Pressan - 22.12.1988, Side 26

Fimmtuciagur 22„ciesember 1988
88er ~:ed?n§89b .SsiuQsbuTrnmi-T
Nú eru Sykurmolarn-
ir, „undrabarnið“ í ís-
lensku rokki, komnir
heim úr tónleikaferð
sinni um Evrópu. Þeir
fóru vítt og breitt um álf-
una; byrjuðu í Þýska-
landi í nóvember og
enduðu í London um
miðjan desember. Syk-
urmolarnir komu við í
París á leið sinni um
Frakkland og að sjálf-
sögðu átti PRESSAN
sinn fulltrúa á þessum
tónleikum. Hér á eftir
fergrein sem Dúi Land-
mark skrifaði að lokn-
um tónleikunum.
BON SAUR . .. BON SAUR!!!
Þannig heilsaói Einar Örn syk-
urmoli Parisarbúum þriöjudags-
kvöldiö 7. desembersl. í Elysée
Montmarte, einum af virtustu
tónleikastöðum milljónaborgar-
innar. Tónleikagestir öskruöu
og æptu þegar „molarnir“ birt-
ust á svióinu og margir fulltrúar
karlkynsins meöal áhorfenda
hvöttu Björk á ástriðufullu
tungumáli sínu til aö fækka föt-
um hiö snarasta (BJÖRK A
POIL!!!), enda meðvitaðir um þá
kyntáknsímynd sem blöö og
tímarit hafa veriö aö byggja upp
af þessari stórgóöu söngkonu.
En Sigtryggurtrommari lét óp
karlmannanna ekki á sig fá og
taldi inn í Oold Sweat af Life’s
Too Good, hinni mögnuöu
breiöskífu hljómsveitarinnar.
Samt var þaö ekki kaldur sviti
sem spratt fram á áhorfendum
heldur heitur, heitur franskur
sviti. Múgurinn var vel meö á
nótunum, kannaöist vel viö lag-
ið, hoppaði á réttum stööum,
klappaði fótunum, stappaöi
saman höndunum. Sykurmol-
arnir hafa einstakt lag á því að
trylla áhorfendur meö sviös-
framkomu sinni og tónlist, enda
var hvert gæöalagiö á fætur
öðru leikið þetta kvöld: Blue
Eyed Pop, Deus, Ammæli, Veik í
leikföng, svo dæmi séu tekin.
Frönskum Pierrum og Frans-
eskum féll þetta vel í geð og
blóðið rann hratt í æöum áhorf-
enda, sem voru vel yfir þúsund
talsins.
Einar Örn var í banastuði,
sagöi brandara á íslensku, sem
Fransmenn og -konur botnuðu
náttúrlega ekkert í. Viö þessu
brást Einar Örn illa og þrumaði
yfir skrílinn á ensku meö ís-
lenskum Vatnsdalshreim: „You
Just Learn lcelandic!"
Þetta fannst innfæddum
mátulega fyndiö, enda Frakkar
yfirmáta stoltir af tungumáli
sínu og vilja litiö meö önnur
tungumál hafa aö gera. Og það
var ekki nóg meö aö Einar hvetti
áhorfendur til aö læra íslensku,
heldur sýndi hann þeim líka
hvaö Bragi bassaleikari er góö-
ur á bassann, hann gæti meira
að segja spilað á hljóöfæriö
meö einum putta! Já, þeir eru
ekki allir þar sem þeir eru séðir,
íslensku Sykurmolarnir. Þeir
héldu áfram aö tæta Frakkana
og trylla. Life’s Too Good var
spiluö í heild sinni en þeir tóku
einnig ný lög í bland, lög sem
tónleikagestir könnuöust eöli-
lega lítiö viö en eiga sennilega
eftir aö heyra betur þegar önnur
breiöskífa Sykurmolanna kem-
urútánæstaári. Þettavoru m.a.
lögin TV, Planet (Plánetan), The
Nail (Naglinn), Good Day to Die
(Góður dagur til aö deyja) og
Hotel (sennilega áhrif frá mikl-
um ferðalögum aö undanförnu)!
Aö endingu voru Sykurmol-
arnir búnir aö gera franska
áhorfendur gersamlega „sykur-
sjúka“ og fór svo að „molarnir”
voru klappaöir upp í þrígang.
Andrúmsloftiö á tónleikunum
var magnþrungið, fötin klesst
viö áhorfendur vegna svitans og
hitans og margir þeirra voru
nánast viti sínu fjær af hrifn-
ingu. Þetta voru einu tónleikar
sveitarinnar í höfuðborg fyrrum
sólkonungsins og má meö
sanni segja aö tónleikarnir hafi
verið sannkallaöur sólargeisli í
augu þeirra borgarbúa sem
náöu aö tryggja sér mióa í tæka
tíö, því aö sjálfsögöu var uppselt
(og vel þaö).
Því má bæta viö aö úti fyrir
tónleikastað gengu miðar kaup-
um og sölum á allt aö þreföldu
auglýstu verði.
Og aö loknum tónleikunum
gengu tónleikagestir rennandi
sveittirút í kaldaog þurrra París-
arnóttina, eftir aö hafa fengið
vænan skammt af sykurmola-
rokki beint í æö.
Stjörnur skinu á næturhimn-
inum en þærstjörnursem skinu
skærast þetta kvöld, og koma
vonandi til með aö gera áfram,
voru hinir rammíslensku Sykur-
molar. Vive les SugarcubeslHH
Dúi Landmark, París.
Björk og Einar
Örn á sviðinu í
Elysée
Montmarte. Þór
Eldon gítar-
leikari í baksýn.
Útvarp Hafnarfjörður
Um svipað leyti og rás 2 hélt upp
á fimm ára afmæli sitt með miklu
húllumhæi átti annar Ijósvakamið-
ill ársafmæli. Útvarp Hafnarfjörð-
ur. Afmælið fór hins vegar álíka
hljótt og öll starfsemi útvarpsstöðv-
arinnar. Það heyra nefnilega ekki
aðrir í Útvarpi Hafnarfirði en
Hafnfirðingar sjálfir og nrestu ná-
grannar.
Þegar útvarpslögum var breytt
um áramótin 1985/86 og einka-
stöðvum leyft að hefja starfsemi
bjuggust þeir bjartsýnustu við því
að nú risi útvarpsstöð í hverjum
kaupstað. Svolítil grenndarstöð
sem sendi út hluta dagsins stutta
dagskrá sem tengdist byggðarlag-
inu með tónlist í bland. Yrði sem
sagt nokkurs konar keppinautur
fréttablaðsins á staðnum. (Koma
annars ekki út fréttablöð í hverjum
kaupstað landsins?)
Sú hefur aldeilis ekki orðið raun-
in. Einkaútvarpsstöðvar lands-
byggðarinnar voru til skamms tíma
aðeins tvær; Hljóðbylgjan á Akur-
eyri og Útvarp Hafnarfjörður. Sú
fyrrnefnda hefur nú hafið útsend-
ingar sunnan heiða.
Dagskrá Hafnarfjarðarútvarps-
ins hefur verið fremur smá í sniðum
árið sem hún hefur starfað. Oft að-
eins klukkustund á dag með frétt-
um úr bæjarlífinu og tónlist í
bland. En stundum teygist úr henni.
Til dæmis þegar síðast var fundað í
bæjarstjórn um fjárhagsáætlun
ársins. Þá gátu bæjarbúar fylgst
með úmræðunum heima í stofu
fram á nótt.
Sömuleiðis hefur verið útvarpað
frá ýmsum uppákomum í bænum,
ýmist beint eða þær verið hljóðrit-
aðar. Nú síðast er kveikt var á jóla-
trénu á aðaltorgi bæjarins.
Ekki má svo gleyma kvöldút-
varpinu. Þá fá nemendur í efri
bekkjum grunnskóla og framhalds-
skólum bæjarins tækifæri til að
spreyta sig á að búa til útvarpsdag-
skrá. Að vísu er hún oft ekki burð-
ug. En unglingarnir fá þó eigi að
síður tækifæri til að kynna sér hvað
það er að vinna við útvarp.
Það sem háir Útvarp Hafnarfirði
fyrst og fremst er lítill sendingar-
styrkur. Þá er sendir stöðvarinnar í
mónó. Auglýsingamarkaðurinn
virðist enginn vera svo að útvarps-
reksturinn er sjál fboðaliðastarf eig-
andans, Halldórs Árna Sveinsson-
ar. Hann verður því að fjármagna
reksturinn úr eigin vasa. Meðal
annars efndi hann til málverkasýn-
ingar fyrir skemmstu og lét ágóða
af sölu verkanna ganga upp í skuld-
ir útvarpsstöðvarinnar!
Til að stöðin nái betur eyrum
hlustenda þarf eigandinn fyrst og
fremst að fá sér sterkari sendi en nú
er notaður. Helst tvöfalt stærri. Og
ekki myndi skaða að hafa hann i
stereó. Þá er tæpast nóg að einn
maður sinni dagskrárgerðinni allt
árið um kring. Hann hlýtur fyrr en
seinna að þorna upp af hugmynd-
um.
En virða ber viljann fyrir verkið.
Sem betur fer eru enn til hugsjóna-
menn í einkaútvarpsgeiranum þótt
ekki fari mikið fyrir þeim um þessar
mundir.