Pressan - 03.06.1993, Blaðsíða 4

4 PRBSSAN
F R E TT I R
Flmmtudagur 3. júní 1993
I
■
'■
fyrir að luihla á inál-
þingi fyrirlestur sem
lieitir „Hvernig valda
dótnstólar lilutverki
„Ég er ósátt við niðurstöðu
dómsins og vissulega hafði ég
vonað að hann færi á annan
veg. Vitanlega var ekki ljóst
fyrirfram við hverju var að
búast en segja má að grátbros-
legt hafi verið að vera sýknuð
aðra vikuna en sek hina.
Dómari hunsar orð landlækn-
is í dómsniðurstöðu og hefur
ekki sérfræðiálit heilbrigðis-
ráðuneytis til hliðsjónar. Nú
lít ég svo á að kominn sé hálf-
leikur en dómnum verður
áffýjað,11 segir Bryndís Krist-
insdóttir tannsmíðameistari,
sem staðið hefur í áralangri
baráttu við tannlækna um að
fá að stunda tannsmíði án
milligöngu þeirra, en á þriðju-
dag féll dómur í máli Tann-
læknafélagsins gegn henni.
Dómsorð var henni í óhag en
sérstaða málsins felst í því að
dómarinn, Valtýr Sigurðs-
son, sagði í dómsal, og lagði
fram skrifleg gögn þess efnis,
að vjku áður hefði hann kom-
ist áð gagnstæðri niðurstöðu.
„Upphaflega fór ég út í
þessa baráttu nauðbeygð því
tannlæknar hættu skyndilega
að skipta við mig allir sem
einn, en áður annaði ég ekki
eftirspurn. 1 stöðunni var að-
eins tvennt til ráða; að leggja
niður rófuna eða berjast, en í
mínum huga kom aðeins það
síðara til greina. Hér er þó
ekki um persónulegt stríð að
ræða; ég er einungis að beijast
fyrir mínum málstað.“
Þrátt fyrir andstöðu hefur
Bryndís stundað vinnu sína á
eigin spýtur þó svo að við-
skiptavinir hennar hafi ekki
notið fyrirgreiðslu Trygginga-
stofnunar til jafns við þá sem
notið hafa milligöngu tann-
lækna. Á síðasta ári varð þó
bragarbót þar á þegar hún
gerði eigin samning við
Tryggingastofnun. Meðlimir
Tannlæknafélags Islands fóru
fram á lögbann á beitingu
samningsins og síðar var
höfðað mál á hendur Bryndísi
og Tryggingastofnun á þeim
forsendum að tannlæknar
einir hefðu rétt til að taka mót
af gómum fólks. Áður höfðu
þeir kært starfsemi hennar til
Rannsóknarlögrfeglu og heil-
brigðisráðuneytis, síðast árið
1990. Landlæknir fékk málið
til umsagnar þá en sá ekki
ástæðu til að amast við starf-
seminni.
„Þá fyrst gátu tannlæknar
lögsótt mig með því að fara
fram á lögbann á samninginn
við Tryggingastofhun, en þrí-
vegis höfðu tilraunir þeirra til
að fara með málið sem saka-
mál ekki borið árangur. Af
hálfu tannlækna snýst málið
eingöngu um peninga og þeir
sjá fram á að missa verulegan
spón úr aski sínum ef núver-
andi fyrirkomulag breytist.
Síst af öllu eru þeir að hugsa
um fólkið sem þarfnast þjón-
ustubeirra."
Hvaö rekur þig áfr am?
„Bjartsýnin og það láta ekki
stíga ofan á sig. Það eru engin
leiðindi í mér gagnvart tann-
læknum, en atvinna mín er í
húfi. Ég held einfaldlega
áffarn að berjast og ætla mér
að vinna málið. Sé til lengri
tíma litið hef ég trú á að það
falii mér í hag.“
Eins og fyrr segir féll upp-
kveðinn dómur Bryndísi í
óhag. Afstaða dómarans var
hins vegar önnur aðeins viku
fyrir endanlega dómsupp-.
kvaðningu. Segir þar í upp-
kasti af dómsniðurstöðu sem
horfið var frá: „...Samningur
sá sem um er deilt leggur ekki
neinar hömlur á það að lands-
menn leiti til tannlæknis til að
máta, smíða og gera við gervi-
góma og gervitennur. Fram
hefur komið að landlæknir
hefur kynnt sér starfsemi
stefndu, Bryndísar Kristins-
dóttur, og telur ekki ástæðu til
að amast við starfsemi henn-
ar. Það er því mat dómsins að
stefnanda hafi ekki tekist að
sýna fram á að svo rík heil-
brigðissjónarmið búi að baki
dómkröfu hans að taka eigi
kröfu hans til greina af þeim
sökum. Samkvæmt því sem
rakið hefur verið hér að fram-
an ber að sýkna stefndu af öll-
um kröfum stefnanda í mál-
inu. Þá ber að fella úr gildi
lögbann frá 20. október
1992.“
Endanlegt dómsorð segir
hins vegar: „Staðfest er lög-
bann sem sýslumaðurinn í
Reykjavík lagði hinn 20. októ-
ber 1992 við beitingu samn-
ings milli stefndu, Bryndísar
Kristinsdóttur, og Trygginga-
stofnunar ríkisins, þann 17.
ágúst s.l., að því er tekur til
tannsmíðavinnu stefndu,
Bryndísar Kristinsdóttur, í
munnholi sjúklinga.
Stefndu... eru sýkn af þeirri
kröfu stefnanda að samningur
aðila... sé ógiltur með dómi.“
Samningur hennar við
Tryggingastofhun um endur-
greiðslur er því enn í fullu
gildi og engar skýringar liggja
fýrir um hvers vegna dómar-
anum snerist hugur á einni
viku.
(BcBtifCáfíar
Þvætting-
ur í út-
varpinu
„Heldur jmnast Víkverja svo-
kallaðir greinapistlar í morg-
unútvarpi Rásar 2 hvimleiðir.
Þama koma blaðamenti, sem
jafnvel eru búnir að missa
„tnálgagn “ sitt, og ryðja úr sér
pólitískum þvættingi um
menn og málefni, rétt eins og
þeir vœru að skrifa leiðara í
„málgagnið“, semfórá haus-
inn afþví að það varsvo leið-
inlegt og enginn keypti það.
Þetta ersama leiðindaþvœlan
sem seldist ekki og er nú borin
á borð í sjálfu ríkisútvarpinu.
Spumitigitt er, hvort vœnlegt
séfyrir ríkisútvarpið, að taka
upp að birta þessa leiðara,
þegar nauðsynlegt er að halda
áhuga hlustendantia í harðri
samkeppni við aðrar Ijósvaka-
stöðvar."
Vikverji Morgunblaðsins.
Kristján Þorvaldsson, rit-
stjóri dægurmálaútvarpsins
á Rás 2: „Því miður skil ég
Gatnamál í
ólestri
„Sjaldan efnokkurti tímann
hafa götur höfuðborgarsvœð-
isins komiðjafn lélegar undan
vetri og nú. Erþar efalaust um
að kenna hörðu árferði og
nagladekkjum sem nauðsyn-
leg eru ökumönnum í slœmri
fcerð. En það dugir ekki að
láta götumar vera svona
áfram fram eftir sumri. Mér
finnst afskaplega lítið hafa
verið gert hingað til íþví að
leggja nýtt lag af malbiki á
götumar. Erfjárhagur sveitar-
félaganna eitthvað slœmur
eða em vinnuflokkamir ein-
faldlega ekkifarnirafstað
enn?“
Þorsteinn í DV.
Sigurður I. Skarphéðinsson,
gatnamálastjóri í Reykjavík
„Götur borgarinnar komu
ekki verr undan vetri nú en
ekki Víkverja. Það er enginn
nafhgreindur í þessari klausu
hans og þrátt fyrir góðan
vilja er ég ekki nógu vel að
mér í Moggalógíu til að lesa á
milli línanna. Hins vegar er
ljóst, að Víkverji er dyggur
hlustandi morgunútvarps
Rásar 2 og er það vel.“
P**
fýrri ár og því er fullyrðing
bréfritara hæpin. Maímán-
uður reyndist vera óvenju
kaldur og erfiður til gatna-
gerðar og því fóru viðgerðir
hægar af stað en eðlilegt get-
ur talist. Endurbætur á mal-
biki eru nú hafnar af fullum
krafti í Reykjavík og hefur
fjöldinn allur af skólafólki af
því atvinnu eins og endra-
nær. Er ætlunin er að verja
álíka miklum fjármunum til
viðhalds á malbiki í sumar og
undanfarin ár.“
BryndIs Kristinsoóttir
tannsmíöameistari hefur staöiö l
baráttu Wö tanniækna í hartnær
tvo áratugi um rétt sinn tll aö
vlnna sjálfstætt. Mál sem Tann-
læknafélag íslands höfdaöi á
hendur hennl féll Bryndísl I óhag,
en dömari lét þau orö falla I
dómsal aö hann heföl komist aö
gagnstæöri níöurstööu aöeins
vlku áöur. Lögmaöur hennar, Hró-
bjartur Jónatansson, mun áfrýja
dómnum tll Hæstaréttar.
Dómsorð snerist á viku
Með boltann á heilanum
„Hvemig stendur á því að íþróttafréttamenn komast upp með
það átölulaust að breyta nöfnum íþróttagreina? Þar á ég við að
nú tala íþróttafréttamenn útvarps ogsjónvarps sífellt um enska
boltann, ítalska boltann, NBA-boltann, Evrópuboltann o.s.frv. 1
sumum tilfellum er átt við knattspymu, stundum er verið að tala
um körfuknattleik og stundum um handknattleik... Áhrifjjöl-
miðla em tnikil... Egskoraáfréttamenn ogaðraþá ermálið
varðar að láta afþessum ósið ogfara núað nefna þessar íþrótta-
greinar sínum réttu nöfnum... Egergamall knattspyrnumaður
og kann því vel, en mér litist ekki á að menn segðu: Hann er
gamall boltamaður.“
Helgi Daníelsson I Morgunblaðinu.
Bjami Felixson íþróttafréttamaður: „Hvað sjálfan mig varð-
ar nota ég aldrei orðið „bolti“ eins og nú tíðkast og get því
ekki tekið gagnrýnina tilmín. Ég er þö hjartánlega sammála
bréfr itara og það er að mínu mati afleitt, að
„boltinn“ skuli vera búinn að ryðja sér til
rúms í útvarpi og sjónvarpi. Satt að segja
hef ég barist gegn þessari orðnotkun ís-
lenskra íþróttafréttamanna fr á því hún
var fýrst tekin upp fýrir um það bil
tveimur árum og nýverið skaut ég mál-
inu til málfarsráðunautar Ríkisútvarps-
ins. Hann álítur alrangt að nota orðið
„bolti“ og telur þörf á að taka málið til al-
varlegrar athugunar.“
debet Björk Guðmundsdóttir kredit
„Björk er einstaklega hugrökk mann-
eskja og er alltaf að leita að nýjum mögu-
leikum á lífinu. Hún er mjög heilsteypt og
trú skoðunum sínum og mikill vinur vina
sinna. Björk er toppmanneskja,“ segir Ey-
þór Amalds, hljómlistarmaður og fyrr-
um liðsmaður hljómsveitarinnar Tappa
tíkarrass. „Björk er skapandi, skýr og
skemmtileg. Hún er mjög samkvæm sjálfri
sér og með ótrúlega skarpa sýn á hvað hún
vill og hvað ekki. Björk er fædd súper-
stjarna," segir Hilmar örn Hilmarsson,
hljómlistarmaður, samstarfsfélagi og
góður vinur.“ „Björk er besta kona í
heimi. Hún er skemmtileg, klár og dugleg
og ég er viss um að hún á eftir að sigra
heiminn einn góðan veðurdag,1' segir
Andrea Helgadóttir, servetrísa og besta
vinkona söngkonunnar. „Björk er ein-
stök, bæði sem tónlistarmaður og sem
manneskja. Hún er ákveðin og hefur mjög
aðlaðandi persónuleika," segir Ásmundur
Jónsson verslunarmaður, sem hefur átt
gott samstarf við Björk um árabil.
Einstrengingsleg ogfljótfœr — eða
einstök ogfcedd súperstjarna?
„Það versta við Björk er að hún er alltaf
í útlöndum og maður sér allt of lítið af
henni,“ segir hljómlistarmaðurinn og
fýrrum tíkarrassinn Eyþór Amalds. „Björk
getur verið hrikalega ósveigjanleg. Ef hún
er búin að taka einhverja ákvörðun er
ekki nokkur lifandi leið að fá hana til að
skipta um skoðun. Það er sama hvað
maður reynir; hún hvikar ekki frá sínu,
sem gettu- oft verið óþægilegt fýrir aðra“
segir Hilmar Örn Hilmarsson, hljómlistar-
maður og góður vinur Bjarkar, sem hefur
unnið með henni í gegnum árin. „Björk
getur stundum verið fljótfær og svolítill
njóli. Svo er hún svefnpurka," segir
Ándrea Helgadóttir, besta vinkona. „Björk
er mjög föst á sinni skoðun en ég sé samt
enga ástæðu til að gagnrýna það. Ég held
að ég geti ekki fundið neitt neikvætt í fari
Bjarkar,“ segir Ásmundur Jónsson, versl-
unannaður og samstarfsfélagi.
BJörk Guömundsdóttir söngkona hefur hlotiö mjög góöa
dóma erlendis fyrir sólóplötu sína Debut, sem hún var búin
að ganga meö í maganum I fjölda ára.