Tíminn Sunnudagsblað - 18.02.1968, Qupperneq 18

INGÓLFUR JÓNSSON:
Lárus
Þið kannizt kannskj mörg við
hann Lárus sáluga, því að hann
/er einn af þessum betri borgur-
um i Reykiavík — i dálítið ó-
venjulegri merkingu þess orðs. þar
sem hann hefur aldrei gert nein-
um neitt, nema þá helzt sjálfum
sér, og gefið þá sjaidan hann hef-
ur átt peninga, a báða bóga og
aldrei dottið í hug að hagnast á
öðrum.
Nei, Lárus er af þeirri mann-
tegund, sem líkist ekkjunni með
evrinn, sem Kristur gerði að sí-
138
sálugi
gildu dæmi um hjartagæzku og
fórnarluod í musteri lands síns.
Nú myndi ókunnugur spyrja,
hvernig Lárus sálugi geti verið
borgari í Reykjavík, þar sem hann
hljóti að vera dauður, úr því að
hann sé sálugur kallaður.
Því er til að svara, að Lárus
1 er ekki frekar dauður en við hin-
ir, sem göngum um götur þessar-
ar borgar og drögum andann í
misjafnlflga góðu lofti, eftir þvi
sem veðurguðirnir snúa sér að
\
„Og ég veit, aS bráðum verður
fullsmíðuð, og hún verður opin
sem ætluðum aS verða menn, et] ^ ^
um á hálkunni .... því aS Þa®' * ^
þér gerig mínum minnstu br^r
þaS geriS þér og mér'*.
Ljósmynd: Leifur ÞorsteinSS
tumiháum skorsteini verksrrl
unnar að Kletti. ai
Það var heldur enginn
eða nafnasmiður, sem gaf ^.0-
þetta viðurnefni, því að það £
hann sjálfur í auðmýkt sihPi
sálarkvíða, þegar hann hafS' gjjl
ið hinn versta þjóðarsjúkdónr ^
nú hrjáir þessa fámennu
drykkjusýkina, sem Nóbelsská ^
Kiljan, telur með réttu þann 0' j
og versta sjúkdóm, sem hefur ^
að land okkar. Hinir voru, e.pii
man rétt, holdsveikin, suliaVe
og berklarnir, og er þá ótaliu .
in, þetta forna húsdýr okkar. * tl)
sama skáld gerðj útlægt að
með sínum hárbeittu og ^n'
lýsiugum.
Ar
Hvort Lárus hefur gert ser &^
fyrir eðli drykkjusýkinnar
sjúkdóms, læt ég ósagt, enda v ^
læknar ekki á þeim tíma *e
T I M 1 N N
sunnudagsI?lA