Pressan - 29.08.1991, Side 10

10
FTMMTUDAGUR PRESSAN 29. ÁGÚST 1991
KÆRDIR VEGNA
GJALDÞROTS
ÞRIGGJA
EIGNALAUS
FYRIRTÆKJA
Kröfurnar voru yfir
30 milljónir króna
en eignir fyrirtœkjanna, Flögubergs,
T.K. Vilhjálmssonar
og Sv. Jónssonar, voru engar.
Þrír menn sœta kœru vegna meintra
stórkostlegra fjársvika
Tvö fyrirtækjanna eiga nú lögheimili hjá borgarfógeta, þar sem þau eru gjald-
þrota. Búiö er að pakka þeim í pappakassa sem geymdir eru í kjallaranum.
Þriöja fyrirtækiö fer í samskonar geymslu hjá sýslumanninum í Borgarfjarðar-
sýslu.
Rannsóknarlögreglunni hefur borist kæra á hendur
eigendum fyrirtækisins Flögubergs hf. Kærandinn telur
að starfsemi Flögubergs hafi verið lítil sem engin, en
stjórnendur fyrirtækisins eigi að síður stofnað til gífur-
legra skuldbindinga. Flöguberg er nú gjaldþrota. Lýstar
kröfur voru rétt tæpar tíu milljónir króna en eignir nán-
ast engar. hrír menn voru í stjórn Flögubergs; Jón Ellert
Tryggvason, Jóhann Valgardur Ólafsson og Tryggvi
Jónsson. Sömu menn áttu tvö önnur fyrirtæki, sem einn-
ig eru gjaldþrota. Það eru fyrirtækin T.K. Vilhjálmsson,
en kröfur í það fyrirtæki voru 17 milljónir króna, og Sv.
Jónsson, en þar voru kröfurnar 4 milljónir. Samtals urðu
því þrjú fyrirtæki þessara manna gjaldþrota á innan við
ári með kröfur yfir 30 milljónir króna. Eignirnar voru
engar. Hlutafé í fyrirtækjunum var samtals rúmar tvær
milljónir króna.
Þremenningarnir heita Jón Kllert
Tryggvason, Jóhann Valgarð Olafs-
son og Tryggvi Sveinn Jónsson. Jón
Ellert og Tryggvi Sveinn eru feðgar.
Jón Ellert og Jóhann Valgarð eru
báðir persónulega gjaldþrota. Jó-
hann Valgarö var ekki í stjórn eins
fyrirtækjanna, T.K. Vilhjálmssonar.
Mennirnir þrír komu víða viö í
viðskiptum. Eitt fyrirtækjanna,
Flöguberg, virðist enga starfsemi
hafa haft aðra en ábyrgjast fjár-
skuldbindingar eigendanna, eins og
kom fram í PRESSUNNI 18. júlí síð-
astliðinn. Eins og áöur sagði er
Flöguberg gjaldþrota upp á tíu millj-
ónir króna. Nú hefur einn kröfuhaf-
inn kært þremenningana til rann-
sóknarlögreglunnar.
PRESSAN ræddi við nokkra
þeirra sem eiga kröfur á hendur
mönnunum þremur. í samtölum við
kröfuhafana kom fram að Jón Ellert
Tryggvason hefur oftast komið fram
fyrir þeirra hönd og greinilega
gengið lengst í „fjárfestingum".
HLEGIÐ í BANKANUM
,,Það er ótrúlegt hvað ég lét hann
plata mig lengi," sagði Gudmundur
Pálsson, kaupmaður í Hafnarfirði,
sem fól lögmanni sínum aö kæra
þremenningana.
„Hann kom hingað á laugardegi
og vildi kaupa leðursófasett og
greiða með víxlum. Honum lá mik-
ið á og þar sem var laugardagur gat
ég ekki athugaö livort óhætt vaeri
að taka víxlana sem greiðslu. Ég
seldi honum sófasettið og þegar ég
fór með víxlana í bankann var nán-
ast hlegið að mér fyrir að reyna að
selja þá. Ég hafði samband við Jón
Ellert og hann brá fljótt við, það
vantaöi ekki. Hann kom með víxla
þar sem Flöguberg var greiðandi.
Hann sagði þetta traust og gott fyrir-
tæki sem leigði hjá sér. Hann sagðist
hafa víxlana þar sem fyrirtækið
hefði greitt leigu með þeim. Þegar
ég spurði hvers vegna traust fyrir-
tæki greiddi leigu með víxlum varð
fátt um svör."
Guðmundur sagði að staðan hefði
ekki boðið upp á annað en taka
þessa víxla, í von um þeir reyndust
betri pappírar en hinir fyrri. Það
varð aldeilis ekki.
„Ég held að það sé greinilegt að
hann hefur lifað á svikum í mörg ár.
Einu sinni sagði hann mér að hann
væri með útflutning á laxi. Það er
með ólíkindum hvað hann er búinn
að ljúga að mér. Hann er hreint ótrú-
lega sannfærandi, svo sannfærandi
að hann gat logið að mér í marga
mánuði,” sagði Guðmundur Pálsson
kaupmaður, sem situr eftir með hátt
í tvö hundruð þúsund króna kröfu á
hendur Flögubergi og Jóni Ellerti
Tryggvasyni.
ÉG SKAMMAST MÍN
,,Ég skammast mín. Ég skammast
mín. Ég skal segja þér þessa sögu ef
þú birtir ekki nafn mitt eða fyrirtæk-
is míns," sagði forstjóri stórs iðnað-
arfyrirtækis í Reykjavík.
„Þeir komu hingað og keyptu
stóran plastdúk, mörg hundruð fer-
metra, og greiddu með víxlum. Það
hefur ekkert verið greitt, ekki
króna. Þessi dúkur er ætlaður fyrir
gróðurhús, en ég hef ekki hugmynd
um hvað varö af honum. Við höfum
reynt að grennslast fyrir um hann,
en ekkert fundið. Élöguberg var
greiðandi á víxlunum og það voru
síðan þrír menn sem skrifuðu á
hann. Eg man ekki hvað þeir heita
þessir fuglar, enda skiptir það ekki
máli. Ástandið er orðið þannig að
ég held að ég verði að vera með
fleira fólk í innheimtu en fram-
leiðslu. Það liggur við að þegar ver-
iö er að versla fyrir hlutafélag segi
ég nei, nema í þeim tilfellum þar
sem um staðgreiðslu er að ræða."
sagöi forstjórinn.
MISMUNAR KRÖFUHÖFUM
í FLÖGUBERG
„Ég á erfitt með að tala um þetta.
Ég var með víxla frá þeim sem
reyndust einskis virði. Þeir hafa lát-
ið mig hafa aðra víxla sem á eftir að
reyna á hvort verða greiddir eða
ekki. Mér er fullkunnugt um að með
þessu eru þeir aö mismuna kröfu-
höfum. Ég veit að þeir hafa ekki
reynt að gera upp við alla kröfuhafa.
Ef þeir víxlar, sem ég er með núna,
fást greiddir þá fæ ég greitt, en veit
að aðrir fá það ekki," sagði fram-
kvæmdastjóri i Reykjavík.
„Við náðum þessum af þeim aftur.
Sem betur fer vorum við með veð í
bílnum og gátum því tekið hann af
þeim," sagði hæstaréttarlögmaður í
Reykjavík.
Það eru fleiri sem hafa frá mis-
jöfnu að segja. Einn kröfuhafinn
sagðist hafa tekið við ávísunum frá
Jóhanni Valgarði en þegar á reyndi
var búið að loka reikningnum. Mað-
urinn sagðist vera uppgefinn og
ekki nenna að elta þessa menn leng-
ur.
FLÖGUBERG
Flöguberg var stofnað snemma
árs 1981 og er því elst fyrirtækjanna
þriggja. Það var stofnað til að vinna
skrautsteina sem teknir voru í landi
Augastaða í Hálsasveit í Borgarfirði.
Stofnendur voru bændur í sveitinni,
hreppurinn og þrír menn í Reykja-
vík. Meðal þeirra var Tryggvi S.
Jónsson múrari, faðir Jóns Ellerts.
Þegar farið var af stað fékk Flögu-
berg meðal annars lán frá opinber-
um sjóðum til að gera sérstaka stein-
sög. Skrautsteinarnir voru settir á
veggi húsa, bæði innanhúss og ut-
an. Ekki reyndist rekstrargrundvöll-
ur fyrir hendi og þess vegna hætti
fyrirtækið allri starfsemi.
Það var síðan árið 1989 sem Jón
Ellert og Jóhann Valgarð gengu inn
í fyrirtækið. Þeir ætluðu alls ekki að
taka upp þráðinn þar sem hann
hafði slitnað árið 1983. Við blasir að
ætlun þeirra hafi verið að nota nafn
Flögubergs í viðskiptum. Með því að
nota nafn og kennitölu fyrirtækisins
nutu þeir trausts. Kennitalan ber
með sér að fyrirtækið er ekki nýtt
og þar sem það hafði ekki haft nein-
ar skuldbindingar í langan tíma var
nafn Flögubergs ekki á vanskila-
skrám. Þessi leikflétta gekk eftir. Á
fáeinum mánuðum tókst þeim að
stofna til tíu milljóna króna skulda,
ef mið er tekið af lýstum kröfum.
Nokkrir af viðmælendum PRESS-
UNNAR þóttust vissir um að ekki
hefðu allir lánardrottnar haft fyrir
því að lýsa kröfum í búið, þar sem
sýnt hefði verið að ekkert fengist
upp í kröfurnar og því ekki svarað
kostnaði að lýsa kröfunum.
Stjórn Flögubergs var skipuð
þessum mönnum: Jón Ellert
Tryggvason formaður, Tryggvi
Sveinn Jónsson og Jóhann Valgarð
Ólafsson. Hlutafé var 280 þúsund
krónur.
T.K. VILHJÁLMSSON
OG SV. JÓNSSON
Jón Ellert og félagar hafa misst
fleiri fyrirtæki í gjaldþrot. PRESS-
UNNI er kunnugt um tvö önnur,
hlutafélögin T.K. Vilhjálmsson og
Sv. Jónsson. Skiptameðferð á fyrra
fyrirtækinu lauk 21. nóvember í
fyrra og skiptameðferö á því seinna
24. október í fyrra. Bæði fyrirtækin
voru eignalaus.
í stjórn T.K. Vilhjálmssonar voru
Tryggvi S. Jónsson formaður, Jón
Þórarinsson og Jón Ellert Tryggva-
son. Framkvæmdastjóri var Kristján
Þór Vilhjálmsson. Hlutafé var tæpar
tvær milljónir króna. Fyrirtækið var
stofnað um rekstur Grensásvídeós á
Grensásvegi í Reykjavík. Engar
eignir voru í búinu en kröfurnar
voru 17 milljónir króna.
I stjórn Sv. Jónssonar voru
Tryggvi S. Jónsson formaður, Jó-
hann Valgarð Ólafsson og Jón Ellert
Tryggvason. Tryggvi S. Jónsson var
framkvæmdastjóri. Fyrirtækið var
stofnað um rekstur sælgætisversl-
unar. Hlutafé var 30 þúsund krónur.
Kröfurnar voru fjórar milljónir
króna.
MÆTTI EKKI
, Meðan þessi frétt var í vinnslu var
rætt við Jón Ellert í síma og hann
beðinn um viðtal um þær ásakanir
sem á hann eru bornar og eins um
gjaldþrot fyrirtækjanna og kæruna
sem borist hefur RLR. Jón Ellert
vildi hafa þann háttinn á að koma á
ritstjórn PRESSUNNAR og óskaði
þess að fá að hafa lögmann með sér.
Hann mætti ekki.
Sigurjón Magnús Egilsson