvakrana serial nr. M 6 0463, eign Harðar Ingólfssonar,
Hólabraut 7, Hafnarfirði, seld á nauðungaruppboði, sem
ferfram laugardaginn 2. mai 1981, kl. 14.00, aö Hvaleyrar-
braut 3, Hafnarfirði.
Uppboðsskilmálar liggja frammi til sýnis á skrifstofu
minni að Strandgötu 31, Hafnarfirði.
Bæjarfógetinn I Hafnarfirði,
Garðakaupstað og Seltjarnarnesi
Sýslumaðurinn I Kjósarsýslu
Nauðungaruppboð
Eftir kröfu Kjartans Reynis Ólafssonar, hrl., f.h. Þóris B.
Eyjólfssonar, verður bifreiðin G-15393, Sunbeam árgerö
1972, eign Sæmundar Jónssonar, Skógarlundi 7, Garða-
kaupstað, seldá nauðungaruppboði, sem fer fram laugar-
daginn 2. mal 1981, kl. 15.00, að Melabraut 26, Hafnarfirði.
Uppboðsskilmálar liggja frammi til sýnis á skrifstofu
minni að Strandgötu 31, Hafnarfirði.
Bæjarfógetinn I Hafnarfirði
Garðakaupstað og Seltjarnarnesi.