Pressan - 21.05.1992, Page 30
30
FIMMTUDAfíUR PRESSAN 21. MAÍ 1992
V í L J U M V I E> Í S L E M S K T ?
Hvað dettur
þér í hug þeg-
ar þú heyrir
minnst á...
Tslenskan
iðnaO?
Ásgeir
Friðgeirsson
ritstjóri
„Frá því í bemsku tengist
hann Sápugerðinni Frigg,
Frónkexi..
Hjördís
Magnúsdóttir
garðyrkjufræðingur
„Davíð Scheving."
Adolf
Friðriksson
fornleifafræðingur
„Eg ólst upp á Akranesi og
þegar ég fór í fyrsta sinn í
annað bæjarfélag var ég
voðalega hissa að sjá ekki
sementsverksmiðju. Þær hélt
ég að tilheyrðu hvetjum bæ
landsins."
Hallur
Guðmundsson
verslunarstjóri
„Frjáls samkeppni án verð-
lagshafta."
Helgi
Leifsson
heimspekingur
„Álafoss og gjaldþrot."
Sigríður
Arngrímsdóttir
verslunarmaður
„Utflutningur á tæm, ís-
lensku vatni.“
Gísli
Jónsson
gluggaþvottamaður
„Louis-forritið og möguleik-
ar í tölvubúnaði á alþjóða-
vettvangi."
Ragnheiður
Guðmundsdóttir
kennari
„Lindusúkkulaði, Álafoss,
Hampiðjan og grænar baun-
ir... og mjólkurvörumar,
sem em miklu betri og holl-
ari en þær erlendu."
SO Vflr tíöin ðö iðnmenntun
Það er mismunandi eftir ein-
staklingum hvað þeir sjá best
við íslenskan iðnað. Þegar fólk
er beðið að nefna hvaða fslensk-
ar iðnaðarvömr það telur bestar
nefna sumir strax eitthvað mat-
arkyns. Það getur hugsanlega
ráðist af því hvenær dags fólk er
beðið að svara spurningu sem
þessari og eins er hugsanlegt að
viðkomandi séu í hópi þeirra
sem em sífellt hungraðir.
Svo ræðst það dálitið af starfi
þeirra sem svara hvaða iðnaðar-
vöm þeir muna fyrst eftir. Skip-
stjórinn nefnir netin frá Hamp-
iðjunni, tískufólkið nefnir fatn-
aðinn og svo framvegis.
Ef marka má svör þeirra sem
PRESSAN ræddi við má ætla að
við gætum farið langt með að
hfa án þess að flytja inn iðnað-
arvömr, að frátöldum smáhlut-
um og nokkrum nauðsynjum,
svo sem bílum, flugvélum og þá
auðvitað þyrlum. Svo vantar
okkur ýmsa aðra hluti svo sem
sjónvarpstæki, síma, eldavélar,
þvottavélar og fleira og fleira.
Þetta em kannski allt nauðsyn-
legir hlutir, en þó ber að geta
þess að mannkynið er öllu eldra
en þeir og þreifst hér á jörðinni
löngu áður en þessir hlutir komu
til.
Hitt er annað að við fæmm
ekki langt nema með seglskip-
um, því ekki búum við til okkar
eigin skipsvélar þótt við séum
þekktir fyrir að smíða fleiri skip
en við endilega þurfum.
talað við þig
Sá sem þetta
. skrifar ól þá von í
Bijósti að ná tali af
Þórarni Kristjánssyni
hjá Gúmmívinnslunni á
Ákureyri, þar sem þekk-
ing mín á iðnaði segir
mér að það fyrirtæki sé
einhvers konar braut-
ryðjandi í endurvinnslu
hér á landi. Ekki veit ég
hvort Þórarinn er hinn
dæmigerði iðnrekandi en
ef svo er þá vildi ég ekki
vera iðnrekandi. Símtalið
við Þórarin var eitthvað á
þessa leið:
Sú var tíðin að prentiðn þótti
merkilegust.
dagur að við borðum ekki ein-
hvem þann mat sem ekki telst til
íslensks iðnaðar.
Ef við fáum okkur ristað
brauð með osti og smjöri í
morgunmat þá er allt þetta kom-
ið úr íslenskum iðnaði. Svona er
hægt að telja áffarn. Flest bendir
til að við getum lifað af eigin
matvælaiðnaði.
Sama má eflaust segja um
margar aðrar greinar, svo sem
húsgögn, húsagerð og fleira og
fleira.
Matur er mannsins megin
Annars virðist sem matvæla-
iðnaðurinn hér á landi sé fólki
hvað hugleiknastur og kannski
ekki að ósekju. Það líður ekki sá
4