Tíminn Sunnudagsblað - 08.04.1962, Blaðsíða 12
Umhverfið er þröngt og her-
bergið er þröngt, en það þvingar
ekki, er hlýlegt og verkar róandi.
Og tíminn í þessu herbergi líður
hægt og nemur stundum staðar
meðan einn af brúnu bögglunum,
sem hvíla hver ofan á öðrum í
skápnum á veggnum, er opnaður,
og gömul bók með gamalt ryk og
mannaþef á síðuslitrunum lítur
dagsins ljós.
Þetta er vinnustofa tveggja systra,
sem heita Unnur og Bentína og eru
dætur Stefáns Eiríkssonar mynd-
skera, sem bjó og hafði vinnu- og
teiknistofu á þessum stað. Til hans í
þetta hús lágu fyrstu spor margra
fremstu listamanna þjóðarinnar, Rík-
arðs Jónssonar, Gunnlaugs Blöndals,
Kjarvals ... Þeir hafa skilið eftir
skuggann sinn í herberginu og eitt-
hvað annað í andrúmsloftinu, sem
ekki verður skilið, heldur aðeins fund-
ið. Og svo eru það bækurnar með sín
gömlu blöð og gömlu orð ...
Það eru tíu ár síðan systurnar byrj-
uðu með sína eigin vinnustofu, áður
voru þær búnar að vinna við bókband
hjá sama fyrirtæki í yfir tuttugu ár.
Þegar þær hófu bókband á eigin spýt-
ur, tók Unnur einnig að fást við við-
gerð'ir á gömlum bókum og hefur ver-
ið við þær aðallega síðan, en Bentína
við bókbandið. Stundum eru blöð
Húsið er stórt timburhús á
Grjótagötunni, en dyrnar á kjall-
aranum lágar og gerðar fyrir þá
gömlu og góðu íslendinga, sem
fannst það sjálfsagt að beygja
sig, þegar þeir gengu um dyr. —
Nú smíðar enginn svona lágar
dyr, þær hafa horfið með árun-
um og þeim, sem smíðuðu þær.
[nnan við þessar dyr eru aðrar
lágar dyr, sem opnast inn í lítið
herbergi, sem lykst um mann
eins og lófi. Það horfir með tveim
Þarna er staflinn — allt gamlar bækur, sem systurnar eru að binda inn. Þessi
bókastafli er morg þúsund krónur að verðmæti.
Þorláksbiblia. — Þannig lítur hún út, áður en hún var lagfærð.
FÁ BÓT
MEINA
SINNA
CAMLAR
BÆKUR
gluggum út á götuna, annar
þeirra greinir umferðina á Aðal-
strætinu, en hinn sér ekkert
nema vegginn á næsta húsi. —
15ó
T í M I N N
SUNNUDAGSBLAÐ