Pressan - 15.07.1993, Blaðsíða 35

PRESSAN
Fimmtudagurinn 15. júlí 1993
Guðrún Bjarna-
dóttir tók sig til
nú nýverið og
setti nýtt ís-
landsmet í bekk-
pressu. Hún lyfti
68 kg í 60 kg
þyngdarflokki.
PRESSUNNI lék
forvitni á að vita
meira um þessa
konu sem lætur
sér ekki nægja
að vera afreks-
kona í íþróttum
heldur stundar
einnig doktors-
nám í Bandaríkj-
unum.
Nú eru ekki margar kottur sem iðka
kraftlyftingar sem keppnisgrein.
Hvernig vildi til að þú fórst út í
þetta?
„Ég byrjaði reyndar á þessu á elli-
árum. Ég fór að lyfta í æfingastöð
42 ára gömul, en ég er 47 ára núna.
Mér fannst þetta einfaldlega gam-
an. Það spilaði kannski inní hve fá-
ar konur eru í þessu og því var
freistandi að vera með. Það er
gaman að keppa auk þess sem það
heldur manni við efnið.“
Er að Jjölga þeim konum sem iðka
kraftlyftingar?
„Þetta er nú svolítið upp og niður.
Ég hef keppt á móti þar sem við
vorum einar fimm eða sex, en
annars er það mjög misjafnt. Þátt-
takan mætti vera betri. Kannski er
því um að kenna að fjölmiðlar hafa
gert lyftingar að karlmannaíþrótt,
en það sama gildir um fleiri
íþróttagreinar. En þetta er mjög
holl íþrótt, bæði fyrir konur og
karla."
Nú er fjöldi kvenna sem iðkar lík-
amsrœkt. Fara þœr ekkert út í að
keppa í kraftlyftingum?
„Það eru þó nokkrar konur sem
eru í vaxtarrækt, sem er auðvitað
náskylt lyftingum. Þær lyfta
þyngdum og eru í alhliða þjálfun
fyrir líkamann. Þó eru þær fleiri
sem hafa farið út í að keppa i vaxt-
arrækt. Af einhverjum ástæðum er
ekki nóg hvatning en þær konur
sem eru í vaxtarrækt hafa sumar
keppt í kraftlyftingum. Sem dæmi
má taka að Lind Einarsdóttir, sem
nú er formaður félags áhuga-
manna um vaxtarækt, á íslands-
met í 52 kg flokki. Það eru til þó
nokkur dæmi um að fólk hafi
keppt í báðum greinum.“
Hefur þú lagt mesta áherslu á bekk-
pressuna?
„Nei, alls ekki. Þetta eru þrjár
greinar; bekkpressa, hnébeygja og
réttstöðulyfta, og ég hef ekki lagt
sérstaka áherslu á neitt. Þetta ís-
landsmet lá nálægt minni getu
þannig að það var freistandi að
stefna á fella það.“
Heldur þú að þú náir að slá Is-
landsmet í hinum greinunum?
„Ég hef tekið 130 kg í réttstöðu-
lyftu og hnébeygjunni en metið er
nálægt 150 kg. Unnur Sigurjóns-
dóttir á metið í 60 kg flokki, bæði í
hnébeygju og réttstöðulyftu og átti
þetta met sem ég tók. Én í 67 1/2
kg. flokki á Elín Ragnarsdóttir fs-
landsmet í hnébeygju og réttstöðu-
lyftu. Hún er aðal kraftlyftinga-
konan hér á landi og á met í þrem-
ur þyngdarflokkum. Þetta eru þeir
þyngdarflokkar sem ég hef keppt
í.“
Hvernig standið þið miðað við er-
lendar kynsystur ykkar?
„Sennilega nokkuð vel. Ég veit ekki
í hvaða sæti á Evrópumóti Elín
myndi lenda. Hún myndi samt ör-
ugglega lenda í einhverju af sex
efstu sætunum. Ég væri í öldunga-
flokki og er að gæla við þá hug-
mynd að fara á heimsmeistara-
mótið sem verður haldið í Kanada
í haust. Með heppni gæti ég hugs-
anlega lent í þriðja sæti.“
Hvað œfirþú oft í viku?
„Ég reyni að æfa þrisvar sinnum í
viku. Éf ég æfi oftar en það hættir
mér til að of-æfa. Það er kannski
aldursins vegna. En þrisvar í viku
er gott fyrir mig.“
En hvað er takmarkið?
„Bara að halda áffam. Þetta er það
sem heldur manni gangandi. Ég er
í doktorsnámi í skólasálffæði úti í
Bandaríkjunum og hef tekið eftir
þvi að eftir að ég byrjaði að lyfta
hef ég orku til að gera þúsund
sinnum meira en áður.“
Japanska atvinnumannadeildin blómstrar
FyriPheitna landið i fotboltanum
Sparkfræðingar heimsins binda miklar vonir við nýju japönsku atvinnumannadeildina. Þó hefur ekki vant-
að óheillaspárnar og margir bent á mislukkaða tilraun Bandaríkjamanna til að koma upp sams konar
deild. Þeir sem best til þekkja segja það óþarfa áhyggjur. Af alkunnri fullkomnunaráráttu sinni hafi Japan-
ir undirbúið jarðveginn vel og lært af mistökum Bandaríkjamanna.
Það hlýtur að vera frábær tilfinning að
hendast úr kyrrstöðu í 100 km/klst á 1,7
sekúndum. Þótt flestum okkar finnist þetta
hljóma eins og hið mesta óráðshjal eru
menn hér á landi sem hafa prófað þetta. Og
það oftar en einu sinni og oftar en tvisvar.
PRESSAN tók hús á Val Jóhanni Vífilssyni
kvartmílukappa, en hann er að dútla við
það að smíða kvartmílukerru. Bíllinn er
með Chrysler 360 vél en það skyldi enginn
halda að það sé nóg að kaupa einhverja
kraftmikla vél og setja á grind, hókus-pókus
og maður sé farinn að keppa í kvartmílu-
keppni. Það liggur gríðarleg vinna á bak við
þennan „bíl“ og þó svo að efnið í hann sé
ekki dýrt em vinnustundirnar ófáar og þær
kosta sitt. En Valur bendir á að þetta sé
tómstundaiðja og því sjái hann ekki eftir
þeirri vinnu sem fer í bílinn.
Það sem skiptir mestu máli er að fá sem
mest loft í gegnum vélina. Til að auka loft-
streymið eru settar svokallaðar flækjur, en
það em stóm gljáandi púströrin kölluð sem
mönnum verður oft starsýnt á þegar þeir sjá
kerrnr af þessari tegund. Hlutverk þeirra er
að draga loffið út úr vélinni til að afköstin
verði enn meiri en ella. En nú er ekki allt tal-
ið. Valur smíðar sjálfur olíupönnuna í bíl-
inn og allt er þetta mikil nákvæmnisvinna.
Þótt margt sé uppmnalegt í vélinni þarf að
„laga allt til“ eins og Valur orðaði það.
Þegar blaðamann og ljósmyndara bar að
garði sýndist þeim bíllinn eiga langt í land
með að verða ferðafær en svo er í raun ekki.
Einungis er eftir að setja vélina á sinn stað,
öryggisbúr yfir ökumann og stóru kvart-
míludekkin að aftan. Viðbúnir, tilbúnir, nú.
Sneggri en
snákur
„Byriaði á þessu á elll
Það hafa ekki verið neinir
smákallar sem hafa flutt til
Japan eftir að hafa gert það
gott í evrópska og suður-am-
eríska fótboltanum. Nægir þar
að nefna nöfn eins og Zico,
Littbarsld og Lineker. Auðvit-
að voru það fyrst og fremst
peningarnir sem heilluðu en
vitað er að Zico og Gary Line-
ker fá rúmar 190 milljónir fyr-
ir tveggja ára samningstíma-
bil. Þá er ekki allt talið því að
auki geta þeir búist við að fá
rúmar 420 milljónir í tekjur
vegna auglýsinga.
Læra af mistökum
Bandaríkjamanna
Japanir eru frægir fyrir allt
annað en skammsýni og ætla
sér ekki að drepa gæsina sem
verpir gulleggjunum. Banda-
ríkjamenn lögðu allt of mikla
áherslu á að kaupa heims-
ffæga leikmenn ffá útlöndum
en hirtu minna um að virkja
eigin ungviði til afreka á
knattspyrnuvöllunum. Afleið-
ingin varð að sjálfsögðu sú að
íþróttin einangraðist frá
bandarískum almenningi sem
hafði engan áhuga á að horfa
á einhverja útlendinga til
lengdar.
Japanir leggja aftur á móti
mikla áherslu
á að auka gæði
japanskrar
knattspyrnu. 1
nýju atvinnu-
deildinni gera
þeir vel við
innlenda leik-
menn og þeir
bestu fá rúmar
62 milljónir
króna fyrir
leiktímabilið.
Þannig halda
þeir hæfileika-
ríkum leik-
mönnum í
landinu en
missa þá ekki
til stóru evr-
ópsku félag-
anna. Auk
þess hafa þeir
sett bann við
því að japönsk
lið hafi fleiri uARY LINEKER. Það blés ekki byiiega fyrir Gary Lineker og
en fimm er- félögum ífyrsta leik hans í Japan. Grampus Eight tapaði 5-0
lenda leik- fynr Kashima, enfyririiði þess er enginn annar en brasilíski
menn á samn- fialdramaðurinn Zico.
ingi og ein-
ungis þrír mega spila inni á
velfinum í einu.
Breytt um starfshætti
Áður en nýja atvinnumanna-
deildin varð að veruleika voru
það stórfyrirtækin sem áttu öll
stærstu liðin. Leikmennirnir
voru starfsmenn fyrirtækj-
anna og fótboltinn var auka-
atriði. Þó svo að fyrir kæmi að
5000 manns mættu á leiki
voru það kannski bara 1500
manns sem borguðu sig inn.
Allir hinir voru starfsmenn
einhverra fýrirtækja og fengu
ókeypis miða á leikina. Allt
var miðað við að gera veg fyr-
irtækjanna sem mestan en
fótboltinn sjálfúr varð út und-
an. Þessum hugsunarhætti
hefur tekist að breyta. For-
ráðamenn japanska knatt-
spyrnusambandsins kynntu
sér fyrirkomulag deildanna á
Ítalíu, Þýskalandi, Malasíu og
víðar. Þegar heim kom hófust
þeir handa við að breyting-
arnar. Þau lið sem vildu vera
með í sjálfstæðri atvinnu-
mannadeild urðu að sam-
þykkja strangar reglur. Sem
dæmi má nefna að fyrirtækj-
um var stranglega bannað að
fjármagna liðin nema sem
sjálfstæðir styrktaraðilar.
Einnig var það sett sem skil-
yrði að hvert lið hefði að
minnsta kosti 18 manna vara-
lið og yngri flokka niður í 12
ára aldur.
Land hinnar rísandi
sólar — Knattspyrna
21. aldar
Þótt japanskir knattspyrnu-
áhuga menn séu bjartsýnir er
enn langt í land að þeir nái
knattspyrnustórþjóðunum í
Forráðamenn japönsku atvinnuman-
nadeildarinnar (J.League) hafa lært
af mistökum Bandaríkjamanna
Evrópu og Suður-Ameríku.
Baráttan um hylli almennings
er hörð og margar íþrótta-
greinar sem slást um auglýs-
ingafé stórfyrirtækjanna.
Zico er þess aftur á móti fúll-
viss að Japanir verði komnir í
ffemstu röð knattspyrnuþjóða
áður en langt um líður. I ný-
legu viðtali sagðist hann hafa
yfirgefið Brasilíu vegna lélegr-
ar aðstöðu og skipulagsleysis.
Einnig var pólitíkin farin að
spilla íþróttinni ffam úr hófi.
Að hans sögn er annað upp á
teningnum í Japan. Þar sé ver-
ið að byggja upp knattspyrnu-
stórveldi 21. aldarinnar.
Hvað merkja nöfnin?
Þar sem fastlega má búast
viö því aö Japanskri knatt-
spyrnu veröl meiri gaumur
gefinn á næstu árum er ekki
úr vegi aö kynna helstu liöin
fyrir lesendum PRESSUNNAR
og Qtskýra nöfn þeirra. Eins
og sést af nöfnum liöanna
hér að neöan eru Japanir
óhræddir viö aö sletta ensku
og ítölsku. Skýringar á nöfn-
um liðanna eru líka stundum
heldur langsóttar.
AS FLUGELS (ffá Yoko-
hama); Nafnið er samsuða
úr nöfrium tveggja fyrirtækja
All Nippon Airways og Sato
Kogyo sem er verktakafýrir-
tæla. Líklega Flugleiðaístak á
íslensku.
JEF UNiTED FURUKAWA
(frá Ichihara): Helstu styrkt-
araðilar liðsins eru Japan Ra-
ilways East og Furukawa
Electrics.
GAMBA (frá Osaka): Orðið
er ítalskt og þýðir „fótur“.
GRAMPUS EIGHT (frá
Nagoya): Grampus er viss
tegund af höfrungum en
slíkt dýr er tákn heimabæjar
liðsins. Átta er affur á móti
álitin happatala í Japan.
KASHIMA ANTLERS (frá
Kashima): Nafnið er þannig
til komið að dádýr er merki
heimaborgar liðsins. Antlers
er affur á móti enskt orð yfir
hom slíkra dýra.
MARINOS (ffá Yokohama);
Nafngiftin skýrist af þvi að
Yokohama er stærsta hafnar-
borg Japans.
RED DIAMONDS (ffá Ura-
wa): Vísar til merkis Mitsu-
bishi fýrirtækisins, en það er
aðalstyrktaraðili liðsins.
SANFRECCE (frá Hiros-
hima): San mun þýða sonur
á japönsku en klúbburinn er
í eigu þriggja bræðra. Frecce
er aftur á móti afbökun á
ítalska orðinu flecce, sem
merkir örvar.
S-PULSE (ffá Shimizu): S-ið
stendur fyrir Shimizu og
Shizuoka-sýslu. Pulse vísar
aftur á móti til „hjartsláttar
knattspyrnunnar", hvað sem
það á þýða.
VERDY (ffá Kawasaki): Þýð-
ir „grænn“ og vísar til gam-
alla tengsla liðsins við Brasil-
íu. Til nánari útskýringar má
bæta við að fáni Brasilíu er
grænn á litinn.