Pressan - 18.05.1989, Síða 13

Fimmtudagur 18. maí 1989
13
Rithöfundurinn:
LEIÐINLEG-
AST AÐ UPP-
LIFA STÉTTA-
SKIPTING-
UNA
bórarinn Eldjárn var ekki heima
þegar við hringdum. Hann hafði
ekið út á Heathrow-flugvöll að
sækja son sinn og Unnar Ólafsdótt-
ur sem var að koma til þeirra til
Kantaraborgar, þar sem þau hal'a
búið síðustu mánuðina. En næsta
morgun var hann við símann:
„Við komum hingað i ágúst á síð-
asta ári og ætlum að dvelja fram á
haustið," sagði bórarinn. „Unnur
er að stúdera tölvufræði og ég er
bara að skrifa." Ekki vildi hann
gefa upp iivaó hann væri að skrifa
nákvæmlega: „Bara ýmislegt.“
Með bórarni og Unni eru tveir
synir „eða helmingurinn af börnun-
um“ eins og bórarinn segir. „beir
eru Ari, 7 ára, og Úlfur, I2 ára, og
likar prýðilega að ganga í skóla hér.
Okkur líkar reyndar öllum mjög vel
að búa hérna. Hér er ntun rólegra
en heima og ódýrara að búa.“
Sumarið í Kantaraborg var kont-
ið þótt bórarinn segði að ekki alveg
nógu hlýtt væri i augnablikinu:
„Apríl var eiginlega kaldasti mán-
uður vetrarins. Hér var eiginlega
enginn vetur og menn voru farnir
að slá bletti í febrúar." Hann segir
þó engan vafa leika á að þau komi
aftur heim: „betta er bara smáhviid
„Hér er
mun ró-
legra og
ódýrara að
búa.En
þeir hafa
vonda
ríkis-
stjórn./y
og nijög gott að komast frá öllu
stressinu sem er þarna uppfrá. bað
virðist því miður enginn geta út-
skýrt afhverju þetta stress stafar..."
Hann segist vera húsmóðir jafn-
hliða skrifunum og kunna ágætlega
við það hlutverk: „betta eru allt
hlutir sem þarf að gera, kaupa inn,
búa til mat og annað, og við höfum
alltaf séð um þau verk í samein-
ingu.“
í Kantaraborg er fátt um íslend-
inga, þau hjónin og tvær íslenskar
stúlkur i námi. bórarinn segist
kunna vel við Bretana, þeir séu gott
og þægilegt lólk, „en þetta er dálít-
ið öðruvisi þjóðfélag en tíðkast á
Norðurlöndum og lægri standard.
bað sem mér l'innst leiðinlegast að
upplifa hérna er stéttaskíptingin,
sem er svo gjörsamlega rótgróin og
partur al' öllu hér og á sér náttúr-
lega rætur langt al'tur í aldir. bessi
stéttaskipting birtist á ýmsum svið-
um eins og í skólakerfinu og mögu-
leikum fólks. Svo hafa þeir vonda
ríkisstjórn".
Iþróttamaðurinn:
TILRAUNA-
STARFSEIVL-
INNI ALLS
EKKI LOKIÐ
Klukkan i Austin í Texas var
hálfátta að morgni þegar við
hringdum til Einars Vilhjálmsson-
ar. Eiginkona hans, Halldóra
Dröfn Sigurðardóttir, hafði bent
okkur á að reyna þann tíma, svo ör-
uggt væri að Einar yrði heima.
Hann var glaðvaknaður og á leið-
inni í síðasta prófið sitt: „Eg er hér
að stúdera alþjóðaviðskipti og hag-
fræði við University of Texas, en ég
byrjaði í þessu námi í haust.“ Áður
hafði Einar lokið BS-prófi í líf-
fræði frá sama skóla. „Ég kann
ágætlega við þetta nám. betta er
stór og mikil deild hér við skólann
og mikið framboð af athyglisverð-
um áföngum. Hér í Texas hef ég ver-
ið allt í allt í firnm vetur og hef einn-
ig komið hingað sem ferðamaður
og í æfingabúðir."
Einar segir töluvert hafa verið af
íslendingum í námi við skólann.
„Núna eru hér til dæmis þrír verk-
fræðingar í námi og það hefur allt-
af verið töluverð aðsókn í skólann,
enda hefur hann staðið sig vel í
samanburði við aðra bandaríska
háskóla." Hann bætir við að skól-
inn sé enda kallaður The University'
of Texas, „með stóru THE“!
Einar vill ekkert tala um „kastið^
sem var dæmt ógilt“ og var einn og
hálfan metra frá heimsmeti: „bað
var ekki mælt fyrr en eftir á, þá var
það dæmt ógilt og ég tala yfirleitt
lítið um ógild köst!“ segir hann
hlæjandi. Hanp segist hafa æft
mikið í vetur: „Ég er búinn að vera
mjög grimmur í vetur, þetta er bara
framhald á því sem ég hef verið að
gera áður. betta er tilraunastarf-
semi til að sjá hvar takmörkin
liggja. Ég keppi ekkert fyrir hönd
skólans og er fyrst og fremst að
þessu fyrir sjálfan mig.“
Framundan er alþjóða Grand
Prix-stigakeppnin í sumar, sem
verður haldin víðs vegar unt Evr-
ópu. „bar verður um tíu keppnir að
ræða sem gefa stig en úrslitakeppn-
„Þetta er
bara
áframhald
á því sem
éa hef verið
ao gera. Ig
hef verið
grimmur
við æfing-
arnar i vet-
in fer fram í Mónakó í haust. Síðan
er heimsbikarkeppni í Barcelona og
þar keppir einn fulltrúi fyrir Evr-
ópu í hverri grein og ég var valinn
sem fulltrúi Evrópu I985 og hef
þannig séð það sæti að verja. í ár
verður róðurinn Itins vegar töluvert
erfiðari því þrír methafarnir frá
Ólympíuleikunum ’88 eru Vest-
ur-Evrópubúar þannig að þetta
verður keppni um sæti í úrvalsliði
Vestur-Evrópu. Ég reikna með að
„melda“ mig á öll mótin í Grand
Prix-keppninni.“ Hvar hann setji
takmarkið núna svarar hann: „Ég
ætla að bæta mig!“
Einar segir að sumnrdagurinn
fyrsti í Texas sé ekki kominn á
mælikvarða Bandaríkjamanna,
„en hann er kominn á okkar mæli-
kvarða. bað er 25 stiga hiti í dag en
það hefur verið skýjað og nokkuð
rakt. betta er mjög þægilegur stað-
ur hvað veðráttu varðar og fyrstu
l'jögur árin sem ég bjó hérna kom
snjór þrisvar".
Einar segist gera ráð l'yrir að
koma heim til íslands í júní „og síð-
an fer ég á l'lakk. Konan mín og
dóttir okkar, Gerður Rún, sem
verður fjögurra ára í júlí, munu lík-
lega hafa aðsetur í æfingabúðum í
Svíþjóð þar sem mín miðstöð verð-
ur ntilli keppna“.
Hann hefur sinnt spjótkastinu í
ellelu ár og segir ekki á leiðinni að
hætta: „Nei, nei, það er engin
ástæða til þess l'innst mér. Framfar-
irnar hafa komið jafnt, þétl og stig-
andi, og tilraunastarfseminni nteð
sjálfan mig er ekki lokið. bar fyrir
utan fannst mér útkoman á Ólyrnp-
íuleikunum þess eðlis að ég gat alls
ekki hugsað mér að hætta.“
ur.
M M