Tíminn Sunnudagsblað - 16.06.1968, Side 11

Tíminn Sunnudagsblað - 16.06.1968, Side 11
RÓSBERG G. SNÆDAL: Stökur á vetri Sumri töpuð virðast völd, vetrar sköpuð byrði. Heyri ég nöpur, nístingsköld Norðra köpuryrði. Þungan alda fellir fald, fjöllin tjalda klæði björtu. Enn hið kalda krumluhald kynnir valdið, skelfir hjörtu. Blakta á hæðum héluð strá, hemar flæði og tjarnir. Vilja mæða veikum á vetrarnæðingarnir. Launráð bruggar húmsins hirð hvött af skuggavaldi. Magnar ugg og myrkurkyrrð mynd á gluggatjalai. Hræðist varla veður stór, vog þó falla taki, sá, er alla ævi fór einn að fjallabaki. halda. Það er líka fátt skemmti- legra en þegar foreldrar og börn geta starfað saman að einhverjum áhugamálum, hvort sem þau eru tónlist eða eitbhvað annað, t.d. garðrækt, eða bara að rnála grind- verkið. — Þú hefur samið kennslutón- list og annað gott fyrir börnin? — Já, ég fæst við að semja tón- verk, eftir sem tíminn leyfir, og þá er mér ekki sízt hugstæð uppeld- istónlist. Ég byrjaði fyrir nokkr- um árum að semja smá-verk fyrir krakkana, létt tónverk fyrir ýms hljóðfæri og söngraddir. Tónskól- inn heldur alltaf tvenna hljóm- leika á ári, þar sem bæði nemend- ur og kennarar koma fram. Fyrst á miðjum vetri, síðasta sunnudag fyrir jól, og svo vortónleika á skír- dag. Þessi smáverk hafa verið flutt þar. Svo hef ég samið stærri, eða leng.ri verk, sem nemendur og ikennarar hafa flutt í sameiningu. Ég samdi nú síðast tvær kantöt- ur, sem hann Jóhannes okkar úr Köblum gerði Ijóðin fyrir, fyrst jólakantötu um „jólasveinana“ og hún var flutt á vetrartónleikunum, og síðan fuglakantötu, vorkantötu, sem var flutt á skírdag, Ég hafði afskaplega gaman af þessu, og ég held að krökkunum og jafnvel fleiri hafi þótt það líika. Still- inn á þessu er einfaldur og að- gengilegur, og er eins og flest sem ég geri af þessu tagi, byggður meira og minna á þjóðlegum grunni. Ég held, skal ég segja þér, já ég er reyndar alveg viss um það, að uppeldistónlist verði að fela í sér þjóðlegan tón. Við erum að ala upp þjóðina, og toótt það út- lenda sé gott og blessað, þá get- um við ekki sniðgengið það, sem býr í þjóðinni sjálfri. Enda á það mest erindi við hana, eða hvað heldurðu að sé vinsælasta söngefni í barnaskólunum? Rímnalög. Hani, krummi, hundur, svín o.s. frv. En mikið er sorglegt að skoða jóla- lögin, sem börnin eru látin syngja, úr söngvasafni handa skólum. Ekk- ert þeirra er íslenzkt, heldur ann- aðhvort þýzk eða dönsk. Samt eig- um við urmul af fallegum jóla- þjóðlögum. Nei, þetta getur ekki gengið til lengdar, ef vel á að fara. — Jæja, Sigursveinn, hvað viltu segja mér um framtíðarhorfur Tónskólans? — Ég er bjarbsýnn. Skólinn er að vísu svo ungur aðeins 4 vetra, að enn hefur enginn nemendanna náð frægð! En árangur margra lofar góðu. Fjárhagurinn er raun- ar allbágiir á köflum. Við reynum að stilla skólaigjöldum í hóf, reyn- um satt að segja að hafa þau eins lág og mögulegt er. Styrkir fr£ hinu opinbera hafa þvi miður ekki verið miklir, enn sem komið er, hvað sem síðar verður. Samanlögð skólagjöld eru að vísu 600 þúsund krónur, enda eru á þriðja hundr- áð nemendur í Tónskólanum. Þessi upphæð hrekkur vanla fyrir laun- um kennáranna, sem fá þó aðeins lægsta boðlegt tímakaup. Sam- kvæmt lögum um tónlistarskóla á hið opinbera að leggja fram tvö- falda upphæð skólagjalda. Það er gert ráð fyrir, að viðkomandi bæj- arf'élag leggi fram þriðjung af kostnaði, ríkið annan þriðjung, og skólagjöldin séu þá einn þrið.i' á móti. Hins vegar hefur Tónskólinn á þessu árt aðeins sextíu þúsund frá borginni, og þó að við fengj- um annáð eins frá ríkinu, þá höf- um við samt ekki fé til að greiða skrifstofu'koistnað og skipulags- vinnu. Hún verður að vera sjálfboðavina og er kannski ekki verra „hobbý“ en hvað annað, sem vantar eða get- ur staðið ^kuggalega á, stundurn. Kennslutæki, nótur, pappír, og það sem er tilfinnanlegast. gotT húsnæði. Eins og er þjáist Tón- skólinn eins og svo margir í þess- ari borg af óþolandi húsnæðrs- skorti. Kennararnir verða að taka nemendurna heim til sín, eða ann- að, þar sem þeir hafa ráð, svo starfsemin er dreifð um allan bæ- inn. Kostir þessa eru reynda? nokkrir, en þeir vega ekki á móti göllunum. Svona stofnun þarf auð- vitað samastað við sitt hæfi Hver veit lífca nema þessi vandi okkar leysist áður en varir, segir Sigur- sveinn og brosir, og ég sé að hann lumar á einhverju. En ég fæ það ekki upp úr honum að sintii. au hver veit nema maður frétti eitt- hvað falleg^, fljótlega? Inga. T í M I N N — SUNNUDAGSBLAÐ 467

x

Tíminn Sunnudagsblað

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tíminn Sunnudagsblað
https://timarit.is/publication/301

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.