Pressan - 08.07.1993, Page 4

FRETTI R
4 PRESSAN
Fimmtudagurinn 8. júlí 1993
íþróttaaf-
rek karl-
anna
„Meðan vaðandi karl-
remba flœðir yfir síður dag-
blaðanna (sumra) og sjálft
ríkisútvarpið með sína annars
ágœtu íþróttafréttamenn lœt-
ur eins og íslenskar konur í
Evrópukeppni séu eitthvert
óþekkt þjóðarbrot óskylt Is-
lendingum, er ekki á góðu
von...Samkvsemt fréttum
sem birtust dag eftir dag var
ísland (les: karlalandsliðið)
að keppa í brids og svo var
þarna einhver kvennasveit.
„ísland féll í 5. sætið á brids-
mótinu11 sagði í fyrirsögn á
Morgunblaðinu 17. júní og
var þá auðvitað átt við karla-
sveitina. Undirfyrirsögn:
„Kvennaliðið vann fyrsta sig-
ur sinn gegn ólympíumeist-
urum Austurríkis". Það þótti
meiri frétt að mati blaðsins
að karlarnir rúlluðu niður en
að konurnar ynnu stórsigur
á sjálfum ólympíumeistur-
unum.“
Kristín Ástgeirsdóttir í
Morgunblaðinu.
Skapti HaUgrímsson, yfir-
maður íþróttadeildar Morg-
unblaðsins:
„Ég get fullvisað bréfritara
um að kvenfyrirlitning er
ekki til staðar á íþróttadeild
Morgunblaðsins og því fer
fjarri að þar séu menn settir í
kyngreiningu. Það sést best
með því að fletta íþróttakálf-
inum frá síðasta þriðjudegi,
þar sem mikið er fjallað um
konur í tengslum við meist-
aramótið í frjálsum íþrótt-
um. Eflaust eru karlar meira í
sviðsljósinu í fjölmiðlum, en
þá aðeins sökum þess að þeir
eru meira áberandi á íþrótta-
sviðinu. Konum var þó gert
hærra undir höfði í umfjöll-
un Morgunblaðsins um
Wimbledon mótið í tennis
og af þeirri einföldu ástæðu,
að úrslitaleikur kvennanna
var miklu dramatískari og
skemmtilegri og mun meira
spennandi."
Fftlldíir á
söguprófi
„Grtpum „af handahófi“
niður í sögusafni Baldurs
[Hermannssonarj. Eins og
þegar hefur kotnið fram er
hann oft á tíðum seinheppinn
í vali þeirra, virðist ekki
nenna að rannsaka mála-
vöxtu eða hann lokar augun-
um fyrir staðreyndum...Ég
hlýt að spyrja Menningar-
sjóðs-stjórnina, og Gísla
Gunnarsson, hreint út: Eru
þœttir Baldurs fullboðleg ís-
landssaga að ykkar áliti? Og
þar sem mér er sagt að Guðni
Guðmutidsson, rektor MR,
hafi verið einn þremenning-
anna er veittu Baldrí milljón-
irtiar vil ég beina þeirri spurn-
ingu til hatis hvort sá sögu-
kennari fyrirfmnist í MR er
hefði geftð Baldri annað en
falleinkunn fyrir þáttaröðina
um þjóð í hlekkjutn?“
Jón Hjaltason í Lesbók
Morgunblaðsins.
Guðni Guðmundsson,
rektor Menntaskólans í
Reykjavílc
„Stjórn Menningarsjóðs
útvarpsstöðva er ekki rit-
skoðari. Hún veitir styrki út
á áhugaverðar hugmyndir en
skiptir sér ekki af úrvinnslu
þeirra hugmynda sem hlýtur
að vera á ábyrgð framleið-
anda. Ég tek ekki að mér að
gerast böðull þeirra sem segja
váleg tíðindi og vil ekkert
segja um rökfærslu og/eða
hysteríu gagnrýnenda Bald-
urs Hermannssonar. Um
smekkvísi þess að blanda
skóla mínum í þetta mál læt
ég aðra dæma.“
Hörmung-
arunga
fólksins
„Ein þeirra sagðist hafa séð
tnikið af slagsmálum á laug-
ardagskvöldið og utn nóttina.
„Það var líka eitthvað utn
nauðganir," sagði hún. Stelp-
urnar sögðust hafa orðið var-
ar við sölu á bruggi á svœðinu
og einnig á fíkniefnum...Þá
voru þœr afar óhressar með
salernisaðstöðuna sem þœr
sögðu að hefði verið hörmu-
leg. „Það yfirfylltist allt og var
hrœðilega ógeðslegt strax á
föstudeginum. Fólkið þurfti
að gera þarfir sínar á víða-
vangi“.
Margrét Björnsdóttir, Atina
Aðalsteinsdóttir og íris Krist-
bergsdóttir 16 ára í DV.
Sveinn Kjartansson, annar
framkvæmdastjóri útihátíð-
arinnar í Þjórsárdal:
„Þetta er nú orðum aukið
hjá þeim stúlkunum. Salern-
ismálum var kippt í lag eins
fljótt og hægt var. Vín var

...fyrirad koma út úr
skápnum sem sídasti
yfirlýsti kommúnistinn
á íslandi.
vissulega haft um hönd en án
teljanlegra vandræða og
slagsmál voru mjög lítil. Um
fíkniefnaneyslu veit ég ekkert
og við höfum ekki fengið
neitt staðfest frá lögreglu um
að nauðganir hafi átt sér stað.
Útihátíðin í Þjórsárdal hefði
að mati okkar sem að henni
stóðum ekki getað farið bet-
ur ffam.“
Ranghugmyndir
Á dögunum leit
dagsins Ijós nýtt
tímarit, Níu næt-
ur, sem er ársrit
Ásatrúarfélags-
ins og fjallar um
heiðinn sið, bæði
frá fræðilegum
og trúarlegum
sjónarhóli. Ása-
trúarmaðurinn
Þorri Jóhannsson
er annar ritstjóra
Níu nótta.
Var þörfin á slíku riti orðin
brýn?
„Það hefur staðið til í ein
20 ár að gefa út ársrit þar sem
sjónarmið ásatrúarmanna og
heiðinna manna koma ffam,
en góðir hlutir gerast hægt.
Eins og allir vita er umfjöllun
fjölmiðla um heiðna trú mjög
yfirborðsleg, eðlilega. Fyrstu
árin eftir að félagið hóf starf-
semi var það mikið notað
sem skrípaleikur í fjölmiðlum
og þótti sniðugt. Við vorum
því teknir mátulega alvarlega.
Þótt birst hafi nokkur við-
töl við ásatrúarmenn í fjöl-
miðlum hefur aldrei komið
nægilega skýrt ffam hvað við
erum í raun að fara. Það var
því kannski fyrst og fremst
yfirborðsleg umfjöllun fjöl-
miðla sem réð því að ráðist
var í útgáfu Níu nótta, en
tímaritið er vettvangur dýpri
umfjöllunar og er fyrir fólk
sem enn nennir að lesa. Auk
þessa á heiðin trú greinilega
vaxandi fylgi að fagna, bæði
hér og erlendis.“
Eru metttt í stórum stílfarn-
ir að snúast til heiðitmar trú-
ar?
„Áhugi íslendinga á heiðni
hefur aukist mjög síðustu ár,
félagið telur nú um 150
manns og er í vexti. Ásatrúar-
félagið er vel þekkt víða er-
lendis svo sem á Norðurlönd-
unum, Englandi, Þýskalandi
og í Bandaríkjunum þar sem
litið er á okkur ásatrúarmenn
á Islandi sem einhvers konar
fyrirmynd. Það voru ekki síst
trúbræður okkar í öðrum
löndum sem sýndu áhuga á
að við létum ffá okkur heyra
á prenti. Því er meiningin að
þýða úrdrætti úr Níu nóttum
yfir á önnur tungumál og
selja erlendis, svo menn geti
fylgst með því sem við erum
að gera hér uppi á íslandi.“
Kanntu skýringu á auknutn
áhuga meðalfólks?
„Síðastliðinn áratug hefur
ýmislegt vaðið uppi í trúmál-
um og víða hafa heiðnir hlut-
ir verið teknir upp að nýju.
Nýaldarhreyfingin hefur til
dæmis fært ýmsar gamlar
guðspekikenningar og heiðna
forneskju í markaðs- og fjöl-
miðlaumbúðir og greinilegt
er að menn eru farnir að
snobba fyrir ýmsu úr heiðinni
trú. Kirkjan hefur engin sér-
stök svör við þeirri efnis-
hyggju- og tæknitrú sem ógn-
ar náttúrunni, hún er aðeins
opinber stofnun sem heldur
utan um samfélagið með
hefðbundum athöfnum. Því
leitar fólk annað.
Það er tómarúm í efnis-
hyggjunni og maður verður
að hafa trú til að fylla upp í
þetta tómarúm. Umffam allt
eru þó tengsl við það gamla
og söguna nauðsynleg. Sá
sem þekkir ekki söguna lifir í
lausu lofti. Áhugi á dulspeki,
austrænni speki og ýmsum
trúarbrögðum hefur verið
mikill síðastliðna áratugi og
margir eru mjög leitandi. Hér
heima eru sumir farnir að
átta sig á því að við höfum
þetta beint fýrir ffaman okk-
ur, í íslenskri trú. Það þarf þvi
ekki að leita langt.“
Reka ásatrúarmenn öflugt
trúboð?
„Nei því fer víðs fjarri, enda
er það ekki talið æskilegt. Það
eru miklu fleiri heiðnir sem
menn standa utan félagsins
en innan þess. Trúmál eru
viðkvæmt mál hér enda þótt
íslendingar tali mikið um
þau. Allir sem aðhyllast
heiðna trú geta að sjálfsögðu
gengið í félagið og ættu auð-
vitað helst að gera það, en það
er enginn sem hvetur þá. Ef
maður uppgötvar að hann er
heiðinn getum við ásatrúar-
menn skorað á hann að
ganga í félagið. En það er eng-
inn sem reynir að „frelsa“
fólk. Þess þurfum við ekki.“
Verðið þið enn mjög varir
viðfordóma meðalfólks?
„Það eru auðvitað margir
sem botna ekkert í því sem
debet
Birgir Hermannsson
kredit
við erum að gera og líta því á
okkur sem tímaskekkju.
Ýmsir hafa staðið í þeirri
meiningu að heiðin trú sé
einhver baðstofumenning,
þar sem við sitjum saman í
ullarpeysum og kveðum rím-
ur. Þegar fólk hins vegar hef-
ur kynnt sér málið og gluggað
í gömlu fræðin, sér það að
heiðni á við enn þann dag í
dag.“
Nœsta verkefni félagsins?
„Okkur Ásatrúarmenn
bráðvantar húsnæði undir
trúarlega miðstöð og mark-
miðið er því að byggja hof.
Hingað til höfum við ekki
haft fjármagn til þess en að
því kemur þó vonandi fýrr en
síðar. Auk þess sem við hefð-
um fullt not fyrir slíkt hof,
myndi það vafalaust vera
mikið aðdráttarafl fýrir er-
lenda ferðamenn.“
„Birgir er náttúrugreindur maður með einstaka
hæfileika til að greina okkar pólitíska umhverfi á óhlut-
rænan hátt. Hann hefur alltaf fýlgst vel með þjóðmála-
umræðu og var byrjaður á leiðurum blaðanna áður en
hann kláraði Litlu gulu hænuna og kunni skil á ótrú-
legustu hugtakaskrímslum félagsvísindanna löngu fýrir
fermingu. Hann er laus við hleypidóma, óflebbinn,
heiðarlegur og hógvær og menn ættu ekki að láta
blekkjast af viðmótsþýðu og prúðu fasi, því Birgir er
harður í hom að taka“ segir Adolf Friðriksson fom-
leifafræðingur og æskuvinur Birgis ffá Akranesi.
„Birgir Hermannsson hefur unnið hjá mér í rannsókn-
arvinnu í Háskólanum. Hann er góður starfskraftur,
vel gefinn og sjálfstæður og einkar ljúfur í öllu við-
móti“ segir Stefán Ólafsson prófessor í félagsvísinda-
deild,en þar hafa þeir kennt báðir, Birgir reyndar til
skemmri tímaABirgir var góður nemandi og honum
hefur gengið vel í framhaldsnámi“ segir Mikael Karls-
son dósent í heimspekideild Háskóla íslands.“Birgir
er skemmtilegur og duglegur og líklega besti náms-
maður sem ég hef kynnst“ segir Sólveig Hrafnsdóttir
líffræðingur sem var samtíða Birgi í Háskóla íslands.
„Birgir virðist stundum dvelja í annarri
tímatalsffæðilegri vídd en aðrir menn og tek-
ur sér of langan tíma í viðfangsefnin. Hann
hefur ekki látið mannkyninu eftir að njóta
fræðilegra affeka sinna, vegna einhvers blend-
ings af fágunarsýki og hógværð sem er afleið-
ing af eðlislægri sérhlífni hans. Þetta ber hann
utan á sér á sýnilegan hátt að ffamanverðu í
formi bumbu sem stækkar ört. Ég hef áhyggj-
ur af þessari bumbu hans og hann veit það“
segir Adolf Friðriksson fomvinur Birgis, skóla-
bróðir, og drykkjufélagi. „Helsti galli Bhgis er
sá að hann skuli hætta að vinna hér og fara að
vinna fýrir stjómmálamenn“ segir Stefán Ól-
afsson forstöðumaður Félagsvísindastofnunar
Háskóla Islands. „Þetta er góður strákur og ég
get ekkert sagt um hann nema gott“ segir
Mikael Karlsson lærifaðir Birgis úr heimspeki.
„Ef ég ætti að finna á Bhgi einhvem galla þá
gæti ég helst ímyndað mér að hógværðin yrði
honum fjötur um fót“ segir Sólveig Hrafns-
dóttir nýbökuð móðh og gömul vinkona Birgis.
Bírgir Hermannsson stjórnmálafræðingur hef-
ur verið vallnn aðstoðarmaður Össurar Skarp-
héðinssonar umhverflsráðherra.
Hleypidómalaus og heið-
arlegur— eða fágunar-
sjúkur og allt ofhógvœr.