Tíminn Sunnudagsblað - 08.04.1962, Blaðsíða 4

BERGSTEINN KRISTJÁNSSON:
HRAFNINN FL ÝG-
URUMAFTANINN
I æsku minni eða um síðustu alda-
mót voru krummahjón á hverjum bæ
eins sjálfsögð og húsdýrin. Það var
því von, að við krakkarnir þyrftum að
fræðast um þessa svörtu stóru fugla,
en um sumt í háttum þeirra, sem við
höfðum daglega fyiir augum, þurftum
við engan að spyrja.
Krummi flaug hátt og víða, þegar
góð var tíð á veturna og á sumrin eft-
ir að hann hafði ungað út, og varð
hans þá lítið vart. En á veturna, þeg-
ar veður hörðnuðu, gerðust þau hjón-
in allnærgöngul og hirtu þá sér til
næringar ýmislegt, sem ekki sýndist
ætilegt. Ef kýr bar og hildunum var
kastað út, var það veízlumatur fyrir
krumma, en sjaldan fékk hann að
njóta hans í friði, sepparnir voru
heimaríkir og litu á krumma sem að-
skotadýr, þeir virtust alls ekki viður-
kenna heimilisfestu hans, það voru
því oft harðar eijur þeirra á milli.
Hundarnir höfðu hinn mesta hug á að
hremma krumma, og frá þeirra sjón-
Bergsteinn Kristjánsson
armiði var það næsta auðvelt, þar sem
krummi var í rólegheitum að kroppa
við bæjarstéttina, en hann var þó
alltaf nógu fljótur að lyfta sér frá
jörð, áður en seppi náði að glefsa í
hann. Og svo gersamlega var krummi
óttalaus, að hann flaug svo hægt og
lágt, að litlu munaði, að seppi gæti
teygt sig til hans, en það munaði þó
því sem dugði. Fólkið leit svo á, að
krummi hefði gaman af að æsa og
erta seppa, og þótti þar kenna mun-
ar á vitsmunum þeirra. Margar góðar
húsmæður gáfu krumma eins og
hundum og köttum, þegar harðast
var, því að víst var hann oft svangur
eins og stendur í vísunni:
„Hóla bítur hörku bál,
hrafnar éta gorið.
Tittlingarnir tína sál
tarna er ljóta vorið“.
Krummi verpti mjög snemma á vor-
in. Sumir sögðu níu nóttum fyrir sum-
ar, aðrir um sumarmál, og ber þar
ekki mikið á milli. Ekki er ótrúlegt,
að í hörðum vorum hafi næringar-
skortur tafið fyrir varpinu og það þá
dregizt eitthvað. Krummi byggði laup
i ■ {
Þjóðtrúin segir, að hrafninn verpi niu nóttum fyrir sumar. Það er nærri lagi, en þó fer það eftir tíðarfari. Enginn íslenzk.
ur fugl verpir jafnsnemma og hrafninn. (Ljósmynd: Björn Björnsson),

148
T í M I N N
SUNNUDAGSBLAÐ