Pressan - 22.12.1988, Síða 15

Fimmtudagur 22. desember 1988
15
spáin
vikuna 25. des. — 31. des.
(21. mars — 20. apri!)
Gakktu hægt um gleðinnar dyr þessa
viku. Hætturnar leynast við hvert fótmál,
einkum I líki fólks sem þér hefur alltaf
fundist veratvöfalt í roöinu. Þú færðáþví
staðfestingu sem geturorðið þér afdrifa-
rik. Passaðu upp á að vera við aöra eins
og þú vilt að þeir séu viö þig. Það er
heppilegt áþessum árstlmaað hafasllkt
i huga.

't 11 (21. april — 20. mai)
Kannski gerist eitthvað, kannski ekki.
Maðurveit aldrei. Ef til vill verðurðu ást-
fangin(n). Hverveit. Ferð i bióog sérð þar
manneskju sem starir á þig svo heitum
augum að þú brennurundan. Og brennur.

(21. mai — 21. jtiní)
Ekki láta unglinga fara í taugarnar á
þér. Mundu þegar þú varst sjálf(ur) ungl-
ingur. Auðvitað eru unglingar hallæris-
legasta fyrirbrigöi I heiminum en það er
engin ástæða til að sýna þeim að þú vitir
það. Leggðu þess I stað lag þitt við þér
eldra fólk.
(22. jiiní — 22. júlíj
Siminn hringir. Óvænt. Á línunni er
manneskjan sem þú hefur þráð um langa
hrlð að násambandi við. Hefur samt ekk-
ert gert I málinu. Núna er tækifærið.
Svaraöu kæruleysislega. Láttu hanaekki
finna að þú hafir veriö að biða. Segðu að
þú sért önnum kafin, leggðu svo á og
gældu bara áfram við drauminn.
Þ (23. júlí — 22. ágúst)
Hvernig sem allt fer, láttu ekki hugfall-
ast. Það er til gott fólk I þessum heimi þó
það beri ekki mikið á þvl. Hættu að reyna
að bjarga heiminum, það hef ur engan til-
gang, þvi á mælikvarða eillfðarinnar er
ævi þín eins og sekúndubrot.

(23. ágúst — 23. sept.)
Ekki aka undir áhrifum áfengis nema
þú sért viss um að löggan sé hvergi ná-
lægt. Hitt gæti orðið verra fyrir þig en á
móti kemur að oft getur verra orðið
skárra nema hvorttveggja sé. Vertu dug-
legur að þrífa greninálarnar undan jóla-
trénu.

(24. sept. — 23. okt.)
Vertu duglegur aö sækja kirkju, þó
ekki endilega á messutlma. Aldrei er of
seint aö átta sig á leyndardómum kristn-
innar. Á hinn bóginn skaltu ekki hlustaof
grannt á nágranna þinn sem er sterktrú-
aöur og öfgafullur. Vertu óhræddur við
að skella hurðinn á nefið á honum.
Ulvjí (24. okt. — 22. nóv.)
Ekki láta angistina ná tökum á þér þó
ættmenni þln láti sig vanta I þlna árlegu
jólaveislu. Mundu að þú átt ætlð að
launa illt með góðu. Sendu þvl I leigubíl
til þeirra það sem þú annars ætlaöir að
bjóöa þeim upp á.
(23. nóv. — 21. des.)
Ekki vera of ákafur. Hóf er I öllu best.
Taktu varlega á málum. Láttu þér llða
eins og þú sért sáttasemjari rlkisins I erf-
iðri kjaradeilu en taktu ekki á þig and-
vökunætur sem hann þarf að taka á sig.
Ef þú átt konu, vertu þá góður viö hana
eftir að rökkvar, ef þú átt mann skaltu
gera hið sama.
(22. des. — 20. janúar)
Taktu ákveðna afstöðu i þjóðþrifamáli.
Láttu ekki hafa áhrif á þig þó margir
kunni aöveraámóti þér. Stattu fasturfyr-
ir. Hver málstaöurinn er skiptir ekki öllu
máli, en til greina kemur að vera á móti
feguröarsamkeppnum, finnast Linda
Pétursdóttir ófrlð eða halda þvl fram að
Laxness sé vondur höfundur.
(21. janúar — 19. febrúar)
lökaðu andans menntir um þessi jól
og áramót. Lestu mikiö af fögrum skáld-
skaþ, hlustaðu á óðinn til gleöinnar,
vertu Ijúfur, káturog góöur. Og þú munt
uppskera margfalt. Bjóddu óvinum þln-
um I mat, þó ekki mönnum sem hyggjast
innan tlöar skrifa ævisögu sina, þvl þeir
eru vlsirtil að notaallt sem þú segir gegn
þér. Snúa út úr góðmennsku þinni og
gestrisni.
(20. febrúar — 20. mars)
Ræktaðu sérvisku þlna. Þú ert of dauf-
ur karakter, vænn skammtur af sérvisku
myndi flikka upp á ímyndina. Ekki gráta
gamla tíma sem aldrei koma aftur.
Horfðu til stjarnanna og hyggöu hátt. Að
öðrum kosti breytist aldrei neitt. En
breytingar eru náttúrlega ekki alltaf af
hinu góða. Farðu á Austurvöll og skoð-
aðu þinghúsió við tækifæri — ef þú hef-
ur ekki tök á því geturðu skoðað á þér
naflann. Þaö er kannski jafngott.
í þessari viku:
VATNSBERI
(kona, fædd 13.2.1941)
lófalestur
AMY
ENGILBERTS
ÖRLAGALÍNAN (1);
Þessi kona hefur gjarnan fariö
eigin leiðir i llfinu. Þaö veröa tölu-
verðar breytingar á starfsferli henn-
ar á seinni hluta fertugsaldurs eöa I
upphafi fimmtugsaldurs. Þá sækist
hún eftir því aö starfa sjálfstætt og
öörum óháð.
Konan er raunar um þessar
mundir aö fara inn í ákveðið undir-
búnings- eða umbreytingatimabil,
sem mun sþanna næstu sjö til átta
ár. Og það veröa töluverð þáttaskil i
lífi hennar u.þ.b. árið 1990—1993.
Konan er hraust og úthaldsgóð.
Hún er einnig tilfinningarík og læt-
ur tilfinningarnar stjórna sér. Þó er
ekki endilega þar með sagt að hún
sé ástríðufull.
Þetta er svolitil framúrstefnu-
kona og líklega listræn. Fagurkeri,
sem vill njóta lífsins gæða.
FINGURNIR:
Konan er undir miklum áhrifum
frá merkúr. Það sést t.d. á fingrun-
um og ýmislegt bendir til þess að
hún sé nokkuð klók. Hún myndi
áreiöanlegasþjarasig vel á„nýjum“
sviðum í atvinnulífinu, eins og i
vinnu við tölvureðaaðranýjatækni.
Þetta er hugsjónakona, sem að
öllum likindum hefði ekkert á móti
velgengni, frægð og frama. Hún vill
hafa það gott, njóta þess að vera til
og iifa lifinu lifandi.
VILTU LÁTA LESA ÚR
LÓFANUM ÞÍNUM?
Sendu þáTVÖ LJÓSRIT af hægri
hendinni (nemaþú skrifirmeð þeirri
vinstri)og skrifaðu eitthvert lykilorð
aftan á blöðin, ásamt upplýsingum
um kyn og fæðingardag. Utaná-
skriftin er: PRESSAN — lófalestur,
Ármúla 36, 108 Reykjavik.
Hver veit nema röðin komi næst
að þér?
bækur
Af trú og efa söguklerks
(en minna af ástinni)
Trúin, ústin og efinn. Minningar
séra Rögnvalds Finnbogasonar á
Staðastað. Guðbergur Bergsson
skráði. Forlagið 1988.
Ýmsir hafa tekið eftir miklum
áhuga okkar íslendinga á ævisög-
um. Telja sumir þennan áhuga í ætt
við einhvers konar löngun til að
gægjast inn um glugga nágrannans,
sennilega helst svefnherbergis-
gluggann að kvöldlagi. Þannig
gluggagæjar verða fyrir vonbrigð-
um með bók þeirra Rögnvalds og
Guðbergs.
Ég held að áhugi okkar á ævisög-
um sé ekki svo ýkja frábrugðinn
áhuga okkar á öðrum bókum og sá
gluggi sem við viljum helst gægjast
inn um sé gluggi okkar eigin sálar.
Því það sem við lærum af bókum,
ævisögum og öðrum bókum, er,
þegar allt kemur til alls, alltaf eitt-
hvað um okkur sjálf og vist okkar í
rysjóttum heimi.
RAUNVERULEIKI
UG MINNINGAR
Vangaveltur klerksins í sögunni
urðu mér tilefni til að velta vöngum,
ýmist í takt eða á skjön við hann.
Vangaveltur um trúna og efann eru
áberandi og einnig vangaveltur um
muninn á raunveruleikanum og
minningunum, muninn á veruleika
kúa í Hornafirði í raunveruleikan-
um og veruleika þeirra í listinni,
sem er hinn algildi og varanlegi
veruleiki í lokin. Sem má auðvitað
heimfæra upp á muninn á veruleika
prestsins í raunveruleikanum og í
sögunni, sem er sá veruleiki sem
skiptir okkur lesendur máli.
Vangaveltur um eðli ævisögunn-
ar og tilgang hennar skipa stóran
sess og eru frjóar. í upphafi bókar
er þessi yfirlýsing gefin:
„Ævisögur eru tilraun til að rifja
upp og gera það varanlegt sem er
horfið eða mun að lokum hverfa og
hefur gleymst að mestu og verður
ekki endurheimt nema með vissri
tegund af skáldskap... enda er ævi-
saga ekki sagnfræði heldur lítið
dæmi um eðli gleymskunnar og
hæfni tungunnar til að endur-
heimta eða jafnvel blekkja.“
(Bls. 9.)
Þessi yfirlýsing stangast að
nokkru leyti á við aðra síðar i sög-
unni um viðleitni til að segja hug
sinn allan og dulbúa Iíf sitt ekki.
Eru ekki skáldskapurinn, tungumál-
ið og blekkingin ein tegund dulbún-
ings þar sem aldrei er hægt að segja
alla söguna, enda ekki hægt að vita
hver öll sagan er?
Síðar segir um ævisöguna:
„Ævisaga manns er ekki það að
gera tilraun til þess að endurheimta
liðna ævi eða liðna tíð, heldur hitt
að hafa viðhorf og bera tilfinningar
til þess sem er glatað. Þetta sjónar-
mið hef ég að leiðarljósi. “
(Bls. 100.)
Og það er einmitt heiðarleg til-
raun þeirra Guðbergs og Rögnvalds
tl að miðla viðhorfum og tilfinning-
um sem gefur bókinni gildi, ekki
hvort „öll sagan er sögð“.
KARLMANNLEGT TÍMASKYN
UG ÁSTIN
Rammi sögunnar er líf Rögn-
valds, sem er rakið í nokkurn veg-
inn reglulegri timaröð frá fæðingu.
Þessu fyrsta bindi lýkur á þeim
tímamótum þegar hann kynnist
seinni eiginkonu sinni og er að
hefja þann þátt lífsins sem verður
efni í öðru bindi ævisögunnar.
Þótt nokkur hliðarstökk séu tek-
in í báðar áttir frá þeirri timaröð,
eftir því sem ástæða er til, er sagan
því hefðbundin að byggingu og
skynjun höfunda á lífshlaupinu og
tímanum hinn karlmannlegi og
línulegi skilningur, þar sem eitt
skeið tekur við af öðru í einhvers
konar rökréttri röð.
Sennilega munu einhverjir verða
fyrir vonbrigðum með þátt ástar-
innar í bókinni, sem að mínu mati
er rýr og nokkuð yfirborðslegur.
Mér finnst það hins vegar enginn
galli, heldur aðeins sýna að annað
sækir fastar á huga þess sem segir
frá og hinn listræni söguklerkur er
ekki svo upptekinn af ástum meyja.
Þar verður veruleiki sögunnar að
ráða ferðinni, en ekki óskhyggja
lesenda.
í LEIT AÐ SJÁLFUM SÉR
Sá þáttur bókarinnar sem mest
áhrif hafði á mig var þáttur efans.
Trúarefans og efans um sjálfan sig.
Við fylgjumst með stöðugri leit að
sjálfsmynd, nagandi óöryggi og til-
finningu um að velja aldrei rétta
kostinn. Þannig tilfinningum virð-
ast konur eiga aðveldara með að
lýsa og þær er sjaldgæft að sjá i
ævisögum karlmanna, a.m.k. jafn
einlægar og hér. Þótt þæ hljóti að
vera ofarlega í hug .m flestra
manna er eins og karlmennsku-
ímyndin hafi meinað körlum að tjá
þær. Þess vegna verður ferðalag
okkar um minningaheim Rögn-
valds enn lærdómsríkara en ella og
birtir okkur að vissu leytí nýja hlið
á reynsluheimi karlmannsins, hlið
sem alltof oft er hjúpuð þögn.
Um verkaskiptingu skrásetjarans
Guðbergs og viðfangsefnisins
Rögnvalds er ekki auðvelt að
dæma. Að forminu til er sagan lík-
ust sjálfsævisögu og aðeins á einum
stað er sagt frá í þriðju persónu,
það er undir lokin, þegar kafla-
skipti verða í lífi aðalpersónunnar.
Og hvað er undan rifjum hvors
runnið, Rögnvalds eða Guðbergs,
skiptir í raun ekki máli heldur er
það hinn listræni veruleiki klerks
sögunnar sem við látum okkur
varða og getum ýmislegt lært af.
Ragnhildur Richter