Tíminn Sunnudagsblað - 10.11.1968, Blaðsíða 16
Þar sem áður rýttu svín í hálirmi,
fituð og alin til slátrunar, sperra
nú lamadýr eyrun og hvessa
augun á fögrum sumardegi.
MYLLUGARÐUR-
hvíldarheimili þreyttra
dýra - uppeldisstöð til
bjargar f ágætum dýrum
Konungskelda er skammt frá
járnbrautinni milli Hringstaðar og
Slagelse á Sjálandi, nokkuð sunnan
við Sórey, og munu fáir hafa kann-
azt við þann stað til skamms tíma.
Nú er hann að verða víðfrægur. Að
minnsta kosti kannast dýrafræðing
ar og náttúruverndarmena oi“&ið
við nafnið. \
Allra síðustu misseri hafa ýins-
ir aðilar fengið bréf, sem að efn-
inu til er eitthvað á þessa leið:
„Ef þér hafið áhyggjur af dýra-
stofni, sem er að deyja út, þá lát-
ið síðustu tíu dýrin í kassa og send-
ið þau að Konungskeldu, og við
munum ala önn fyrir þeim. Þótt
svo þetta séu nashyrningar, þá
þrífast þeir í Danmörku.“
Sá, sem slík bréf skrifar, er
forstöðumaður dýragarðsins í Kaup
mannahöfn, Svend Andersen.
Dýragarðurinn fékk Myllugarð
til umráða árið 1967 Vinasjóður
svokallaður, styrktarsjóður dýra-
garðsins, keypti þetta gamla býli
á eina milljón danskra króna með
nolckru framlagi úr ríkissjóði
Dana. Nú eru þar meðal annarra
dýra vísundar frá Bandaríkjunum,
dvergasnar frá Ceylon, Vallís-geit-
ur frá Sviss, snúinhyrnt sauðfé frá
Krít, jakuxar frá Tíbet, Hálanda-
naut frá Skotlandi, Rómananaut frá
Ítalíu, elgir frá Sviþjóð og þýzkir
úruxar, sem svo eru til orðnir, að
þróuninni hefur verið snúið með
tilstyrk erfðavísindanna. Markmið-
ið er að fá þessi dýr til þess að
tímgast og dafna, þar sem svigrúm
er meira en í venjulegum dýra-
garði. Rétt eins og fölum og van-
sælum stórborgarbörnum, sem al-
izt hafa upp í þröngum og sóða-
legum portum og lélegum og sólar-
litlum íbúðum, er komið út í
sveit, þeim til yndis og hressing-
ar, er dýrum, sem komið burt úr
þröngum búrum, sementsgröfum
og hrínandi mannhafi í umhverfi,
sem betur er við hæfi þeirra. En
auk þess sem Myllugarður er eins
konar hressingarhæli dýra, er það
líka dvalarheimili dýrategunda,
sem hætta er á, að varla haldi
velli með öðru móti.
Það sýnist nálega sem leiðum og
sinnulitlum dýrum, er koma úr
þröngum dýragörðum, finnist eins
og þau hafi endurheimt frelsi sitt
meðal skjólbeltanna í Myllugarði.
Það er sæmilegt undanfæri, nóg
gras og fjöldi lítilla lækja, ar
sem þau geta slökkt þorsta sinn,
hvenær sem þeim sýnist. Ýmsir
kvillar í fótum klaufdýra, sem all-
mikið ber á meðal grasæta, er
aldrei stíga fæti á annað laud en
harðtroðnar kvíar dýragarðanna,
hafa líka læknazt fljótt við þessa
tilbreytingu. Sænskur elgur, sem
ekki er unnt að láta þrífast í dýra-
garðinum á Friðriksbergi, tók þeim
stakkaskiptum í Myllugarði um há-
vetur, að hann varð sem önnur
skepna, bústinn og sællegur. Hitt
var annað mál, að hann hefur orð-
904
T f M I N N — SUNNUDAGSBLAÐ